เรื่องมีอยู่ว่า ผมได้มีโอกาสได้ไปเรียนต่างประเทศมาเทอมหนึ่ง แล้วผมก็กลับมาเรียนที่ไทย วันแรกที่ผมเริ่มเรียน ผมก็สังเกตเห็น เพื่อนผู้หญิงในห้องคนหนึ่งผมรู้สึกว่าเทอน่ารักขึ้นมากกว่าแต่ก่อน ผมก็แอบมองเทอมาตลอดๆ ใจนึงก็คิดว่าอยากลองเข้าไปคุยดู แต่อีกใจก็ยังลังเลๆเพราะพึ่งกลับมาด้วยแหละ
แต่ทว่าผมสังเกตเห็นเพื่อนคนอื่นๆในห้อง แซวเทอกับเพื่อน ผู้ชายคนนึง(ที่เป็นเพื่อนผม) ผมก็เลยคิดว่าเขาทั้งสองอาจจะคุยๆกันอยู่ เลยตัดสินใจไม่คิดอะไร แต่ผมก็ยังรู้สึกว่าเทอน่ารักมาโดยตลอด พอผ่านไปสักพักหนึ่ง ทั้งสองคนก็เป็นแฟนกัน ผมก็ไม่ได้อะไรตอนนั้น อาจมีมองว่าน่ารักอยู่บ้าง เพราะผมชอบนิสัยเทอที่เป็นคน น่ารักๆ แต่ผมก็ให้สถานะไว้แค่เพื่อนกัน ไม่เคยคิดล่วงเกินแฟนเพื่อน ก็มีคุยกัน แกล้งกันตามประสาเพื่อนร่วมห้อง พวกเขาก็คบก้นได้ประมาณ เกือบๆ2ปี แล้วก็เลิกกัน คือตอนนี้พวกเราก็แยกย้ายกันไปเรียนคนละที่
ฝ่ายหญิงถึงแม้ว่าจะมีคนเข้ามาคุยแต่เขาก็ไม่เคยนอกใจ ( นี่คือเหตุผลหนึ่งที่ทำให้ผมรุ้สึกว่า ผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่ดีมากๆ ) ตั้งแต่วันนั้น ผมก็รู้สึกได้เลยว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่ทำให้ผมรู้สึก มั่นคงในชีวิต ได้แน่ๆ จากความรู้สึกจริงๆ
หลังจากเลิกกันฝ่ายชายก็มีคนคุยใหม่ แต่กว่าผมจะรู้ว่าเขาเลิกกัน ก็สักพักนึงแล้ว เพราะรู้มาจากเพื่อนอีกที เพราะผมไปเรียนต่างประเทศ
ผมก็เลยลองทักเทอไปดู ตอนแรกว่าจะลองคุยๆกับเทอดู ผมก็ตั้งใจจะบอก เพื่อนผู้ชายของผมอยู่แล้วว่า จะขอคุยกับเทอได้ไหม (ถึงแม้ว่าผู้ชายจะมีคนคุยใหม่แล้ว) แต่มันก็เป็นเพื่อนผม ผมก็อยากบอกมัน พอผมทักมันไปคุยได้สักพัก ผมกะจะคอลไปหามันเลย แต่มันก็ทำท่าทีไม่สนใจกับสิ่งที่ผมอยากจะคุยด้วย ผมก็เลยตัดสินใจ ช่างมัน ก็เลยไม่ได้บอก ( ผู้หญิงคนใหม่ ก็เป็นคนที่ผมรู้จักเหมือนกัน )
พอผมได้คุยกับเทอ ผมก็รู้สึกดีแบบบอกไม่ถูก คือผมอธิบายไม่ได้ แต่เท่าที่รู้สึกคือ เวลาผมได้คุยกับเทอ ผมรู้สึกว่าตัวผมนั้นมีความมั่นคงที่สามารถให้กับเทอคนนั้นได้ และรู้สึกว่าผมมีเป้าหมายในชีวิตขึ้นมา
แต่เนื่องจากผมเรียนต่างประเทศ เทอเรียนที่ไทย สิ่งที่ทำให้ผมไม่กล้าจีบเทอคือ ผมไม่สามารถให้สิ่งที่คนอื่นให้ได้ เช่น เวลา การเจอหน้า การได้ไปไหนมาไหนด้วยกัน ต่างๆนาๆ แต่สำหรับเทอคนนี้ ผมไม่เคยรู้สึกว่าระยะทางมันเป็นอุปสรรคสำหรับเทอและผม เพราะเทอเป็นคนที่มั่นคงในความรักมากและผมสัมผัสมันได้
