เรากำลังเรียนMBA อยู่ที่อเมริกาค่ะ
ไม่มีเพื่อนสนิทเลย
อาจเป็นเพราะเราเป็นคนเงียบๆ ไม่ค่อยชอบสังสรรค์ก็ได้
คณะเรามีคนจีนเยอะมากๆ ประมาณ90เปอเซ็นได้ พวกเค้าชอบจับกลุ่มคุยกันเอง บางทีทำงานกลุ่มยังพูดภาษาจีนกันเลยค่ะ เบื่อมาก
มาเรียนที่นี่ทำให้รู้ว่ามนุษย์ชอบเป็นเพื่อนหรือสุงสิงกับคนที่มีบางอย่างคล้ายๆตัวเอง เช่นคนจีนจับกลุ่มกันเอง คนซาอุก็ชอบอยู่ด้วยกัน คนอเมริกันที่มีไม่กี่คนก็ชอบทำงานด้วยกัน คนเก่งๆก็ชอบคุยกันเอง
ที่นี่มีคนไทยแท้ๆ2คน รวมเราด้วย แต่ก็ไม่ได้สนิทกัน แถมลงเรียนกันคนละsec
เวลาอาจารย์ให้จับกลุ่มทำงาน เราก็ไม่ค่อยมีกลุ่ม เวลาไปถามใคร เค้าก็ชอบบอกว่าเต็มแล้ว โดยเฉพาะกลุ่มคนจีน เบื่อสุดๆ. พอทำงานกลุ่มเราก็ช่วยเค้าเต็มที่ คนในกลุ่มก็ชมว่าเราทำดีแล้ว แต่พอตอนparticipation ในห้อง. เรายกมือตอบอาจารย์ พออาจารย์ถามต่อเราตอบไม่ได้ อาจารย์เลยถามว่ามีใครในกลุ่มจะช่วยเราตอบมั้ย ไม่มีใครช่วยเราเลย. รู้สึกแย่จัง
อีกอย่างตอนเริ่มเรียนแรกๆ อาจารย์ท่านหนึ่งให้ทุกคนสังเกตพฤติกรรมเพื่อนในห้องแล้วเขียนข้อดี3ข้อ ข้อเสีย3ข้อ คือมันก็ดีนะที่ได้รู้ข้อดีข้อเสียของตัวเอง แต่มันทำให้รู้สึกไม่ไว้ใจคนรอบข้าง ไม่รู้ว่าเค้าจะมองเราแบบไหน เกร็งอะ แถมกิจกรรมที่ต้องคอยสังเกตคนอื่นไม่ได้มีแค่ครั้งเดียวด้วย บางข้อเสียที่เพื่อนในคลาสเขียนก็ไม่ได้มีสาเหตุจากเราเอง เช่นมาเรียนสาย (ก็อาจารย์อีกวิชานึงปล่อยสาย จะทำไงได้)
ตอนนี้คิดแค่ว่าเรียนเพื่อจะได้ความรู้ จะได้จบแล้วทำงาน แต่บางทีมันก็อดเซ็งไม่ได้
เราว่าประสบการณ์การเรียนโทของเราคงแย่สุดละ
ใครมีประสบการณ์แย่ๆก็เอามาแบ่งปันกันได้นะ
ชีวิตการเรียนปโทของแค้ละคนเป็นยังไงบ้างคะ
ไม่มีเพื่อนสนิทเลย
อาจเป็นเพราะเราเป็นคนเงียบๆ ไม่ค่อยชอบสังสรรค์ก็ได้
คณะเรามีคนจีนเยอะมากๆ ประมาณ90เปอเซ็นได้ พวกเค้าชอบจับกลุ่มคุยกันเอง บางทีทำงานกลุ่มยังพูดภาษาจีนกันเลยค่ะ เบื่อมาก
มาเรียนที่นี่ทำให้รู้ว่ามนุษย์ชอบเป็นเพื่อนหรือสุงสิงกับคนที่มีบางอย่างคล้ายๆตัวเอง เช่นคนจีนจับกลุ่มกันเอง คนซาอุก็ชอบอยู่ด้วยกัน คนอเมริกันที่มีไม่กี่คนก็ชอบทำงานด้วยกัน คนเก่งๆก็ชอบคุยกันเอง
ที่นี่มีคนไทยแท้ๆ2คน รวมเราด้วย แต่ก็ไม่ได้สนิทกัน แถมลงเรียนกันคนละsec
เวลาอาจารย์ให้จับกลุ่มทำงาน เราก็ไม่ค่อยมีกลุ่ม เวลาไปถามใคร เค้าก็ชอบบอกว่าเต็มแล้ว โดยเฉพาะกลุ่มคนจีน เบื่อสุดๆ. พอทำงานกลุ่มเราก็ช่วยเค้าเต็มที่ คนในกลุ่มก็ชมว่าเราทำดีแล้ว แต่พอตอนparticipation ในห้อง. เรายกมือตอบอาจารย์ พออาจารย์ถามต่อเราตอบไม่ได้ อาจารย์เลยถามว่ามีใครในกลุ่มจะช่วยเราตอบมั้ย ไม่มีใครช่วยเราเลย. รู้สึกแย่จัง
อีกอย่างตอนเริ่มเรียนแรกๆ อาจารย์ท่านหนึ่งให้ทุกคนสังเกตพฤติกรรมเพื่อนในห้องแล้วเขียนข้อดี3ข้อ ข้อเสีย3ข้อ คือมันก็ดีนะที่ได้รู้ข้อดีข้อเสียของตัวเอง แต่มันทำให้รู้สึกไม่ไว้ใจคนรอบข้าง ไม่รู้ว่าเค้าจะมองเราแบบไหน เกร็งอะ แถมกิจกรรมที่ต้องคอยสังเกตคนอื่นไม่ได้มีแค่ครั้งเดียวด้วย บางข้อเสียที่เพื่อนในคลาสเขียนก็ไม่ได้มีสาเหตุจากเราเอง เช่นมาเรียนสาย (ก็อาจารย์อีกวิชานึงปล่อยสาย จะทำไงได้)
ตอนนี้คิดแค่ว่าเรียนเพื่อจะได้ความรู้ จะได้จบแล้วทำงาน แต่บางทีมันก็อดเซ็งไม่ได้
เราว่าประสบการณ์การเรียนโทของเราคงแย่สุดละ
ใครมีประสบการณ์แย่ๆก็เอามาแบ่งปันกันได้นะ