อยากปรึกษาผู้หญิงครับ เรื่องการสู้กับใจคน ที่เราไม่ใช้สเป็คเค้าเลย แต่ของผมจะเป็นการคุยกันตรงๆเลยซะมากกว่า ผมเป็นนักดนตรี แต่เค้าเด็กเรียน ซึ่งมันก็เข้ากันได้ยากอยู่แล้ว เริ่มแรก เค้าก็พูดตรงๆ ว่าผมไม่ใช้สเป็คเลย แต่ผมก็ไม่ได้ถอยง่ายๆ เริ่มทำให้เค้ารู้ว่าผมเข้ามาด้วยความจริงใจจริงๆ ทำดีด้วยทุกอย่าง ซึงทุงอย่างที่ทำก็ออกมาจากใจจริงๆนะครับ ไม่ได้แสแสร้ง เพื่อที่จะต้องการให้ได้แค่ตัวเค้า จนจากที่แรกๆ ปฏิเสธทุกอย่าง ที่ผมอยากจะทำให้เค้า เดี่ยวนี้ก็เริ่มมี ปฏิสัมพันธ์ที่ดีขึ้น ผมชวนไปไหน ก็เริ่มที่จะสนใจมากขึ้น แต่ก็ไม่ใช้ว่าจะไปทุกครั้งนะครับ เค้าอ้างเพื่อนบ้าง อ่านหนังสือบ้าง ผมก็ได้แต่ต้องจำเป็นต้องเข้าใจ บางอารมเค้าก็เหมือนจะยอมเปิดใจแล้ว แต่บางอารมเค้าก็เหมือนว่ากลัวที่จะเริ่มต้น ผมควรจะไปต่อดีมั้ยครับ แต่ผมทำแล้วผมก็มีความสุขนะ
อยากปรึกษาผู้หญิงครับ เรื่องการสู้กับใจคน ที่เราไม่ใช้สเป็คเค้าเลย