อาการแบบนี้เรียกว่าอะไร?

อาการที่เราคิดถึงใครจากที่ไกลๆ คิดถึงแทบทุกเวลา หลับตาลงเมื่อไรมันก็มีแต่ภาพเขาที่มาวนเวียนในหัว ใบหน้าของเขา รอยยิ้ม หรือทุกอย่างที่เกี่ยวกับเขาเราก็จำได้หมด หรือจนทำให้บางครั้งนอนไม่หลับ เรานอนร้องไห้ทุกคืน นับตั้งแต่วันที่เลิกกันจนกระทั่งวันนี้ก็จะเข้าสู่เดือนที่8แล้ว บางคืนถึงหนักยิ่งกว่าเมื่อตื่นมากลางดึกแล้วเผลอนึกไปว่าพน.จะไม่มีเขาอีกแล้ว มันยิ่งทำให้เราเจ็บปวดทุกครั้ง แต่เราก็ยังรู้สึกดีทุกครั้งนะเมื่อมองดูรูปเขา เมื่อนึกถึงวันวานที่เคยไปไหนมาไหนด้วยกัน ทำอะไรต่างๆร่วมกัน จริงๆถามว่าเราเริ่มใหม่กับใครได้ไหม คำตอบก็คงได้อ่ะ แต่เราเองที่เลือกจะเก็บเขาไว้ตรงนี้ เรายังอยากมีแค่เขา เรายังไม่พร้อมที่จะรับใครเข้ามา เพราะเรายังมีความเชื่ออยู่ว่า เราและเขายังรู้สึกเหมือนกัน แต่ด้วยความกดดันต่างๆและระยะทางที่ดั้นเราเอาไว้ ทำให้เราและเขาต้องอดทนเป็นอย่างากตลอดระยะเวลา2ปีที่ผ่านมา จนกระทั่งเมื่อวานเราตัดสินใจข้ามค่อนประเทศมาหาเขา ไม่ไกลเท่าไรหรอกแค่541กิโลเมตรแค่นั้น เราได้พูดคุยกันถึงเรื่องราวต่างๆมากมาย มันทำให้เราได้เรียนรู้อะไรต่างๆมากขึ้น แต่ทุกครั้งที่เจอกัน ความรู้สึกที่เคยโกรธเขา เรื่องที่เขาทำให้เสียใจมันก็หายไปหมด แบบนี้เรียกว่าอภัยได้ไหม เขาเองก็ยังไม่มีใคร แต่เขาก็คุยกับหลายๆคน ซึ่งเราเองก็ยอมรับว่าปวดใจไม่น้อย  เราแค่อยากมาเจอเขาสักครั้ง "เพื่อลา" ระยะ3เดือนแรกที่เลิกกัน เราเป็นเอาหนักมาก ในหัวมันมีแต่ความเสียใจ แต่ก็แสดงออกว่ามีความสุขปกติดี เราร้องไห้ทุกคืนก็จริงแต่เมื่อถึงตอนเช้าเราก็ต้องทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพื่อให้คนที่เขาเป็นห่วงเราอย่างพ่อแม่ สบายใจได้ว่าเราโอเค แต่พักหลังเราเริ่มรู้สึกว่ามีอาการแปลกๆมากขึ้น เริ่มนอนไม่หลับมากขึ้น มีอาการปวดหัวบ่อยๆ หน้ามืดเวลาทำอะไรเร่งรีบ เจ็บแน่นหน้าอกบ่อยๆ หายใจไม่ทั่วท้อง จากเป็นคนร่าเริง วันนี้เหลือแค่คาบหญิงปกติที่ไม่ปกติ เหมือนว่าเราเครียดกับสิ่งต่างๆรอบตัว บางครั้งนี่งสวดมนต์ก็ไม่หาย จนกระทั่งเมื่อเดือนที่แล้ว เราตัดสินใจไปปรึกษาหมอ เราต้องบำบัดความเครียดอย่างจริงจัง ต้องฝึกทำใจให้สงบ  แต่ถึงอย่างไรใจเราก็คงมีแค่เขาเหมือนเดิม มันเหมือนปัญหาที่เราไม่วางลงเอง ยิ่งกลับมาเจอเขาเรายิ่งอยากกอดเขาไว้แน่นๆอยากมองตาคู่นั้นของเขานานๆเหมือนเมื่อก่อน  เพราะกลัวว่ามันจะไม่มีโอกาสได้มองอีก เรากลัวว่าวันนึงจะไม่ได้เจอเข้าอีก ทั้งหมดนี้ต่อให้ย้อนเวลากลับไปได้ เราก็ยังเลือกที่จะรักเขา เลือกที่จะมีเขา และวันนี้เราก็ยังเลือกที่จะเก็บเขาไว้แบบนี้ตลอดไป เราแค่อยากให้เขารู้ว่าเรารักเขามากขนาดไหน แค่การที่เราได้ทำสิ่งดีๆให้คนที่เรารักมันก็ถือว่าคุ้มแล้วที่ต้องแลกมากับความเสียใจของเรา ความรักของคนเรามันมีรูปแบบที่ต่างกัน ซึ่งฉันก็คงจะเป็นคนบ้าคนหนึ่ง คงแค่คนบ้าละมั้ง.