เท่าที่ผมเรียนมาผมไม่เคยเจอแบบนี้มาก่อนเลยครับ คือเรื่องมีอยู่ว่า มี ครูหัวหน้าระดับท่านหนึ่ง จะมีการจัดงานอำลาให้แก่ นักเรียน มัธยมต้น
มอ..... อันนี้ผมไม่ขอระบุนะครับ ซึ่งนักเรียน มัธยมต้น มอ....จะทำการเรียนการสอนเป็น 2สัปดาห์สุดท้ายของการเรียนการสอนครับก่อนที่
นักเรียน มัธยมต้น มอ....นี้จะแยกย้ายกันไปศึกษาต่อในสถานที่ศึกษาที่อื่นครับ และครูหัวหน้าระดับท่านนี้ก็มีความประสงค์จะจัดงานอำลาให้แก่
มัธยมต้นในระดับ มอ..... เลยทำการประสานงานกันหรือประชุมขอความเห็นกับครูที่สอนในระดับฯ ซึ่งครูทุกท่านก็เห็นด้วย และครูหัวหน้าระดับ
ท่านนี้ก้ได้ไปพบกับท่านรองท่านหนึ่งฝ่ายบริหารงานบุคคลซึ่งเป็นผู้ที่ทำเกี่ยวกับฝ่ายบริหารงานสายตรงเพื่อที่จะเรียนให้ทราบเกี่ยวกับกิจกรรม
ดังกล่าวที่จะเกิดขึ้นและสอบถามว่ามีโครงการใดบ้างที่สามารถนำเงินมาใช้จ่ายในกิจกรรมนี้ ท่านรองฯบอกว่าไม่มีเพราะเราไม่ได้เขียนโครงการ
ไว้ แต่ท่านรองก็ใจดีได้เมตตาโดยหมอบหมายให้ครูท่านหนึ่งที่เป็นหัวหน้างานแนะแนวได้ขอการสนับสนุนจากโรงเรียนสายอาชีพ 2 แห่ง ซึ่ง
ครูแนะแนวหัวหน้างานท่านนี้ ได้ติดต่อประสานงานให้เป็นอย่างดีโดยจะมีน้ำและขนมมาเลี้ยงเด็กๆในวันดังกล่าว ซึ่งครูหัวหน้าระดับท่านนี้เขียน
ว่าซึ่งได้แค่นี้ข้าพเจ้าก็พอใจแล้ว ต่อมาในวันที่ 16 ได้เรียกประชุมกับหัวหน้าระดับกลุ่มสาระนั้นๆโดยเข้าประชุมแบบพร้อมเพรียงกัน ณ ห้อง
ประชุมแห่งหนึ่ง โดยมีท่านรองคนที่เมฆตานั้นเป็นประธานแทน ผอ.....ไม่ขอระบุ และมีรองอีกท่านหนึ่งที่ทำหน้าที่ บริหารงานวิชาการเป็นรอง
ประทาน หนึ่งในการประชุมได้สนทนาเกี่ยวกับการ อำลาของ มัธยมต้ม มอ.......นั้น ซึ่งมีการนัดจัดแจ้งหรือพูดคุยว่าเราจะจัดหรือดำเนินการวัน
ไหนอย่างไร ในส่วนของ มัธยมปลาย ก็เป็นธรรมเนียมอยู่แล้วเพราะมีการจัดอำลากันทุกๆปี ในส่วนของ มัธยมต้นไม่มีการอำลา แบบเต็มรูปแบบ
มาหลายปี ซึ่งปีนี้ก็ยังไม่ได้จัดเพราะไม่ได้เขียนโครงการไว้ ซึ่งครูหัวหน้าระดับท่านนี้ได้พูดคุยและแจ้งในที่ประชุมว่าปีนี้จัดเล็กๆมีน้ำและขนม
