ผมกับแฟนผมนั้นเมื่อก่อนเรารักกันดีมาก มากมายเลยล่ะครับ แต่มาตอนนี้เธอบอกกับผมว่า"เธอไม่รู้สึกอะไรกับผมแล้ว ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตอนนี้รักหรืออะไร"
ก่อนอื่นผมจะเล่านะครับว่าเมื่อก่อนนั้นเราเป็นยังไงกัน ผมมีแฟนคนแรกคือเธอครับ ส่วนเธอผมเป็นคนที่ 5 ครับ ผมกับเธอเราอยู่ รร เดียวกันแต่อยู่คนละชั้นกันครับ ผมชอบน้องคนนี้มาก่อนหน้าที่เราจะได้คุยกันอีกครับเป็นเวลาเกือบ 1 ปีเต็ม ซึ่งน้องเค้าก็ชอบผมด้วยเช่นกันแต่เราไม่เคยคุยไม่เคยทักเคยแต่เจอหน้าผ่านๆที่ รร ตอนนี้วันที่ 12 เมษายน 59 เราคุยกันครั้งแรกในโซเชียลเมื่อวันที่ 13 พฤศจิกายน ตอนนั้นมันเหมือนอะไรหลายๆอย่างทำให้เรามาได้คุยกัน เริ่มจากผมแอดเฟสบุ๊คของเธอไป"ก่อนหน้านั้นเธอมีหลายเฟสนะครับ" จนวันนึงเธอรับแอดผมแต่ผมก็ไม่ได้ไปคุยไม่ได้ไปอะไรมีแต่ไปไลค์โพสจำได้ว่าเคยมีเม้นบางครั้งสองครั้ง 55555 ตอนนั้นเธอมีแฟนอยู่ครับ เธอบอกกับผมว่าตอนเธอคบอยู่กับแฟนเธอ เธอปลื้มผม "ที่บอกนี่คือเค้าเลิกกับแฟนเค้าไปแล้วนะครับแล้วคุยกับผมได้ประมาณ 2 เดือนกว่าๆ" ตอนนั้นเธอมีอีกเฟสนึงครับผมก็แอดไปเธอก็รับแอดผมจากนั้นผมก็แอดเพื่อนสนิทของเธอไปด้วย มันเริ่มจากเพื่อนเธอมาบอกว่า พี่ๆเพื่อนหนูชอบ ผมก็งงว่าเพื่อนคนไหน เพื่อนเธอบอกว่าคนที่เดินกับหนูบ่อยคนที่สนิทๆกับหนูมากที่สุดอะ ไม่เชื่อลองไปถามเจ้าตัวดูสิ ผมก็เอ้อลองไปถามๆดูก็ได้ ก็เลยลองทักแชทไปถามดูเค้าก็บอกป่าวๆเหมือนเขินๆพยายามปฎิเสธจนตั้งแต่วันนั้นเราก็คุยกันทุกวัน เธอเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆผอมๆซึ่งตอนที่ผมชอบก็แค่ชอบเฉยๆนะครับประมาณว่าเราก็ชอบของเราเฉยๆแต่ไม่ได้แบบไปบอกหรืออะไร ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาเราคุยกันทุกๆวันโทรศัพท์นี่อย่างกับทากาวติดไว้กับมือเลย 5555 ตอนนั้นผมคุยเยอะครับไม่รู้จะเยอะหรือป่าวผมว่าเยอะนะ มีคุยกับคนอื่นมาก่อนหน้านั้นก็ 3 คน มีอยู่คนนึงเค้ามาขอผมคบเป็นแฟนแต่ผมปฎิเสธไปเพราะผมไม่เคยคิดอยากมีแต่แค่คุยขำๆสนุกๆเฉยๆจากนั้นผมก็คุยกับเธอมากขึ้นๆจนกลายเป็นแบบว่าจากชอบอยู่แล้วกลายเป็นตกหลุมรักเลย จากนั้นผมก็คุยกับเธอคนเดียวมาตลอด จนทุกๆอย่างมันดีดีมากๆเลยครับยิ่งคุยกันทุกวันมันก็ยิ่งรู้สึกดีไปทั้งคู่ ทุกๆวันอังคารเราจะไปเดินตลาดด้วยกันแต่ตอนนั้นยังไม่ได้คบกันนะแต่เราทำเหมือนคนที่เป็นแฟนกันมากๆ ทั้งหวงห่วงกันและกันทุกๆอย่างมันเหมือนคนเป็นแฟนกันมากๆ เรามีเรื่องอะไรที่น่าตื่นเต้นทำให้เวลาเราอยู่ด้วยกันมันทำให้เรามีความสุขมากๆเลยล่ะครับ จนวันที่ 15 มีนาคม ผมขอเธอเป็นแฟนครับเธอก็ทำหน้างงๆเหมือนคนจะร้องไห้แล้วก็ตอบรับผมเป็นแฟนครับ 55555 แต่หลังจากนั้นไม่นานมันเหมือนมีเรื่องอะไรที่ทำเราไม่ค่อยเข้าใจกันมันอาจจะเป็นเพราะความชอบบุคลิกไลฟ์สไตล์หรืออะไรที่มันแตกต่างกันจนทำให้บางครั้งเราไม่ค่อยเข้าใจกัน เธอเป็นคนที่โกรธง่ายงอนง่ายอารมณ์เสียง่ายมาก เวลาเรามีปัญหาไม่ว่าผมจะผิดหรือไม่ผิดทุกครั้งผมจะง้อเธอตลอดไม่ว่าจะเรื่องเล็กๆน้อยๆไม่ว่าจะเรื่องไหนโกรธได้หมด 55555 แล้วผมก็ง้อตลอดดด แต่ก็แทบไม่เคยสำเร็จไม่ใช่ว่าไม่เลยนะก็มีบ้าง
