ขออนุญาตระบายความอัดอั้นในใจนะครับผม
สัญญาว่าครั้งนี้ จะเป็นครั้งสุดท้ายที่จะทำแบบนี้ อยากจะระบายเพราะผมไม่รู้จะระบายกับใคร ไม่ได้เป็นการประจารใดๆ ถ้าหากเป็นการไม่ให้เกียรติฝ่ายหญิงผมก็ขอโทษด้วย แต่มันไม่ไหวจริงๆ สักครั้งเพื่อการเริ่มต้นใหม่
เพราะนี่คือพื้นที่ส่วนตัว ใครโลกสวย หรือรำคาญ Unfriend ผมไปก็ได้ครับ
มันเหมือนนิยายความรักของหนุ่มสาวคู่หนึ่ง ที่คบกันมา เกือบ จะ 4 ปี แต่ก็ต้องเลิกรากันไปด้วยเหตุผลเรื่องไม่เป็นเรื่อง พอเลิกรากันไป ฝ่ายหญิงไปมีคนใหม่ ฝ่ายชายยังอยู่กับความเจ็บปวด จนเวลาผ่านไป ปี 1 เวลาตี 2 เศษ ของคืนวันหนึ่ง มีโทรศัพท์ สายหนึ่งโทรเข้ามาหาผู้ชายคนนั้น และผู้ชายคนนั้นก็จำได้ดีว่าเสียงนี้ คือเสียงแฟนเก่าที่ทิ้งเราไป เมื่อปีที่แล้ว เป็นเสียงที่มีแต่ความเสียใจ และความเจ็บปวด เลยถามว่าเกิดอะไรขึ้น เค้าทิ้งหนูไปแล้วพี่__ ใจผมนี่สั่นและเจ็บปวดมากเมื่อได้ยินคำนี้ และอาการแบบนี้ ... ไม่เป็นไรนะตัว ใจเย็นๆ นะ ทำใจดีๆ ตอนนี้ ตัวอยู่ไหน เด่วไปหา ... ทันที่ที่ผมเห็นหน้าเธอ ผมรับรู้ได้ว่าเธอทรมานและเจ็บปวด ไม่ต่างกับที่ผมเจอเมื่อปีที่แล้ว ... ด้วยความรัก ความหวังดี ความห่วงใย และในใจผมยังมีแต่เธอ ผมจึงหยิบยื่นทุกอย่างเข้าไปเพื่อให้เธอดีขึ้น พาไปเที่ยวที่ต่างๆ ที่อยากไป เที่ยวสวนผึ้ง เที่ยวจิม ทอมสัน ฟาร์ม เที่ยวนครนายก หรือแม้กระทั่งภูทับเบิก ด้วยความหวังเพียงเพื่อต้องการให้เธอหายจากความเสียใจ และดีขึ้นกลับมาเป็นดังเดิม และเราก็ตกลงกันว่าเราจะกลับมาเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง ภายใต้ข้อแม้ว่าพี่_อย่าเพิ่งบอกใครนะ อย่าเม้น Facebook นะ อย่าอัพรูปว่าเราไปไหนมาไหนด้วยกันน่ะ.... เพราะว่าเรารักและหวังดีกับเขา เราจึงยอมทุกอย่าง โทรศัพท์เธอพัง อยากได้ใหม่ iPhone6S Plus ซึ่งทางบ้านให้เงินมาไม่พอซื้อ เราก็มองว่านี่คือความสุขของเธอ ผมจึงเอาเงินส่วนหนึ่งออกให้เธอก่อนเพียงเพื่อให้เธอได้มา ซึ่งเป็นความสุขของเธอ ซึ่งจริงๆ แล้วเงินส่วนนี้ น้อยนิดมาก และเธอบอกว่าจะทยอยใช้คืนนะ ผมก็บอกไม่ต้องหรอก เล็กน้อย วันที่เธอมีโทรศัพท์ คือวันที่ผมเห็นรอยยิ้มอันเบิกบานกลับมาอีกครั้ง ... ความรักของเราค่อยๆ กลับมาเบ่งบานอีกครั้ง ณ ช่วงเวลานั้นคือช่วงเวลาที่ชีวิตกลับมามีความสุขอีกครั้ง