คือเรื่องมีอยู่ว่า เราเลี้ยงแมวที่เก็บเอามาเลี้ยง (พี่ที่ทำงานด้วยกันเค้าไปเจอที่ข้างถนนอะ)ตั้งแต่ตัวเล็กๆเท่ากำปั้นอะค่ะ เราเห็นว่าน่ารักเลยเก็บมาเลี้ยงตอนนี้ก็ประมาณ8เดือนละค่ะ แต่ปัญหาคือ เค้าชอบกัดค่ะ. แต่ไม่แรงนะค่ะ เข้าใจว่ากัดหยอกๆ แต่หยอกทีนี่ได้เลือดได้แผลเลยล่ะค่ะ หน้าเรานี่มีแต่รอยเคี้ยวแมวค่ะ เป็นแผลหายช้าด้วย กลุ่มใจมากค่ะ รักก็รักนะ ผูกพันด้วย คือเราจะนอนกอดเค้าทุกวัน ถึงเราไม่กอดเค้าก็จะเดินมาซุกที่แขน แล้วก็ดูดเสื้อเราเหมือนเด็กดูดนมเลยค่ะ..ดังจ๊วบๆๆๆ (ดูดตั้งแต่เล็กๆจนถึงปัจจุบัน..เลย)มีวันนึงเราปล่อยให้ออกไปนอกห้อง..เค้าไปขู่แมวข้างบ้าน เราก็เดินเข้าไปห้ามอ่ะ กลัวลูกเราโดนกัน ที่ไหนได้ ลูกเราไล่กัดเขาพระเจ้า!!มันนักเลงได้ใครหว่าาา เราเลยอุ้มกลับเข้าห้อง เดินมากัดเราเฉยเลย กัดแรงด้วย ไอ้เราก็เจ็บบวกโมโห. .เลยฟาดไปหลายทีเลยค่ะ (คาดว่ามือหนักด้วยนะ )เราเอามือฟาดที่ปากไปที บ่นด้วยค่ะ "แม่บอกว่าอย่ากัดทำไมชอบกัดห๊าาา!!..T^Tเราเห็นเค้าตัวสั่นๆแล้วจะสะดุ้งเวลาเรายกมือขู่ ตาเค้าก็เศร้าๆไปเลยจากที่ตาโตๆพร้อมจะซนได้ตลอดเวลา. เราเห็นแบบนี้ เรารู้สึกสงสารจับใจเลยค่ะ เลยอุ้มมาปลอบ ตัวเค้าสั่นมากจริงๆ เราก็เลยลูบหัวให้แล้วก็ขอโทษเค้า เราก็จะร้องไห้ค่ะ คือไม่เคยตีลูกขนาดนี้เลย อย่างมากก็แค่ขู่ ตีบ้างแบบเบามือ แต่นี่ยอมรับว่าแรงมาก ในระหว่างที่เรากอดเค้า เชื่อไหมค่ะว่าไม่ดิ้นไม่ดัน แต่นอนสั่นครือออ...เหมือนร้องไห้กลั้นๆไว้ข้างในอะค่ะ เราก็เลยอยากรู้ว่าแมวร้องไห้เป็นไหม แต่เชื่อเถอะค่ะ ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไปคงไม่กล้าตีลูกละค่ะ ถึงเค้าจะแอบมากัดเราจนได้แผลก็ตาม...
ใครเลี้ยงแมวตัวผู้บ้างค่ะ..คืออยากถามว่าเจ้าแมวเหมียวเนี่ยเค้าน้อยใจเป็นไหม?