เข้าเรื่องเลยละกัน ตามชื่อกระทู้
"เมื่อก่อนแฟนรู้สึกกับผมมากมาย แต่ตอนนี้กลับไม่รู้สึกอะไรแล้ว"
เรื่องมันมีอยู่ว่า แฟนผมเค้าเป็นคนขี้เบื่อ เบื่ออะไรซ้ำๆเดิมๆ ยิ่งเวลาพูดอะไรไม่เข้าหูนี่รู้เรื่องเลยล่ะ โกรธไปเป็นวันๆ ก่อนหน้านี้ก่อนที่มันจะเป็นแบบนี้ผมถูกแฟนผมเบื่อมาแล้วครับรอบนึง 55555 ไม่มีเรื่องอะไรเลยทั้งนั้นเป็นเพราะเธอเบื่อครับ อยู่ๆก็เบื่ออาจจะเป็นเพราะว่าเราทั้งสองถึงจุดอิ่มตัวแล้วจากวันแรกที่เรารู้จักกันจนถึงวันนี้ก็ 5 เดือนแล้วครับ เธอเป็นคนเบื่อง่ายด้วยยิ่งช่วงนี้เราไม่ได้เจอกันเลยเพราะมันเป็นช่วงปิดเทอมทำได้แต่พิมพ์ส่งหากันในแชทอย่างเดียวมากสุดก็แค่วีดิโอคอลหากัน วันนี้สดๆเลยล่ะครับเมื่อตอนเช้า ผมเลยลองๆแกล้งบอกว่า เดี๋ยวไปหานะเจอหน้าแค่ 5 นาทีก็ยังดี แฟนผมบอกไม่ต้องมาเดี๋ยวให้พ่อเอาปืนมายิงเลย ผมก็เล่นๆครับ เลยต่อๆไปอีกว่าแค่ 5 นาทีเองไม่ลงจากรถด้วยอ่ะแค่ได้เจอหน้าแว๊บๆก่อนจะกลับต่างจังหวัดก็ยังดีนะ คำแรกเธอใส่ผมมาก่อนเลยครับ น่าเบื่อ ผมเลยถามว่าทำไมต้องเป็นคำนี้ เธอบอกว่าก็ดูทำตัวดิ คนเป็นแฟนกันรักกันจริงๆมันก็ต้องอยากเจอหน้าอยากจะพูดคุยอยากอะไรอยู่แล้วใช่ป้ะ เธอก็ใส่มายับเลยครับบอกว่า"ฉันอยากจะไปจากเธอเต็มทนแล้ว" ไอ้ผมก็คิดว่าเล่นๆ เลยบอกไปว่าอย่าเอาเรื่องนี้มาเล่นได้มั้ยเค้าใจคอไม่ดี เธอบอกว่าเมื่อก่อนกับเดี๋ยวนี้มันแตกต่างมาก "แต่ก่อนเจอแชทยิ้มทุกครั้งแต่เดี๋ยวนี้นานทียิ้มอะนะ" ผมเลยถามเธอบอกไม่ได้พูดเล่นแต่มันจริงๆ ผมเลยถามเธอไปว่าอยากจะไปจริงๆหรอ เธอตอบผมกลับมาให้ไปมั้ยล่ะ มันช็อคมากๆเลยล้ะ ก่อนหน้านี้ที่เธอโกรธผมโกรธข้ามคืนเลยทุกครั้งที่เรามีปัญหากันเราจะพูดจะเคลียร์กันเปิดใจพูดคุยกันตลอด แต่ครั้งนี้เธอบอกไม่ แบบนี้ดีแล้วไม่ต้องปรับอะไรหรอก อยากอยู่คนเดียวพอได้อยู่คนเดียวเธอบอกรู้สึกสบายแฮปปี้มากๆ ระหว่างที่เธอหายไปเธอไม่ได้คิดถึงผมเลยแม้แต่น้อย ตลอดเวลาที่เธอโกรธผมแล้วเงียบหายไปผมส่งข้อความไปหาเธอเป็นสิบๆข้อความโทรหาเป็นสิบๆสาย ผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงเปลี่ยนไปมากขนาดนี้ ตอนนั้นกับตอนนี้มันเหมือนคนละคนกันเลย ผมไม่เคยไปคุยกับผู้หญิงคนอื่นไม่เคยเจ้าชู้ผมรักเธอคนเดียวให้เธอคนเดียวมาตลอดผมยอมให้ทุกอย่างกับเธอได้บางคนอาจจะมองว่าไร้สาระรักในวัยเรียน เราสองคนเคยวาดฝันกันเอาไว้ว่าจะช่วยกันเรียน เรียนจบมีงานทำดูแลกันและกันเป็นครอบครัวเดียวกันอีก 10 ปีข้างหน้าเราจะไปเที่ยวญี่ปุ่นด้วยกันไปเที่ยวครบทั้ง 77 จังหวัดวาดฝันอะไรด้วยกันไว้มากมายเธอบอกเธอจะหยุดที่ผมเป็นคนสุดท้าย เธอบอกว่าผมดีกับเธอมากๆมากจนไม่รู้จะตอบแทนยังไง ส่วนตัวแล้วผมเป็นคนขี้หวงยิ่งคนที่ผมรักมากๆแล้วล่ะก็ไม่ค่อยอยากให้เข้าใกล้ผู้ชายอื่นนอกจากเพื่อนเลยล่ะ ผมห้ามเธอใส่ขาสั้น ห้ามขี่รถเร็วเกิน 60 กม/ชม. ไปไหนให้บอก ไม่ว่างให้บอก มีอะไรก็ให้คุยกัน