ตอนนี้มีปัญหาเรื่องเรียน กับเรื่องงาน
ตัดสินใจไม่ได้ ระยะหลังๆ เริ่มลาบ่อยขึ้น (ลาไปเรียน ลาไปติวบ่อยขึ้น)
คือ ยังจัดระบบตารางของตัวเองได้ไม กลับมาจากเรียน แค่ขับรถไปวันศุกร์ ขับกลับวันอาทิตย์หลังเลิกเรียน มันรู้สึกเพลียๆ เหนื่อยๆ ล้า หมดแรง เครียดๆ เหมือนความรู้สึกไม่อยากอยู่ เหมือนตัวเองไร้ค่า บอกไม่ถูก เคยไปทำฟันหมอถึงกับบอกว่าทำไม่ได้ เพราะความดันต่ำ พักผ่อนน้อย แล้ววันจันทร์ต้องไปโรงเรียนสอนหนังสือเด เงินเดือนน้อยเพราะเป็นแค่อัตราจ้างงบโรงเรียน แค่ค่าน้ำมันก็หมดแล้ว วันจันทร์คือง่วง ง่วงมาก มันเหมือนไม่เหนื่อย แต่มันเพลียมาก กลับบ้านมานอนทุกเย็น พอตื่นมาคุยกับ ทางบ้าน แปบๆก็ได้เวลาอ่านหนังสือ ลองฝึกเขียนโปรแกรม แล้วมันก็ปวดตามากทุกทีเลยเลิก แล้วนอน ช่วงนี้เป็นแบบนี้ทุกวัน เคยปรึกษากับทางบ้าน ทางบ้านบอกว่า ให้เลือกทางใดทางหนึ่งไปก่อนดีกว่า เพราะจะไม่ไหวเอา แล้วจะไม่ได้อะไรเลย จนเขาพูดมาบอกว่าเรียนเป็นยังไงบ้าง ก็อึ้งๆไป เราเรีนนสาขา IT เรียนวิชา oop ทำไม่ได้เลย วิชาอื่นก็ครึ่งๆกลางๆ ลองดรอปไว้ก่อนมั๊ย? แล้วพอดีมีอาจารย์ท่านนึงท่านมาติวให้ ก็ดีขึ้น อย่างน้องก็ประกาศตัวแปร รู้ชนิดของตัวแปร แล้วมันก็มีงานกลุ่ม งานโปรเจ็กมาอีก ไม่รู้จะทำได้ป่าว แต่อยากเรียนต่อ อยากไปต่อ อยากทำให้ได้ เรื่องงาน งานในโรงเรียนก็เยอะบ้างไม่เยอะบ้าง แต่กลับบ้านเกือบ 16.30-17.00กว่าๆทุกวัน คือ อยากกลับไวๆ มาพักบ้าง มาคุยกับครอบครัวบ้าง มาอ่านหนังสือบ้าง
เงินเดือนแค่ 5,000 วันละ150 ต่างจากครู 5 หมื่นอัพ คือแม่บอกว่าลาออกเถอะ แค่อยู่ครบ 3 ปีสอบภายใน อยากหันมาตั้งใจเรียนไปเลยมากว่า ถึงเวลาสอบบรรจุก็ไปสอบ คือเอกคอมพิวเตอร์ นับวันยิ่งมีเยอะขึ้น เคยถามตัวเองว่าถ้าครบ 3 ปี จะติดหรอ? รับ 1 ไม่มีขึ้นบรรชี โอกาศยาก เพื่อนๆสอบติดหมดแล้ว รู้สึกอิจฉา แต่เป็นเอกอื่นนะ เหมือนตัวเองยังพยายามไม่พอ เหมือนไม่มีอนาคต เห็นเพื่อนทำงานเลี้ยงพ่อแม่ได้แล้ว รู้สึกเจ็บ จบมาแล้วยังหางานที่เลี้ยงตัวเองไม่ได้เลย ยังขอพ่อขอแม่กินอยู่เลย