คำสัญญาของเธอคือ อดทนนะพี่__ เด่วหนูเรียนจบเราจะมาแต่งงานกัน เรากลับมาเริ่มต้นใหม่แล้วทำฝันของเราให้เป็นจริง.. หลังจากผมไปบวชและสึกออกมาได้ 2 สัปดาห์ ความจริงก็ปรากฏ คำสัญญาต่างๆ เป็นเพียงลมปาก ความสุขที่มีที่ผ่านมา กลับกลายเป็นภาพลวงตา โทรศัพท์ที่หาเพื่อให้ได้มา เธอเอาไปใช้คุยกับคนอื่น ความรู้สึกดีๆ ที่มีให้กัน เธอก็มอบให้คนอื่น จนถึงวินาทีสุดท้าย ที่เธอตัดสินใจทิ้งผมออกไปอีกครั้ง ด้วยเหตุผล... ถ้าได้คุยกับใครแล้วรู้สึกดีก็อยากคุยกับคนนั้นและกล่าวเพียง.. พี่__เค้าขอโทษ
ความเจ็บปวดและทรมานของลูกผู้ชายคนนึงมันกลับมาอีกครั้ง ว่ากูผิดอะไร เราทั้งรักและทุ่มเทกับเธอทุกอย่าง เธอขับรถไปหาแฟนเก่าของเธอและถูกเขาไล่กลับมาก็เราไม่ใช่เหรอที่ปลอบ ทุกๆ ครั้งที่เธอมีน้ำตาก็เราไม่ใช่เหรอที่เช็ดให้ ทุกๆปัญหาและความไม่สบายใจก็ผมไม่ใช่เหรอที่ช่วยแก้ไขและอยู่เคียงข้าง วันวาเลนไทน์ผมหอบหมีตัวใหญ่ไปให้เพื่อ Surprise ให้กับเธอ เธอมีความสุขมาก ทุกๆคืนก่อนนอน ผมจะโน้ตใน Line ให้อ่านทุกคืนถึงความรักที่สวยงามของเรา รอบเดือนทุกเดือนที่มาผมจะบันทึกและดูพฤติกรรมสุขภาพของเธอ และทำตัวดีๆเป็นพิเศษในวันที่แดงเดือด เพราะไม่อยากให้เธอหงุดหงิด ทำงานกลับบ้านตรงเวลา ไม่มีเถลไถล การพนันไม่เอา เหล้าไม่กิน บุหรี่ไม่สูบ เงินหามาได้ เข้าบัญชีหมด แต่สุดท้ายมันไม่ได้มีค่าอะไรสำหรับเธอเลย....... พอแล้วครับ ผมสงสารตัวเองที่ต้องเจ็บซ้ำๆ แบบนี้ สงสารความรัก ความตั้งใจ ความทุกเท และสิ่งดีๆ ต่างที่มีให้กัน ผู้หญิงคนนี้เป็นคนดีนะ คนที่ผมเคยคิดว่านี่แหละแม่ของลูก แต่ในเมื่อมันไม่ใช่ และเธอเลือกที่จะไปโดยไม่เห็นคุณค่ากัน ไม่เห็นค่าของคำว่ารักอันบริสุทธิ์ ก็คงต้องถึงเวลาที่ผมต้องพอแล้วจริงๆ 1 ปีที่ผ่านมาที่ผมรอเธอเพราะรู้ว่าสักวันเธอต้องกลับมา ผมรู้สึกว่าผมคุ้มที่รอเธอ เมื่อเธอกลับมาแล้ว มาทำกันแบบนี้ อย่ากลับมาเลยดีกว่า หลังจากนี้มันจะมีเพียงความทรงจำว่าครั้งหนึ่งเคยมีรักดีๆ ที่มีให้กัน ที่จริงแล้ว 5 เมษา 59 นี้จะเป็นวันครบรอบความรัก 5 ปีของเรา แต่มันคงไม่มีวันนั้นแล้ว เพราะเธอเลือกที่จะจบมัน หลังจากนี้ ผมขอเตรียมใจ มอบความรัก ความหวังดี และสิ่งดีๆต่างๆที่ผู้ชายคนนี้มี