จนมันทำให้เธอรู้สึกอึดอัดเธอก็มีข้อห้ามผมเหมือนกันนะซึ่งผมชอบมากๆเลยล่ะเวลาเธอห้ามผมไม่อยากให้ผมทำอะไรสั่งผม ผมชอบมากๆเลยคนอื่นอาจจะมองว่าโรคจิตหรือไงแต่สำหรับผมยิ่งเวลาเธอห้ามเธอสั่งเธอเป็นห่วงเธอหวงเธอหึง มันเหมือนแสดงความรักต่อกันซึ่มผมชอบมากๆเลยล่ะ เธอบอกว่าเธออึดอัดเธอชินกับการที่อยู่คนเดียวตั้งแต่คบกันแรกๆเธอก็เริ่มเปลี่ยนไป จากที่เคยแคร์ความรู้สึกเคยบอกรักทุกๆวันอยากจะคุยกันทุกๆวันอยากจะเห็นหน้ากันบ่อยๆเวลาอยู่ที่ รร ก็จะเดินผ่านบ่อยๆหรือมีเพื่อนเธออยู่ใกล้ๆผม เธอก็จะมานั่งกับเพื่อนแต่ตอนนี้มันไม่มีอีกแล้วความรู้สึกนั้นอะไรแบบนั้นมันหายไปหมดแล้ว ผมรู้เธอเบื่อเธอรู้สึกกับผมไม่เหมือนเดิมผมเลยถามเธอไปว่า ไม่ให้โอกาสเค้าได้แก้ตัวอะไรเลยหรอ เค้าจะลดความเป็นห่วงความหวงความหึงให้ความอิสระกับตัว เธอบอกไม่ต้องหรอก ผมว่าที่ผ่านมามันมีความหมายมากเลยนะสำหรับผมมันมีความหมายมากๆ แต่สำหรับเธอผมว่าเธอคงเบื่อทำอะไรเดิมๆซ้ำๆวนลูปแบบนี้ เธอบอกเธอฝืนตัวเองมามากแล้วบอกด้วยว่าผมก็ฝืนมากเหมือนกัน แต่ผมไม่เคยฝืนเลยผมทำไปทั้งหมดผมไม่ได้ใช้คำว่าทนผมใช้คำว่ารัก ผมไม่เคยเบื่อเลยขอแค่มีเธออยู่ อยู่ที่ไหนผมก็แฮปปี้แค่มีเธออยู่ อย่างว่าล่ะสไตล์มันคนล่ะสไตล์กัน555 ผมยอมทุกๆอย่างเลยนะเพื่อไม่ให้เสียคนที่ผมรักมากที่สุดไปอยากจะทำตามฝันที่เคยนึกคิดกันเอาไว้อยากจะใช้ชีวิตคู่ด้วยกัน ผมถามเธอว่าอยากจะรู้สึกเหมือนเดิมมั้ย เธอบอกว่าอยากกกกก แต่ตอนนี้มันไม่รู้สึกอะไรแล้วมันเฉยชาไปหมด ผมก็ไม่รู้จะทำยังไงเพราะผมรักรักเธอมากๆ
บทสนทนาเธอกับผม
ผม:โห้ หมดรักกันดื้อๆเลย ไม่มียื้ออะไรทั้งนั้น 5555
เธอ:หมดแล้วหมดนานแล้ววว ไม่ยื้อหรอก
ผม:ตั้งแต่ตอนไหนๆ
เธอ:อยากจะไปเต็มทนล่ะ
ผม:เอาดีๆ อีหอย 555555
เธอ:ตั้งแต่คบกันแรกๆอะ
ผม:อีหอยหนิ 55555
เธอ:ฉันอยากจะไปจากเธอเต็มทนแล้ววว
ผม:เอาดีๆสิ ไม่อยากเล่นเรื่องแบบนี้ใจคอไม่ดี
**ซึ่งตอนนี้ผมคิดว่าเธอเล่นๆ**
เธอ:แต่ก่อนกับเดี๋ยวนี้แตกต่างมากกก
ผม:เรื่องแบบอย่าเอามาเล่นเด้
เธอ:แต่ก่อนเจอแชทยิ้มทุกครั้ง แต่เดี๋ยวนี้นานทียิ้มอะนะ
ผม:ตัวเอง
เธอ:จริงๆ
ผม:อย่าเอาเรื่องแบบนี้มาเล่นกันสิ เค้าใจคอไม่ดีเลยยย
เธอ:ไม่เล่นน
ผม:ตัวอยากจะไปจริงๆหรอ
เธอ:ให้ไปมั้ย
ผม:ไม่ให้โอกาสเค้าแก้ตัวเลยหรอ
เธอ:แก้ตัวอะไร
ผม:ไม่ต้องถามตัวเองก็น่าจะรู้ให้ไปไม่ให้
ผม:เรายังมีอะไรให้น่าค้นหาอีกเยอะแยะเลยนะจะไปจากกันเพราะเบื่อแค่นี้เองหรอ
เธอ:ไหนอะไร
ผม:เรายังไม่เคยไปเที่ยวที่ไหนด้วยกันเลยย
เธอ:ไม่เห็นมีไรให้น่าค้นหาเลย แต่ก่อนเจอแชทยิ้มทุกครั้ง แต่เดี๋ยวนี้นานทียิ้มอะนะอันนี้เรื่องจริงนะ
ผม:เค้ารู้แต่เราอะ คืออยากให้มันดีกว่านี้เว้ย ไม่อยากจบเพราะอีแค่เบื่อเลยจริงๆ รู้สึกได้เลิกรู้สึกได้เรื่องทำดาจะทำให้มันรู้สึกกันอีกครั้งไม่ได้หรอ
เธอ:ว้าาา จะทำไง เอางี้ดีกว่า
จะทำไงให้เค้ารู้สึกเหมือนเดิมกับตัว ไม่เบื่อ อยากอยู่ด้วย อยากเจออะ ทำไงง
ผม:หาความแปลกใหม่ไงง สิ่งที่เราทำให้กันยิ้มยังน้อยนิด 5555
เธอ:อะไรอะความแปลกใหม่
ผม:เรายังไม่เคยทำอะไรด้วยกันตั้งเยอะแยะ
เธอ:ไม่มีวันนั้นหรอก แบร่ๆ55555
