อยากถามคนเป็นพ่อแม่มีลูกเป็นดั่งใจที่ตัวเองต้องการหรือป่าว (คนเป็นลูกก็ตอบได้นะ)

เรื่องของหนูจะเป็นประมาณหนูไม่ได้เป็นอย่างที่ท่านต้องการ ไม่เป็นดั่งใจท่าน หนูไม่โตเป็นผู้ใหญ่พอ หนูกับท่านจะมีเรื่องไม่เข้าใจกันในเรื่องแบบนี้แต่ไม่บ่อยหรอกค่ะ พ่อแม่หนูมีอาชีพค้าขาย ช่วงปิดเทอมหนูก็ตื่นตี 4 ตี 5 เพื่อมาช่วยจัดของขายตอนเช้า สายๆก็เฝ้าร้านขายของะะหว่างนั้นก็มีดูทีวี ฟังเพลง ซักผ้า ทำความสะอาดบ้านบ้าง พ่อแม่ก็ออกไปทำงานข้างนอก บ่ายๆก็ช่วยพ่อแม่ทำกับข้าว เตรียมเครื่องและวัสดุทำอาหาร ตอนเย็นก็ขายของ ตกเย็นมืดก็ช่วยกันล้างจานเพราะมันเยอะมาก หนูทำแบบนี้อยู่ทุกวันและทุกครั้งที่ปิดเทอม ส่วนเปิดเทอมหนูเรียนหนัก กลับบ้านก็มืดเเล้ว อย่างมากก็ช่วยขายของบ้าง ไม่ค่อยได้ทำเต็มที่เหมือนปิดเทอม  พ่อแม่หนูไม่ได้มีฐานะร่ำรวย หนูไม่มีโทรศัพท์ถ่ายรูปสวยๆเหมือนใครเขา ไม่มีของสวยๆ กระเป๋าราคาแพง ของมีแบรนด์เหมือนเพื่อนๆ เพราะพ่อแม่หนูต้องใช้เงินหมุนเวียนในการค้าขาย หนูเข้าใจท่าน ในใจจริงๆหนูอยากได้แต่เข้าใจท่านมากกว่า #แต่ในสิ่งที่หนูทำหนูไม่ได้เป็นดั่งใจพ่อแม่ พ่อแม่ชอบเอาหนูไปเปรียบเทียบกับลูกคนอื่น ไม่โตทำตัวเป็นเด็ก หนูมักจะน้อยใจในเรื่องนี้อยู่ทุกครั้ง .. หนูเป็นคนที่ขี้เล่น ชอบใช้ชีวิตให้มีความสุขมากกว่าเครียด ร่าเริง ตลกและมีเสียงหัวเราะเป็นเอกลักษณ์ ชอบเล่นมุกกับพ่อแม่ เล่นแกบ้าง แกก็หัวเราะดูมีคววามสุข หนูชอบตอนนั้นมากเลยค่ะ พวกเรามีความสุขจริงๆ ..... เพราะนิสัยแบบนี้หนูเลยดูเด็กใช่มั้ยคะ เปลี่ยนนิสัยตัวเองมันยากนะคะ หนูควรทำยังไงดี .... ท่านก็อยากให้หนูเข้าใจท่าน หนูเองก็อยากให้ท่านเข้าใจหนูด้วยเหมือนกัน.....