“ผมยังคงต่อสู้อยู่” เปิดบันทึกการต่อสู้ต่อโรคซึมเศร้าของพระเอกหนุ่ม-เวนท์เวิร์ท มิลเลอร์

วันนี้ ผมพบว่าตัวเองกลายเป็นมีมในอินเตอร์เน็ตไปแล้ว-ไม่ใช่ครั้งแรกด้วยนะ

แต่ถึงอย่างไร มีมนี้ก็โดดเด่นกว่ามีมอื่นๆ

ปี 2010 ผมกึ่งๆ จะถอนตัวออกจากการแสดง และเก็บเนื้อเก็บตัวด้วยเหตุผลบางกระการ

ข้อแรกสุดและสำคัญที่สุด-ผมฆ่าตัวตาย

นี่เป็นเรื่องที่ผมเคยเขียน, เคยพูด และเคยแบ่งปันไปแล้ว

แต่ในห้วงเวลาที่ผมได้รับความเจ็บปวดอยู่ในความเงียบงันนั้น ก็เหมือนคนอื่นๆ-ผมรู้วิธีการดิ้นรนและต่อสู้น้อยมาก น้อยเหลือเกิน

ทั้งอับอายและเจ็บปวด ผมรู้สึกว่าตัวเองผุพังและชำรุด เสียงในหัวก็พร่ำบอกให้ผมยอมพ่ายแพ้ต่อการทำร้ายตัวเองซะ-ไม่ใช่ครั้งแรกด้วย

ผมจมอยู่กับความหดหู่และโศกเศร้าตั้งแต่ยังเด็ก เป็นการต่อสู้ที่ผมต้องจ่ายด้วยเวลามหาศาล, โอกาสมากมาย, ความสัมพันธ์ และการนอนไม่หลับอีกนับร้อยนับพันคืน



ปี 2010 คือจุดตกต่ำที่สุดของชีวิตความเป็นผู้ใหญ่ของผม ผมมองหาพื้นที่ที่ผมสามารถปลดปล่อยและระบายออกได้บ้างไปทั่ว ก่อนจะลงเอยด้วยอาหาร มันอาจจะเป็นอะไรก็ได้ ทั้งยา แอลกฮอล์ล หรือเซ็กซ์ แต่การกินกลายเป็นสิ่งหนึ่งและสิ่งเดียวที่ผมมองหา มันช่วยผมได้ตลอด ช่วงตัวผมขยายมากขึ้นเอาก็ตอนสัปดาห์ที่ผมกินแต่อาหารโปรดพร้อมๆ กับดูซีรีส์ Top Chef  ตอนใหม่ไปด้วย บางที เท่านั้นก็เพียงพอแล้วล่ะ มันก็ต้องพอแค่นั้น

และแน่นอน-น้ำหนักผมเพิ่ม เพิ่มเยอะฉิ-ห-ยด้วย

แล้ววันหนึ่ง หลังจากเดินเล่นอยู่กับเพื่อนในลอส แองเจลิส เราเดินตัดถนนกับกองถ่ายเรียลลิตี้โชว์ และโดยที่ผมก็ไม่รู้เนื้อรู้ตัว ปาปารัสซี่ก็อยู่ในละแวกนั้น พวกเขาถ่ายรูปผม และแพร่ภาพนี้ออกไปคู่กับอีกภาพหนึ่งซึ่งถ่ายในช่วงเวลาอื่น พร้อมคำอย่าง "แกร่งกลายเป็นก้อน", "เพรียวลมสู่อ้วนตุ๊" อะไรทำนองนี้

แม่ผมเองก็มีเพื่อนประเภทที่จะนำข่าวร้ายมาบอกคุณเป็นคนแรกเสมอ เพื่อนพวกนั้นตัดเอาภาพผมจากนิตยสารชื่อดังแล้วส่งไปรษณีย์มาให้แม่ แม่เลยโทรมาหาผม-เต็มไปด้วยความวิตกกังวล



ปี 2010 ผมต่อสู้กับสุขภาพทางใจ นี่เป็นสิ่งสุดท้ายที่ผมปรารถนาแล้ว

ยาวนาน-ผมรอดมาได้

ดังนั้น สำหรับภาพนี้ ผมดีใจนะ

เวลาผมเห็นภาพนี้-เห็นตัวเองในเสื้อยืดคอกลมสีแดง พร้อมรอยยิ้มที่หาดูได้ยากนั้น ผมก็เตือนตัวเองถึงการต่อสู้, ความอดทนและความมีวินัยที่ปรากฏเป็นใบหน้าราวกับปีศาจร้าย

ดุจเดียวกับดอกแดนดิไลออนบนทางเท้า ผมยังคงต่อสู้อยู่

ยังคงต่อสู้อยู่

ครั้งแรกที่ผมเห็นมีมนี้ปรากฏบนหน้าจอโซเชียลมีเดีย ผมจำต้องยอมรับ การมีชีวิตอยู่เป็นเรื่องเจ็บปวด แต่ก็เช่นเดียวกับเรื่องอื่นๆ ในชีวิต ผมเรียนรู้ถึงความหมายของมัน-ความหมายที่ย้ำเตือนว่า ภาพนี้ของผมคือความแข็งแกร่ง, การรักษาและการให้อภัย ของผมเองและของผู้อื่น

หากคุณ หรือคนที่คุณรู้จักกำลังอยู่ในปัญหา ความช่วยเหลือคือทางออก ยื่นมือออกไป ส่งข้อความ อีเมล์ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา

คนที่ใส่ใจคุณ กำลังรอที่จะได้ยินเสียงคุณอยู่

ด้วยรัก

ว.ม.


ฝากบล็อก-เพจ สำหรับติดตามข่าวสาร-แลกเปลี่ยนกันนะคะ
Page: https://www.facebook.com/llkhimll
Blog: http://llkhimll.wordpress.com/