ผม:ตัวเองอยากจะไปจริงๆอะ ไม่อยากจะอยู่กับเค้าแล้วหรอ ที่เราฝันๆกันไว้มันสวยงามมากเลยนะ
เธอ:เค้าว่านะเค้าก็ฝืนมากละ ตัวก็ฝืนมากกก เค้าฝืนกับความรู้สึกเค้ามากเว้ยยย
ผม:มันคืออุปสรรคของเราเว้ยตัวเอง ความรู้สึกตอนนี้ของตัวคืออะไร
เธอ:อุปสรรคว้าาา เค้าไม่รู้สึกไรกับตัวแล้วว
ผม:คือไม่อยากร่วมเดินไปด้วยกันหรือจะยังไง แล้วทำให้มันกลับมารู้สึกสิ มันต้องมีทางสิ
เธอ:แม้แต่รักตอนนี้ไม่รู้ยังรักหรืออะไร
ผม:ตัวไม่รู้ว่ายังรักเค้าอยู่มั้ยหรอ เค้าไม่อยากเสียตัวไปเว้ย ยังรู้สึกกับตัว รู้สึกมากๆ
เธอ:ความรู้สึกเค้ายิ้มเฉยชามากเว้ยย
ผม:เค้าอยากจะทำให้มันรู้สึกอีกครั้งเว้ย มันอาจจะเป็นเพราะเราไม่ได้เจอกันนานๆก็เป็นได้นะ เราไม่ได้เจอกันนานแล้วไม่ได้ทำอะไรหลายๆอย่าด้วยกันก็นานแล้ว
เธอ:เจอไม่เจอเค้าก็ปกติอะ
ผม:คือ ตัวเองไม่รู้สึกเลยใช่มั้ย
เธอ:ใช่
ผม:ถ้าเราจะทำให้มันรู้สึกอีกครั้งอะหาวิธีไง เค้ารู้ตัวก็ไม่อยากไปจากเค้าที่ตัวเป็นเพราะความรู้สึกมันลดน้อยลงเพราะรักเริ่มจืดจาง เพราะมันถึงจุดอิ่มตัว ทุกคู่มันเป็นหมดจริงๆแต่มันทำได้ถ้าเราจะทำ
เธอ:ทำไงอะ
ผม:มันต้องมีทางอยู่แล้ว ถ้าเราผ่านไปได้นะตัวเอง รักเราเค้าว่ามันดีมากๆแน่ๆ
ผม:ตัวก็คงอยากจะรู้สึกดีๆแบบวันเก่าใช่ป้ะล่ะเราไม่ได้เจอกันเลยไงมันเลยทำไม่ได้ ได้แต่พิมๆไปวันๆซ้ำๆวนๆใช่ม่ะทำได้แค่คุยกัน
ผม:ตัวอยากมั้ย อยากที่จะไปรู้สึกแบบนั้นอีกมั้ย
*** หลังจากที่เธอถามผมว่าทำไงอะ เธอก็ตอบผมแต่คำว่า อ่าห๊ะ อยู่แบบนี้
ผม:เค้าถามตัว อยากจะกลับไปรู้สึกแบบนั้นอีกมั้ย
เธอ:อยากกกกกกกกกกกก
ผม:เค้ารู้ว่าตัวเองอะ เริ่มหมดๆไปทุกๆอย่าง มันเริ่มจางๆลงไป
เธอ:คุยกับตัวถามไรเยอะแยะไม่รู้ไม่อยากจะตอบบบ
ผม:เค้าจะทำนะ ทำให้ตัวกลับมารู้สึกอีกครั้ง เค้าไม่ยอมเสียคนที่เค้ารักมากๆไปง่ายๆหรอก
เธอ:โอเคค
ผม:ตัว ห้ามหนีเค้าไปไหนนะ เค้าจะทำ เค้าจะหาวิธีเอง ที่ตัวบอกว่าอยากอะ มันคือตัวอยากกลับไปรู้สึกแบบนั้นจริงๆใช่ม่ะ ถ้าตัวอยากจริงๆ ร่วมมือกับเค้า แล้วเราจะทำมันด้วยกัน
เธอ:โอเคค ส่งอีโมรูปหัวใจมา
ผม:ร่วมมือกับเค้านะ เค้าจะหาวิธี
เธอ:อ่าห๊ะ
ผม:จะแก้ปัญหาให้ได้ นะตัวเองนะ
มันคือบทสนทนาทั้งหมดที่เราคุยกัน คือผมไม่อยากเสียเธอไปอยากจะให้เรากลับมารักกันเหมือนเดิมอยากจะให้มันดีขึ้นๆ ไม่อยากให้มันแย่ลงๆ จะทำทุกวิถีทางอยากจะให้กลับมาเหมือนเดิมเลยจริงๆ ผมไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงคนอื่นไม่เคยมีเรื่องทะเลาะกันตั้งแต่เราคบกันมาผมไม่เคยโกรธเธอเลยแม้แต่ครั้งเดียว เวลาเธอโกรธผมไม่เคยขึ้นเสียงมีแต่ขอโทษไม่ว่าจะถูกหรือผิดก็ตาม เวลาเธอทำอะไรให้ผมเสียใจน้อยใจผมจะไปนอนร้องไห้อยู่คนเดียวแล้วก็หายกลับมาเป็นเหมือนเดิม ที่เธอเป็นแบบนี้ไม่รู้ว่าผมไปทำให้เธออึดอัดห้ามอะไรเธอมากไปหรือป่าวที่ผมห้ามไม่อยากให้ทำก็เพราะผมรักเธอ รักเธอจริงๆไม่อะไรนอกเหนือจากนั้นเลย ผมกลัวว่าจะโดนบอกลา ผมไม่อยากให้เราจบกันเพราะเรื่องแค่นี้ จะให้ผมทำอะไรผมก็ยอมไม่อยากจะเสียคนคนนี้ไปผมรักเค้ามากจริงๆ
