คือคนที่บ้านชอบว่าเราไม่ก็ขึ้นเสียงกับเราค่ะโดยเฉพาะตาเราเค้าชอบว่าทุกคนในบ้าน ้เอาเรื่องเก่าๆที่ไม่ค่อยดีมาพูดประจำส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องแม่เราแล้วถ้าเราบอกพอแล้วพูดมาตั้งหลายรอบแล้ว (เราทนฟังตาว่าแม่ไม่ค่อยได้ค่ะ) เค้าว่าเราโดยที่บางทีก็ไม่ได้ทำตัวไม่ดีอะไรเลย เราก็อยู่ในกรอบที่เค้าวางเอาไว้ตลอด แล้วเวลาโดนตาว่าไม่ว่ามันจะเป็นเรื่องหรือใหญ่แค่ไหนเราชอบแอบไปร้องไห้ในห้องน้ำ เราพยายามห้ามตัวเองไม่ให้ร้องแล้วแต่มันห้ามไม่ได้เลยจริงๆ ส่วนหนึ่งเราเสียใจที่เราก็ตั้งใจเรียนไม่ออกนอกลู่นอกทางแต่ดูเหมือนว่าเค้าไม่ค่อยเห็นความสำคัญส่วนนี้เลย เค้ามองเราแบบไม่ดีไปซะทุกอย่าง และเวลานอนเราก็นอนไม่ค่อยหลับคิดนู่นนี่ประมาณเที่ยงคืนตีหนึ่งถึงจะหลับได้ มันเลยทำให้เวลาตื่นไปเรียน เหมือนสมองจะไม่ค่อยรับรู้อะไรเลย ตอนนี้เราดูไม่มีเป้าหมายในชีวิตเลย มันว่างเปล่าไปหมดT-T
#ขอโทษนะค่ะที่มันยาวไปหน่อย คือเราสงสัยจริงๆว่าเป็นรึเปล่าเคยอ่านอาการโรคซึมเศร้าแล้วหลายข้อตรงกับเราเลย มีใครเป็นเหมือนกันมั๊ยค่ะแล้วถ้าเป็นจัดการกับเรื่องแบบนี้ยังไงค่ะ
เราเป็นโรคซึมเศร้ามั๊ย?
#ขอโทษนะค่ะที่มันยาวไปหน่อย คือเราสงสัยจริงๆว่าเป็นรึเปล่าเคยอ่านอาการโรคซึมเศร้าแล้วหลายข้อตรงกับเราเลย มีใครเป็นเหมือนกันมั๊ยค่ะแล้วถ้าเป็นจัดการกับเรื่องแบบนี้ยังไงค่ะ