===> นักเรียนไทยถูกตำรวจอินเดียซ้อม <===

กระทู้สนทนา

เตือนภัย ชีวิตในต่างแดน ปัญหาชีวิต นักเรียนทุนต่างประเทศ ประเทศอินเดีย

อันนี้ยืม log in เพื่อนมาใช้นะครับ เพราะของตัวเองยังไม่ได้ระบุบัตร ปปช. แต่อยากแชร์ให้เพื่อนๆรู้กันเร็วๆ

จริงอยากจะเล่าให้ฟังเพื่อเป็นกรณีตัวอย่างนะครับ ระบบการเดินเรื่องที่อินเดีย(ถ้าเกิดมีเรื่อง) / การช่วยเหลือจากทางสถาณทูต/ และอะไรอีกหลายๆอย่าง แต่หวังไปเป็นอย่างยิ่งว่าจะไม่ต้องมีใครประสปเจอแบบผมอีกครับ แล้วจะอัฟเดตให้เรื่อยๆนะครับ พาพันขอบคุณ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

เรื่องเกิดขึ้นยังไม่ถึงอาทิตย์นะครับ ใจจริงอยากที่จะแชร์ให้เร็วที่สุดแต่ติดตรงที่ผมยังมึนๆบวกกับต้องทำเอกสารยื่นเรื่องไปทางหลายหน่วยงานมาก (วิ่งไป-มาอยู่หลายวัน) ประกอบกับเราไม่ได้ไปมีปัญหากะแค่คนสามัญชนธรรมดาแต่มีกะเจ้าหน้าที่ตำรวจ แล้วเกิดขึ้นที่เมืองนอกด้วย (แถมนอกเมืองด้วย เมืองที่ผมอยู่ค่อนข้างชนบทอะคับ อารมแบบแถวเชียงคาน อะไรทำนองนี้ . . .) ทำให้เอกสารหลายๆอย่างที่ต้องดำเนินเป็นทางการมากๆและเป็นภาษาอังกฤษด้วย ซึ่งผมก็ไม่ได้เก่งซะเท่าไหร่ ยังดีมีเพื่อนๆชาวอินเดียช่วยเหลือไว้เยอะน่ะครับ

เรื่องเกิดขึ้นขณะที่ผมเป็นนักเรียนทุนจากรัฐบาลอินเดีย เรียนศิลปะอยู่ชั้นปีที่ 3 เทอม 2 ของมหาวิทยาลัย Visva-Bharati ณ เมือง
ศานตินิเกตัน วันที่ 2 เมษายน 59 ณ เวลา 10:00 เช้า ผมได้ปั่นจักรยานส่วนตัวไปทำธุระที่ตลาดเพื่อซื้ออุปกรณ์มาทำงานศิลปะ ด้วยความโชคร้ายก่อนหน้านี้ไม่นานนัก เมื่อวานก่อนได้มีพายุลูกเห็บขนาดใหญ่ตกในเมืองที่ผมได้เรียนอยู่ ทำให้โทรศัพท์ของผมใช้การไม่ได้ด้วยที่ว่าเปียกน้ำชุ่มไปทั้งตัวขณะรีบปั่นจักรยานกลับบ้าน ทำให้ขณะนั้นผมจึงต้องมองหา Wifi Router ที่สามารถใส่ซิมการ์ดได้ เพื่อจะใช้ Internet ที่เหลืออยู่ผ่านคอมพิวเตอร์แทน (ตอนนั้นแอบงก ก็คนมันเพิ่งเติมมานินา) จนมาเจอร้านนึงหลังจากที่ถามหามาหลายร้านแล้วไม่มี ผมดีใจมากเลยถามเจ้าของร้านซึ่งภาษาอักกฤษของเจ้าของร้านนั้นบอกได้เลยว่า Sneak sneak – Fish Fish มาก ภาษาอินเดียผมก็ไม่หนีภาษาอังกฤษของเจ้าของร้านเท่าไรนัก ผมถามว่าจะของลอง Wifi Router ตัวนี้ได้ไหม ทางร้านบอกว่าได้ก็จัดแจงแกะกล่องออกมาให้ผมลองเป็นการเร่งด่วน (คงกลัวว่าจะไม่ซื้อ เพราะรอของมาส่งนานมาก) หลังจากลองดูแล้วก็เหนว่าน่าจะใช้ได้ดี จึงสอบถามราคา ปรากฏว่าราคาติดเพดานบนเลยครับ 1,350 รูปี แล้วนักเรียนทุนจนๆอย่างผมจะเอาปัญญาที่ไหนไปจ่ายได้เล่า จึงปฎิเสธไป พร้อมทั้งถามว่ามีถูกกว่านี้มั๊ยจ๊ะ เจ้ากรรมเจ้าของร้านกลับเข้าใจว่าเราต่อราคา จึงตอบกลับมาว่า 1,300 ถ้วนละกัน (ม่ายช่ายยยย ตรูไม่ได้จะเอาอันนี้) เต่าเอือม