ขอร้องล่ะ ช่วยผมหน่อย ผมไหว้ละ
ช่วยด้วยย เมื่อก่อนรักกันดีแต่เดี๋ยวนี้แฟนบอกไม่รู้สึกอะไรแล้ว ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตอนนี้รักหรืออะไร
ก่อนอื่นผมจะเล่านะครับว่าเมื่อก่อนนั้นเราเป็นยังไงกัน ผมมีแฟนคนแรกคือเธอครับ ส่วนเธอผมเป็นคนที่ 5 ครับ ผมกับเธอเราอยู่ รร เดียวกันแต่อยู่คนละชั้นกันครับ ผมชอบน้องคนนี้มาก่อนหน้าที่เราจะได้คุยกันอีกครับเป็นเวลาเกือบ 1 ปีเต็ม ซึ่งน้องเค้าก็ชอบผมด้วยเช่นกันแต่เราไม่เคยคุยไม่เคยทักเคยแต่เจอหน้าผ่านๆที่ รร ตอนนี้วันที่ 12 เมษายน 59 เราคุยกันครั้งแรกในโซเชียลเมื่อวันที่ 13 พฤศจิกายน ตอนนั้นมันเหมือนอะไรหลายๆอย่างทำให้เรามาได้คุยกัน เริ่มจากผมแอดเฟสบุ๊คของเธอไป"ก่อนหน้านั้นเธอมีหลายเฟสนะครับ" จนวันนึงเธอรับแอดผมแต่ผมก็ไม่ได้ไปคุยไม่ได้ไปอะไรมีแต่ไปไลค์โพสจำได้ว่าเคยมีเม้นบางครั้งสองครั้ง 55555 ตอนนั้นเธอมีแฟนอยู่ครับ เธอบอกกับผมว่าตอนเธอคบอยู่กับแฟนเธอ เธอปลื้มผม "ที่บอกนี่คือเค้าเลิกกับแฟนเค้าไปแล้วนะครับแล้วคุยกับผมได้ประมาณ 2 เดือนกว่าๆ" ตอนนั้นเธอมีอีกเฟสนึงครับผมก็แอดไปเธอก็รับแอดผมจากนั้นผมก็แอดเพื่อนสนิทของเธอไปด้วย มันเริ่มจากเพื่อนเธอมาบอกว่า พี่ๆเพื่อนหนูชอบ ผมก็งงว่าเพื่อนคนไหน เพื่อนเธอบอกว่าคนที่เดินกับหนูบ่อยคนที่สนิทๆกับหนูมากที่สุดอะ ไม่เชื่อลองไปถามเจ้าตัวดูสิ ผมก็เอ้อลองไปถามๆดูก็ได้ ก็เลยลองทักแชทไปถามดูเค้าก็บอกป่าวๆเหมือนเขินๆพยายามปฎิเสธจนตั้งแต่วันนั้นเราก็คุยกันทุกวัน เธอเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆผอมๆซึ่งตอนที่ผมชอบก็แค่ชอบเฉยๆนะครับประมาณว่าเราก็ชอบของเราเฉยๆแต่ไม่ได้แบบไปบอกหรืออะไร ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาเราคุยกันทุกๆวันโทรศัพท์นี่อย่างกับทากาวติดไว้กับมือเลย 5555 ตอนนั้นผมคุยเยอะครับไม่รู้จะเยอะหรือป่าวผมว่าเยอะนะ มีคุยกับคนอื่นมาก่อนหน้านั้นก็ 3 คน มีอยู่คนนึงเค้ามาขอผมคบเป็นแฟนแต่ผมปฎิเสธไปเพราะผมไม่เคยคิดอยากมีแต่แค่คุยขำๆสนุกๆเฉยๆจากนั้นผมก็คุยกับเธอมากขึ้นๆจนกลายเป็นแบบว่าจากชอบอยู่แล้วกลายเป็นตกหลุมรักเลย จากนั้นผมก็คุยกับเธอคนเดียวมาตลอด จนทุกๆอย่างมันดีดีมากๆเลยครับยิ่งคุยกันทุกวันมันก็ยิ่งรู้สึกดีไปทั้งคู่ ทุกๆวันอังคารเราจะไปเดินตลาดด้วยกันแต่ตอนนั้นยังไม่ได้คบกันนะแต่เราทำเหมือนคนที่เป็นแฟนกันมากๆ ทั้งหวงห่วงกันและกันทุกๆอย่างมันเหมือนคนเป็นแฟนกันมากๆ เรามีเรื่องอะไรที่น่าตื่นเต้นทำให้เวลาเราอยู่ด้วยกันมันทำให้เรามีความสุขมากๆเลยล่ะครับ จนวันที่ 15 มีนาคม ผมขอเธอเป็นแฟนครับเธอก็ทำหน้างงๆเหมือนคนจะร้องไห้แล้วก็ตอบรับผมเป็นแฟนครับ 55555 แต่หลังจากนั้นไม่นานมันเหมือนมีเรื่องอะไรที่ทำเราไม่ค่อยเข้าใจกันมันอาจจะเป็นเพราะความชอบบุคลิกไลฟ์สไตล์หรืออะไรที่มันแตกต่างกันจนทำให้บางครั้งเราไม่ค่อยเข้าใจกัน เธอเป็นคนที่โกรธง่ายงอนง่ายอารมณ์เสียง่ายมาก เวลาเรามีปัญหาไม่ว่าผมจะผิดหรือไม่ผิดทุกครั้งผมจะง้อเธอตลอดไม่ว่าจะเรื่องเล็กๆน้อยๆไม่ว่าจะเรื่องไหนโกรธได้หมด 55555 แล้วผมก็ง้อตลอดดด แต่ก็แทบไม่เคยสำเร็จไม่ใช่ว่าไม่เลยนะก็มีบ้าง