ทางบ้านเห็นว่าควรจะต่อยอดไปก็เลยดันเรามาเรียนต่อ เราเห็นคนส่งเรียนทำงานส่งเราเรียนแล้วสงสาร สำนึกต่อบุญคุณที่ท่านอุส่าส่งเราเรียน แต่แค่เราตั้งใจเอง พยายาม เรียนยังไงให้รอด ให้มีความรู้ แล้วเอาความรู้มาหาเงิน เพื่อตอบแทน และเลี้ยงครอบครัวได้ อยากตั้งใจให้มากกว่านี้ อยากหยุด อย่างใดอย่างหนึ่ง ตอนนี้คิดไว้เยอะ คือ ทำไงให้เรียน และจบ หางานทำเลี้ยงครอบครัวได้ อย่างน้อยต้องปลูกบ้านให้พ่อ ปู่ ป้า อา ย่า แม่ ซักหลัง จะได้อยู่ไกล้ๆกัน อยากให้เขาสบาย ไม่ต้องคอยมาเป็นห่วงเรา อยากบอกตรงนี้ว่ารักพวกเขามาก ต้องทำให้ได้ ค่อยคิดเรื่องอื่น อยากเลือก! แต่ถ้าตัดสินใจอะไรผิดไป ก็ไม่สามารถกลับมาแก้ไขได้อีก คิดว่าอยากลาออกจากโรงเรียนที่สอนอยู่จะดีไหม เพราะ เหนื่อย เหมือนไม่เหนื่อยแต่เหนื่อยมาก ถ้าลาออกได้เรายังมีเวลาอ่าน ทบทวน ไม่เข้าใจก็ไปถามอาจารย์ได้ แต่ลาออกมาแล้วก็กลัวจะปล่อยตัวเอง กลัวละเลยหน้าที่
ช่วยให้คำปรึกษาหน่อยคะ เพราะตอนนี้เครียดมากเลย นอนไม่หลับ คิดอะไรไม่ออก รบกวนขอคำปรึกษาด้วยคะ
ขอบคุณคะ
ขอคำปรึกษาค่า T^T
ตัดสินใจไม่ได้ ระยะหลังๆ เริ่มลาบ่อยขึ้น (ลาไปเรียน ลาไปติวบ่อยขึ้น)
คือ ยังจัดระบบตารางของตัวเองได้ไม กลับมาจากเรียน แค่ขับรถไปวันศุกร์ ขับกลับวันอาทิตย์หลังเลิกเรียน มันรู้สึกเพลียๆ เหนื่อยๆ ล้า หมดแรง เครียดๆ เหมือนความรู้สึกไม่อยากอยู่ เหมือนตัวเองไร้ค่า บอกไม่ถูก เคยไปทำฟันหมอถึงกับบอกว่าทำไม่ได้ เพราะความดันต่ำ พักผ่อนน้อย แล้ววันจันทร์ต้องไปโรงเรียนสอนหนังสือเด เงินเดือนน้อยเพราะเป็นแค่อัตราจ้างงบโรงเรียน แค่ค่าน้ำมันก็หมดแล้ว วันจันทร์คือง่วง ง่วงมาก มันเหมือนไม่เหนื่อย แต่มันเพลียมาก กลับบ้านมานอนทุกเย็น พอตื่นมาคุยกับ ทางบ้าน แปบๆก็ได้เวลาอ่านหนังสือ ลองฝึกเขียนโปรแกรม แล้วมันก็ปวดตามากทุกทีเลยเลิก แล้วนอน ช่วงนี้เป็นแบบนี้ทุกวัน เคยปรึกษากับทางบ้าน ทางบ้านบอกว่า ให้เลือกทางใดทางหนึ่งไปก่อนดีกว่า เพราะจะไม่ไหวเอา แล้วจะไม่ได้อะไรเลย จนเขาพูดมาบอกว่าเรียนเป็นยังไงบ้าง ก็อึ้งๆไป เราเรีนนสาขา IT เรียนวิชา oop ทำไม่ได้เลย