ทำไมสั่งใจไม่ให้รักถึงทำไม่ได้คะ

อาจจะไม่มีหลักจิตวิทยามาอธิบาย แต่ขออธิบายจากความรู้สึกและความเชื่อมโยงนะคะ
เพราะเมื่อมีความรัก ทำให้มนุษย์รู้สึกว่าตัวเองเป็นที่รัก เป็นที่ต้องการค่ะ ความรู้สึกนั้นมันหอมหวาน ประทับใจและรู้สึกว่าตัวเองไม่โดดเดี่ยวอ้างว้าง ธรรมชาติของมนุษย์ คืออยากถูกรักและอยากเป็นผู้ถูกสนใจค่ะ
เมื่อความรักจบสิ้น จะสั่งใจให้ไม่รัก (ทั้งที่รักอยู่) มันทำยากค่ะ ความรู้สึกที่เราเคยเป็นที่รัก เป็นที่ต้องการ มันไม่สามารถถูกกำจัดไปได้ง่ายๆ เรายังคิดว่า เรายังอยากเป็นคนสำคัญ เป็นที่สนใจ ถ้าสั่งตัวเองว่าไม่ต้องมีรักก็ได้ แต่ความรู้สึกอบอุ่นที่เคยมี มันยังตรึงอยู่ และแน่นอนว่าคนที่เคยสัมผัสความอบอุ่นนั้น รู้ดีว่ามัน "ดี" กว่าการอยู่คนเดียวเป็นไหนๆ

เราสั่งตัวเองให้ทำงาน ผลที่ได้คือ งานเสร็จ สั่งตัวเองให้ไม่โกรธ ไม่เกลียด ผลที่ได้ คือ หายโกรธ หายเกลียด ผลดังกล่าวคือการก้าวไปข้างหน้า
ต่างกับการสั่งไม่ให้รัก มันคือการเดินออกมา จากสิ่งที่ดีๆ เหมือนการถอยหลัง และจะมองว่า ทำไมเราไม่เป็นที่ต้องการหรือถูกรักล่ะ ไม่อยากโดดเดี่ยว การสั่งให้ใจละจากสิ่งดีๆที่เคยได้รับจึงยากค่ะ