งงกันไปซักพัก ทั้งคนซื้อคนขาย สรุปคือไม่มีอันที่ถูกกว่านี้ผมจึงปฎิเสธด้วยรอยยิ้มไปว่าไม่เอาละกันไว้วันหลังจะกลับมาอุดหนุนอย่างอื่นละกันนะ (ตาม style คนไทย ยิ้มไว้ก่อนพ่อสอนไว้) ปรากฏว่าเจ้าของร้านบอกว่าไม่ได้แกะกล่องแล้วต้องซื้อ (โอวมายก๊อด ก็ถามไปก่อนแล้วนิหว่าว่าลองได้มั๊ย) ผมจึงปฎิเสธไปว่าไม่เอาไม่มีตังพร้อมทั้งเปิดกระเป๋าตังให้ดูทั้งหมดมีแค่ 700 รูปีถ้วน เจ้าของร้านบอกว่างั้นไว้ค่อยกลับมาจ่ายอีกทีตอนเย็นก็ได้ (อารมแบบ ไปหามาให้ครบละกัน แถมจะเอาจักยานเสือหมอบประดิษฐ์ของผมไว้จำนำก่อนอีก) ผมจึงบอกว่าผมไม่มีตังจริงๆ (อันนี้เปนอุทาหอรณ์ เลยนะครับ ไม่เซียนภาษาอย่าคุยเรื่องเงินๆทองๆอาจเกิดความเข้าใจผิดกันได้ แล้วมันจะนำพาเรื่องใหญ่กว่าเดิมมาให้แบบผมคนนี้) แล้วคนที่นี่เค้าถือเรื่องเปิดกล่องเอามากๆครับ แต่ปรกติประสบการณ์ที่ผมเจอๆมาเค้าจะเตือนก่อนว่า ถ้าผมเปิดกล่องคุณต้องซื้อนะ เพราะผมเอาไปขายคนอื่นต่อไม่ได้ละ แต่นี่แอ๊ะไม่ได้บอกกันก่อนนิหว่า แถมแกเองเป็นคนเปิดกล่องให้เราเองด้วยซ้ำ ผมก็คิดว่าผมโดน”อาบัง”โกงแน่ๆ (ตลาดแขกมันน่ากลัวนัก ใครเคยทำการค้าหรือต่อราคากะแขกนี่น่าจะรู้กันดี ว่าลูกเล่นคนพวกนี้แพรวพราวขนาดไหน) บังแกคงคิดว่าผมคงจะโกงแกเช่นกัน(หรือเปล่าวเราก็ไม่รู้ใครผิดใครถูก) เราเถียงกันเรื่องซื้อไม่ซื้ออยู่สักพักนึงแล้วดูเหมือนผมจะไม่ซื้อของแกจริงๆ (ก็มันแพงเกินงบนี่หว่า แล้วยังไม่ได้ตกลงจะซื้อเลยด้วย) แกเริ่มเกิดอาการหงุดหงิด แล้วสั่งลูกน้องแก lock จักรยานผมไว้ไม่ให้ไปไหน ผมก็ดูท่าไมดีละบังแกออกแนวนักเลงเลย ผมเลยว่างั้นไม่เป็นไรไปคุยกันที่โรงพักดีกว่าให้ตำรวจตัดสินละกัน (เราออกแนวเชื่อในความยุติธรรม ใสใส) แต่พี่แกไม่ยอมไปพร้อมทั้งขู่ว่าถ้าไม่จ่ายตังต้องโดนกระทืบ . . . (พอดีมีลูกค้าที่น่าจะเป็นคนรู้จักแกพูดภาษาอังกฤษได้แปลให้ผมฟัง) ณ ตอนนั้นผมเลิกพูดภาษาแขกเลยครับ Eng ล้วนๆ ศัพท์ไรในหัวตั้งแต่จำความได้งัดออกมาใช้ให้หมด ไม่อยากให้เกิดความเข้าใจผิดซ้ำอีก เพราะตอนนี้ดูทรงแล้วเปนบัวขาวก็อาจ หนาวๆร้อนๆได้ครับ เพราะที่ตามมากับการเถียงกันคือ มุง ครับ

