มันมาถึงจุดที่ส่องกระจกดูหน้าตัวเองแล้วพูดกับตัวเองว่า I NEED TO GET MY SHIT TOGETHER
เมื่อคืนฉันไม่ได้นอน ได้แต่เอนตัวลงบนเตียง จ้องมองเพดานในความมืด ฟังเสียงฝนตกในเว็บไซต์หนึ่งที่เพื่อนส่งมาให้ฟัง หวังว่าจะทำให้ฉันรู้สึกผ่อนคลาย
นอนจ้องมองความว่างเปล่าอยู่นานหลายชั่วโมงจนเช้า จนรู้สึกตัวว่าวันนี้เป็นวันเดธไลน์ส่งงาน
มีเสียงหนึ่งในหัว เสียงที่ฉันไม่คุ้นเคย ดังขึ้นมาว่า Eyeta, you need to get your shit together.
ไม่ใช่เสียงใครหรอก เสียงของฉันเอง ฉันไม่เคยสั่งตัวเองให้ทำอะไรมาก่อน มีแต่เขาที่คอยนำทางชีวิตฉันไปเรื่อยๆ ฉันลืมไปว่านอกจากเขาแล้ว ฉํนก็ยังมีตัวเอง ตัวฉันเองที่จะไม่ทิ้งตัวเองไป แม้ฉันจะหลงลืมความเป็นตัวเองไป แต่มันก็ไม่ได้หายไหน ยังคงอยู่ในทุกๆส่วนในชีวิตฉันเสมอมา
ฉันไม่ได้ตายไปไหน ฉันยังคงอยู่ตรงนี้..
ฉันเปิดแล็บท็อปตั้งใจทำงานอย่างสุดพลัง ในที่สุดฉันก็สามารถโฟกัสกับงานที่ควรทำได้ซะที ต้องถึงเส้นตายส่งงานใช่มั้ย ถึงจะทำเสร็จได้ ฉันถามกึ่งด่าตัวเอง
ฉันสร้างคุณค่าในตัวเองขึ้นมาด้วยการทำงานเสร็จสิ้นเรียบร้อยภายในเวลาไม่กี่ชั่วโมง ฉันเองก็มีคุณค่าสินะ ฉันเองก็มีความสามารถในการทำอะไรคนเดียวได้
ทำไมก่อนหน้านี้ฉันไม่เคยคิดว่าตัวเองมีค่าเลยล่ะ
ฟังดูเหมือนฉันเข้มแข็งขึ้น แต่ไม่หรอก ฉันก็ยังคงร้องไห้ทุกๆชั่วโมงอยู่เหมือนเก่า ความทรงจำและความเจ็บปวดต่างๆไม่ได้จางหายไปไหนหรอก
โชคดีเย็นวันนี้ต้องออกไปเจอเพื่อนอีกครั้ง รู้มั้ย แต่ก่อนในโลกของฉันมีแต่เขาเท่านั้น ตื่นมาเจอเขา ใช้ชีวิตอยู่กับเขา
หลับตาลงนอนพร้อมเขา เขาคือความหมายทั้งหมดในชีวิตของฉัน
พอไม่มีเขา ฉันรู้สึกโดดเดียวเหมือนฉันไม่มีใคร แต่วันนี้ฉันออกมาข้างนอกเจอเพื่อนเยอะกว่าเดิม ได้รู้จักเพื่อนใหม่ๆเยอะมาก
แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันเรื่องต่างๆ ฉันรู้สึกว่าฉันไม่ได้อยู่คนเดียวในโลกนี้ ฉันไม่มีคนเดียวที่มีปัญหา ทุกคนก็มีปัญหาต่างๆกันไป เราแค่ต้องรับมือกับมันให้ได้
คำพูดเดิมๆที่เราๆเองก็เคยได้ยินอยู่บ่อยๆ แต่มันก็เป็นความจริงที่สุด
วันนี้ฉันยิ้มและหัวเราะมากขึ้น ฉันรู้สึกอบอุ่นหัวใจที่มีคนอยู่รอบๆตัว
ฉันกลับบ้านมาพร้อมหัวใจที่ชุ่มชื่นจากความรักจากเพื่อนๆสาว ฉันกลับมาพร้อมเรื่องเล่าให้แม่ฟังเกี่ยวกับเพื่อนใหม่
ฉันกลับมาพร้อมความรู้สึกอยากจะอาบน้ำให้สดชื่นและนอนหลับพักผ่อน
ฉันเพิ่งนึกได้ว่าฉันไม่ได้กินอะไรมา 3 วันแล้ว (ฉันกินขนมจีบ 4 ชิ้นและอีกวันกินสลัดโง่ๆ มันนับเป็นมื้ออาหารมั้ยนะ)
ฉันผอมจนสังเกตุได้ แต่ช่างมันเถอะ ตอนนี้ฉันไม่จำเป็นต้องสวยไปให้ใครดู ขอฉันดูแลหัวใจตัวเองให้โอเคกันนะ เจ้าร่างกายเธอรอก่อนแปปนึง
วันนี้ฉันควรจะเข้าไปที่คอนโดของเขาเพื่อเอาพัสดุต่างๆ แต่ฉันก็ไม่ได้ไป ฉันไม่กล้าไป ฉันไม่อยากเห็นที่ที่เราเคยใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน
ฉันป๊อด
ขอให้คืนนี้นอนหลับด้วยเถอะ
วันที่ 3 ของการเลิกรา - I get my shit together
เมื่อคืนฉันไม่ได้นอน ได้แต่เอนตัวลงบนเตียง จ้องมองเพดานในความมืด ฟังเสียงฝนตกในเว็บไซต์หนึ่งที่เพื่อนส่งมาให้ฟัง หวังว่าจะทำให้ฉันรู้สึกผ่อนคลาย
นอนจ้องมองความว่างเปล่าอยู่นานหลายชั่วโมงจนเช้า จนรู้สึกตัวว่าวันนี้เป็นวันเดธไลน์ส่งงาน
มีเสียงหนึ่งในหัว เสียงที่ฉันไม่คุ้นเคย ดังขึ้นมาว่า Eyeta, you need to get your shit together.
