สวัสดีครับ นี่เป็นกระทู้แรกของผมที่อยากมาลองถามความคิดเห็นของเพื่อนๆในพันทิปดูนะครับ กับเรื่องที่ผมรู้สึกไม่แน่ใจอยู่ตอนนี้ อาจเขียนไม่เก่งเท่าไรวกไปวนมาสักหน่อยนะครับ55
เรื่องมีอยู่ว่า ....ผมรู้คุยกับพี่คนหนึ่งมานาน2ปีแล้วครับ เราคุยกันแบบพี่น้องก็ไม่เชิงนะครับ เพราะเราก็พูดหยอกล้อกันเหมือนคนเป็นแฟนกันเลย ช่วงแรกๆต่างคนต่างก็มีแฟนนะครับ สถานะช่วงนั้นก็ดูเหมือนจะเเค่พี่น้องจริงๆ มีอะไรก็มาปรึกษากันคอยปลอบใจกันมาตลอด พอมาวันหนึ่งเราทั้งสองต่างเลิกลากับแฟนไป แต่เราก็ยังคุยกันมาเรื่อยๆ ถามคำถามซ้ำๆเดิมๆกันทุกวัน ทำอะไร กินข้าวหรือยัง นอนตอนไหน ขอแค่ได้คุยอ่ะครับ วันไหนที่ไม่ได้ทักก็เหมือนขาดอะไรไป เป็นแบบนี้มา2ปีแล้วอ่ะครับ ถามว่าผมไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอ ผมก็คงปฏิเสธไม่ได้ครับว่าลึกๆก็แอบคิดว่าเราจะชอบพี่เขาหรือเปล่าแต่ก็ไม่ได้แสดงออกเป็นพิเศษอะไร บางครั้งพี่เขาก็ดูเหมือนจะพยายามบอกอะไรเรา เหมือนว่าจะบอกว่าชอบ ผมไม่ได้คิดไปเองนะ มันรู้สึกแบบนั้นจริงๆ แต่สุดท้ายก็ไม่มีใครบอกอะไรใคร จนช่วงที่ผ่านมาพี่เขาเหมือนมีคนเข้ามาคุยเยอะ แล้วดูเหมือนจะถูกใจเข้าสักคน เพราะอะไรถึงรู้น่ะเหรอ ก็เพราะว่าผมถามคำถามที่เป็นปกติ ซ้ำ เดิมๆ ของผมนั้นแหละ ว่า ทำอะไร แต่คำตอบมันไท่ปกติ คือ พี่เขาตอบว่า คุยโทรศัพท์ ถามว่าจะนอนหรือยัง เขาตอบว่า เดวคุยเฟซก่อน แล้วหลักฐานที่สนับสนุนความคิดนี้ก็คือ สเตตัสเพ้อ ประกอบกับเขาทักเราห่างลง ตอบสั้นกว่าเดิม แต่นอนดึกมากๆ ตอนนี้ผมเลยรู้สึกแปลกๆ ไม่อยากให้พี่เขาไปคุยกับคนอื่นเหมือนที่คุยกับเรา มุกหรือคำพูดที่หยอกเราไม่อยากให้ใช้เหมือนกัน เห้อออ ถ้าจะพูดอยากให้คิดคำพูดใหม่ไปพูดด้วยซ้ำ มันเป็นอาการของคนหวง หรือ หึงใช่ไหมครับ แต่เราไม่ได้เป็นอะไรกันนะ ย้ำๆ จะทำไงดีครับ ผมแค่ไม่ชินที่เขาหายไป หรือผมชอบพี่เขาแล้วจริงๆ จะบอกชอบก็ไม่ได้ เพราะพี่เขาก็ชอบคนอื่นไปแล้ว ผมจะเป็นคนเลวหรอ ลืมบอกไปว่าคนที่พี่เขาไปคุยด้วยผมคิดว่าผมรู้จัก แต่ยังไม่รู้ว่าใคร เพราะถ้าผมรู้จักมันคงไม่ดีแน่ที่ผมจะพูดจะบอกอะไรไป แล้วจะทำไงดีละครับ ไม่อยากเสียเขาไปเลย
