อันยองครับ นี้เป็นกระทู้แรกของผมเองครับ/ค่ะ เริ่มเลยละกัน เกริ่นก่อนอันดับแรกเราเคยไปเกาหลีมาแล้ว 2 ครั้ง ครั้งแรกไปทัวร์ปกติที่เค้านิยมไปกัน ส่วนครั้งที่สองไปเชจู(เจจู) ตกลงมันเขียนไงกันแน่ เอาเป็นว่า นั้นแหละ 2 ครั้งถ้วน ทัวร์ล้วนๆ เสริมตรงนี้หน่อยครั้งแรกที่ไปทัวร์ในโซลอะ เราไม่ได้ตั้งใจจะไปมันเกิดจากวันหยุดเกิดครั้นเนื้อครั้นตัวเห็นกระแสในโซเชียวว่าคนไปเดินงาน ททท ที่เค้าจะเอาตั๋ว เพคเกจไปทั่วโลกมาลดราคาพิเศษ อารมณ์ประมาณทัวร์ไฟไหม้ ไหม้จริงๆพวกเทอ เราก็ไปโดน 5 วัน 2 คืนมามีเวลาเตรียมตัว 4 วันบินแล้วแก คือครั้งแรกไง เงอะงะไปทั่ว เริ่มจาก 0 ก็ไปโกยอุปกร์คนโน้นนี้นั้นตามระเบียบ(เราทำหนังสือเดินทางไว้ล่วงหน้าแล้วแต่ไม่คิดว่าจะได้ใช้เร็ววันขนาดนี้) เราก็ไปแบบหนังสือเดินทางขาวใสสะอาดหมดจด ก็ติด ตม ตามระเบียบ ฮืออออออออ T_T ไงล่ะครั้งแรกก็แซ่บลืม(ไม่ลง)กันเลยทีเดียวเชียว แต่ก็ผ่านมาได้เพราะไกด์เข้ามาช่วยชีวิตเราไว้
เข้าเรื่อง เราไปกับสายการบินสีแดงตั๋วพร้อมที่พัก 7 วัน
ก่อนวันที่ 1 ปกติก่อนวันบินเราก็เตรียมตัว เอาทุกสิ่งลงกระเป๋า(ใบใหญ่เท่าตู้เย็น) เครื่องเราออก 02.25 น. ในวันที่ 01/01/2016 แน่นอนอดเค้าดาวน์ ร่ำไห้ T_T ยังๆ เครื่องออกตี2 ในวันที่31 เราก็นึกขึ้นได้ว่ากล้องมือถือซัมซุงรุ่นมีปากกาล่าสุดของเราเนี่ยมันน่าจะรอด ไม่รอด รอด ไม่รอด ก็คิดๆไปแล้วว่าไม่น่าจะรอดเลยวิ่งออกมาหน้าปากซอยโบก Taxi ด้วยความเร็วสุดวงแขนไปเซ็นทรัลพระราม9 ขวานหากล้องพิมฐา(Fuji X-A2) แต่มันก็ไม่มีอะไรได้มาง่ายๆขนาดนั้นผลปรากฏว่าหมดทั้งเซ็นทรัล ทุกร้าน ทุกช๊อป คุณพระ เราก็ปลงแล้วล่ะ แต่ไหนๆก็มาแล้วลองข้ามไปฝั่งฟอร์จูนดู ในที่สุด นั้นแหละ สีขาว ตามนั้น ยังไงต่อล่ะเครื่องออกตี 2 นี้ 4 ทุ่มแล้วลูก ยังอยู่ห้างอยู่อีก น้ำท่าไม่ได้อาบ โบก Taxi กลับด่วน คือ ที่เกริ่นเรื่องกล้องมาจะสารภาพตรงๆว่ารูปที่ถ่ายออกมาจะไม่มีเทคนิคอะไรแปลก หวือหวา ท่ายาก หรือหวาดเสียวจนต้องร้องว้าวแน่นอน แหง่สิ ไม่มีเวลาศึกษากล้อง ถ่าววิวก็โหมดภูเขา ถ่ายคนก็โหมดคน ตามนั้น
