ขอเกริ่นนำนะคะว่าเหตุการณ์เกิดขึ้นเมื่อ วันที่ 10 เมษายน 2559 ขณะที่ จขกท. และครอบครัวได้เดินทางไปพัทยาค่ะ ระหว่างทางหลวงหมายเลข 7 มุ่งหน้าไปพัทยา กม.ที่ L 109.4 เหตุการณ์คือ รถเราต้องชะลอเข้าข้างทาง เพื่อรอ แฟนที่ขับตามกันมาแต่แยกออกไป ถนนคู่ขนานซึ่งมีรั่วกั้นอยู่ เพราะแฟนบอกว่าปวดหนักค่ะ เลยออกอีกเลน เพื่อหาปั๊มที่ใกล้ที่สุด ทำให้รถสองคันอยู่คนละฝั่งของถนนไปโดยปริยายค่ะ
เมื่อเราชะลอรถเข้าข้างทางเพื่อรอจนจอดสนิท ต้องบอกก่อนว่ารถของเรา เป็นระบบดับเครื่องยนต์อัตโนมัติเมื่อจอดสนิท เครื่องยนต์จึงดับไป และหลังจากนั้นก็สตาร์ทไม่ติดอีกเลยค่ะ เรารีบโทรบอกแฟน ว่ารถมีปัญหาสตาร์ทไม่ติด แฟนและพี่เขยจึงได้เดินเท้าหาทางข้ามมาดูจุดเกิดเหตุ ซึ่งก็ทราบว่าแบตฯ หมดหม้อ ด้วยความรู้อันน้อยนิดของเราที่พอจะคิดได้ขณะนั้นก็รีบนำน้ำกลั่นมาเดิมหม้อแบตฯ ซึ่งเมื่อเปิดดูน้ำแห้งขอดมาก (เราไม่ได้เช็คน้ำเอง อันนี้เราผิดเต็มๆค่ะ) และด้วยรถของเราทั้งสองคันไม่มีสายพ่วงชารต์ติดรถ จึงต้องโทรแจ้ง 1586 ที่ช่วยเหลือบนทางหลวงค่ะ พอโทรไปเจ้าหน้าที่ก็ขอเบอร์โทรเราและเลขที่ กม. บอกว่าจะมีเจ้าหน้าที่ทางหลวงติดต่อมา อีกประมาณ 5 นาที ก็มีคนโทรเข้ามาถามว่าอยู่ที่ไหน กม.เท่าไหร่ มุ่งหน้าไปทางไหน อาการเสียคืออะไร เราจึงแจ้งว่าเราต้องการสายพ่วง เพราะแบตเราหมด จนท.จึงบอกว่า ถ้าจะเอาสายพ่วง ต้องเสีย 500 บาท ค่าช่าง เราไม่มีทางเลือกเราจึงบอกว่า ให้ออกมาเพราะเราต้องรีบไปลงเรือค่ะ
ระหว่างรอได้มีรถกะบะ จำเลขทะเบียนไม่ได้ลงมาช่วยเหลือ ให้เราลองสตาร์ท แล้วบอกว่า แบบนี้เติมน้ำกลั่นไปก็ไม่หาย เค้าเป็นช่าง ยังไงก็ต้องเปลี่ยนแบต มีร้านใกล้ๆ แถวนี้คือต้องออกไปทางระยองแล้วเปลี่ยน เราจึงบอกว่าแฟนเรากำลังเดินทางมาเพราะจอดรถไฟฝั่งโน้น พร้อมชี้ไปที่รถ แต่ไม่มีสายพ่วง เค้าจึงบอกว่าไม่มีเหมือนกัน และ ขับรถออกไป
