เรื่องจริง...กำลังจะถูกฟ้องร้องบุกรุกบ้าน เพราะเป็นแค่น้อย

ยอมรับว่า เป็นเพียงแค่น้อย อาศัยบ้าน ผ. โดยไม่มีหลักประกันอะไรใดๆ นอกจากหัวใจ แต่แล้ววันหนึ่งเมื่อเกิดปัญหา ผ. ขอเลิกกระทันหัน ไม่ทันตั้งตัว ทั้งที่เมื่อคืนเรายังนอนด้วยกันดีๆ พูดคุยดีๆ แต่พอต่างคนต่างมาทำงาน เขาแอบกลับบ้านแล้ว แอบเก็บข้าวของออกมาทิ้งหน้าห้องเช่า ในขณะที่ข้าวของบางอย่างยังอยู่ บ้านที่เคยอาศัยหลับนอนด้วยกัน ถูกเปลี่ยนกุญแจทุกอัน ฉันเจ็บปวดนัก และอยากกลับบ้าน เพื่อไปหาเขาพูดคุยให้เข้าใจ แต่พอกลับบ้านไปไม่พบเขา รถยนต์ มอเตอไซค์ ไม่อยู่ จึงตัดสินใจจ้างช่างมาตัดกุญแจเพื่อเข้าบ้าน พบว่าข้าวของส่วนตัวไม่อยู่ คล้ายกับออกไปนอนข้างนอก ฉันเสียใจ เจ็บปวด พยายามหาทางออก จึงบอกความจริงกับหลวง ทีแรกหลวงทำเป็นพูดดี เข้าใจ แต่พอวันต่อมากลับใช้สิทธิ์ เพื่อจะฟ้องร้องข้อหาบุกรุกบ้าน เจ้าของบ้านไม่ให้อาศัยแล้ว ฉันทำอะไรไม่ถูกจริง ทุกสิ่งทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมาก บ้านนี้ฉันกับ ผ. เข้ามาอยู่ด้วยกันตั้งแต่วันแรก เพียงแต่ไม่ได้มีชื่อร่วม เป็นชื่อ ผ. คนเดียว บ้านหลังนี้ฉันรักมันมาก มีแต่ความทรงจำที่ดีๆ อยู่มาตั้งแต่แรกเริ่ม พอเกิดปัญหา ผ. กลับบอกว่าบ้านเขา เขากลับอยู่ไม่ได้ต้องไปอาศัยข้างนอก จะให้คนอื่นเช่าก็ไม่ได้ เพราะเรายังอยู่ หลวงจึงคิดที่จะฟ้องร้อง ดำเนินคดี เจ็บปวดจัง เจ็บปวดที่คนรักทำกับเรามากถึงขนาดนี้ ทั้งที่เรายอมทิ้งทุกอย่างเพื่อเขา ทั้งที่รู้อยู่เต็มอก ไม่มีหลักประกันอะไรในชีวิต ก็ยอมให้เขาหมด