วันที่ 1 ลงเครื่องมา ตม เกาหลี 09.00 น. นี้ก็แอบตุ่มๆ ต่อมๆ ถึงจะมีปั๊มเข้าประเทศนางมาแล้วสองครั้งก็เถอะ(วิธีเอาตัวรอด ตม เกาหลี คือ อย่าหลบตานาง มองแรง และยิ้มอ่อนให้นาง) นางก็ปั๊ม ปึ้งงงงง รอดแล้ว ชนะ จากนั้นก็รับกระเป๋าปกติ อ่อ ก่อนลงเครื่องกัปตันประกาศอุณหภูมิภาคพื้น -2 แต่ใน App บอก 3 องศา(เชื่อใครดี) แต่ช่าง เราเข้าโซลด้วย รถไฟฟ้าใต้ดิน(AREX) (อยู่บริเวณชั้น B1) เนื่องจากถูกสุด ประหยัดสุด แต่ก็ยังจะมี 2 แบบอีกแหละ แบบจอดทุกสถานี (Commuter) และแบบด่วนจอดแค่สถานีปลายทางสถานีเดียว (Express) ต่างกัน 10 นาที เพื่อ? แต่ก็เผื่อใครรีบกว่าก็ไป แบบด่วนนี้ใช้กับ T-Money บ่อได้นะค่ะ ส่วนตัวเราพักที่ Myeong-Dong ก็เลยนั่งสุดซอยมาลงสถานี Seoul เลย (T-Money วิ่งเข้าไปที่ 7-11 ที่สนามบินบอก พนง T-Money ในบัตรจะมีเงินอยู่ 4,000 วอนมั่งนะถ้าจำไม่ผิดเราก็ให้แม่สาวน้อย พนง คนนั้นเติมให้เราเลย เพราะถ้าไปลง Seoul ก็น่าจะ 4,000 กว่าๆแล้ว ค่าตัว T-Money ถ้าจำไม่ผิดก็ประมาณ 6,000) จากนั้นใครเลือกวิธีนี้ก็ต้องทำใจอย่างมหาสารค่ะ เพราะต่อเป็นจะเป็นงานลาก ลากจริงๆค่ะ ลากทั้งขาลากทั้งกระเป๋า มีวิธีชิคๆไม่ต้องลากด้วยนะแบบไปค่ะขึ้นรถบัส 10,000 วอนจะมี พนง มาช่วยแบก หามลง-ขึ้นให้อย่างสบายอุรา แต่เราไม่เลือกค่ะ และมาค้นพบทีหลังว่าควรเลือกขึ้นรถบัสดีที่สุดสะดวกสุดค่ะ
หลังจากถึง Seoul Station ยังคะ มันยังไม่จบแค่นั้น รถต้องลากกกกกก ตู้เย็นเราเพื่อเปลี่ยนสายรถไฟในสถานีเพื่อไปลงที่มยองดง แต่นรกของเราอยู่ที่สถานีมยองดงค่ะออกจากรถไฟ ไอตอนที่จะขึ้นมาแตะบัตรออกนี้แหละคะ บันไดข่าาาาาาาาา ขุ่นพระ นึกสภาพต้องอุ้มตู้เย็น 18 โลขึ้นบันได 2 ชั้น RIP สภาพตัวเองตอนนั้นมาก แต่ก็สนุกดีนะพอมาย้อนคิด มันเหมือนจะไปได้ด้วยดีแต่ที่พักเราอยู่เกือบถึงเคเบิ้ลคาร์ขึ้นไป NSeoul Tower ทำไมชั้นต้องมาเลือกที่พักบนดอยขนาดนี้คะคุณกิตติขา(เสียงในหัว) พอถึงที่พักก็ยังอีกเราก็บอกชื่อคนจองไปคือเจ้าของบัตรเครดิตแต่นางบอกไม่มีคนชื่อนี้อยู่ในบุ๊คกิ๊งนางอีก เถียงกันไปอีกครึ่ง ชม จนเรากะจะโทรหาพี่สาวเราแล้ว (เรามีพี่สาวอยู่เกาหลีแต่อยู่นอกตัวเมืองไป 2 ชม) จู่ๆนางก็บอกให้สะกดชื่อใหม่เราเลยลองบอกชื่อเราไป ข่าวดีคือมีชื่อเรา เยยยยยย่ บุญที่ทำมาส่งผลแล้ว *ที่เกาหลีไม่ยึดชื่อการจองจากเจ้าของบัตรจ่ายเงินแต่ยึดจากผู้แจ้งจอง* เราก็เอาของไปเก็บพักร่างแปป 10.00 น. ปกติที่พักส่วนใหญ่เปิดให้เช็คอินประมาณบ่าย2 แต่นางให้เราเข้าก่อนคนเพราะเถียงกับนางไปหลายนาที หรือนางลำใยเราก็ไม่รู้