เลี้ยง โดยจะจัดวันที่ 17 เดือนนี้ และได้กล่าวอีกว่า ปีหน้าถ้าจะเต็มรูปแบบค่อยเขียนโครงการ ซึ่งท่านรองอีกท่านหนึ่งก็หวังในตัวเด็กๆเลย
กล่าวว่าไหนๆก็เลี้ยงเด็กๆแล้วควรจะมีอาหารเที่ยงเป็นข้าวกล่องเลี้ยงเด็กด้วยโดยรองท่านนี้ได้โทรคุยกับ ผอ ส่วนท่านรองอีกท่านหนึ่งก็บอก
ว่า ให้เชิญ ผอ และรอง กล่าวให้โอวาท เพราะรองอีกท่านหนึ่งจะไม่อยู่ติดธุระที่ ตจว หลังจากนั้นไม่นานรองก้ได้โทรมาบอกครูหัวหน้าระดับ
ท่านนี้ว่า ผอ ให้ข้าวกล่องโดยให้ทำบันทึกและแนบโครงการไปด้วยข้าพเจ้าก็ตกลงตามนั้น และก็ได้สั่งข้าวกล่องกับแม่ค้าเพื่อให้เด็กรับ
ประทานกันในวัน พรุ่งนี้ และในช่วงเย็นวันนั้น ผอ ได้กลับเข้ามาในโรงเรียนข้าพเจ้าจึงได้เข้าไปพบ ผอ โดยมีจุดประสงค์ที่จะเชิญท่าน ผอ ไป
กล่าวโอวาทแก่นักเรียน แต่เมื่อได้พูดคุยกับ ผอ ทำให้ข้าพเจ้ารับรู้มากมายหลายอย่างคือ ผอ บอกว่า (1) ครูไม่มีอำนาจหน้าที่จัดงานการอำลา
ให้กับเด็กๆที่ผ่านมาและที่ทำกันอยู่เป็นการกระทำที่ผิดมาก (2)ไม่ต้องมาเชิญ ผอ ไปกล่าวอำลา ผอ จะไม่ไปเด็ดขาด เพราะไม่ใช้การปัจฉิม
(3) ห้ามใช้คำว่าปัจฉิมนิเทศ ให้ ผอ เห็นเด็ดขาด เพราะเด็กยังไม่จบการศึกษา (ผมขอแทรกหรือพูดนนึดนึงน่ะครับ จะไม่จบการศึกษาได้ยังไง
ครับในเมื่อเด็กบางคนก็อาจจะไปเรียนต่อที่อื่นๆเพราะถ้าไม่จบ เขาก็ไม่อำลาหรือปัจฉิมกันนะครับ ที่ผมพูดอำลา เพราะว่าไม่อยากใช้คำว่า
ปัจฉิมน่ะครับ) (4)และถ้าอยากกินอะไรเล็กๆน้อยๆในกิจกรรมดังกล่าวคุณต้องเก็บเงินเด็กและเก็บเงินครูมากินกันเองหรือไม่ก็ไปขอสนับสนุน
คนภายนอกโรงเรียนเช่นที่ไปขอจากโรงเรียนสายอาชีพ 2 โรงเรียนนั้น ไม่ใช่มาเป็นภาระของโรงเรียน โรงเรียนจะเอาเงินไปใช้จ่ายอย่างอื่นมี
ประโยชน์กว่านี้เยอะ (5)ให้ข้าพเจ้าไปพูดยอมรับผิดและขอโทษกับเด็กด้วยว่าข้าพเจ้ากระทำการปัจฉิมนิเทศโดยไม่มีอำนาจหน้าที่ และครู
หัวหน้าระดับท่านนั้นก็ได้ถามท่าน ผอ ว่า แล้วข้าวกล่องที่สั่งให้เขียนโครงการจะใช้ชื่อโครงการอะไรดี ผอ บอกว่าไม่ทราบคุณต้องสอบถามการ
เงินเอาเอง และครูหัวหน้าระดับก็ได้ไปสอบถามกับหัวหน้างานการเงิน และการเงินก็พูดว่าเบื่ออยากลาออก และครูหัวหน้าระดับท่านนั้นก็ได้