ไว้ให้กับคนที่ดีจริงใจและเข้าใจกันจริงๆ จะดีกว่า ตอนนี้ก็ อายุก็ 25 ปี แล้ว ผมเรียนจบแล้ว มีหน้าที่การงานทำ มีบ้าน มีรถ มีครอบครัวที่เข้าใจและอบอุ่น บวชทดแทนพระคุณพ่อแม่แล้ว ผมก็ไม่เสียใจที่จะทิ้งกันไปในวันนี้ .... สุดท้าย ผมยังรักและเคารพในครอบครัวของฝ่ายหญิงดังเดิมนะครับ ผมคงไม่มีโอกาสเป็นส่วนหนึ่งในครอบครัวท่าน แต่ผมก็ดีใจที่อย่างน้อยก็เคยได้ดูแลลูกสาวท่านในช่วงระยะเวลาเกือบ 5 ปี หลังจากนี้ผมจะก้าวออกมาและเริ่มต้นชีวิตใหม่กับคนที่เขารักผมจริงๆและมองเห็นคุณค่าในตัวผมครับ... ขอบคุณครับ
พรุ่งนี้ผมจะเริ่มต้นใหม่ พ่อกับแม่ไม่ต้องทุกข์ที่เห็นน้ำตาและความเจ็บปวดของลูก เพื่อนร่วมงานไม่ต้องเห็นผมหงอย ลูกน้อง ทีมงาน หัวหน้า และทุกคนรอบข้างผมจะเห็นผมเป็นคนร่าเริง ยิ้มง่าย ที่ใครๆ อยู่ด้วยก็มีความสุขดังเดิม ....พอกันที... เข้าใจแล้วกับคำว่ารักแค่ไหนก็ต้องปล่อย.... ผมฝากบอกผู้ชายคนนั้นด้วย ดูแลเธอดีๆนะครับ อย่าทำให้เธอเสียใจเลยคุณได้ใจแฟนผมไปแล้วช่วยดูแลมันดีๆ ด้วย.... ส่วนเธอ อยู่กับเขาอย่าเอาแต่ใจ... มีอะไรก็ระวังๆ ตัวด้วย เป็นห่วงมาก.... โชคดีครับ
เรื่องราวความรักจริงที่มันเกิดกับผม ตอนนี้ผมทำถูกแล้วใช่มั๊ย
สัญญาว่าครั้งนี้ จะเป็นครั้งสุดท้ายที่จะทำแบบนี้ อยากจะระบายเพราะผมไม่รู้จะระบายกับใคร ไม่ได้เป็นการประจารใดๆ ถ้าหากเป็นการไม่ให้เกียรติฝ่ายหญิงผมก็ขอโทษด้วย แต่มันไม่ไหวจริงๆ สักครั้งเพื่อการเริ่มต้นใหม่
เพราะนี่คือพื้นที่ส่วนตัว ใครโลกสวย หรือรำคาญ Unfriend ผมไปก็ได้ครับ
มันเหมือนนิยายความรักของหนุ่มสาวคู่หนึ่ง ที่คบกันมา เกือบ จะ 4 ปี แต่ก็ต้องเลิกรากันไปด้วยเหตุผลเรื่องไม่เป็นเรื่อง พอเลิกรากันไป ฝ่ายหญิงไปมีคนใหม่ ฝ่ายชายยังอยู่กับความเจ็บปวด จนเวลาผ่านไป ปี 1 เวลาตี 2 เศษ ของคืนวันหนึ่ง มีโทรศัพท์ สายหนึ่งโทรเข้ามาหาผู้ชายคนนั้น และผู้ชายคนนั้นก็จำได้ดีว่าเสียงนี้ คือเสียงแฟนเก่าที่ทิ้งเราไป เมื่อปีที่แล้ว เป็นเสียงที่มีแต่ความเสียใจ และความเจ็บปวด เลยถามว่าเกิดอะไรขึ้น เค้าทิ้งหนูไปแล้วพี่__ ใจผมนี่สั่นและเจ็บปวดมากเมื่อได้ยินคำนี้ และอาการแบบนี้ ... ไม่เป็นไรนะตัว ใจเย็นๆ นะ ทำใจดีๆ ตอนนี้ ตัวอยู่ไหน เด่วไปหา ... ทันที่ที่ผมเห็นหน้าเธอ ผมรับรู้ได้ว่าเธอทรมานและเจ็บปวด