เข้าเรื่องเลยละกัน ตามชื่อกระทู้
"เมื่อก่อนแฟนรู้สึกกับผมมากมาย แต่ตอนนี้กลับไม่รู้สึกอะไรแล้ว"
เรื่องมันมีอยู่ว่า แฟนผมเค้าเป็นคนขี้เบื่อ เบื่ออะไรซ้ำๆเดิมๆ ยิ่งเวลาพูดอะไรไม่เข้าหูนี่รู้เรื่องเลยล่ะ โกรธไปเป็นวันๆ ก่อนหน้านี้ก่อนที่มันจะเป็นแบบนี้ผมถูกแฟนผมเบื่อมาแล้วครับรอบนึง 55555 ไม่มีเรื่องอะไรเลยทั้งนั้นเป็นเพราะเธอเบื่อครับ อยู่ๆก็เบื่ออาจจะเป็นเพราะว่าเราทั้งสองถึงจุดอิ่มตัวแล้วจากวันแรกที่เรารู้จักกันจนถึงวันนี้ก็ 5 เดือนแล้วครับ เธอเป็นคนเบื่อง่ายด้วยยิ่งช่วงนี้เราไม่ได้เจอกันเลยเพราะมันเป็นช่วงปิดเทอมทำได้แต่พิมพ์ส่งหากันในแชทอย่างเดียวมากสุดก็แค่วีดิโอคอลหากัน วันนี้สดๆเลยล่ะครับเมื่อตอนเช้า ผมเลยลองๆแกล้งบอกว่า เดี๋ยวไปหานะเจอหน้าแค่ 5 นาทีก็ยังดี แฟนผมบอกไม่ต้องมาเดี๋ยวให้พ่อเอาปืนมายิงเลย ผมก็เล่นๆครับ เลยต่อๆไปอีกว่าแค่ 5 นาทีเองไม่ลงจากรถด้วยอ่ะแค่ได้เจอหน้าแว๊บๆก่อนจะกลับต่างจังหวัดก็ยังดีนะ คำแรกเธอใส่ผมมาก่อนเลยครับ น่าเบื่อ ผมเลยถามว่าทำไมต้องเป็นคำนี้ เธอบอกว่าก็ดูทำตัวดิ คนเป็นแฟนกันรักกันจริงๆมันก็ต้องอยากเจอหน้าอยากจะพูดคุยอยากอะไรอยู่แล้วใช่ป้ะ เธอก็ใส่มายับเลยครับบอกว่า"ฉันอยากจะไปจากเธอเต็มทนแล้ว" ไอ้ผมก็คิดว่าเล่นๆ เลยบอกไปว่าอย่าเอาเรื่องนี้มาเล่นได้มั้ยเค้าใจคอไม่ดี เธอบอกว่าเมื่อก่อนกับเดี๋ยวนี้มันแตกต่างมาก "แต่ก่อนเจอแชทยิ้มทุกครั้งแต่เดี๋ยวนี้นานทียิ้มอะนะ" ผมเลยถามเธอบอกไม่ได้พูดเล่นแต่มันจริงๆ ผมเลยถามเธอไปว่าอยากจะไปจริงๆหรอ เธอตอบผมกลับมาให้ไปมั้ยล่ะ มันช็อคมากๆเลยล้ะ ก่อนหน้านี้ที่เธอโกรธผมโกรธข้ามคืนเลยทุกครั้งที่เรามีปัญหากันเราจะพูดจะเคลียร์กันเปิดใจพูดคุยกันตลอด แต่ครั้งนี้เธอบอกไม่ แบบนี้ดีแล้วไม่ต้องปรับอะไรหรอก อยากอยู่คนเดียวพอได้อยู่คนเดียวเธอบอกรู้สึกสบายแฮปปี้มากๆ ระหว่างที่เธอหายไปเธอไม่ได้คิดถึงผมเลยแม้แต่น้อย ตลอดเวลาที่เธอโกรธผมแล้วเงียบหายไปผมส่งข้อความไปหาเธอเป็นสิบๆข้อความโทรหาเป็นสิบๆสาย ผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงเปลี่ยนไปมากขนาดนี้ ตอนนั้นกับตอนนี้มันเหมือนคนละคนกันเลย ผมไม่เคยไปคุยกับผู้หญิงคนอื่นไม่เคยเจ้าชู้ผมรักเธอคนเดียวให้เธอคนเดียวมาตลอดผมยอมให้ทุกอย่างกับเธอได้บางคนอาจจะมองว่าไร้สาระรักในวัยเรียน เราสองคนเคยวาดฝันกันเอาไว้ว่าจะช่วยกันเรียน เรียนจบมีงานทำดูแลกันและกันเป็นครอบครัวเดียวกันอีก 10 ปีข้างหน้าเราจะไปเที่ยวญี่ปุ่นด้วยกันไปเที่ยวครบทั้ง 77 จังหวัดวาดฝันอะไรด้วยกันไว้มากมายเธอบอกเธอจะหยุดที่ผมเป็นคนสุดท้าย เธอบอกว่าผมดีกับเธอมากๆมากจนไม่รู้จะตอบแทนยังไง ส่วนตัวแล้วผมเป็นคนขี้หวงยิ่งคนที่ผมรักมากๆแล้วล่ะก็ไม่ค่อยอยากให้เข้าใกล้ผู้ชายอื่นนอกจากเพื่อนเลยล่ะ ผมห้ามเธอใส่ขาสั้น ห้ามขี่รถเร็วเกิน 60 กม/ชม. ไปไหนให้บอก ไม่ว่างให้บอก มีอะไรก็ให้คุยกัน จนมันทำให้เธอรู้สึกอึดอัดเธอก็มีข้อห้ามผมเหมือนกันนะซึ่งผมชอบมากๆเลยล่ะเวลาเธอห้ามผมไม่อยากให้ผมทำอะไรสั่งผม