เสียงส่วนมาก มิใช่ความถูกต้อง ความถูกต้องที่แท้จริง ต้องมาจากเสียงส่วนน้อยเท่านั้น

.
       คำกล่าวบนหัวกะทู้ คือคำที่ติดหู ติดปากของประชากรสายพันธุ์สลิ่มแห่งประเทศสารขัณฑ์ แต่แท้ที่จริงแล้วมันไม่ได้เป็นเช่นนั้นเลย เพราะความถูกต้องของเสียงส่วนน้อยคือการข่มขู่และการขับไล่ หาใช่การแสดงความเห็นด้วยเหตุผลอย่างมีอารยะ

       เนื่องด้วยคนจำพวกนี้ต้านทานแรงเสียดทานตามกติกาประชาธิปไตย(สากลนะไม่ใช่กติกาประชาธิปไตยแบบไทยๆ)ไม่ไหว เลยใช้วลีนี้ ช่วงชิงความชอบธรรมในการต่อสู้นอกกติกาของตัวเอง ซึ่งเป็นเรื่องปกติวิสัยของมนุษย์สายพันธุ์สลิ่มที่ทำเช่นนี้มาตลอด คนจำพวกนี้ไม่เคยเกรงใจการใช้สิทธิเสียงของตนเองเลย ว่ามันจะไปรุกล้ำสิทธิเสรีภาพของผู้อื่นหรือไม่

เห็นได้จาก...
ถกเถียงกับคนที่เห็นต่างจากตนเองก็ไล่เขาไปอยู่ต่างประเทศ ทำราวกับว่าตัวเองเป็นเจ้าของประเทศนี้อยู่กลุ่มเดียว
ค้าขายกับต่างชาติไม่ได้ก็เคยไล่ให้ไปค้าขายที่ต่างดาวมาแล้ว

พอใครไม่ทำตามก็ใช้วิธีนอกกติกา อย่างการปิดกั้นล้อมกัก ที่เห็นกันมาจนชินตาในภาพลักษณ์ของคนจำพวกนี้
หากเป็นพวกที่มีอำนาจ ก็จะหาวิธีพิเศษที่อยู่นอกสารระบบของกฎหมาย มาควบคุมและประกาศรับรองทางกฎหมาย เพื่อให้ได้เครื่องมือนอกกฎหมายนั้นมาใช้งาน

       ที่คนจำพวกนี้พยายามหลีกเลี่ยงกติกาเพื่อหาทางต่อสู้ให้ตนเอง โดยทำทุกทางนอกกติกาเพื่อให้ได้มาซึ่งอำนาจ ที่จะมาควบคุมบงการคนอื่นให้ทำตามตนเอง หวังใช้วิธีเช่นนี้เอาชนะเสียงส่วนใหญ่แทนการต่อสู้กันตามกติกา เพราะรู้ดีว่าหากสู้กันตามกติกาแล้ว พวกตนเองไม่มีวันจะชนะ เสียงส่วนใหญ่ได้

       เมื่อสังคมปล่อยให้พวกนี้ทำได้ ก็พากันหลงลำพองในอำนาจของการขับไล่ที่พวกตนเองก่อ เริงร่าไปกับวิธีนอกกติกาของตนเอง พยายามยัดเยียดให้คนส่วนใหญ่ยอมรับว่ามันถูกต้อง เป็นเช่นนี้เสมอมา ไม่ว่าในโลกความจริงหรือโลกไซเบอร์ในราชดำเนิน กับกะทู้เสียงส่วนใหญ่ไม่ใช่ความถูกต้อง ที่ผุดขึ้นมากมายราวดอกเห็ด

       แล้วถ้าถามว่า ฝ่ายตรงข้ามของคนพวกนี้ มีบ้างไหมที่พยายามทำเช่นเดียวกัน ก็บอกตรงๆเลยว่า มี แต่นั้นไม่ใช่เสียงส่วนใหญ่ตามระบอบประชาธิปไตย ไม่ใช่คนทั้งหมดจะเห็นด้วยกับการทำเช่นนั้น เพราะถ้าคนทั้งหมดในเสียงส่วนใหญ่กระทำเช่นนั้นจริง ป่านนี้ประเทศเราคงล่มสลายไปแล้ว เพราะรักษา กติกา หรือกฏหมายไม่ได้ ที่เขาไม่ทำเพราะเขานั้นรู้ว่าอะไรคือสิ่งสำคัญของประชาธิปไตยที่ต้องรักษา ที่มีค่ามากกว่าชัยชนะตามความรู้สึกตนเอง

       ดังนั้นอย่าเหลิงกับสิ่งที่ตนคิดว่าเป็นชัยชนะไปหน่อยเลย ผมเองปกติไม่ชอบพูดถึงฝ่ายตรงข้ามตรงๆ เพราะขี้เกียจวิวาทะโดยไม่ได้ประโยชน์ ยังอดไม่ได้ที่จะเขียนเรื่องนี้เลย

       ไม่ได้เขียนเพราะต้องการจะเหน็บแนบประชดประชัน มนุษย์สายพันธุ์สลิ่มให้ได้รับความเจ็บปวดนะครับ เพราะรู้ว่าต่อให้ด่าด้วยคำที่หยาบคายกว่านี้ คนจำพวกนี้ก็ไม่รู้สึก แต่ออกมาเขียนก็เพราะอยากบอกกับคนที่ศรัทธาในระอบการปกครองประชาธิปไตย และพร้อมจะทำตามกติกาว่า อย่าได้ไปแตกตื่น หรือมึนงงกับปรากฏการณ์ สลิ่มฟินกันเองนี้เลย มองข้ามๆไปครับ เพราะอ่านไปก็เสียเวลาเสียสายตาเปล่าๆ ไม่เกิดประโยชน์ครับ เพราะขนาดเอาตรรกะเรื่องการข่มขืน มาเปรียบเทียบกับเสียงส่วนมากทางประชาธิปไตยยังทำได้เลย ดังนั้นจึงอย่าหวังจะไปหา ตรรกะ สาระใด จากกะทู้พวกนี้

ผมงดแสดงความเห็นเพิ่มเติมหรือพูดคุยกับใครนะครับ เพราะผมได้ใช้ปัญญามองวิเคราะห์และแสดงความเห็นออกมาครบถ้วนเท่าที่สมองผมจะวิเคราะห์ได้แล้ว ไม่มีความคิดเห็นเพิ่มเติมใดอีก

*ไม่กล้าใช้คำว่า บทความ อย่างที่เคย เพราะเรื่องนี้ไม่ได้มีสารประโยชน์น่ารู้อย่างที่เคย
ก็เลยใช้แค่ชื่อเป็นหัวข้อกะทู้เฉยๆ ถือว่าเป็นการเล่าสู่กันฟังแล้วกันนะครับ

ขอบคุณครับ


*แก้ไขคำผิด