ไม่ต่างกับที่ผมเจอเมื่อปีที่แล้ว ... ด้วยความรัก ความหวังดี ความห่วงใย และในใจผมยังมีแต่เธอ ผมจึงหยิบยื่นทุกอย่างเข้าไปเพื่อให้เธอดีขึ้น พาไปเที่ยวที่ต่างๆ ที่อยากไป เที่ยวสวนผึ้ง เที่ยวจิม ทอมสัน ฟาร์ม เที่ยวนครนายก หรือแม้กระทั่งภูทับเบิก ด้วยความหวังเพียงเพื่อต้องการให้เธอหายจากความเสียใจ และดีขึ้นกลับมาเป็นดังเดิม และเราก็ตกลงกันว่าเราจะกลับมาเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง ภายใต้ข้อแม้ว่าพี่_อย่าเพิ่งบอกใครนะ อย่าเม้น Facebook นะ อย่าอัพรูปว่าเราไปไหนมาไหนด้วยกันน่ะ.... เพราะว่าเรารักและหวังดีกับเขา เราจึงยอมทุกอย่าง โทรศัพท์เธอพัง อยากได้ใหม่ iPhone6S Plus ซึ่งทางบ้านให้เงินมาไม่พอซื้อ เราก็มองว่านี่คือความสุขของเธอ ผมจึงเอาเงินส่วนหนึ่งออกให้เธอก่อนเพียงเพื่อให้เธอได้มา ซึ่งเป็นความสุขของเธอ ซึ่งจริงๆ แล้วเงินส่วนนี้ น้อยนิดมาก และเธอบอกว่าจะทยอยใช้คืนนะ ผมก็บอกไม่ต้องหรอก เล็กน้อย วันที่เธอมีโทรศัพท์ คือวันที่ผมเห็นรอยยิ้มอันเบิกบานกลับมาอีกครั้ง ... ความรักของเราค่อยๆ กลับมาเบ่งบานอีกครั้ง ณ ช่วงเวลานั้นคือช่วงเวลาที่ชีวิตกลับมามีความสุขอีกครั้ง คำสัญญาของเธอคือ อดทนนะพี่__ เด่วหนูเรียนจบเราจะมาแต่งงานกัน เรากลับมาเริ่มต้นใหม่แล้วทำฝันของเราให้เป็นจริง.. หลังจากผมไปบวชและสึกออกมาได้ 2 สัปดาห์ ความจริงก็ปรากฏ คำสัญญาต่างๆ เป็นเพียงลมปาก ความสุขที่มีที่ผ่านมา กลับกลายเป็นภาพลวงตา โทรศัพท์ที่หาเพื่อให้ได้มา เธอเอาไปใช้คุยกับคนอื่น ความรู้สึกดีๆ ที่มีให้กัน เธอก็มอบให้คนอื่น จนถึงวินาทีสุดท้าย ที่เธอตัดสินใจทิ้งผมออกไปอีกครั้ง ด้วยเหตุผล... ถ้าได้คุยกับใครแล้วรู้สึกดีก็อยากคุยกับคนนั้นและกล่าวเพียง.. พี่__เค้าขอโทษ
ความเจ็บปวดและทรมานของลูกผู้ชายคนนึงมันกลับมาอีกครั้ง ว่ากูผิดอะไร เราทั้งรักและทุ่มเทกับเธอทุกอย่าง เธอขับรถไปหาแฟนเก่าของเธอและถูกเขาไล่กลับมาก็เราไม่ใช่เหรอที่ปลอบ ทุกๆ ครั้งที่เธอมีน้ำตาก็เราไม่ใช่เหรอที่เช็ดให้ ทุกๆปัญหาและความไม่สบายใจก็ผมไม่ใช่เหรอที่ช่วยแก้ไขและอยู่เคียงข้าง วันวาเลนไทน์ผมหอบหมีตัวใหญ่ไปให้เพื่อ Surprise ให้กับเธอ เธอมีความสุขมาก ทุกๆคืนก่อนนอน ผมจะโน้ตใน Line ให้อ่านทุกคืนถึงความรักที่สวยงามของเรา