รู้สึกเหมือนคนเกลียดเราทั้งโลกมั้ย

เรารู้สึก นอยด์รู้แย่ในชีวิตตลอดเลย เหมือนคนไม่เคยมีความสุขในชีวิต พยายามคิดบวกพยายามอดทนไม่โต้ตอบแม้คนจะนินทาต่อหน้าลับหลัง เคยนั่งจมกับความคิดตัวเองว่าเราไปทำอะไรให้เขาไม่สบายใจหรือเปล่า ไปทำอะไรให้เขามั้ย พยายามคิด ตลอด วันๆทำงานใครคุยก็คุย บางวันยีงทักคนอื่นก่อนด้วยแถมเป็นคนสั่งข้าวสั่งน้ำซื้อของเวลาพักในกลุ่ม เวลาใครจะกินอะไรก็เดินมาหาเราให้เราหาคนพวง และทำงานเสร็จเย็นกลับบ้าน แค่นี้จริงๆ  แต่ในเวลาที่ทำงานรู้สึกถึงการนินทาอยู่ตลอดเวลาแต่พยายามไม่คิดอะไร และหลายต่อหลายครั้งที่คนในแผนก ไปกินเลี้ยงส่งกันกรือมีปาร์ตี้ข้างนอก ไม่เคยบอกเราแต่บอกทุกคนในแผนก ให้เรากลับบ้านไปก่อน ส่วนคนอื่นที่ไม่มีรถก็คือไปกับคนอื่นพอเราถามก็บอกติดรถไปจะไปข้างนอก จะบอกว่าเราไม่จ่ายเวลาไปข้างไม่ได้นะเราจ่ายตลอดจ่ายเกิน แถมกินไม่เยอะด้วย ถ้าถามว่ารู้ได้ไง มันเหมือนมีคำบางคำผ่านเข้าหูตลอดพอปะติดปะต่อเรื่องถึงรู้ แล้วหลายต่อหลายครั้งรุ้สึกถึงการถูกรังเกียจ ไม่รู้จักอธิบายยังไง  มันเหนื่อยทุกครั้งที่ลืมตาเลย เคยคิดว่าเมื่อไหร่จะถึงคราวเรา แต่ไม่อยากฆ่าตัวตายนะ แต่แค่ไม่อยากอยู่แล้วเหนื่อเหลือเกิน
หลายต่อหลายครั้งที่ต้องมานั่งถามตัวเองทุกวัน เรามันน่ารังเกียจมากเลยหรอ กลับบ้านมาบางทีอยากจะร้องระบายแต่ร้องไม่ออก ได้แต่ปซดใจ ปวดใจทุบหน้าออกวันละหลายรอบ