Descendants of the Sun (กึ่งรีวิว EP.10) : The Call

วันนี้เราพูดถึง The Call มีหลากหลายอารมณ์ของ The Call เหลือเกินที่เกิดขึ้นในวันนี้ หลังจาก The Call เสียงตามสายซึ่งต่อไปน่าจะลือลั่นเป็นตำนานรักที่ควรค่าต่อการเม้าท์มอยยันลูกบวชแล้ว พระเอกนิยายเรื่อง "บอกรักเสียงตามสาย" ที่อมยิ้มแก้มอิ่มมองผู้หญิงขาสั้นที่วิ่งตึ๊ก ๆ ขึ้นตึกมาอย่างขบขัน .... อือ คังโมยอนมองอย่างหมายมาด อย่าให้พลาดบ้างก็แล้วไป ผ่านไปไม่ทันข้ามวันดี ก็ถึงคราวกัปตัน Big Boss ต้องกลายเป็น Big Lost กะเขามั่ง จากพระเอกยิ้มหวาน ดวงตาแพรวพราย เสียงจาก .... walkie tlakie ลั่นมา กระดิ่งเตือนภัยลั่นกริ๊งในหู ใจบอกว่าชะตาขาดแล้วแน่กรู



รักสนุกก็ทุกข์ถนัดนี่นะ หลักฐานออกทนโท่ ทั้งเจ้านายทั้งลูกน้องเป็นอันต้องใส่เกียร์หมาสี่คูณร้อย ด้วยความเร็วระดับแชมป์โอลิมปิกอย่างยูเซนโบวส์ยังต้องจารึก "พลังอำนาจแห่งอิสตรี"  หรือ พูดอีกทีพลังอำนาจของ "มนุษย์เมีย" พี่อย่าได้นึกดูถูกเชียวหนา นี่ล่ะ The call that changed my destiny ของจริง หึ หึ  เคราะห์จะหามยามจะซวย ชวนป๋วยปี่แปกอก็เอาไม่อยู่

จากหนุ่มเจ้าสำราญเฉไฉราวปลาไหลใส่สเก็ต กับ หนุ่มหน้าตายที่เงียบนิ่งได้ราวหอยหุบกาบ คราวนี้เหลียวหน้าเหลียวหลังกันล่อกแล่ก น่าเอ็นดูปนขำละนะ เมื่อผู้ชายตัวสูงใหญ่ในเครื่องแบบทหาร วิ่งหน้าเริ่ดมาที่โรงกลาง เหงื่อกาฬงี้ไหลพราก (ขนาดตอนรบยังไม่เหมือนหัวใจจะหลุดออกทางปากขนาดนี้) แก้ตัวพัลวันปากคอสั่น แต่ว่าก็ว่าคนมันมีชนักปักหลัง จะตั้งใจไม่ตั้งใจ ..... ทั้งรูปทั้งของ ทั้งวาดหัวใจงุงิที่ส่งมา วิญญาณโคนันเข้าสิงสองสาวทันที



ทั้งซักถาม ถามค้าน ถามติง เรียกว่าทั้งสอบสวน สืบพยาน ตัดสิน เบ็ดเสร็จในศาลเดียวไม่มีฎีกา จะดูยามอุบากองแบบไหนก็ไม่ได้ทั้งนั้นแหละ จากตอนแรกวิ่งหน้าตั้งก็พิรุธเต็มที่ นี่ก็วิกฤตแล้วนะ .... ตอนตอบคำถามยังแถสดแถเปื่อยแถไฟไหม้แถน้ำร้อนลวกกันอีก จึงกลายเป็นการพลิกวิกฤตเป็นวิบัติของแท้ จึงจำต้องเรียกสำเร็จโทษกันไปเป็นรายบุคคล แต่ก็ยังดี๊ ที่มี The Call สายตรงจากเกาหลีมาช่วยชีวีไม่ให้ตายคามือหมอ



ถัดจาก The Call สายคอเมดี้เราก็มี The Call สายดราม่า เมื่อคังโมยอนช่วยชีวิตเด็กสาวมาจากหมู่บ้านห่างไกล ฟาติมาบอกคุณหมอว่าเธอนั้นเหมือนไร้ชีวิต ไม่มีทั้งอดีต ไม่มีทั้งอนาคต และ ไม่มีค่า เธอไม่เชื่ออะไร ไม่เชื่อใคร เพราะนั่นไม่ทำให้อยู่รอดได้ โทรศัพท์ Call เพียงหนึ่งครั้งก็เปลี่ยนชีวิตของฟาติมาเช่นกัน ทำให้เปิดตารู้เปิดหูเปิดใจพบเจอว่าโลกภายนอก สิ่งที่เธอเลือก ด้านไหนกันแน่คือมิตร ด้านไหนกันแน่คือศัตรู และ สิ่งที่จะทำให้เธอนั่นอยู่รอดได้อย่างเที่ยงแท้และยั่งยืน คงไม่ใช่ยาแก้ปวดชนิดเสพติดเหล่านั้น ไม่ใช่การฆ่าคน แต่เป็น "ความรู้"

แต่แล้วเสียงตามสายก็ทำให้หัวใจของยูชีจิน และ ซอแดยองต้องวูบไหวอีกครั้ง ในชั่วระยะเวลาไม่ถึงวันก็มีเหตุให้กระหืดกระหอบอีกหน คราวนี้เป็นหน้าห้องผ่าตัด ความเป็นห่วงเป็นใยไหลล้นออกจากสายตา คำพูด และ ท่าทาง เวลาผ่านไปไม่เท่าไหร่แต่เขาและเธอเริ่มจะเหมือนกันมากขึ้นทุกทีแล้ว ยามใดที่ฟากของ "เขา" ต้องเสี่ยงต้องเจ็บ "พวกเขา" ก็มั่งแสดงออกทีเล่นทีจริง เย้าบ้างแหย่บ้างทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้ว "พวกเธอ" ก็มักจะโมโหโกรธาว่าเห็นชีวิตเป็นเรื่องเล่นทุกทีไป แต่แล้ววันนี้ยาม "พวกเธอ" สุ่มเสี่ยงกับความเป็นความตายบ้าง "พวกเธอ" ก็ทำเหมือน "พวกเขา" ทำราวกับฉันหกล้มในทุ่งลาเวนเดอร์ก็อะไรทำนองนั้น  "พวกเขา" ที่เคยใจเย็นกลับหัวฟัดหัวเหวี่ยงราวกับของมีค่ากำลังจะแตกสลายลงกับตา