ระหว่างที่เรากำลังตัดสินใจว่าจะเชื่อแฟนคือแบตไม่ได้เสีย แค่สตาร์ให้ติดพอ หรือเชื่อรถกะบะคันเมื่อกี้ว่าให้เปลี่ยนแบตเท่านั้น โดยแฟนเดินกลับไปซื้อแบตหรือตามช่างมาเปลี่ยน ก็มีรถสิบล้อค่ะ มาจอดต่อท้ายรถเรา และลงมาถามถึงอาการ พร้อมกับใช้วิทยุสั้น ติดต่อเพื่อนร่วมทางที่คาดว่าจะขับตามๆ กันมาให้ลงมาช่วยเหลือเรา พี่ๆ เค้าเดินมาคุยกันกระหนุงกระหนิง ชิลมาก แล้วก็เดินกลับไปที่รถ ไม่นานเค้าก็เดินกลับมาพร้อมแบตเตอรี่จากรถเค้า และ ประแจ สองสามตัว จากนั้นก็ลงมือรื้อแบตเตอรี่ของเราออก แล้วเอาแบตของเค้าใส่ให้เรา และให้เราสตาร์ท รถติด เค้าจึงรื้อแบตออกและใส่แบตเดิมเราคืนค่ะ
นี่คือโฉมหน้าของพี่ๆที่ลงมาช่วยเราค่ะ ขอขอบพระคุณพี่ๆ อย่างสุดใจ ที่ทำให้เราและครอบครัวเดินทางต่อไปได้ด้วยความสุข สุขสันต์วันสงกรานต์นะคะพี่ๆ ขอขอบคุณพี่ๆมากๆ อีกครั้งนะคะ
โฉมหน้าของพี่อีกคันที่ลงมาช่วยค่ะ
หลังจากพี่ๆ เปลี่ยนแบตให้เสร็จเราและพี่สาวและพี่เขยจึงมอบเงินให้ แต่พี่เค้าปฏิเสธค่ะ บอกไม่เอา แต่เราก็เห็นพ้องกันว่ายังไงก็ต้องยัดให้จนได้ จนพี่เค้าต้องยอมแพ้พวกเราไปค่ะ ขอขอบคุณนะคะ ที่ลงมาช่วยพวกเรา โดยที่ไม่ได้ร้องขอ ไม่ต้องการอะไร และไม่เรียกร้องอะไร เราทำได้เพียงขอชื่นชม และยกย่องในความมีน้ำใจ และความชิล ของพี่ๆ ทั้งสองค่ะ พี่นิ่งมาก และหน้ายิ้มแย้มตลอดเวลา อันนี้แอบมองเองค่ะ ครอบครัวเราฝากขอบคุณพี่ๆมา ณ โอกาสนี้นะคะ คนดีต้องยกย่องค่ะ
ปล.หลังจากรถสตาร์ทเสร็จและวิ่งไปอีก 10 กม. แบตก็ชาร์ตปกติ และเราจอดรถทิ้งไว้ 1 คืน แล้วสตาร์ทใหม่ก็ไม่มีปัญหาใดๆ ค่ะ คือยังไม่ได้เปลี่ยนแบตเตอรี่นะคะ
ขอบคุณพี่ๆ ที่ช่วยรถเสียทางหลวงหมายเลข 7 ค่ะ
เมื่อเราชะลอรถเข้าข้างทางเพื่อรอจนจอดสนิท ต้องบอกก่อนว่ารถของเรา เป็นระบบดับเครื่องยนต์อัตโนมัติเมื่อจอดสนิท เครื่องยนต์จึงดับไป และหลังจากนั้นก็สตาร์ทไม่ติดอีกเลยค่ะ เรารีบโทรบอกแฟน ว่ารถมีปัญหาสตาร์ทไม่ติด แฟนและพี่เขยจึงได้เดินเท้าหาทางข้ามมาดูจุดเกิดเหตุ ซึ่งก็ทราบว่าแบตฯ หมดหม้อ ด้วยความรู้อันน้อยนิดของเราที่พอจะคิดได้ขณะนั้นก็รีบนำน้ำกลั่นมาเดิมหม้อแบตฯ ซึ่งเมื่อเปิดดูน้ำแห้งขอดมาก (เราไม่ได้เช็คน้ำเอง อันนี้เราผิดเต็มๆค่ะ) และด้วยรถของเราทั้งสองคันไม่มีสายพ่วงชารต์ติดรถ จึงต้องโทรแจ้ง 1586 ที่ช่วยเหลือบนทางหลวงค่ะ พอโทรไปเจ้าหน้าที่ก็ขอเบอร์โทรเราและเลขที่ กม. บอกว่าจะมีเจ้าหน้าที่ทางหลวงติดต่อมา อีกประมาณ 5 นาที ก็มีคนโทรเข้ามาถามว่าอยู่ที่ไหน กม.เท่าไหร่ มุ่งหน้าไปทางไหน อาการเสียคืออะไร เราจึงแจ้งว่าเราต้องการสายพ่วง เพราะแบตเราหมด จนท.จึงบอกว่า ถ้าจะเอาสายพ่วง ต้องเสีย 500 บาท ค่าช่าง เราไม่มีทางเลือกเราจึงบอกว่า ให้ออกมาเพราะเราต้องรีบไปลงเรือค่ะ
