ขอบคุณเวลา
ขอบคุณมิตรภาพ
ขอบคุณที่ไม่เคยทิ้งกัน
ขอบคุณที่ดูแลกัน
ขอบคุณที่รักกัน
.............................................
ฉันคิดว่า เพื่อนคือส่วนหนึ่งของชีวิตสำหรับฉันเลยก็ว่าได้
และเป็นเหมือนคนในครอบครัวคนหนึ่ง เคยผ่านประสบการณ์มาด้วยกัน ทะเลาะร้องไห้ด้วยกัน ช่วงชีวิตในวัยเรียนเป็นเวลาที่มีความสุขที่สุด และเครียดที่สุด แต่เวลาเหล่านั้นก็เร็วส่ะเหลือเกิน ในตลอดเวลาที่เราใช้ชีวิตมัธยม ได้ใส่ชุดนักเรียน ได้แกล้งเพื่อน กินข้าวด้วยกัน รวมตัวโดด รวมหัวคิดแผนชั่ว5555 ทะเลาะกัน มีความสุขด้วยกัน ลอกการบ้านกัน เวลาพวกนี้มักผ่านไปเร็วเสมอ แต่มันเป็นความทรงจำที่ดีที่สุดในชีวิต และจะไม่ลืมเลยในชีวิตนี้ ที่มีเพื่อนแบบนี้มันทำให้เราได้ประสบการณ์ และมิตรภาพที่ดีที่สุดในชีวิต งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกลา สักวันหนึ่งทุกคนก็ต้องออกไปตามหาความฝัน และอนาคตตัวเอง ช่วงเวลาที่เหลืออยู่ขอให้รูปถ่ายทุกรูปเป็นความทรงจำ และทุกคนก็คือความทรงจำที่ดีและสวยงาม ในชีวิตมัธยม หลังจากวันที่เราจากกันไม่รู้ว่าวันไหนจะได้ เดินไปกินข้าวด้วยกันครบแก๊งค์ เสียงดังแซวสาว,แซวหนุ่ม รวมตัวคิดแผนชั่ว บ้าบอด้วยกัน
.......................................
จขกท. ตอนนี้อยู่ ม.4 กำลังจะขึ้น ม.5 มีเพื่อนอยู่ 1 คนชื่อนุ่น สนิทกันมา 4 ปีแล้วค่ะ จขทก.เป็นคนไม่ค่อยพูด มีเพื่อนน้อยแต่เป็นคนติดตลกนะค่ะ5555 เวลา4ปี มันทำให้เราได้รับรู้อะไรเยอะมากกับเพื่อนคนนี้ค่ะ เราสองคนต่างมีจ้อดีและข้อเสียด้วยกัน ทะเลาะกันบ่อย แกล้งกันทุกวัน ลอกการบ้านประจำ เราสนิทกันมากค่ะเราสองคนอยู่นอกบ้านค่ะ นุ่นอยู่แมนชั่น เราอยู่คอนโด ซึ่งมันก็ใกล้กันมากเดินไปหากันได้ เราสองรักกันมาก จนเพื่อนในห้องแอบคิดว่าเราเป็นเลสเบี้ยนกัน5555 เราจะไปเที่ยวกันแค่สองคนค่ะ ไปบ่อยมากมีอะไรก็ทำกันแค่สองคน เวลาเราป่วยหรือไม่สบายนุ่นก็จะมาดูแลเรา หรือเราอยู่โรงพยาบาลนุ่นก็จะมาเฝ้าตลอดค่ะ เราสองคนชอบพูดแบบ. กู ค่ะตามด้วยสัตว์ป่าอีกหลายตัว555555. ตลอดเวลา4ปี เราสองคนอยู่กันแบบครอบครัวค่ะ ยืมเงินแล้วไม่คืนเป็นเรื่องปกติของเราสองคนเลยก็ว่าได้ค่ะ จนมาวันนี้นุ่นจะไปอยู่กับคุณแม่ของนุ่นที่ ญี่ปุ่นค่ะ และจะไม่กลับมาที่ไทยอีกเลย เพราะสาเหตุอะไรเราก็ไม่รู้ เราไม่อยากให้นุ่นไปเลยค่ะ ขาดนุ่นไปเราก็เหมือนใช้ชีวิตอยู่คนเดียว เราไม่ค่อยมีเพื่อนค่ะ นุ่นจะไปเดือนหน้าแล้วเราสองคนจะไปเที่ยวด้วยกันอีกแล้วค่ะ ทริปนี้อาจจะเป็นทริปสุดท้ายสำหรับเรากับนุ่น เราเคยได้ยินนุ่นพูดบ่อยๆว่า จะไปอยู่ญี่ปุ่นแต่เราก็ไม่เคยคิดเลยว่ามันจะเร็วขนาดนี้ เราสองคนจะถ่ายรูปด้วยกันให้มากที่สุด ใช้เวลาที่เหลืออยู่ให้คุ้มที่สุด ก่อนที่เราจะไม่ได้เจอกันอีก เราสองคนจะอยู่ในความทรงจำของกันและกันตลอดไปค่ะ
.........................................
