อีกครั้งนึงที่ผมต้องมาระบายในพันทิปเพื่อหากำลังใจ ผมพยายามทำงานเก็บเงินแต่หนี้สินทางบ้านก็ไม่ลดลง ผมไม่เคยใช้เงินฟุ่มเฟือย ผมไม่เคยที่ไปเที่ยวกลางคืน ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่เคยคิดขโมยหรือคดโกงใคร ผมพยายามหาอาชีพเสริมหารายได้ทุกทางแต่มันก็ได้แค่คิด เพราะเงินเดือนที่ผมใช้เดือนชนเดือน เป็น 0 บาทในบัญชีทุกเดือนเพราะต้องเบิกมาใช้จ่ายในบ้าน ทำไมชีวิตผมต้องเป็นแบบนี้อะ ผมอยากช่วยแม่ ผมมีความฝันไว้ว่าผมจะสร้างบ้านให้แม่อยู่ ผมอยากให้แม่ผมสบาย แต่หนี้สินที่มีทำให้ผมไม่กล้าคุยกับแม่ ไม่กล้าถาม ไม่กล้าสบตาเพราะผมกลัวว่าผมจะพูดจาไม่ดีออกไป ผมกลัวตกนรก ผมอยากตาย ผมนึกภาพที่ตัวเองผูกคอตาย หรือกระโดดน้ำตายอยู่เสมอ ***บางคนบอกผมโง่ที่ไม่ยอมสู้ชีวิต แต่ผมถามหน่อยคุณไม่เจอแบบผมไม่มีทางรู้สึก พวกคุณไม่เคยลำบากพวกคุณไม่มีทางรู้สึก บางคนบอกให้ผมพบจิตแพทย์ผมบอกเลยผมไม่มีเงินที่จะไปหาหมอ ผมมีสมบัติชิ้นเดียวคือโทรศัพกากๆและเนตรายสัปดาห์ที่คอยจะจรรโลงใจผมได้ ถ้าตายไปผมจะได้ไม่ต้องทำบาปเพิ่มเพราะผมไม่อยากอารมเสียใส่แม่ผม ผมขอตายและรับบาปไว้คนเดียวดีกว่า จิตใจผมดิ่งลงเหวแล้ว ผมขอไปเพียงคนเดียว เกิดเป็นมนุษย์นั้นยากแต่ถ้าเกิดมาแล้วเหมือนตายทั้งเป็นอดอยากแร้นแค้นงั้นผมขอไม่เกิดจะดีกว่า
ฆ่าตัวตาย หนีความจน