จนเวลา 12.00 น. เอาละ
เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาที่แรกที่จะไปนั้นคือ CommonGround การมาที่นี้เกิดจากการเสพเพลง Shake it - Sistar ล้วนๆเลย
ฝั่งตรงข้าม
ที่นี้เปิด 11.00-22.00 การมาที่นี้ก็ รถไฟใต้ดินสาย2 สีเขียว ลงสถานี Konkok.Univ ทางออก 6 เดินออกมาแล้วเดินตามทางตรงไปเรื่อยๆก็เจอยังก็เจอ เจอแน่นอน
ลืมอะไรไปหรือเปล่า กินไง เรื่องใหญ่นะทำไมลืมละ ไปค่ะ หิวแรงขนาดนี้ก็เดินกลับมาทางรถไฟใต้ดิน เดินย้อนมานิดหนึ่งจะเจอซอยเล็กๆอยู่ขวามือเดินดิ่งเข้าไปในซอยแล้วออกอารวาดหาแหล่งพลังงานด่วน
และคิดว่าควรเดินเลือกร้านก่อนนะว่าจะกินไรดี แต่อิฉันไม่ค่ะ เดินเข้าซอบปุ๊บร้านแรกเลยค่ะ เมนูมาก็จิ้มๆๆๆๆๆๆๆ รัวๆๆๆๆๆๆๆ ไม่นานอาจุมม่า(ป้าๆ)ก็ยกมารัวๆแล้วก็กินไม่หมดตามระเบียบ
อิ่มแล้วจากนั้นก็กลับไปเดินเซาะแซะแถวตลาดมยองดงหนาวมากตอนนั้นเย็นแล้วประมาณ -4 กึ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ(ทำเสียงพี่โน๊ต) ก็กลับมาพักร่างประมาณ 3-4 ทุ่ม
คืนวันศุกร์ต้นปีคนเยอะมากฮือออออออ ไม่รอด พัง ตันตั้งแต่ปากซอย แยกๆ หมดไปแล้วหนึ่งวัน
เดี๋ยวมาต่อไปดูอวสานโลกสวยแปปน้าาาา
อ่อหากสงสัยอะไรส่งมาถามในแชท Facebook เราได้นะ
http://facebook.com/iiarmz จะหลังไมค์หรือเม้นไว้ข้างล่างก็ได้ได้ถ้าอันไหนเรารู้เราตอบแน่นอน
[CR] หลง(รัก)โซล
เข้าเรื่อง เราไปกับสายการบินสีแดงตั๋วพร้อมที่พัก 7 วัน
ก่อนวันที่ 1 ปกติก่อนวันบินเราก็เตรียมตัว เอาทุกสิ่งลงกระเป๋า(ใบใหญ่เท่าตู้เย็น) เครื่องเราออก 02.25 น. ในวันที่ 01/01/2016 แน่นอนอดเค้าดาวน์ ร่ำไห้ T_T ยังๆ เครื่องออกตี2 ในวันที่31 เราก็นึกขึ้นได้ว่ากล้องมือถือซัมซุงรุ่นมีปากกาล่าสุดของเราเนี่ยมันน่าจะรอด ไม่รอด รอด ไม่รอด ก็คิดๆไปแล้วว่าไม่น่าจะรอดเลยวิ่งออกมาหน้าปากซอยโบก Taxi ด้วยความเร็วสุดวงแขนไปเซ็นทรัลพระราม9 ขวานหากล้องพิมฐา(Fuji X-A2) แต่มันก็ไม่มีอะไรได้มาง่ายๆขนาดนั้นผลปรากฏว่าหมดทั้งเซ็นทรัล