เราขอบคุณเวลา 4 ปีมากนะ
เราอาจจะเป็นเพื่อนที่ชอบบ่นแก
แต่เรารักแกนะ ขอบคุณสำหรับมิตรภาพ
เพื่อน ในความทรงจำ
ขอบคุณมิตรภาพ
ขอบคุณที่ไม่เคยทิ้งกัน
ขอบคุณที่ดูแลกัน
ขอบคุณที่รักกัน
.............................................
ฉันคิดว่า เพื่อนคือส่วนหนึ่งของชีวิตสำหรับฉันเลยก็ว่าได้
และเป็นเหมือนคนในครอบครัวคนหนึ่ง เคยผ่านประสบการณ์มาด้วยกัน ทะเลาะร้องไห้ด้วยกัน ช่วงชีวิตในวัยเรียนเป็นเวลาที่มีความสุขที่สุด และเครียดที่สุด แต่เวลาเหล่านั้นก็เร็วส่ะเหลือเกิน ในตลอดเวลาที่เราใช้ชีวิตมัธยม ได้ใส่ชุดนักเรียน ได้แกล้งเพื่อน กินข้าวด้วยกัน รวมตัวโดด รวมหัวคิดแผนชั่ว5555 ทะเลาะกัน มีความสุขด้วยกัน ลอกการบ้านกัน เวลาพวกนี้มักผ่านไปเร็วเสมอ แต่มันเป็นความทรงจำที่ดีที่สุดในชีวิต และจะไม่ลืมเลยในชีวิตนี้ ที่มีเพื่อนแบบนี้มันทำให้เราได้ประสบการณ์ และมิตรภาพที่ดีที่สุดในชีวิต งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกลา สักวันหนึ่งทุกคนก็ต้องออกไปตามหาความฝัน และอนาคตตัวเอง ช่วงเวลาที่เหลืออยู่ขอให้รูปถ่ายทุกรูปเป็นความทรงจำ และทุกคนก็คือความทรงจำที่ดีและสวยงาม ในชีวิตมัธยม หลังจากวันที่เราจากกันไม่รู้ว่าวันไหนจะได้ เดินไปกินข้าวด้วยกันครบแก๊งค์ เสียงดังแซวสาว,แซวหนุ่ม รวมตัวคิดแผนชั่ว บ้าบอด้วยกัน
.......................................
จขกท. ตอนนี้อยู่ ม.4 กำลังจะขึ้น ม.5 มีเพื่อนอยู่ 1 คนชื่อนุ่น สนิทกันมา 4 ปีแล้วค่ะ จขทก.เป็นคนไม่ค่อยพูด มีเพื่อนน้อยแต่เป็นคนติดตลกนะค่ะ5555 เวลา4ปี มันทำให้เราได้รับรู้อะไรเยอะมากกับเพื่อนคนนี้ค่ะ เราสองคนต่างมีจ้อดีและข้อเสียด้วยกัน ทะเลาะกันบ่อย แกล้งกันทุกวัน ลอกการบ้านประจำ เราสนิทกันมากค่ะเราสองคนอยู่นอกบ้านค่ะ นุ่นอยู่แมนชั่น เราอยู่คอนโด ซึ่งมันก็ใกล้กันมากเดินไปหากันได้ เราสองรักกันมาก จนเพื่อนในห้องแอบคิดว่าเราเป็นเลสเบี้ยนกัน5555 เราจะไปเที่ยวกันแค่สองคนค่ะ ไปบ่อยมากมีอะไรก็ทำกันแค่สองคน เวลาเราป่วยหรือไม่สบายนุ่นก็จะมาดูแลเรา หรือเราอยู่โรงพยาบาลนุ่นก็จะมาเฝ้าตลอดค่ะ เราสองคนชอบพูดแบบ. กู ค่ะตามด้วยสัตว์ป่าอีกหลายตัว555555. ตลอดเวลา4ปี เราสองคนอยู่กันแบบครอบครัวค่ะ ยืมเงินแล้วไม่คืนเป็นเรื่องปกติของเราสองคนเลยก็ว่าได้ค่ะ จนมาวันนี้นุ่นจะไปอยู่กับคุณแม่ของนุ่นที่ ญี่ปุ่นค่ะ และจะไม่กลับมาที่ไทยอีกเลย เพราะสาเหตุอะไรเราก็ไม่รู้ เราไม่อยากให้นุ่นไปเลยค่ะ ขาดนุ่นไปเราก็เหมือนใช้ชีวิตอยู่คนเดียว เราไม่ค่อยมีเพื่อนค่ะ นุ่นจะไปเดือนหน้าแล้วเราสองคนจะไปเที่ยวด้วยกันอีกแล้วค่ะ ทริปนี้อาจจะเป็นทริปสุดท้ายสำหรับเรากับนุ่น เราเคยได้ยินนุ่นพูดบ่อยๆว่า จะไปอยู่ญี่ปุ่นแต่เราก็ไม่เคยคิดเลยว่ามันจะเร็วขนาดนี้ เราสองคนจะถ่ายรูปด้วยกันให้มากที่สุด ใช้เวลาที่เหลืออยู่ให้คุ้มที่สุด ก่อนที่เราจะไม่ได้เจอกันอีก เราสองคนจะอยู่ในความทรงจำของกันและกันตลอดไปค่ะ
.........................................
เราขอบคุณเวลา 4 ปีมากนะ
เราอาจจะเป็นเพื่อนที่ชอบบ่นแก
แต่เรารักแกนะ ขอบคุณสำหรับมิตรภาพ