เรียนเชิญครูฝ่ายการเงินมาคุยกันต่อหน้า ผอ เพื่อจะได้เข้าใจตรงกัน ซึ่ง ผอ และการเงิน ก็ได้เมตตาชี้แจ้งให้ครูหัวหน้าระดับหายโง่ว่าโครงการ
ปัจฉิมนิเทศไม่สามารถเบิกได้ตามระเบียบราชการ แล้วที่ มัธยมปลาย เข้าจัดกันทุกๆปีเข้าเขียนเบิกในโครงการอะไร เขาเขียนว่าเบิกโครงการ
อบรม คุณธรรม จริยธรรม ครูหัวหน้าระดับเลยถามว่า แล้วถ้าจะเขียนตามแบบเขาจะได้หรือไม่ ผอ บอกว่าได้ แต่เวลานี้เป็นเวลาที่ไม่เหมาะสมที่
จะเขียนโครงการนี้เพราะว่าเด็กจะจบการศึกษาควรจะเขียนก่อนหน้านี้ตั้งนานแล้ว ครูหัวหน้าระดับท่านนี้ก็พูดต่อว่าแล้วข้าพเจ้าควรจะทำ
อย่างไรในเมื่อไปสั่งข้างกล่องแล้ว ผอ ท่านนี้บอกว่า แล้วแต่คุณ ครูหัวหน้าระดับท่านเลยตัดสินใจโทรไปยกเลิกข้าวกล่องกับแม่ค้า และ ผอ ยัง
เมตตาต่อครูหัวหน้าระดับท่านนี้ว่า ห้ามไปพูดให้ ผอ และการเงินเสียหาย ห้ามพูดว่า ผอ ไม่ อนุมัติ ไม่ให้เบิก หรือการเงินบอกว่าเบิกไม่ได้ต้อง
พูดว่าเป็นความผิดพลาดของครูหัวหน้าระดับท่านนี้เอง ที่ไม่สามารถเขียนโครงการได้ทันเวลา เพราะ ผอ ไม่อยากมีปัญหากับรองท่านหนึ่ง และ
ครูหัวหน้าระดับทราบตามนั้น แล้วกราบขอบคุณ ผอ พร้อมไปยกเลิกข้าวกล่องแม่ค้า และครูหัวหน้าระดับได้จัดกิจกรมมดังกล่าวขอโทษเด็กๆ
และเปลี่ยนชื่อกิจกรรมเป็น การประชุมระดับครั้งสุดท้าย ซึ่งจัดแบบเรียบง่ายต่ามสภาพ และไม่เชิญใครมากล่าวใดๆทั้งสิ้นยกเว้นพระอาจารย์มา
กล่าวให้ศีลให้พร และกิจกรรมนัทนาการเล็กๆน้อยๆ ให้กับครูหัวหน้าระดับและเด็กๆก็มีความสุขตามประสาเด็กๆ และพอจบลงครูหัวหน้าระดับ
ท่านนั้นก็ได้เขียน ใบ....นั้น ได้เขียนว่า การกระทำข้างต้นถือเป็นการกระทำที่ผิดอย่างมากและข้าพเจ้าก็ขอรับผิดแต่เพียงผู้เดียว เพราะข้าพเจ้า
โง่เขลาเบาปัญญา ไม่มีความสามารถ วันๆ ทำแต่ งานๆๆ ไม่เคยรู้ว่าเขาใช้เงินอะไรกันอย่างไร เพราะไม่เคยขอใช้เงินในงานระดับเลยและ
ขอบพระคุณท่าน ผอ ที่ทำให้ข้าพเจ้าหายโง่ และยังสอนให้ข้าพเจ้ารู้ด้วยว่า ทำงานเหนื่อยแทบตาย สิ่งที่ได้คือการโดนตำนิติเตียนว่าทำผิด
คนที่ไม่เคยผิดเลย คือคนที่ไม่ทำอะไรเลย ข้าพเจ้าขอรับผิดชอบการกระทำผิดโดยการขอลาออกจากการเป็นหัวหน้าระดับชั้นมัธยมศึกษาปี