ผมชอบมากๆเลยคนอื่นอาจจะมองว่าโรคจิตหรือไงแต่สำหรับผมยิ่งเวลาเธอห้ามเธอสั่งเธอเป็นห่วงเธอหวงเธอหึง มันเหมือนแสดงความรักต่อกันซึ่มผมชอบมากๆเลยล่ะ เธอบอกว่าเธออึดอัดเธอชินกับการที่อยู่คนเดียวตั้งแต่คบกันแรกๆเธอก็เริ่มเปลี่ยนไป จากที่เคยแคร์ความรู้สึกเคยบอกรักทุกๆวันอยากจะคุยกันทุกๆวันอยากจะเห็นหน้ากันบ่อยๆเวลาอยู่ที่ รร ก็จะเดินผ่านบ่อยๆหรือมีเพื่อนเธออยู่ใกล้ๆผม เธอก็จะมานั่งกับเพื่อนแต่ตอนนี้มันไม่มีอีกแล้วความรู้สึกนั้นอะไรแบบนั้นมันหายไปหมดแล้ว ผมรู้เธอเบื่อเธอรู้สึกกับผมไม่เหมือนเดิมผมเลยถามเธอไปว่า ไม่ให้โอกาสเค้าได้แก้ตัวอะไรเลยหรอ เค้าจะลดความเป็นห่วงความหวงความหึงให้ความอิสระกับตัว เธอบอกไม่ต้องหรอก ผมว่าที่ผ่านมามันมีความหมายมากเลยนะสำหรับผมมันมีความหมายมากๆ แต่สำหรับเธอผมว่าเธอคงเบื่อทำอะไรเดิมๆซ้ำๆวนลูปแบบนี้ เธอบอกเธอฝืนตัวเองมามากแล้วบอกด้วยว่าผมก็ฝืนมากเหมือนกัน แต่ผมไม่เคยฝืนเลยผมทำไปทั้งหมดผมไม่ได้ใช้คำว่าทนผมใช้คำว่ารัก ผมไม่เคยเบื่อเลยขอแค่มีเธออยู่ อยู่ที่ไหนผมก็แฮปปี้แค่มีเธออยู่ อย่างว่าล่ะสไตล์มันคนล่ะสไตล์กัน555 ผมยอมทุกๆอย่างเลยนะเพื่อไม่ให้เสียคนที่ผมรักมากที่สุดไปอยากจะทำตามฝันที่เคยนึกคิดกันเอาไว้อยากจะใช้ชีวิตคู่ด้วยกัน ผมถามเธอว่าอยากจะรู้สึกเหมือนเดิมมั้ย เธอบอกว่าอยากกกกก แต่ตอนนี้มันไม่รู้สึกอะไรแล้วมันเฉยชาไปหมด ผมก็ไม่รู้จะทำยังไงเพราะผมรักรักเธอมากๆ
บทสนทนาเธอกับผม
ผม:โห้ หมดรักกันดื้อๆเลย ไม่มียื้ออะไรทั้งนั้น 5555
เธอ:หมดแล้วหมดนานแล้ววว ไม่ยื้อหรอก
ผม:ตั้งแต่ตอนไหนๆ
เธอ:อยากจะไปเต็มทนล่ะ
ผม:เอาดีๆ อีหอย 555555
เธอ:ตั้งแต่คบกันแรกๆอะ
ผม:อีหอยหนิ 55555
เธอ:ฉันอยากจะไปจากเธอเต็มทนแล้ววว
ผม:เอาดีๆสิ ไม่อยากเล่นเรื่องแบบนี้ใจคอไม่ดี
**ซึ่งตอนนี้ผมคิดว่าเธอเล่นๆ**
เธอ:แต่ก่อนกับเดี๋ยวนี้แตกต่างมากกก
ผม:เรื่องแบบอย่าเอามาเล่นเด้
เธอ:แต่ก่อนเจอแชทยิ้มทุกครั้ง แต่เดี๋ยวนี้นานทียิ้มอะนะ
ผม:ตัวเอง
เธอ:จริงๆ
ผม:อย่าเอาเรื่องแบบนี้มาเล่นกันสิ เค้าใจคอไม่ดีเลยยย
เธอ:ไม่เล่นน
ผม:ตัวอยากจะไปจริงๆหรอ
เธอ:ให้ไปมั้ย
ผม:ไม่ให้โอกาสเค้าแก้ตัวเลยหรอ
เธอ:แก้ตัวอะไร
ผม:ไม่ต้องถามตัวเองก็น่าจะรู้ให้ไปไม่ให้
ผม:เรายังมีอะไรให้น่าค้นหาอีกเยอะแยะเลยนะจะไปจากกันเพราะเบื่อแค่นี้เองหรอ
เธอ:ไหนอะไร
ผม:เรายังไม่เคยไปเที่ยวที่ไหนด้วยกันเลยย
เธอ:ไม่เห็นมีไรให้น่าค้นหาเลย แต่ก่อนเจอแชทยิ้มทุกครั้ง แต่เดี๋ยวนี้นานทียิ้มอะนะอันนี้เรื่องจริงนะ
ผม:เค้ารู้แต่เราอะ คืออยากให้มันดีกว่านี้เว้ย ไม่อยากจบเพราะอีแค่เบื่อเลยจริงๆ รู้สึกได้เลิกรู้สึกได้เรื่องทำดาจะทำให้มันรู้สึกกันอีกครั้งไม่ได้หรอ
เธอ:ว้าาา จะทำไง เอางี้ดีกว่า
จะทำไงให้เค้ารู้สึกเหมือนเดิมกับตัว ไม่เบื่อ อยากอยู่ด้วย อยากเจออะ ทำไงง
ผม:หาความแปลกใหม่ไงง สิ่งที่เราทำให้กันยิ้มยังน้อยนิด 5555
เธอ:อะไรอะความแปลกใหม่
ผม:เรายังไม่เคยทำอะไรด้วยกันตั้งเยอะแยะ
เธอ:ไม่มีวันนั้นหรอก แบร่ๆ55555