ไม่ใช่เสียงใครหรอก เสียงของฉันเอง ฉันไม่เคยสั่งตัวเองให้ทำอะไรมาก่อน มีแต่เขาที่คอยนำทางชีวิตฉันไปเรื่อยๆ ฉันลืมไปว่านอกจากเขาแล้ว ฉํนก็ยังมีตัวเอง ตัวฉันเองที่จะไม่ทิ้งตัวเองไป แม้ฉันจะหลงลืมความเป็นตัวเองไป แต่มันก็ไม่ได้หายไหน ยังคงอยู่ในทุกๆส่วนในชีวิตฉันเสมอมา
ฉันไม่ได้ตายไปไหน ฉันยังคงอยู่ตรงนี้..
ฉันเปิดแล็บท็อปตั้งใจทำงานอย่างสุดพลัง ในที่สุดฉันก็สามารถโฟกัสกับงานที่ควรทำได้ซะที ต้องถึงเส้นตายส่งงานใช่มั้ย ถึงจะทำเสร็จได้ ฉันถามกึ่งด่าตัวเอง
ฉันสร้างคุณค่าในตัวเองขึ้นมาด้วยการทำงานเสร็จสิ้นเรียบร้อยภายในเวลาไม่กี่ชั่วโมง ฉันเองก็มีคุณค่าสินะ ฉันเองก็มีความสามารถในการทำอะไรคนเดียวได้
ทำไมก่อนหน้านี้ฉันไม่เคยคิดว่าตัวเองมีค่าเลยล่ะ
ฟังดูเหมือนฉันเข้มแข็งขึ้น แต่ไม่หรอก ฉันก็ยังคงร้องไห้ทุกๆชั่วโมงอยู่เหมือนเก่า ความทรงจำและความเจ็บปวดต่างๆไม่ได้จางหายไปไหนหรอก
โชคดีเย็นวันนี้ต้องออกไปเจอเพื่อนอีกครั้ง รู้มั้ย แต่ก่อนในโลกของฉันมีแต่เขาเท่านั้น ตื่นมาเจอเขา ใช้ชีวิตอยู่กับเขา
หลับตาลงนอนพร้อมเขา เขาคือความหมายทั้งหมดในชีวิตของฉัน
พอไม่มีเขา ฉันรู้สึกโดดเดียวเหมือนฉันไม่มีใคร แต่วันนี้ฉันออกมาข้างนอกเจอเพื่อนเยอะกว่าเดิม ได้รู้จักเพื่อนใหม่ๆเยอะมาก
แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันเรื่องต่างๆ ฉันรู้สึกว่าฉันไม่ได้อยู่คนเดียวในโลกนี้ ฉันไม่มีคนเดียวที่มีปัญหา ทุกคนก็มีปัญหาต่างๆกันไป เราแค่ต้องรับมือกับมันให้ได้
คำพูดเดิมๆที่เราๆเองก็เคยได้ยินอยู่บ่อยๆ แต่มันก็เป็นความจริงที่สุด
วันนี้ฉันยิ้มและหัวเราะมากขึ้น ฉันรู้สึกอบอุ่นหัวใจที่มีคนอยู่รอบๆตัว
ฉันกลับบ้านมาพร้อมหัวใจที่ชุ่มชื่นจากความรักจากเพื่อนๆสาว ฉันกลับมาพร้อมเรื่องเล่าให้แม่ฟังเกี่ยวกับเพื่อนใหม่
ฉันกลับมาพร้อมความรู้สึกอยากจะอาบน้ำให้สดชื่นและนอนหลับพักผ่อน
ฉันเพิ่งนึกได้ว่าฉันไม่ได้กินอะไรมา 3 วันแล้ว (ฉันกินขนมจีบ 4 ชิ้นและอีกวันกินสลัดโง่ๆ มันนับเป็นมื้ออาหารมั้ยนะ)
ฉันผอมจนสังเกตุได้ แต่ช่างมันเถอะ ตอนนี้ฉันไม่จำเป็นต้องสวยไปให้ใครดู ขอฉันดูแลหัวใจตัวเองให้โอเคกันนะ เจ้าร่างกายเธอรอก่อนแปปนึง
วันนี้ฉันควรจะเข้าไปที่คอนโดของเขาเพื่อเอาพัสดุต่างๆ แต่ฉันก็ไม่ได้ไป ฉันไม่กล้าไป ฉันไม่อยากเห็นที่ที่เราเคยใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน
ฉันป๊อด
ขอให้คืนนี้นอนหลับด้วยเถอะ