ที่........นับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ข้าพเจ้าสัญญาว่าข้าพเจ้าจะไม่เป็นหัวหน้างานไหนอีกเลยในชีวิต ราชการที่เหลืออยู่นี้ ข้าพเจ้าจะทำเฉพาะ
งานที่เป็นหน้าที่หลักของข้าพเจ้าซึ่งเป็นงานที่ข้าพเจ้าชอบและถนัดมากที่สุด นั้นคืองานสอน และงานดูแลอบรมเด็กๆให้เป็นคนดีให้เป็นคนที่มี
น้ำใจไม่เห็นแก่ตัว รู้จักความกรุณา และรู้จักเป็นผู้ให้แก่ผู้ที่ด้อยโอกาสมากกว่าเราไม่ใช่เป็นผู้รับแค่เพียงฝ่ายเดียว จึงเรียนมาเพื่อโปรดพิจารณา
อนุญาติให้ข้าพเจ้าลาออกจากการเป็นหัวหน้าระดับ มัธยมศึกษาปีที่........ เท่าที่ผมมาเล่าให้ฟังคือประสบการณ์นะครับ เพราะผมก็โตมาด้วย
ไม่เรียวของครูท่านนี้เหมือนกันครับทำให้ผมเรียนสูงและมีวันนี้ครับครูท่านนี้เป็นคนที่สนุกตลกและนิสัยดีมากครับ นี่และครับคือครูที่เสียสละเพื่อ
นักเรียนไม่ว่าจะอะไรแล้วแต่ผมก็รักครูคนนี้และจะขอแชร์ประสบการณ์นี้ให้แก่ชาวพันทิพ และคนที่มากอ่านน่ะครับ ผมมือใหม่ไม่ค่อยเก่งครับ ที่
เขียนได้เพราะว่ามาจากใจครับ ขอบคุณที่รับชมกระทู้นี้น่ะครับ
เรื่องจริง!!!!!โรงเรียนสห........?
มอ..... อันนี้ผมไม่ขอระบุนะครับ ซึ่งนักเรียน มัธยมต้น มอ....จะทำการเรียนการสอนเป็น 2สัปดาห์สุดท้ายของการเรียนการสอนครับก่อนที่
นักเรียน มัธยมต้น มอ....นี้จะแยกย้ายกันไปศึกษาต่อในสถานที่ศึกษาที่อื่นครับ และครูหัวหน้าระดับท่านนี้ก็มีความประสงค์จะจัดงานอำลาให้แก่
มัธยมต้นในระดับ มอ..... เลยทำการประสานงานกันหรือประชุมขอความเห็นกับครูที่สอนในระดับฯ ซึ่งครูทุกท่านก็เห็นด้วย และครูหัวหน้าระดับ
ท่านนี้ก้ได้ไปพบกับท่านรองท่านหนึ่งฝ่ายบริหารงานบุคคลซึ่งเป็นผู้ที่ทำเกี่ยวกับฝ่ายบริหารงานสายตรงเพื่อที่จะเรียนให้ทราบเกี่ยวกับกิจกรรม
ดังกล่าวที่จะเกิดขึ้นและสอบถามว่ามีโครงการใดบ้างที่สามารถนำเงินมาใช้จ่ายในกิจกรรมนี้ ท่านรองฯบอกว่าไม่มีเพราะเราไม่ได้เขียนโครงการ
ไว้ แต่ท่านรองก็ใจดีได้เมตตาโดยหมอบหมายให้ครูท่านหนึ่งที่เป็นหัวหน้างานแนะแนวได้ขอการสนับสนุนจากโรงเรียนสายอาชีพ 2 แห่ง ซึ่ง
