คุยกับตัวเองมาตลอด

บางครั้งเราก็คิดว่าเราเป็นคนแปลกป่าวว่ะ ที่ไม่ชอบคุยกับคนอื่น นอกจากคุยงาน ถ้าไม่มีงานที่ต้องคุยกับใครเราก็จะนั่งคุยกับตัวเอง คิดอะไรไปเรื่อยๆ ถ้าคนอื่นอยากคุยกับเราเขาต้องเดินมาคุยกับเรา
     ถ้าถามว่าคุยกับตัวเองมากขนาดไหน ก็ตั้งแต่ตื่นนอนจนถึงเวลานอน ถามว่าเรามีแฟนไหม เรามีแฟนนะ แต่รวมๆแล้วเราคุยกันไม่ถึง 30 นาที หรอก เราไม่ชอบแชท ดังนั้นเราไม่แชทคุยกับแฟนเลย ถ้าไม่จำเป็นต้องใช้ จริงๆถ้ามีธุระก็โทรหาเอา ไม่มานั่งแชทให้เสียเวลา ถ้าถามว่าคุยกับครอบครัวบางไหม ก็อย่างที่บอก คือ คุยเมื่อมีธุระที่จำเป็นต้องคุย เท่านั้น เพื่อนเราก็มีนะที่คุยได้เยอะ ก็มี 2 คน นอกนั้นก็เพื่อนเหมือนกันแต่เราก็คุยไม่เยอะ เจอกันทักกันบ้าง ถามว่าได้ไปเที่ยวกับเพื่อนไหม เราไม่ค่อยไปเที่ยวกับเพื่อนหรอก เราไม่ชอบความวุ่นวาย คนเยอะๆ น้อยมากที่เราจะไป ส่วนใหญ่ถ้าไม่อยู่ที่ทำงานก็อยู่บ้าน ไม่ออกไปไหน ไม่คุยกับใคร แต่เราก็ชอบอ่านหนังสือนะ เราชอบวาดภาพ ดูซีรีย์เกาหลี ฟังเพลง ก็ไม่ได้รู้สึกเศร้าอะไรมากมาย เราไม่ได้เหงานะ เพราะเราไม่ได้เรียกร้องให้ใครอยู่ข้างเรา บางทีเราอยากอยู่คนเดียวด้วยซ้ำไป
     เราชอบอยู่กับตัวเอง ชอบคุยกับตัวเอง ถามตัวเอง ตอบตัวเอง มีปัญหาอะไรเราก็ปรึกษากับตัวเอง บางทีเราก็รู้สึกว่าตัวเองแปลก จนคนอื่นคิดว่าเราไม่ได้แคร์อะไร จริงๆเราแคร์นะ แต่ก็ทำตัวเฉยๆ นิ่งๆ ของเราไป จนบางคนบอกว่า เดาใจเราไม่ถูกว่าเราคิดอะไรอยู่ เราก็ไม่รู้จะอธิบายยังไงให้เขาเข้าใจ เราก็เลยไม่อธิบาย แต่สำหรับคนบางคนที่เราอยากให้เขาเข้าใจเรามากขึ้น เราก็จะพยายามอธิบาย แต่ถ้าดูแล้วเขาไม่น่าจะเข้าใจมากกว่านั้นเราก็จะเลิกพูด จนบางครั้งพวกเขาก็เข้าใจผิดไปเลย
     เราคงจะแปลกจริงๆใช่ไหม.........ก็แค่สงสัย😊😊😊😊
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่