เราเลี้ยงน้องหมาตัวแรก และเป็นตัวเดียวที่เลี้ยงเลยรักเค้ามากจิงๆ ค่ะ เป็นพันธุ์ผสมบางแก้วเพื่อนให้มา เค้าจากไปวันศุกร์ค่ะโดนรถชน อายุ 2 ขวบ 10 เดือน เราทำใจไม่ได้ ร้องไห้ตลอด แทบเรียกว่ากินไม่ได้นอนไม่หลับ เพราะเลี้ยงมาตั้งแต่เค้าอายุเดือนกว่า ป้อนนม ป้อนข้าวเอง ตอนยังอยู่เค้าจะคอยเข้าหาตลอด ชอบให้ลูบหัวเกาพุง ชอบให้พาไปเดินเล่น เวลาเราจะเดินไปทางไหนจะคอยงับรองเท้าไม่ให้เราไปหรือไม่ก็เดินตามตลอด เลิกเรียนมาก็จะเจอเค้า แต่ตอนนี้มองไปทางไหนก็ไม่เจอ ตุ๊กตาที่เค้าเคยเล่นเราก็เก็บไว้ ดูรูปดูวีดีโอที่ถ่ายก็คอยแต่จะคิดถึง ตอนเค้าโดนรถชนเราไปพาเค้ากลับมาบ้าน เค้าคงรอเราค่ะคงอยากลาคนที่บ้าน เราเดินไปทางไหนเค้าจะมองตามตลอด เห็นสายตาก่อนเค้าจะจากไปมันติดตามาก เรากอดเค้าแล้วเค้าก็หายใจแรงมากก่อนจะจาก เราร้องไห้ดังมากแบบไม่อายใคร ขุดหลุมฝังเค้าไว้หลังบ้านค่ะใต้ต้นหม่อนที่เรากับเค้าชอบไปนั่งมอง เมื่อวานก็ไปทำบุญถวายสังฆทานให้ขอให้เค้าไปเกิดภพภูมิที่ดี หรือถ้ามีบุญต่อกันค่อยมาเจอกันใหม่ แม่เห็นเราเป็นทุกข์เค้าก็ไปหาหมาน้อยมาให้ค่ะ เพราะมีหมาไปคลอดไว้ในป่าแถวบ้าน แต่เราคิดว่าไม่มีอะไรจะมาแทนลูกชายเราได้ค่ะ ควรเอาหมาน้อยไปคืนที่เดิมไหมคะ ก็อยากจะเลี้ยงเพราะสงสารแต่เรายังทำใจไม่ได้จริงๆ ค่ะ ถ้าเลี้ยงก็กลัวรักเค้าไม่เท่าตัวเดิม แล้วก็กลัวตอนต้องจากกันอีก สับสนไปหมด

รูปน้องถ้วยฟูค่ะ ถ่ายก่อนเค้าจากไปไม่กี่วัน
น้องหมาที่รักมากจากไป ทำใจกันยังไงคะ
รูปน้องถ้วยฟูค่ะ ถ่ายก่อนเค้าจากไปไม่กี่วัน