ทุกร้าน ทุกช๊อป คุณพระ เราก็ปลงแล้วล่ะ แต่ไหนๆก็มาแล้วลองข้ามไปฝั่งฟอร์จูนดู ในที่สุด นั้นแหละ สีขาว ตามนั้น ยังไงต่อล่ะเครื่องออกตี 2 นี้ 4 ทุ่มแล้วลูก ยังอยู่ห้างอยู่อีก น้ำท่าไม่ได้อาบ โบก Taxi กลับด่วน คือ ที่เกริ่นเรื่องกล้องมาจะสารภาพตรงๆว่ารูปที่ถ่ายออกมาจะไม่มีเทคนิคอะไรแปลก หวือหวา ท่ายาก หรือหวาดเสียวจนต้องร้องว้าวแน่นอน แหง่สิ ไม่มีเวลาศึกษากล้อง ถ่าววิวก็โหมดภูเขา ถ่ายคนก็โหมดคน ตามนั้น
วันที่ 1 ลงเครื่องมา ตม เกาหลี 09.00 น. นี้ก็แอบตุ่มๆ ต่อมๆ ถึงจะมีปั๊มเข้าประเทศนางมาแล้วสองครั้งก็เถอะ(วิธีเอาตัวรอด ตม เกาหลี คือ อย่าหลบตานาง มองแรง และยิ้มอ่อนให้นาง) นางก็ปั๊ม ปึ้งงงงง รอดแล้ว ชนะ จากนั้นก็รับกระเป๋าปกติ อ่อ ก่อนลงเครื่องกัปตันประกาศอุณหภูมิภาคพื้น -2 แต่ใน App บอก 3 องศา(เชื่อใครดี) แต่ช่าง เราเข้าโซลด้วย รถไฟฟ้าใต้ดิน(AREX) (อยู่บริเวณชั้น B1) เนื่องจากถูกสุด ประหยัดสุด แต่ก็ยังจะมี 2 แบบอีกแหละ แบบจอดทุกสถานี (Commuter) และแบบด่วนจอดแค่สถานีปลายทางสถานีเดียว (Express) ต่างกัน 10 นาที เพื่อ? แต่ก็เผื่อใครรีบกว่าก็ไป แบบด่วนนี้ใช้กับ T-Money บ่อได้นะค่ะ ส่วนตัวเราพักที่ Myeong-Dong ก็เลยนั่งสุดซอยมาลงสถานี Seoul เลย (T-Money วิ่งเข้าไปที่ 7-11 ที่สนามบินบอก พนง T-Money ในบัตรจะมีเงินอยู่ 4,000 วอนมั่งนะถ้าจำไม่ผิดเราก็ให้แม่สาวน้อย พนง คนนั้นเติมให้เราเลย เพราะถ้าไปลง Seoul ก็น่าจะ 4,000 กว่าๆแล้ว ค่าตัว T-Money ถ้าจำไม่ผิดก็ประมาณ 6,000) จากนั้นใครเลือกวิธีนี้ก็ต้องทำใจอย่างมหาสารค่ะ เพราะต่อเป็นจะเป็นงานลาก ลากจริงๆค่ะ ลากทั้งขาลากทั้งกระเป๋า มีวิธีชิคๆไม่ต้องลากด้วยนะแบบไปค่ะขึ้นรถบัส 10,000 วอนจะมี พนง มาช่วยแบก หามลง-ขึ้นให้อย่างสบายอุรา แต่เราไม่เลือกค่ะ และมาค้นพบทีหลังว่าควรเลือกขึ้นรถบัสดีที่สุดสะดวกสุดค่ะ
