นี่ก็เรื่องสยองค่ะ

โดย...ล. วิลิศมาหรา


"แยก ๆ ๆ อะไรกันนักกันหนา ชะนีพวกนี้ พวกแกเป็นเพื่อนกันนะ"

อ๊อดเข้าแทรกกลางระหว่างหญิงต้อมที่กำลังดึงทึ้งเสื้อแสงหญิงฝนจนกระดุมเม็ดบนขาดไปสองเม็ด เห็นเสื้อชั้นในลายการ์ตูนดุ๊กดิ๊กวับแวม โชคดีที่ของในเสื้อมีไม่เยอะก็เลยไม่มีปัญหาอนาจาร ส่วนคู่กรณีคือหญิงฝน ก็กำลังดึงเส้นผมอีกฝ่ายเต็มไม้เต็มมือ ดึง กระชาก...ดึง กระชาก จนศีรษะก้มมุดต่ำลง

ร่างใหญ่ของอ๊อดพยายามแยกร่างเพื่อนสาวสองคนออกจากกัน แต่ไม่เป็นผล มือของทั้งคู่เหนียวราวติดกาว

"โอ๊ย...ว่าไม่ฟัง งั้นก็เชิญตบกันตามสบายเหอะย่ะ"

ชายใจหญิงถอดใจ ถอยห่างออกมา หญิงฝนได้โอกาสกระชากผมคู่แค้นจนหน้าคะมำมาหา หญิงต้อมล้มคว่ำลงกับพื้น หญิงฝนขึ้นนั่งคร่อมทันที แต่อีกสาวสู้ใจขาด เธอพลิกตัวหนีทัน มือไม้คว้าเอาชายเสื้อหลุดลุ่ยของอีกฝ่ายกระชากลงมาบ้าง เสียงผ้าขาดดัง..แคว่ก ร่างกายช่วงบนด้านหน้าโป๊อวดสายตาวงล้อมคนที่มุงดูทันที

"เอาอีก ๆ ๆ"

เสียงกองเชียร์รอบข้างดังกระหึ่ม เร่งเร้าให้มวยหญิงตะลุมบอนกันหนักขึ้น  เพื่อนหญิงบางคนของทั้งสองกางแขนกั้นคนอื่นไว้ไม่ให้ยุ่งกับศึกแห่งศักดิ์ศรีนี้

คราวนี้หญิงต้อมได้โอกาสบ้าง เธอแต่งตัวรัดกุมด้วยเสื้อยืดกางเกงขาสั้นที่พกมาโรงเรียนด้วย สะดวกอย่างยิ่งต่อการดวลตบช่วงใกล้เลิกเรียนตอนเย็นวันนี้

พอหญิงฝนถลำไปเพราะพลาดการขึ้นนั่งคร่อม หญิงต้อมก็คว้าสะเอวให้ล้มลง จากนั้นทั้งคู่ก็กอดกันกลิ้งหลุน ๆ ไปมาบนพื้นกลางลานดินหลังโรงเรียนมัธยมศึกษาที่ทั้งคู่เรียนอยู่ ต่างจิกหัวหู ใช้ฝ่ามือตบตีกันอุตลุด บางทียังยกมือขึ้นข่วนใบหน้าของอีกฝ่าย กะให้เสียโฉมกันเลยที่เดียว

คลุกฝุ่นกันจนหนำใจต่างก็ชิงกันลุกขึ้นยืนก่อนเพื่อใช้อวัยวะเบื้องล่างทำลายเพลงตบคู่ต่อสู้ นาทีถัดมาหญิงต้อมลุกขึ้นได้ก่อน แต่หญิงฝนชิงใช้กลยุทธ์แยบคายเพื่อชัยชนะขั้นเด็ดขาด มือเธอไขว่คว้าจนจับขอบกางเกงขาสั้นของหญิงต้อมได้ เธอกระชากมันลงทันที!!!

กางเกงขาสั้นขอบเอวยางยืดถูกรูดลงกะทันหัน ช่วงล่างของคู่ตบก็โป๊สิคะ....ฮือ เสียงครางฮือดังขึ้นรอบวง

"ยู้ด...หยุดเดี๋ยวนี้นะ พวกเธอทำอะไรกัน"

"เฮ้ย...ครูอังคณามา"

กองเชียร์รอบข้างแตกฮือเมื่อเห็นครูหญิงฝ่ายปกครองและครูประจำชั้น ม. 5 /2 ซึ่งสวมแว่นหนาเตอะถือไม้เรียวยาวเฟื้อยเดินแกมวิ่งตรงมา เหลือเพียงสองหญิงนักตบกับอีกหนึ่งครึ่งหนุ่ม

นักตบหญิงแยกจากกันทันที ต่างรีบจัดแจงเสื้อผ้าให้เข้าที่

ครูอังคณาก้าวเข้ามายืนจังก้าต่อหน้านักเรียนที่เหลือ มองลอดแว่นหนาจ้องหน้านักเรียนทีละคน

"ตามครูไปที่ห้องปกครองเดี๋ยวนี้"

สั่งเสร็จก็สะบัดหน้าเชิด เดินกลับเข้าประตูหลังของโรงเรียนไป

"ฝากไว้ก่อนเหอะ"

หญิงฝนที่หน้ามีแต่รอยข่วนกับเสื้อขาด ๆ ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน

"พี่บอยแฟนกู มิงมายุ่งทำไม"

"นังขี้ตู่ เขาบอกแกเหรอว่าเป็นแฟนแก"

เสียงเถียงกันเริ่มต้นอีกครั้ง อ๊อดเข้าขวางกลางไม่ให้เพื่อนหญิงทั้งคู่ปะทะกันอีก

"ยัง...ยังอีก พอได้แล้ว เดี๋ยวอาจารย์เรียกผู้ปกครองพวกแกมาพบหรอก"

"กูไม่มีวันยกพี่บอยให้มิงหรอกอีฝน"

หญิงต้อมทำปากยื่น จ้องหน้าอีกฝ่ายราวจะกินเลือดกินเนื้อ

"ใครดีใครได้สิอีต้อม ถ้าพี่เขาเลือกกูมิงก็อย่ามายุ่ง"

สองหญิงถลันเข้าหากันอีกครั้งหนึ่ง

"โอ๊ย....."

เสียงร้องดัง ๆ ของอ๊อดทำเอาทั้งคู่หยุดชะงัก

"ฉันจะบอกความจริงพวกแกเสียทีจะได้เลิกบ้า"

อ๊อดทำเสียงเบื่อหน่าย

"พวกแกมาตบกันแย่งผัวชั้นทำไม"

จบเถอะค่ะ