ผม:ตัวเองอยากจะไปจริงๆอะ ไม่อยากจะอยู่กับเค้าแล้วหรอ ที่เราฝันๆกันไว้มันสวยงามมากเลยนะ
เธอ:เค้าว่านะเค้าก็ฝืนมากละ ตัวก็ฝืนมากกก เค้าฝืนกับความรู้สึกเค้ามากเว้ยยย
ผม:มันคืออุปสรรคของเราเว้ยตัวเอง ความรู้สึกตอนนี้ของตัวคืออะไร
เธอ:อุปสรรคว้าาา เค้าไม่รู้สึกไรกับตัวแล้วว
ผม:คือไม่อยากร่วมเดินไปด้วยกันหรือจะยังไง แล้วทำให้มันกลับมารู้สึกสิ มันต้องมีทางสิ
เธอ:แม้แต่รักตอนนี้ไม่รู้ยังรักหรืออะไร
ผม:ตัวไม่รู้ว่ายังรักเค้าอยู่มั้ยหรอ เค้าไม่อยากเสียตัวไปเว้ย ยังรู้สึกกับตัว รู้สึกมากๆ
เธอ:ความรู้สึกเค้ายิ้มเฉยชามากเว้ยย
ผม:เค้าอยากจะทำให้มันรู้สึกอีกครั้งเว้ย มันอาจจะเป็นเพราะเราไม่ได้เจอกันนานๆก็เป็นได้นะ เราไม่ได้เจอกันนานแล้วไม่ได้ทำอะไรหลายๆอย่าด้วยกันก็นานแล้ว
เธอ:เจอไม่เจอเค้าก็ปกติอะ
ผม:คือ ตัวเองไม่รู้สึกเลยใช่มั้ย
เธอ:ใช่
ผม:ถ้าเราจะทำให้มันรู้สึกอีกครั้งอะหาวิธีไง เค้ารู้ตัวก็ไม่อยากไปจากเค้าที่ตัวเป็นเพราะความรู้สึกมันลดน้อยลงเพราะรักเริ่มจืดจาง เพราะมันถึงจุดอิ่มตัว ทุกคู่มันเป็นหมดจริงๆแต่มันทำได้ถ้าเราจะทำ
เธอ:ทำไงอะ
ผม:มันต้องมีทางอยู่แล้ว ถ้าเราผ่านไปได้นะตัวเอง รักเราเค้าว่ามันดีมากๆแน่ๆ
ผม:ตัวก็คงอยากจะรู้สึกดีๆแบบวันเก่าใช่ป้ะล่ะเราไม่ได้เจอกันเลยไงมันเลยทำไม่ได้ ได้แต่พิมๆไปวันๆซ้ำๆวนๆใช่ม่ะทำได้แค่คุยกัน
ผม:ตัวอยากมั้ย อยากที่จะไปรู้สึกแบบนั้นอีกมั้ย
*** หลังจากที่เธอถามผมว่าทำไงอะ เธอก็ตอบผมแต่คำว่า อ่าห๊ะ อยู่แบบนี้
ผม:เค้าถามตัว อยากจะกลับไปรู้สึกแบบนั้นอีกมั้ย
เธอ:อยากกกกกกกกกกกก
ผม:เค้ารู้ว่าตัวเองอะ เริ่มหมดๆไปทุกๆอย่าง มันเริ่มจางๆลงไป
เธอ:คุยกับตัวถามไรเยอะแยะไม่รู้ไม่อยากจะตอบบบ
ผม:เค้าจะทำนะ ทำให้ตัวกลับมารู้สึกอีกครั้ง เค้าไม่ยอมเสียคนที่เค้ารักมากๆไปง่ายๆหรอก
เธอ:โอเคค
ผม:ตัว ห้ามหนีเค้าไปไหนนะ เค้าจะทำ เค้าจะหาวิธีเอง ที่ตัวบอกว่าอยากอะ มันคือตัวอยากกลับไปรู้สึกแบบนั้นจริงๆใช่ม่ะ ถ้าตัวอยากจริงๆ ร่วมมือกับเค้า แล้วเราจะทำมันด้วยกัน
เธอ:โอเคค ส่งอีโมรูปหัวใจมา
ผม:ร่วมมือกับเค้านะ เค้าจะหาวิธี
เธอ:อ่าห๊ะ
ผม:จะแก้ปัญหาให้ได้ นะตัวเองนะ
มันคือบทสนทนาทั้งหมดที่เราคุยกัน คือผมไม่อยากเสียเธอไปอยากจะให้เรากลับมารักกันเหมือนเดิมอยากจะให้มันดีขึ้นๆ ไม่อยากให้มันแย่ลงๆ จะทำทุกวิถีทางอยากจะให้กลับมาเหมือนเดิมเลยจริงๆ ผมไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงคนอื่นไม่เคยมีเรื่องทะเลาะกันตั้งแต่เราคบกันมาผมไม่เคยโกรธเธอเลยแม้แต่ครั้งเดียว เวลาเธอโกรธผมไม่เคยขึ้นเสียงมีแต่ขอโทษไม่ว่าจะถูกหรือผิดก็ตาม เวลาเธอทำอะไรให้ผมเสียใจน้อยใจผมจะไปนอนร้องไห้อยู่คนเดียวแล้วก็หายกลับมาเป็นเหมือนเดิม ที่เธอเป็นแบบนี้ไม่รู้ว่าผมไปทำให้เธออึดอัดห้ามอะไรเธอมากไปหรือป่าวที่ผมห้ามไม่อยากให้ทำก็เพราะผมรักเธอ รักเธอจริงๆไม่อะไรนอกเหนือจากนั้นเลย ผมกลัวว่าจะโดนบอกลา ผมไม่อยากให้เราจบกันเพราะเรื่องแค่นี้ จะให้ผมทำอะไรผมก็ยอมไม่อยากจะเสียคนคนนี้ไปผมรักเค้ามากจริงๆ
ขอร้องล่ะ ช่วยผมหน่อย ผมไหว้ละ