แต่ว่าการที่ผมจะจีบเทอนั้น ผมว่ามันคงเป็นไปไม่ได้เลย แล้วผู้ชายคนนั้นก็เป็นแฟนคนแรกของเทอด้วย มันอาจจะทำให้เทอยังไม่ลืม
เวลาผมคุยกับเทอ ผมก็พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้เทอรู้สึกดีขึ้น เพราะผมไม่อยากให้เทอต้องมานั่งทุกข์แบบนี้ไปเรื่อยๆ
ถ้าผมอยู่ที่ไทยเหมือนกันยังได้เจอ ยังไปหาได้ มันอาจจะมีโอกาสมากกว่า เพราะผมคิดว่าโอกาสมันน้อยมากถ้าจะจีบกันผ่านทางตัวอักษรอย่างนี้
และผมก็ไม่รู้ว่าผมจะมีโอกาสจีบเทอติดหรือเปล่า เพราะเทอก็ต้องมีคนใหม่ๆเข้ามาหาเธอตลอดเวลา มันเลยทำให้โอกาสของผมยิ่งน้อยลง
ถึงแม้ว่าจะจีบไม่ติด ผมก็ไม่เสียใจ แต่อย่างน้อยผมอยากทำให้เทอมีความสุขมากที่สุดและผ่านเวลาเศร้าๆนี้ไปให้ได้ บางทีผมก็รู้สึกเสียใจที่ผมตัดสินใจมาต่างประเทศหรือเปล่า เพราะมันทำให้ผมติดต่อกับเทอค่อนข้างลำบาก
โดยแต่แรกแล้วผมเป็นคนเจ้าชู้มากๆๆๆ แต่ว่าเทอคนนี้ทำให้ผมรู้สึกตัวเองมั่นคงมาก ถ้าคบกันได้ ผมก็ไม่ต้องมากังวลว่าเทอจะมีคนใหม่หรือต้องระแวงกัน เพระเทอเป็นคนที่มีความคิดโตมากสำหรับเรื่องนี้ ผมเลยรู้สึกดีมากกับคนๆนี้
ก็อยากจะฟังความคิดเห็นของทุกคนว่าคิดเห็นอย่างไรบ้าง เผื่อจะมีคำแนะนำอะไรที่สามารถเป็นประโยชน์กับผม
ตัดสินใจยังไงดี?
แต่ทว่าผมสังเกตเห็นเพื่อนคนอื่นๆในห้อง แซวเทอกับเพื่อน ผู้ชายคนนึง(ที่เป็นเพื่อนผม) ผมก็เลยคิดว่าเขาทั้งสองอาจจะคุยๆกันอยู่ เลยตัดสินใจไม่คิดอะไร แต่ผมก็ยังรู้สึกว่าเทอน่ารักมาโดยตลอด พอผ่านไปสักพักหนึ่ง ทั้งสองคนก็เป็นแฟนกัน ผมก็ไม่ได้อะไรตอนนั้น อาจมีมองว่าน่ารักอยู่บ้าง เพราะผมชอบนิสัยเทอที่เป็นคน น่ารักๆ แต่ผมก็ให้สถานะไว้แค่เพื่อนกัน ไม่เคยคิดล่วงเกินแฟนเพื่อน ก็มีคุยกัน แกล้งกันตามประสาเพื่อนร่วมห้อง พวกเขาก็คบก้นได้ประมาณ เกือบๆ2ปี แล้วก็เลิกกัน คือตอนนี้พวกเราก็แยกย้ายกันไปเรียนคนละที่
ฝ่ายหญิงถึงแม้ว่าจะมีคนเข้ามาคุยแต่เขาก็ไม่เคยนอกใจ ( นี่คือเหตุผลหนึ่งที่ทำให้ผมรุ้สึกว่า ผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่ดีมากๆ ) ตั้งแต่วันนั้น ผมก็รู้สึกได้เลยว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่ทำให้ผมรู้สึก มั่นคงในชีวิต ได้แน่ๆ จากความรู้สึกจริงๆ