ครูแนะแนวหัวหน้างานท่านนี้ ได้ติดต่อประสานงานให้เป็นอย่างดีโดยจะมีน้ำและขนมมาเลี้ยงเด็กๆในวันดังกล่าว ซึ่งครูหัวหน้าระดับท่านนี้เขียน
ว่าซึ่งได้แค่นี้ข้าพเจ้าก็พอใจแล้ว ต่อมาในวันที่ 16 ได้เรียกประชุมกับหัวหน้าระดับกลุ่มสาระนั้นๆโดยเข้าประชุมแบบพร้อมเพรียงกัน ณ ห้อง
ประชุมแห่งหนึ่ง โดยมีท่านรองคนที่เมฆตานั้นเป็นประธานแทน ผอ.....ไม่ขอระบุ และมีรองอีกท่านหนึ่งที่ทำหน้าที่ บริหารงานวิชาการเป็นรอง
ประทาน หนึ่งในการประชุมได้สนทนาเกี่ยวกับการ อำลาของ มัธยมต้ม มอ.......นั้น ซึ่งมีการนัดจัดแจ้งหรือพูดคุยว่าเราจะจัดหรือดำเนินการวัน
ไหนอย่างไร ในส่วนของ มัธยมปลาย ก็เป็นธรรมเนียมอยู่แล้วเพราะมีการจัดอำลากันทุกๆปี ในส่วนของ มัธยมต้นไม่มีการอำลา แบบเต็มรูปแบบ
มาหลายปี ซึ่งปีนี้ก็ยังไม่ได้จัดเพราะไม่ได้เขียนโครงการไว้ ซึ่งครูหัวหน้าระดับท่านนี้ได้พูดคุยและแจ้งในที่ประชุมว่าปีนี้จัดเล็กๆมีน้ำและขนม
เลี้ยง โดยจะจัดวันที่ 17 เดือนนี้ และได้กล่าวอีกว่า ปีหน้าถ้าจะเต็มรูปแบบค่อยเขียนโครงการ ซึ่งท่านรองอีกท่านหนึ่งก็หวังในตัวเด็กๆเลย
กล่าวว่าไหนๆก็เลี้ยงเด็กๆแล้วควรจะมีอาหารเที่ยงเป็นข้าวกล่องเลี้ยงเด็กด้วยโดยรองท่านนี้ได้โทรคุยกับ ผอ ส่วนท่านรองอีกท่านหนึ่งก็บอก
ว่า ให้เชิญ ผอ และรอง กล่าวให้โอวาท เพราะรองอีกท่านหนึ่งจะไม่อยู่ติดธุระที่ ตจว หลังจากนั้นไม่นานรองก้ได้โทรมาบอกครูหัวหน้าระดับ
ท่านนี้ว่า ผอ ให้ข้าวกล่องโดยให้ทำบันทึกและแนบโครงการไปด้วยข้าพเจ้าก็ตกลงตามนั้น และก็ได้สั่งข้าวกล่องกับแม่ค้าเพื่อให้เด็กรับ
ประทานกันในวัน พรุ่งนี้ และในช่วงเย็นวันนั้น ผอ ได้กลับเข้ามาในโรงเรียนข้าพเจ้าจึงได้เข้าไปพบ ผอ โดยมีจุดประสงค์ที่จะเชิญท่าน ผอ ไป
กล่าวโอวาทแก่นักเรียน แต่เมื่อได้พูดคุยกับ ผอ ทำให้ข้าพเจ้ารับรู้มากมายหลายอย่างคือ ผอ บอกว่า (1) ครูไม่มีอำนาจหน้าที่จัดงานการอำลา
ให้กับเด็กๆที่ผ่านมาและที่ทำกันอยู่เป็นการกระทำที่ผิดมาก (2)ไม่ต้องมาเชิญ ผอ ไปกล่าวอำลา ผอ จะไม่ไปเด็ดขาด เพราะไม่ใช้การปัจฉิม
(3) ห้ามใช้คำว่าปัจฉิมนิเทศ ให้ ผอ เห็นเด็ดขาด เพราะเด็กยังไม่จบการศึกษา (ผมขอแทรกหรือพูดนนึดนึงน่ะครับ จะไม่จบการศึกษาได้ยังไง