ระหว่างรอได้มีรถกะบะ จำเลขทะเบียนไม่ได้ลงมาช่วยเหลือ ให้เราลองสตาร์ท แล้วบอกว่า แบบนี้เติมน้ำกลั่นไปก็ไม่หาย เค้าเป็นช่าง ยังไงก็ต้องเปลี่ยนแบต มีร้านใกล้ๆ แถวนี้คือต้องออกไปทางระยองแล้วเปลี่ยน เราจึงบอกว่าแฟนเรากำลังเดินทางมาเพราะจอดรถไฟฝั่งโน้น พร้อมชี้ไปที่รถ แต่ไม่มีสายพ่วง เค้าจึงบอกว่าไม่มีเหมือนกัน และ ขับรถออกไป
ระหว่างที่เรากำลังตัดสินใจว่าจะเชื่อแฟนคือแบตไม่ได้เสีย แค่สตาร์ให้ติดพอ หรือเชื่อรถกะบะคันเมื่อกี้ว่าให้เปลี่ยนแบตเท่านั้น โดยแฟนเดินกลับไปซื้อแบตหรือตามช่างมาเปลี่ยน ก็มีรถสิบล้อค่ะ มาจอดต่อท้ายรถเรา และลงมาถามถึงอาการ พร้อมกับใช้วิทยุสั้น ติดต่อเพื่อนร่วมทางที่คาดว่าจะขับตามๆ กันมาให้ลงมาช่วยเหลือเรา พี่ๆ เค้าเดินมาคุยกันกระหนุงกระหนิง ชิลมาก แล้วก็เดินกลับไปที่รถ ไม่นานเค้าก็เดินกลับมาพร้อมแบตเตอรี่จากรถเค้า และ ประแจ สองสามตัว จากนั้นก็ลงมือรื้อแบตเตอรี่ของเราออก แล้วเอาแบตของเค้าใส่ให้เรา และให้เราสตาร์ท รถติด เค้าจึงรื้อแบตออกและใส่แบตเดิมเราคืนค่ะ
นี่คือโฉมหน้าของพี่ๆที่ลงมาช่วยเราค่ะ ขอขอบพระคุณพี่ๆ อย่างสุดใจ ที่ทำให้เราและครอบครัวเดินทางต่อไปได้ด้วยความสุข สุขสันต์วันสงกรานต์นะคะพี่ๆ ขอขอบคุณพี่ๆมากๆ อีกครั้งนะคะ
โฉมหน้าของพี่อีกคันที่ลงมาช่วยค่ะ
หลังจากพี่ๆ เปลี่ยนแบตให้เสร็จเราและพี่สาวและพี่เขยจึงมอบเงินให้ แต่พี่เค้าปฏิเสธค่ะ บอกไม่เอา แต่เราก็เห็นพ้องกันว่ายังไงก็ต้องยัดให้จนได้ จนพี่เค้าต้องยอมแพ้พวกเราไปค่ะ ขอขอบคุณนะคะ ที่ลงมาช่วยพวกเรา โดยที่ไม่ได้ร้องขอ ไม่ต้องการอะไร และไม่เรียกร้องอะไร เราทำได้เพียงขอชื่นชม และยกย่องในความมีน้ำใจ และความชิล ของพี่ๆ ทั้งสองค่ะ พี่นิ่งมาก และหน้ายิ้มแย้มตลอดเวลา อันนี้แอบมองเองค่ะ ครอบครัวเราฝากขอบคุณพี่ๆมา ณ โอกาสนี้นะคะ คนดีต้องยกย่องค่ะ
ปล.หลังจากรถสตาร์ทเสร็จและวิ่งไปอีก 10 กม. แบตก็ชาร์ตปกติ และเราจอดรถทิ้งไว้ 1 คืน แล้วสตาร์ทใหม่ก็ไม่มีปัญหาใดๆ ค่ะ คือยังไม่ได้เปลี่ยนแบตเตอรี่นะคะ