ตั้งแต่ดูมาหาจุดติได้น้อยมาก ๆ เป็นละครที่ละเอียดและแทบจะไม่มีข้อบกพร่อง แต่จุดหนึ่งที่รู้สึกว่าไม่ค่อยเป็นธรรมชาติมาตั้งแต่เริ่มดูนั่นคือ การที่ครูทรายผู้ที่รอบรู้ด้านจิตวิทยาเวลาอธิบายกับใคร ๆ เธอจะใช้ศัพท์เทคนิคภาษาอังกฤษยาวเหยียด ซึ่งจริง ๆ มันก็คือศัพท์จริง ๆ ที่ใช้กันในแวดวงนักจิตวิทยานั่นแหละ แต่ถ้ามองในแง่ว่าเธอกำลังอธิบายเรื่องวิชาการเหล่านี้ให้กับพ่อแม่เด็ก ๆ ที่ดูจะไม่ใช่ผู้ที่อยู่ในแวดวงวิชาการสักเท่าไหร่ การใช้ศัพท์เหล่านี้โดยไม่ได้แปลให้เป็นศัพท์เทคนิคไทย มองในแง่การถ่ายทอด เหมือนครูทรายเป็นครูที่พูดเน้นทฤษฏีมากเกินไปนั่นเอง จุดนี้ทำให้รู้สึกอยากขัดคอครูทรายทุกครั้งว่าช่วยใช้ศัพท์เทคนิคไทยแปลให้อีกรอบน่าจะดีกับบรรดาผู้ปกครองมากกว่านี้ แม้ว่าจริง ๆ ครูทรายจะอธิบายรายละเอียดเพิ่มเติมให้เข้าใจอยู่แล้ว แต่บางทีก็เหมือนแค่ไล่หัวข้อเฉย ๆ ไม่ได้อธิบายอย่างชัดเจนเท่าไหร่
ผมคิดว่าอาจจะด้วยข้อจำกัดการเขียนบทที่อยากคงความถูกต้องเอาไว้ แต่ก็ต้องทำให้กระชับ เลยหยวน ๆ เอาว่าเมื่อพูดคำเหล่านี้ออกไปพ่อแม่แต่ละคนก็คงเข้าใจเก็ตทันทีกันเสียหมดรึเปล่า มองในแง่ความเป็นจริง จุดนี้น่าจะเป็นจุดเดียวที่รู้สึกว่าไม่เป็นธรรมชาติ ไม่เหมือนการสนทนาในชีวิตจริง
อยากรู้ว่าคนที่ดูคิดเหมือนกันมั้ยครับ?
ปล. จริง ๆ ครูทรายก็อธิบายในเชิงทฤษฏีได้ดีตลอดนะครับ มันติดอยู่แค่การให้ข้อมูลศัพท์เทคนิคดูจะมากไปเท่านั้นเอง
[วัยแสบฯ] ผมว่าเวลาที่ครูทรายพูดศัพท์เทคนิคต่าง ๆ มันดูเจ้าทฤษฎีมากไปนิด
ผมคิดว่าอาจจะด้วยข้อจำกัดการเขียนบทที่อยากคงความถูกต้องเอาไว้ แต่ก็ต้องทำให้กระชับ เลยหยวน ๆ เอาว่าเมื่อพูดคำเหล่านี้ออกไปพ่อแม่แต่ละคนก็คงเข้าใจเก็ตทันทีกันเสียหมดรึเปล่า มองในแง่ความเป็นจริง จุดนี้น่าจะเป็นจุดเดียวที่รู้สึกว่าไม่เป็นธรรมชาติ ไม่เหมือนการสนทนาในชีวิตจริง
อยากรู้ว่าคนที่ดูคิดเหมือนกันมั้ยครับ?
ปล. จริง ๆ ครูทรายก็อธิบายในเชิงทฤษฏีได้ดีตลอดนะครับ มันติดอยู่แค่การให้ข้อมูลศัพท์เทคนิคดูจะมากไปเท่านั้นเอง