ครับในเมื่อเด็กบางคนก็อาจจะไปเรียนต่อที่อื่นๆเพราะถ้าไม่จบ เขาก็ไม่อำลาหรือปัจฉิมกันนะครับ ที่ผมพูดอำลา เพราะว่าไม่อยากใช้คำว่า
ปัจฉิมน่ะครับ) (4)และถ้าอยากกินอะไรเล็กๆน้อยๆในกิจกรรมดังกล่าวคุณต้องเก็บเงินเด็กและเก็บเงินครูมากินกันเองหรือไม่ก็ไปขอสนับสนุน
คนภายนอกโรงเรียนเช่นที่ไปขอจากโรงเรียนสายอาชีพ 2 โรงเรียนนั้น ไม่ใช่มาเป็นภาระของโรงเรียน โรงเรียนจะเอาเงินไปใช้จ่ายอย่างอื่นมี
ประโยชน์กว่านี้เยอะ (5)ให้ข้าพเจ้าไปพูดยอมรับผิดและขอโทษกับเด็กด้วยว่าข้าพเจ้ากระทำการปัจฉิมนิเทศโดยไม่มีอำนาจหน้าที่ และครู
หัวหน้าระดับท่านนั้นก็ได้ถามท่าน ผอ ว่า แล้วข้าวกล่องที่สั่งให้เขียนโครงการจะใช้ชื่อโครงการอะไรดี ผอ บอกว่าไม่ทราบคุณต้องสอบถามการ
เงินเอาเอง และครูหัวหน้าระดับก็ได้ไปสอบถามกับหัวหน้างานการเงิน และการเงินก็พูดว่าเบื่ออยากลาออก และครูหัวหน้าระดับท่านนั้นก็ได้
เรียนเชิญครูฝ่ายการเงินมาคุยกันต่อหน้า ผอ เพื่อจะได้เข้าใจตรงกัน ซึ่ง ผอ และการเงิน ก็ได้เมตตาชี้แจ้งให้ครูหัวหน้าระดับหายโง่ว่าโครงการ
ปัจฉิมนิเทศไม่สามารถเบิกได้ตามระเบียบราชการ แล้วที่ มัธยมปลาย เข้าจัดกันทุกๆปีเข้าเขียนเบิกในโครงการอะไร เขาเขียนว่าเบิกโครงการ
อบรม คุณธรรม จริยธรรม ครูหัวหน้าระดับเลยถามว่า แล้วถ้าจะเขียนตามแบบเขาจะได้หรือไม่ ผอ บอกว่าได้ แต่เวลานี้เป็นเวลาที่ไม่เหมาะสมที่
จะเขียนโครงการนี้เพราะว่าเด็กจะจบการศึกษาควรจะเขียนก่อนหน้านี้ตั้งนานแล้ว ครูหัวหน้าระดับท่านนี้ก็พูดต่อว่าแล้วข้าพเจ้าควรจะทำ
อย่างไรในเมื่อไปสั่งข้างกล่องแล้ว ผอ ท่านนี้บอกว่า แล้วแต่คุณ ครูหัวหน้าระดับท่านเลยตัดสินใจโทรไปยกเลิกข้าวกล่องกับแม่ค้า และ ผอ ยัง
เมตตาต่อครูหัวหน้าระดับท่านนี้ว่า ห้ามไปพูดให้ ผอ และการเงินเสียหาย ห้ามพูดว่า ผอ ไม่ อนุมัติ ไม่ให้เบิก หรือการเงินบอกว่าเบิกไม่ได้ต้อง
พูดว่าเป็นความผิดพลาดของครูหัวหน้าระดับท่านนี้เอง ที่ไม่สามารถเขียนโครงการได้ทันเวลา เพราะ ผอ ไม่อยากมีปัญหากับรองท่านหนึ่ง และ