คุยกับใครคนหนึ่งนานๆแต่ไม่ได้เป็นอะไรกัน พอเขาไปคุยกับคนอื่นเรากับรู้สึกไม่ค่อยยินดี เรียกความรู้สึกนี้ว่ายังไงครับ(ช-ช)
เรื่องมีอยู่ว่า ....ผมรู้คุยกับพี่คนหนึ่งมานาน2ปีแล้วครับ เราคุยกันแบบพี่น้องก็ไม่เชิงนะครับ เพราะเราก็พูดหยอกล้อกันเหมือนคนเป็นแฟนกันเลย ช่วงแรกๆต่างคนต่างก็มีแฟนนะครับ สถานะช่วงนั้นก็ดูเหมือนจะเเค่พี่น้องจริงๆ มีอะไรก็มาปรึกษากันคอยปลอบใจกันมาตลอด พอมาวันหนึ่งเราทั้งสองต่างเลิกลากับแฟนไป แต่เราก็ยังคุยกันมาเรื่อยๆ ถามคำถามซ้ำๆเดิมๆกันทุกวัน ทำอะไร กินข้าวหรือยัง นอนตอนไหน ขอแค่ได้คุยอ่ะครับ วันไหนที่ไม่ได้ทักก็เหมือนขาดอะไรไป เป็นแบบนี้มา2ปีแล้วอ่ะครับ ถามว่าผมไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอ ผมก็คงปฏิเสธไม่ได้ครับว่าลึกๆก็แอบคิดว่าเราจะชอบพี่เขาหรือเปล่าแต่ก็ไม่ได้แสดงออกเป็นพิเศษอะไร บางครั้งพี่เขาก็ดูเหมือนจะพยายามบอกอะไรเรา เหมือนว่าจะบอกว่าชอบ ผมไม่ได้คิดไปเองนะ มันรู้สึกแบบนั้นจริงๆ แต่สุดท้ายก็ไม่มีใครบอกอะไรใคร จนช่วงที่ผ่านมาพี่เขาเหมือนมีคนเข้ามาคุยเยอะ แล้วดูเหมือนจะถูกใจเข้าสักคน เพราะอะไรถึงรู้น่ะเหรอ ก็เพราะว่าผมถามคำถามที่เป็นปกติ ซ้ำ เดิมๆ ของผมนั้นแหละ ว่า ทำอะไร แต่คำตอบมันไท่ปกติ คือ พี่เขาตอบว่า คุยโทรศัพท์ ถามว่าจะนอนหรือยัง เขาตอบว่า เดวคุยเฟซก่อน แล้วหลักฐานที่สนับสนุนความคิดนี้ก็คือ สเตตัสเพ้อ ประกอบกับเขาทักเราห่างลง ตอบสั้นกว่าเดิม แต่นอนดึกมากๆ ตอนนี้ผมเลยรู้สึกแปลกๆ ไม่อยากให้พี่เขาไปคุยกับคนอื่นเหมือนที่คุยกับเรา มุกหรือคำพูดที่หยอกเราไม่อยากให้ใช้เหมือนกัน เห้อออ ถ้าจะพูดอยากให้คิดคำพูดใหม่ไปพูดด้วยซ้ำ มันเป็นอาการของคนหวง หรือ หึงใช่ไหมครับ แต่เราไม่ได้เป็นอะไรกันนะ ย้ำๆ จะทำไงดีครับ ผมแค่ไม่ชินที่เขาหายไป หรือผมชอบพี่เขาแล้วจริงๆ จะบอกชอบก็ไม่ได้ เพราะพี่เขาก็ชอบคนอื่นไปแล้ว ผมจะเป็นคนเลวหรอ ลืมบอกไปว่าคนที่พี่เขาไปคุยด้วยผมคิดว่าผมรู้จัก แต่ยังไม่รู้ว่าใคร เพราะถ้าผมรู้จักมันคงไม่ดีแน่ที่ผมจะพูดจะบอกอะไรไป แล้วจะทำไงดีละครับ ไม่อยากเสียเขาไปเลย