หลังจากถึง Seoul Station ยังคะ มันยังไม่จบแค่นั้น รถต้องลากกกกกก ตู้เย็นเราเพื่อเปลี่ยนสายรถไฟในสถานีเพื่อไปลงที่มยองดง แต่นรกของเราอยู่ที่สถานีมยองดงค่ะออกจากรถไฟ ไอตอนที่จะขึ้นมาแตะบัตรออกนี้แหละคะ บันไดข่าาาาาาาาา ขุ่นพระ นึกสภาพต้องอุ้มตู้เย็น 18 โลขึ้นบันได 2 ชั้น RIP สภาพตัวเองตอนนั้นมาก แต่ก็สนุกดีนะพอมาย้อนคิด มันเหมือนจะไปได้ด้วยดีแต่ที่พักเราอยู่เกือบถึงเคเบิ้ลคาร์ขึ้นไป NSeoul Tower ทำไมชั้นต้องมาเลือกที่พักบนดอยขนาดนี้คะคุณกิตติขา(เสียงในหัว) พอถึงที่พักก็ยังอีกเราก็บอกชื่อคนจองไปคือเจ้าของบัตรเครดิตแต่นางบอกไม่มีคนชื่อนี้อยู่ในบุ๊คกิ๊งนางอีก เถียงกันไปอีกครึ่ง ชม จนเรากะจะโทรหาพี่สาวเราแล้ว (เรามีพี่สาวอยู่เกาหลีแต่อยู่นอกตัวเมืองไป 2 ชม) จู่ๆนางก็บอกให้สะกดชื่อใหม่เราเลยลองบอกชื่อเราไป ข่าวดีคือมีชื่อเรา เยยยยยย่ บุญที่ทำมาส่งผลแล้ว *ที่เกาหลีไม่ยึดชื่อการจองจากเจ้าของบัตรจ่ายเงินแต่ยึดจากผู้แจ้งจอง* เราก็เอาของไปเก็บพักร่างแปป 10.00 น. ปกติที่พักส่วนใหญ่เปิดให้เช็คอินประมาณบ่าย2 แต่นางให้เราเข้าก่อนคนเพราะเถียงกับนางไปหลายนาที หรือนางลำใยเราก็ไม่รู้
จนเวลา 12.00 น. เอาละ
เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาที่แรกที่จะไปนั้นคือ CommonGround การมาที่นี้เกิดจากการเสพเพลง Shake it - Sistar ล้วนๆเลย
ฝั่งตรงข้าม
ที่นี้เปิด 11.00-22.00 การมาที่นี้ก็ รถไฟใต้ดินสาย2 สีเขียว ลงสถานี Konkok.Univ ทางออก 6 เดินออกมาแล้วเดินตามทางตรงไปเรื่อยๆก็เจอยังก็เจอ เจอแน่นอน
ลืมอะไรไปหรือเปล่า กินไง เรื่องใหญ่นะทำไมลืมละ ไปค่ะ หิวแรงขนาดนี้ก็เดินกลับมาทางรถไฟใต้ดิน เดินย้อนมานิดหนึ่งจะเจอซอยเล็กๆอยู่ขวามือเดินดิ่งเข้าไปในซอยแล้วออกอารวาดหาแหล่งพลังงานด่วน
และคิดว่าควรเดินเลือกร้านก่อนนะว่าจะกินไรดี แต่อิฉันไม่ค่ะ เดินเข้าซอบปุ๊บร้านแรกเลยค่ะ เมนูมาก็จิ้มๆๆๆๆๆๆๆ รัวๆๆๆๆๆๆๆ ไม่นานอาจุมม่า(ป้าๆ)ก็ยกมารัวๆแล้วก็กินไม่หมดตามระเบียบ
อิ่มแล้วจากนั้นก็กลับไปเดินเซาะแซะแถวตลาดมยองดงหนาวมากตอนนั้นเย็นแล้วประมาณ -4 กึ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ(ทำเสียงพี่โน๊ต) ก็กลับมาพักร่างประมาณ 3-4 ทุ่ม
คืนวันศุกร์ต้นปีคนเยอะมากฮือออออออ ไม่รอด พัง ตันตั้งแต่ปากซอย แยกๆ หมดไปแล้วหนึ่งวัน
เดี๋ยวมาต่อไปดูอวสานโลกสวยแปปน้าาาา
อ่อหากสงสัยอะไรส่งมาถามในแชท Facebook เราได้นะ http://facebook.com/iiarmz จะหลังไมค์หรือเม้นไว้ข้างล่างก็ได้ได้ถ้าอันไหนเรารู้เราตอบแน่นอน