ไม่อยากเป็นคนดีต้องทำยังไง? หรือควรตายไปจะดีกว่า?

เราอยู่ในร.ร.top10ประเทศ ร.ร.ที่ใครๆก็บอกว่าดี การเรียนดี สังคมดี แต่เราไม่รู้สึกแบบนั้นเลย สังคมในร.ร.มีแต่การเฟคกัน เกลียดกันไปกันมา ไม่มีใครดีต่อกันจริงๆ ต่อหน้าเป็นคนดีมากแต่ลับหลังเป็นอีกแบบ แข่งกันชิงดีชิงเด่น คำว่าเพื่อนเหมือนไม่มีอยู่จริงที่นี่
และเราเป็นคนนึงที่ตกเป็นเหยื่อของสังคม เราเป็นคนจริงใจกับเพื่อน ไม่นินทาใคร ยอมคนมากก ตามคนไม่ค่อยทัน ใครให้ช่วยอะไรเราช่วยหมด ถึงเราจะลำบากก็จะช่วย เรารู้สึกว่าเวลาอยากให้ใครซักคนช่วยแล้วไม่มีใครช่วยมันรู้สึกแย่ เราเลยไม่ปฏิเสธใครทั้งนั้น คนไม่รู้จักเราก็ช่วย เรื่องเงินเราก็ช่วยนะ ใครขอยืมก็ให้ยืม(่ไม่ค่อยได้คืน) เราโดนเพื่อนหักหลังบ่อย เอาเราไปใส่ร้าย หรือบางทีก็โยนความผิดให้เราเพราะเค้าอยากดูเป็นคนดีเราโดนเพื่อนในชั้นแกล้งอยู่ตลอด ทั้งด่า หาเรื่อง แย่งเพื่อน พังของเรา ไม่มีใครคุยด้วย เหมือนโดนแบนทั้งๆที่ยังไม่ได้ทำอะไรใคร
เราเองก็มีอ่านกระทู้ ก็มีแต่คนบอกว่ามหาลัยยิ่งกว่านี้ แล้วตอนทำงานจะขนาดไหน เราทำดีเท่าไหร่ทำไมคนยิ่งเกลียด เคยคิดว่าถ้าดีกับใครเค้าจะดีกับเรา เรารู้สึกเหมือนตัวเองไม่เหมาะกับโลกนี้เท่าไหร่ บางทีมันก็รู้สึกว่าเราไม่ควรอยู่รึเปล่า?  โตไปจะมีที่ให้คนแบบเรายืนอยู่บ้างไหม? ใครจะเห็นความดีของเราบ้าง? เราท้อแล้ว ท้อแล้วจริงๆ