รอบเดือนทุกเดือนที่มาผมจะบันทึกและดูพฤติกรรมสุขภาพของเธอ และทำตัวดีๆเป็นพิเศษในวันที่แดงเดือด เพราะไม่อยากให้เธอหงุดหงิด ทำงานกลับบ้านตรงเวลา ไม่มีเถลไถล การพนันไม่เอา เหล้าไม่กิน บุหรี่ไม่สูบ เงินหามาได้ เข้าบัญชีหมด แต่สุดท้ายมันไม่ได้มีค่าอะไรสำหรับเธอเลย....... พอแล้วครับ ผมสงสารตัวเองที่ต้องเจ็บซ้ำๆ แบบนี้ สงสารความรัก ความตั้งใจ ความทุกเท และสิ่งดีๆ ต่างที่มีให้กัน ผู้หญิงคนนี้เป็นคนดีนะ คนที่ผมเคยคิดว่านี่แหละแม่ของลูก แต่ในเมื่อมันไม่ใช่ และเธอเลือกที่จะไปโดยไม่เห็นคุณค่ากัน ไม่เห็นค่าของคำว่ารักอันบริสุทธิ์ ก็คงต้องถึงเวลาที่ผมต้องพอแล้วจริงๆ 1 ปีที่ผ่านมาที่ผมรอเธอเพราะรู้ว่าสักวันเธอต้องกลับมา ผมรู้สึกว่าผมคุ้มที่รอเธอ เมื่อเธอกลับมาแล้ว มาทำกันแบบนี้ อย่ากลับมาเลยดีกว่า หลังจากนี้มันจะมีเพียงความทรงจำว่าครั้งหนึ่งเคยมีรักดีๆ ที่มีให้กัน ที่จริงแล้ว 5 เมษา 59 นี้จะเป็นวันครบรอบความรัก 5 ปีของเรา แต่มันคงไม่มีวันนั้นแล้ว เพราะเธอเลือกที่จะจบมัน หลังจากนี้ ผมขอเตรียมใจ มอบความรัก ความหวังดี และสิ่งดีๆต่างๆที่ผู้ชายคนนี้มี ไว้ให้กับคนที่ดีจริงใจและเข้าใจกันจริงๆ จะดีกว่า ตอนนี้ก็ อายุก็ 25 ปี แล้ว ผมเรียนจบแล้ว มีหน้าที่การงานทำ มีบ้าน มีรถ มีครอบครัวที่เข้าใจและอบอุ่น บวชทดแทนพระคุณพ่อแม่แล้ว ผมก็ไม่เสียใจที่จะทิ้งกันไปในวันนี้ .... สุดท้าย ผมยังรักและเคารพในครอบครัวของฝ่ายหญิงดังเดิมนะครับ ผมคงไม่มีโอกาสเป็นส่วนหนึ่งในครอบครัวท่าน แต่ผมก็ดีใจที่อย่างน้อยก็เคยได้ดูแลลูกสาวท่านในช่วงระยะเวลาเกือบ 5 ปี หลังจากนี้ผมจะก้าวออกมาและเริ่มต้นชีวิตใหม่กับคนที่เขารักผมจริงๆและมองเห็นคุณค่าในตัวผมครับ... ขอบคุณครับ
พรุ่งนี้ผมจะเริ่มต้นใหม่ พ่อกับแม่ไม่ต้องทุกข์ที่เห็นน้ำตาและความเจ็บปวดของลูก เพื่อนร่วมงานไม่ต้องเห็นผมหงอย ลูกน้อง ทีมงาน หัวหน้า และทุกคนรอบข้างผมจะเห็นผมเป็นคนร่าเริง ยิ้มง่าย ที่ใครๆ อยู่ด้วยก็มีความสุขดังเดิม ....พอกันที... เข้าใจแล้วกับคำว่ารักแค่ไหนก็ต้องปล่อย.... ผมฝากบอกผู้ชายคนนั้นด้วย ดูแลเธอดีๆนะครับ อย่าทำให้เธอเสียใจเลยคุณได้ใจแฟนผมไปแล้วช่วยดูแลมันดีๆ ด้วย.... ส่วนเธอ อยู่กับเขาอย่าเอาแต่ใจ... มีอะไรก็ระวังๆ ตัวด้วย เป็นห่วงมาก.... โชคดีครับ