ครับไม่ใช้มีแต่ไทยมุงนะครับ แขกก็มีมุงครับแถมหนักกว่าพี่ไทยเราอีก อย่างเราๆมุงอย่างเดียวไม่ยุ่งเกี่ยวกะใคร แต่แขกนี่มีทั้งมุงจริง มุงหวังล้วงกระเป๋า หรือมุงเพราะเจ้าของร้านแกเรียกให้มามุงเผื่อกดดันเราด้วยครับ บอกเลยถ้าเจอแขกมุงนี่ให้รีบชิ่งจะดีกว่านะครับ แต่ตอนนั้นผมไปไหนไม่ได้เสียแล้ว โดนล้อมไว้ประมาณ 15 กว่าคน (ซวยละตรูติดอยู่ในวงล้อมแขก มือถือก็ไม่มี ติดต่อเพื่อนคนไทยที่เรียนที่เดียวกันก็ไม่ได้ ขอความช่วยเหลือใครแถวนั้นก็ไม่ได้ เพราะไม่มีใครอยากยุ่ง) พูดจริงๆนะครับไม่ได้คิดว่าเรื่องมันจะออกมาประมาณนี้เลยจริงๆ คือคิดว่าวันนี้ตื่นแต่เช้ามากินชาร้านที่อยู่หน้า State bank ยามเช้า พร้อมทั้งไข่ดาวสักกึ่งสุกสัก 2 ใบ เข้าตลาดไปซื้อของกลับไปทำงานศิลปะให้สบายอารมณ์ หมดเลยเช้าอันสดใสของตรูโดนแขกล้อมอยู่ 15 คน พร้อมสายตาที่จ้องมาหาประสงค์ดีมิได้เลยสักคน เม่าบาดเจ็บ

ทันใดนั้นเองเจ้าของร้านตัวล่ำดำ เดินดิ่งตรงเขามากระชากที่คอเสื้อของผมจนสร้อยคอเงินของผมขาดหลุดออกมาตามมือพี่แกด้วย อีกทั้งยังชี้ไปที่ร้ายขายเนื้อแพะ พร้อมทำมือปาดที่คอ เป็นภาษากายที่ทั่วโลกเข้าใจตรงกันหมดครับ (ประมาณว่าถ้าไม่จ่ายเอ็งตายแน่ๆ) ผมเริ่มมองหาความช่วยเหลืออย่างจริงจังเพราะโดนเข้าถึงตัวและมีทีท่าว่าจะโดนทำร้ายร่างกาย ผมตะโกนไปที่ร้านตรงข้ามถนน ร้านข้างๆ หรือแม้กระทั่งคนที่ปั่นจักรยานผ่านไปมาแถวนั้น บอกให้ช่วยเรียกตำรวจมาทีเพราะมีทีท่าจะไม่ดีเสียแล้ว แต่เชื่อมั๊ยครับไม่มีใครเลยแม้แต่คนเดียวที่จะยอมช่วยไอ่ตี๋ต่างชาตินี่เลยสักคน หลบหน้าหลบตาเข้าร้านกันไปหมด (เมื่อกี้

ยังออกมาชะโงกหน้าดูกรู โดนกระชากสร้อยอยู่เลย) พอเริ่มเห็นผมเรียกหาความช่วยเหลือตากตำรวจกลางฝูงชนแกจึงปล่อยมือจากคอเสื้อผม แล้วหันมาลากกระเป๋าสะพายข้างผมให้เข้าไปคุยในร้านแทน โถ่ๆๆๆ (ดูทรงแล้ว เข้าไปก็โดนทืบสิเพ่ ประสบการณ์ ที่ผ่านๆมามันบอกผมให้ตายยังไงก็ต้องไม่ตามมันเข้าไปในร้าน) มันดึงยื่อกันจนเสียสายสะพายผมขาดติดมือมันไปด้วยเลย ช่างเป็นการเชิญชวนที่สุภาพเสียจริงๆ ผมจึงยืนอยู่ไม่ห่างจากหน้าร้านมากนัก แต่ก็ไม่ห่างมากเกินกว่าจะตะโกนพูดคุยกันได้ เพี้ยนรมเสีย