วิชาอื่นก็ครึ่งๆกลางๆ ลองดรอปไว้ก่อนมั๊ย? แล้วพอดีมีอาจารย์ท่านนึงท่านมาติวให้ ก็ดีขึ้น อย่างน้องก็ประกาศตัวแปร รู้ชนิดของตัวแปร แล้วมันก็มีงานกลุ่ม งานโปรเจ็กมาอีก ไม่รู้จะทำได้ป่าว แต่อยากเรียนต่อ อยากไปต่อ อยากทำให้ได้ เรื่องงาน งานในโรงเรียนก็เยอะบ้างไม่เยอะบ้าง แต่กลับบ้านเกือบ 16.30-17.00กว่าๆทุกวัน คือ อยากกลับไวๆ มาพักบ้าง มาคุยกับครอบครัวบ้าง มาอ่านหนังสือบ้าง
เงินเดือนแค่ 5,000 วันละ150 ต่างจากครู 5 หมื่นอัพ คือแม่บอกว่าลาออกเถอะ แค่อยู่ครบ 3 ปีสอบภายใน อยากหันมาตั้งใจเรียนไปเลยมากว่า ถึงเวลาสอบบรรจุก็ไปสอบ คือเอกคอมพิวเตอร์ นับวันยิ่งมีเยอะขึ้น เคยถามตัวเองว่าถ้าครบ 3 ปี จะติดหรอ? รับ 1 ไม่มีขึ้นบรรชี โอกาศยาก เพื่อนๆสอบติดหมดแล้ว รู้สึกอิจฉา แต่เป็นเอกอื่นนะ เหมือนตัวเองยังพยายามไม่พอ เหมือนไม่มีอนาคต เห็นเพื่อนทำงานเลี้ยงพ่อแม่ได้แล้ว รู้สึกเจ็บ จบมาแล้วยังหางานที่เลี้ยงตัวเองไม่ได้เลย ยังขอพ่อขอแม่กินอยู่เลย ทางบ้านเห็นว่าควรจะต่อยอดไปก็เลยดันเรามาเรียนต่อ เราเห็นคนส่งเรียนทำงานส่งเราเรียนแล้วสงสาร สำนึกต่อบุญคุณที่ท่านอุส่าส่งเราเรียน แต่แค่เราตั้งใจเอง พยายาม เรียนยังไงให้รอด ให้มีความรู้ แล้วเอาความรู้มาหาเงิน เพื่อตอบแทน และเลี้ยงครอบครัวได้ อยากตั้งใจให้มากกว่านี้ อยากหยุด อย่างใดอย่างหนึ่ง ตอนนี้คิดไว้เยอะ คือ ทำไงให้เรียน และจบ หางานทำเลี้ยงครอบครัวได้ อย่างน้อยต้องปลูกบ้านให้พ่อ ปู่ ป้า อา ย่า แม่ ซักหลัง จะได้อยู่ไกล้ๆกัน อยากให้เขาสบาย ไม่ต้องคอยมาเป็นห่วงเรา อยากบอกตรงนี้ว่ารักพวกเขามาก ต้องทำให้ได้ ค่อยคิดเรื่องอื่น อยากเลือก! แต่ถ้าตัดสินใจอะไรผิดไป ก็ไม่สามารถกลับมาแก้ไขได้อีก คิดว่าอยากลาออกจากโรงเรียนที่สอนอยู่จะดีไหม เพราะ เหนื่อย เหมือนไม่เหนื่อยแต่เหนื่อยมาก ถ้าลาออกได้เรายังมีเวลาอ่าน ทบทวน ไม่เข้าใจก็ไปถามอาจารย์ได้ แต่ลาออกมาแล้วก็กลัวจะปล่อยตัวเอง กลัวละเลยหน้าที่
ช่วยให้คำปรึกษาหน่อยคะ เพราะตอนนี้เครียดมากเลย นอนไม่หลับ คิดอะไรไม่ออก รบกวนขอคำปรึกษาด้วยคะ
ขอบคุณคะ