หลังจากเลิกกันฝ่ายชายก็มีคนคุยใหม่ แต่กว่าผมจะรู้ว่าเขาเลิกกัน ก็สักพักนึงแล้ว เพราะรู้มาจากเพื่อนอีกที เพราะผมไปเรียนต่างประเทศ
ผมก็เลยลองทักเทอไปดู ตอนแรกว่าจะลองคุยๆกับเทอดู ผมก็ตั้งใจจะบอก เพื่อนผู้ชายของผมอยู่แล้วว่า จะขอคุยกับเทอได้ไหม (ถึงแม้ว่าผู้ชายจะมีคนคุยใหม่แล้ว) แต่มันก็เป็นเพื่อนผม ผมก็อยากบอกมัน พอผมทักมันไปคุยได้สักพัก ผมกะจะคอลไปหามันเลย แต่มันก็ทำท่าทีไม่สนใจกับสิ่งที่ผมอยากจะคุยด้วย ผมก็เลยตัดสินใจ ช่างมัน ก็เลยไม่ได้บอก ( ผู้หญิงคนใหม่ ก็เป็นคนที่ผมรู้จักเหมือนกัน )
พอผมได้คุยกับเทอ ผมก็รู้สึกดีแบบบอกไม่ถูก คือผมอธิบายไม่ได้ แต่เท่าที่รู้สึกคือ เวลาผมได้คุยกับเทอ ผมรู้สึกว่าตัวผมนั้นมีความมั่นคงที่สามารถให้กับเทอคนนั้นได้ และรู้สึกว่าผมมีเป้าหมายในชีวิตขึ้นมา
แต่เนื่องจากผมเรียนต่างประเทศ เทอเรียนที่ไทย สิ่งที่ทำให้ผมไม่กล้าจีบเทอคือ ผมไม่สามารถให้สิ่งที่คนอื่นให้ได้ เช่น เวลา การเจอหน้า การได้ไปไหนมาไหนด้วยกัน ต่างๆนาๆ แต่สำหรับเทอคนนี้ ผมไม่เคยรู้สึกว่าระยะทางมันเป็นอุปสรรคสำหรับเทอและผม เพราะเทอเป็นคนที่มั่นคงในความรักมากและผมสัมผัสมันได้
แต่ว่าการที่ผมจะจีบเทอนั้น ผมว่ามันคงเป็นไปไม่ได้เลย แล้วผู้ชายคนนั้นก็เป็นแฟนคนแรกของเทอด้วย มันอาจจะทำให้เทอยังไม่ลืม
เวลาผมคุยกับเทอ ผมก็พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้เทอรู้สึกดีขึ้น เพราะผมไม่อยากให้เทอต้องมานั่งทุกข์แบบนี้ไปเรื่อยๆ
ถ้าผมอยู่ที่ไทยเหมือนกันยังได้เจอ ยังไปหาได้ มันอาจจะมีโอกาสมากกว่า เพราะผมคิดว่าโอกาสมันน้อยมากถ้าจะจีบกันผ่านทางตัวอักษรอย่างนี้
และผมก็ไม่รู้ว่าผมจะมีโอกาสจีบเทอติดหรือเปล่า เพราะเทอก็ต้องมีคนใหม่ๆเข้ามาหาเธอตลอดเวลา มันเลยทำให้โอกาสของผมยิ่งน้อยลง
ถึงแม้ว่าจะจีบไม่ติด ผมก็ไม่เสียใจ แต่อย่างน้อยผมอยากทำให้เทอมีความสุขมากที่สุดและผ่านเวลาเศร้าๆนี้ไปให้ได้ บางทีผมก็รู้สึกเสียใจที่ผมตัดสินใจมาต่างประเทศหรือเปล่า เพราะมันทำให้ผมติดต่อกับเทอค่อนข้างลำบาก
โดยแต่แรกแล้วผมเป็นคนเจ้าชู้มากๆๆๆ แต่ว่าเทอคนนี้ทำให้ผมรู้สึกตัวเองมั่นคงมาก ถ้าคบกันได้ ผมก็ไม่ต้องมากังวลว่าเทอจะมีคนใหม่หรือต้องระแวงกัน เพระเทอเป็นคนที่มีความคิดโตมากสำหรับเรื่องนี้ ผมเลยรู้สึกดีมากกับคนๆนี้
ก็อยากจะฟังความคิดเห็นของทุกคนว่าคิดเห็นอย่างไรบ้าง เผื่อจะมีคำแนะนำอะไรที่สามารถเป็นประโยชน์กับผม