หลังจากนั้นยังมีอีกหลายครั้งที่มันกลับมากระชากคอเสื้อผม พร้อมทั้งกำหมัดเตรียมจะต่อย หรือส่งลูกน้องในร้านมาล๊อกคอผมเพื่อมลากผมเข้าไปในร้าน แต่ผมก็สะบัดหลุดกลับไปทุกครั้งเช่นกัน หรือมีแม้กระทั้งลูกล่อ-ลูกชนแบบซื้อน้ำเย็นๆมาวางไว้ในร้าน แล้วบอกให้ผมเข้าไปกินน้ำเย็นๆในร่มร้านมันดีกว่า . . . แหม่(แต่ตอนนั้นขำไม่ออก) ผมเอกก็ไม่อยากจะโดนกระทำฟรีๆอยู่ฝ่ายเดียว แต่เกรงว่าหากสู้กะเค้าไป (นอกจากจะแพ้แล้ว) ด้านหลังผมอีก 10 กว่าคนคงไม่ต้องรอใครบอกให้มารุมกระทืบเป็นแน่ เพราะตลอดเวลาเจ้าของร้านมันป่าวประกาศไปทั่ว (ประมานว่าผมโกงมัน อย่างนั้นอย่างนี้ ผมฟังไม่ออกหรอกครับ แต่ผมอ่านลักษณะเวลาพูดพร้อมท่าทางที่โบก Wifi USB เจ้าปัญหาอันนั้น สลับกับชี้หน้าผมไปมา เป็นใครก็คงรู้สึกได้คับ มันคงไม่ได้ชมผมรูปหล่อ หรือเร่รายของครึ่งราคาแน่นอน) แถมเพื่อนเค้าที่เป็นภาษาก็ไม่อยู่แล้วด้วย เพราะเรื่องเริ่มจะบานปลาย มันคงชิ่งหนีก่อนไม่อยากเกี่ยวข้อง ผมจึงพูดไปตรงๆเลยว่าจะทำร้ายก็เอา แต่ยังไงก็จะไปสถานีตำรวจอยู่ดี (เพราะนี่มันเกินกว่าการซื้อ-ขายของกันไปไกลแล้ว มันมีเรื่อง ทั้งข่มขู่กับทำร้ายทรัพย์สินของผมพ่วงด้วย)

เจ้าของร้านคงเห็นว่าผมไม่ยอมและเอาจริงมั่งแล้ว หลังจากแจกยิ้มสยามมาตลอด (ไทยนี้รักสงบ แต่ถึงรบไม่ขลาดนะครับ) เลยบอกว่าไปสถานีตำรวจก็ได้แต่ผมต้องไปกะมัน หมายถึงซ้อนมอไซไปกะมัน ผมก็เอาก็เอาวะ ฉุนแล้วเหมือนกัน ยืนตากแดดมาเป็นชั่วโมง (หน้าร้อนอินเดียนะครับกลางวันบอกเลย 40 องศา up) จักรยานก็โดนยึด . . . ทันใดนั้นลูกเล่นเจ้าของร้านครับ แกรีบเดินกลับร้านไปทำบิลเสมือนทำการตกลงซื้อ-ขายกันเสร็จสรรพเรียบร้อยก่อนไปโรงพัก ผมก็เอาวะไปอธิบายที่โรงพักทีเดียวเลยละกัน ถึงเถียงกะมันไปตอนนี้มีแต่จะทำให้เรื่องแย่ไปกว่าเดิม เราก็อารมณ์ร้อนละด้วย (แต่ยังเกรงใจจะโดนแขกลงอยู่ . . . เอ้ย!! ลงแขก รอดมาได้ยังจะฮาอยู่อีกนะไอ่ตี๋)

1 2 3 . . . กระโดดก้าวขึ้นรถมอไซ . . 4 5 6. . . ผมกระโดดซ้อนตาม 7 8 9 เพื่อนแมร่งเนียนมาจากไหนไม่รู้กระโดดซ้อนตูดผมมาอีกคน !! ซ้อน3 นะเฮ้ยไปสถานีตำรวจไม่กลัวโดนจับกันเลย แล้วมันจะพาไปสถานีตำรวจจริงป่าววะเนี่ย หรือพากรูไปซ้อมที่ไหนป่าว แต่ในใจก็คิดว่ามาได้ครึ่งทางแล้วอย่างน้อยก็ตงลงกันไปสถานีตำรวจได้ แล้วผมก็รู้ทางไปสถานีด้วย ถ้ามันเกิดออกนอกเส้นทางผมพร้อมโดด!! หรือหักพวงมาลัยมันเข้าข้างทางคว่ำไปด้วยกันแน่นอน (ตามสธิติ แล้วถ้าซ้อน 3 แล้วเกิดอุบัติเหตุขึ้น คนกลางมักมีสิทธิรอดสูงกว่าครับ คิดไว้เรียบร้อยละ หัวไวเชียวทีนี้ ) เม่าปัดรังควาน

มาถึงสถานีตำรวจจนได้ แม้จะมีเป๋บ้างระหว่างทางเพราะผมนั่งยุกยิกอยู่ตลอดเวลา(พร้อมโดด) ผมไม่รอช้าเดินเข้าโรงพักแขกทันที ปรกติเคยมาที่นี่เป็นประจำอยู่แล้วครับ เพราะเวลาจะกลับไทยทุกทีต้องมาขออนุญาตจากทางหัวหน้าตำรวจของสถานีนี้ . . . . ขอนอกเรื่องแปปนะครับ ใส่ Spoil ไว้เผื่อใครไม่อยากอ่าน อิอิ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

แก้ไขข้อความเมื่อ