...งานยากๆ ที่ทักษิณทิ้งไว้ตรึม !...

เมื่อทักษิณก้าวเข้ามาเป็นนักการเมือง ซึ่งถือว่าเป็นนักการเมืองยุคใหม่  เขาฉีกแนวนักการเมืองยุคเก่าๆน้ำเน่าอย่างนายชวนพรรคประชาธิปัตย์  ที่พร่ำพูดแต่เพียงนามธรรมว่า “ซื่อสัตย์สุจริต ไม่คด ไม่โกง”จนยับยุ่ย  เขาเสนอแผนการทำงานการเมืองอย่างเป็นขั้นตอน เป็นรูปธรรม จับต้องได้ เห็นภาพชัด แสดงวิสัยทัศน์ในการบริหารประเทศ..จึงชนะคะแนนอย่างเอกฉันท์

ในยุคที่ทักษิณและพรรคไทยรักไทย พลังประชาชน จนถึงเพื่อไทยเป็นรัฐบาล ได้ให้กำเนิดนโยบายต่างๆมากมายเพื่อพัฒนาประเทศและพัฒนาประชาชน  จนยากที่รัฐบาลอื่นๆที่มาสานต่อ ถ้ามือไม่ถึง จะสามารถเข้าถึงแนวคิดของนโยบายของทักษิณได้ จึงทำให้เกิดปัญหาขึ้นกับรัฐบาลนั้นๆ..อย่างที่เห็นๆ

สามสิบบาทรักษาทุกโรค เป็นนโยบายที่เกิดขึ้นในยุคทักษิณ ที่ทั่วโลกนำไปเป็นแบบอย่าง เป็นประโยชน์ต่อประชาชนส่วนใหญ่ของประเทศ แต่หากบริหารไม่เป็นเหมือนทักษิณ เช่น รัฐบาลของนายอภิสิทธิ์ ก็อาจจะมองว่าเป็นภาระของประเทศ  ถึงอยากจะเลิก ก็เลิกไม่ได้..อย่างที่รู้ๆ

โอทอป (หนึ่งตำบล หนึ่งผลิตภัณฑ์) สร้างเอกลักษณ์ให้ชุมชน สร้างงานให้ประชาชนในท้องถิ่น เป็นผลิตภัณฑ์ที่สร้างรายได้มหาศาลให้ประเทศ เป็นอีกหนึ่งงานยากๆที่ทักษิณทิ้งไว้ แม้รัฐบาลอ่อนด้อยอย่างอภิสิทธิ์จะคิดล้ม เพราะมือไม่ถึงก็ไม่สามารถทำได้ เพราะมันอยู่ได้ด้วยตัวของมันเองแล้ว..เราก็ทราบๆ

กองทุนหมู่บ้าน เป็นการให้โอกาสประชาชนที่ด้อยศักยภาพเข้าถึงแหล่งเงิน แหล่งทุน คนที่เคยกู้เงินแขกร้อยละ 20  ได้มีโอกาสกู้เงินไปลงทุน ทำมาหากินต่อชีวิต สร้างเศรษฐกิจให้หมุนเวียน ขนาดรัฐบาลนายอภิสิทธิ์ต้องลอกไปทำ แถมเกทับอย่างด้านๆ..เห็นๆกันอยู่

หนึ่งอำเภอหนึ่งทุน เปิดโอกาสให้นักเรียนต่างจังหวัด ที่เรียนดีเรียนเก่ง แต่ไม่มีทุนเรียนต่อ ได้โอกาสไปเรียนต่อยังต่างประเทศ ได้กลับมาพัฒนาท้องถิ่นของตนเอง เป็นนโยบายยากๆที่คนอย่างรัฐบาลอภิสิทธิ์ไม่เคยคิด หรือคิดไม่ได้เพราะยังห่างชั้นทางความคิดในการบริหาร..น่าเห็นใจนะ

รถเมล์ฟรี รถไฟฟรี ในยุคพรรคพลังประชาชน เป็นการเอื้อประโยชน์ให้กับคนจนได้เดินทางติดต่อกันได้ในระดับหนึ่ง แม้รัฐบาลอ่อนด้อยอย่างอภิสิทธิ์จะเห็นเป็นภาระ เพราะบริหารไม่เป็น แต่ก็ไม่สามารถล้มนโยบายนี้ได้..ก็ตามนั้น

จำนำข้าว 15000 บาท ในยุครัฐบาลยิ่งลักษณ์พรรคเพื่อไทย เปิดโอกาสให้กับชาวนากระดูกสันหลังของชาติ ได้ลืมตาอ้าปาก เงยหน้าไม่อายฟ้า ก้มหน้าไม่อายดิน เป็นยุครุ่งเรืองของชาวนา สร้างเศรษฐกิจให้หมุนเวียนในประเทศหลายแสนล้าน เป็นนโยบายที่ยากมากๆ แต่หากคนที่มือไม่ถึง อาจจะมองเป็นภาระของประเทศ..อย่างที่ได้ยินๆ

การบริหารจัดการน้ำ ซึ่งเป็นความจำเป็นสำหรับชีวิตมนุษย์ที่ต้องอุปโภค บริโภค โดยเฉพาะเมืองไทยที่เป็นเมืองเกษตรกรรม ต้องมีน้ำสำหรับทำนา ทำสวน ทั้งปี เป็นสิ่งที่ยากสำหรับคนที่มองไม่เห็นปัญหาของชาวบ้าน หากมือไม่ถึง ดีกรีไม่พอ ก็ต้องหาทางล้ม..ก็นะ

โครงสร้างพื้นฐานของประเทศ ระบบคมนาคม รถไฟความเร็วสูง ที่มองความสามารถเชื่อมโยง  ติดต่อ ขนส่งอย่างรวดเร็ว แม้ประเทศจะยังมึถนนลูกรัง จึงเป็นงานยากสำหรับคนที่ไร้วิสัยทัศน์ที่จะคิดได้ เพราะไม่รู้เรื่อง  ก็หาทางล้มนโยบาย..ก็น่าสมเพช


ราคายางพารา ที่ทักษิณมีแนวคิดจะจัดตั้งภาคียาง 3 ประเทศ(ไทย มาเลย์ อินโด)เพื่อกำหนดราคาเอง เช่นเดียวกับกลุ่มโอเป็คที่กำหนดราคาน้ำมัน เป็นงานยาก สำหรับคนที่ไร้มีวิสัยทัศน์ มือไม่ถึงอย่างนายอภิสิทธิ์ หรือนายสุเทพ จะสามารถคิดได้ เพราะเกินกำลังสมอง  วันนี้ เมื่อล้มทักษิณไปแล้ว ราคายางจึงตกต่ำที่สุด เพราะไม่มีวิธีการบริหาร..ก็เอาไงดี ??!


ทักษิณ ทิ้งงานยากๆเอาไว้จำนวนมาก จึงเป็นปัญหาสำหรับคนที่มาภายหลังอย่างนายอภิสิทธิ์   แต่ถ้าเขายังอยู่ ปัญหาอย่างนี้ ถือเป็นเรื่องเล็กน้อยสำหรับทักษิณมาก  ขนาดเรียกว่า “เกาหน้าผากยังยากกว่า”..ผมว่างี้ !!!