ครูหัวหน้าระดับทราบตามนั้น แล้วกราบขอบคุณ ผอ พร้อมไปยกเลิกข้าวกล่องแม่ค้า และครูหัวหน้าระดับได้จัดกิจกรมมดังกล่าวขอโทษเด็กๆ
และเปลี่ยนชื่อกิจกรรมเป็น การประชุมระดับครั้งสุดท้าย ซึ่งจัดแบบเรียบง่ายต่ามสภาพ และไม่เชิญใครมากล่าวใดๆทั้งสิ้นยกเว้นพระอาจารย์มา
กล่าวให้ศีลให้พร และกิจกรรมนัทนาการเล็กๆน้อยๆ ให้กับครูหัวหน้าระดับและเด็กๆก็มีความสุขตามประสาเด็กๆ และพอจบลงครูหัวหน้าระดับ
ท่านนั้นก็ได้เขียน ใบ....นั้น ได้เขียนว่า การกระทำข้างต้นถือเป็นการกระทำที่ผิดอย่างมากและข้าพเจ้าก็ขอรับผิดแต่เพียงผู้เดียว เพราะข้าพเจ้า
โง่เขลาเบาปัญญา ไม่มีความสามารถ วันๆ ทำแต่ งานๆๆ ไม่เคยรู้ว่าเขาใช้เงินอะไรกันอย่างไร เพราะไม่เคยขอใช้เงินในงานระดับเลยและ
ขอบพระคุณท่าน ผอ ที่ทำให้ข้าพเจ้าหายโง่ และยังสอนให้ข้าพเจ้ารู้ด้วยว่า ทำงานเหนื่อยแทบตาย สิ่งที่ได้คือการโดนตำนิติเตียนว่าทำผิด
คนที่ไม่เคยผิดเลย คือคนที่ไม่ทำอะไรเลย ข้าพเจ้าขอรับผิดชอบการกระทำผิดโดยการขอลาออกจากการเป็นหัวหน้าระดับชั้นมัธยมศึกษาปี
ที่........นับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ข้าพเจ้าสัญญาว่าข้าพเจ้าจะไม่เป็นหัวหน้างานไหนอีกเลยในชีวิต ราชการที่เหลืออยู่นี้ ข้าพเจ้าจะทำเฉพาะ
งานที่เป็นหน้าที่หลักของข้าพเจ้าซึ่งเป็นงานที่ข้าพเจ้าชอบและถนัดมากที่สุด นั้นคืองานสอน และงานดูแลอบรมเด็กๆให้เป็นคนดีให้เป็นคนที่มี
น้ำใจไม่เห็นแก่ตัว รู้จักความกรุณา และรู้จักเป็นผู้ให้แก่ผู้ที่ด้อยโอกาสมากกว่าเราไม่ใช่เป็นผู้รับแค่เพียงฝ่ายเดียว จึงเรียนมาเพื่อโปรดพิจารณา
อนุญาติให้ข้าพเจ้าลาออกจากการเป็นหัวหน้าระดับ มัธยมศึกษาปีที่........ เท่าที่ผมมาเล่าให้ฟังคือประสบการณ์นะครับ เพราะผมก็โตมาด้วย
ไม่เรียวของครูท่านนี้เหมือนกันครับทำให้ผมเรียนสูงและมีวันนี้ครับครูท่านนี้เป็นคนที่สนุกตลกและนิสัยดีมากครับ นี่และครับคือครูที่เสียสละเพื่อ
นักเรียนไม่ว่าจะอะไรแล้วแต่ผมก็รักครูคนนี้และจะขอแชร์ประสบการณ์นี้ให้แก่ชาวพันทิพ และคนที่มากอ่านน่ะครับ ผมมือใหม่ไม่ค่อยเก่งครับ ที่
เขียนได้เพราะว่ามาจากใจครับ ขอบคุณที่รับชมกระทู้นี้น่ะครับ