...เรื่องมีอยู่ว่า จขกท.มีเพื่อนคนหนึ่ง เราเรียนคณะเดียวกัน แต่เรียนกันคนละเอก
นางเป็นกระเทยควายตัวเต็มวัยขนาด 9.8 คิว นิสัยนางคือเป็นคนเฟรนลี่ ช่างพูดช่างคุย
คุยสนุก ใจดีและก็เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ทำให้จขกท.และเพื่อนๆในคณะรู้สึกเอ็นดูนางเป็นอย่างมาก
...อยู่มาวันหนึ่ง จขกท.และเพื่อนที่พักในห้องแถวระแวกใกล้ๆตั้งวงกินหมูกระทะกัน
ด้วยความที่จขกท.เป็นคนรักความสนุก อยากให้บรรยากาศมันครื้นเครงมากกว่านี้
จขกท.เลยชวนนางมากินหมุกระทะด้วยกัน และนั่นคือจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมด
...ขออธิบายก่อนว่า ห้องแถวที่จขกทอยู่ มี2ห้องนอน 1ห้องโถง
จขกท.นอนห้องหนึ่ง รุ่นน้องที่รุ้จักกันนอนอีกห้องหนึ่ง ส่วนห้องโถงจะปล่อยว่างเอาไว้สำหรับเก็บของ
...หลังจากที่กินหมูกระทะเสร็จ จขกท.ก็ชวนนางให้นอนห้องเดียวกัน เพราะเห็นว่านางเป็นเพื่อนที่ไว้ใจได้
เพราะจขกท.ก็เคยไปนอนค้างที่หอนางครั้งหนึ่ง ก็ไม่เห็นว่านางจะมีพฤติกรรมไม่ดีอะไร ก็เลยไว้ใจ
แต่แล้วคืนนั้น จขกท.ก็แทบไม่ได้นอนทั้งคืน เพราะมันกรนเสียงดังมาก แถมยังแย่งหมอนที่จขกท.หนุนไปนอนกอดอีก ==
...เช้าวันรุ่งขึ้น จขกท.ก็แต่งตัวไปเรียนตามปกติ ส่วนนางก็ปล่อยให้นอนเฝ้าห้อง ปรากฏว่าพอจขกท.กลับมาตอนเที่ยง
ห้องที่เคยสกปรกรกรุงรัง ก็ถูกเก็บกวาดจนเรียบร้อย อะไรที่เคยขวางหูขวางตาล้วนถูกเก็บหายไปหมด แม้กระทั่งเงิน...
...ตอนนั้นจขกท.คิดว่าคงลืมที่เก็บ ก็เลยถามนางว่า ตอนนางเก็บห้อง นางเห็นเงินบ้างไหม?
นางก็บอกว่าไม่เห็น จขกท.ก็ไม่ติดใจอะไร เพราะคิดว่าคงลืมที่เก็บจริงๆ จนกระทั่งนางหัวเราะก่อนจะทิ้งประโยคหนึ่งไว้ว่า
นางรู้ประวัติส่วนตัวทั้งหมดของจขกท.แล้ว ซึ่งนั่นเป็นต้นเหตุให้จขกท.เริ่มไม่ไว้ใจนาง ตอนนี้ประเด็นไม่ได้อยู่ที่เงินแล้ว
ประเด็นอยุ่ที่ จขกท.เก็บประวัติส่วนตัวไว้มิดชิดมาก เพราะเก็บรวมไว้กับพวกสมุดบัญชีเงินฝากธนาคาร
ถ้านางแค่เก็บข้าวของให้ ยังไงก็ไม่มีทางเห็น เว้นไว้แต่นางจะค้นห้อง ซึ่งจขกท.พยายามไม่คิดไปในทางนั้น
แต่เพื่อกันไว้ดีกว่าแก้ จขกท.จึงเริ่มล็อคกุญแจห้องเป็นครั้งแรกตั้งแต่ที่มาอยู่ และเฝ้าดูพฤติกรรมนาง
...หลังจากนั้น นางก็เข้ามาห้องแถวจขกท.บ่อยขึ้น นางบอกมาหาเพื่อนที่กินหมูกระทะด้วยกันวันนั้น จขกท.ก็ไม่ค่อยใส่ใจเท่าไหร่
จนกระทั่งวันดีคืนดี จขกท.ตื่นมาพบนางนอนอยู่ในห้องของรุ่นน้อง แล้วนางก็มาห้องแถวจขกท.บ่อยขึ้นเรื่อยๆ มาช่วงเย็นๆ หัวค่ำๆ
นางบอกนางเหงา ไม่มีเพื่อนคุย เลยขอมาคุยด้วยและจบลงด้วยการนอนที่ห้องของรุ่นน้องอีกครั้ง
...พอนางมานอนหลายๆวันเข้า นางก็เริ่มขอใช้เครื่องคอมของรุ่นน้องและอยู่ที่ห้องของรุ่นน้องทั้งวันทั้งคืน
จนรุ่นน้องทนไม่ไหว ต้องย้ายออกมานอนที่ห้องโถง ปล่อยให้นางนอนในห้องของตนเอง
...รุ่นน้องเคยมาคุยกับจขกท.เรื่องนาง ว่าควรจะทำยังไงดี จขกท.ก็เลยบอกว่า ใครเป็นเจ้าของห้องก็รับผิดชอบกันเอาเอง
แต่จขกท.คงลืมคิดไปว่า รุ่นน้องเป็นเด็กขี้เกรงใจคน มันเลยไม่พูดไม่จาตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาและเก็บความเจ็บปวดนี้ไว้ในใจ
…นานวันเข้า นางเริ่มแสดงความเป็นเจ้าเข้าเจ้าของ ทั้งล็อคห้อง ทั้งไล่รุ่นน้องที่กำลังใช้คอมอยู่ให้ลุกขึ้นเพื่อที่ตนเองจะได้เล่น
ตอนแรกจขกท.เห็นเป็นเรื่องตลก จึงไม่ได้ใส่ใจเท่าไหร่ จนนางย้ายมาเช่าห้องแถวอีกห้องที่ติดกับจขกท.
...หลังจากที่นางย้ายข้าวของมา นางเก็บของส่วนตัวไว้ในห้องแถวของนาง ส่วนตัวนางย้ายมานอนที่ห้องรุ่นน้องอย่างเต็มตัว
จนในที่สุด นางก็ย้ายข้าวของจากห้องแถวนางมาเก็บไว้ที่ห้องโถงของจขกท. และแสดงพฤติกรรมที่สรุปสั้นๆคือ
-วันๆเล่นแต่เกมส์ออนไลน์ ไม่ยอมให้รุ่นน้องที่เป็นเจ้าของห้องและเจ้าของเครื่องได้เล่น
-ไม่อาบน้ำ ไม่เปลี่ยนเสื้อผ้า ใส่ตัวเดิมซ้ำๆหลายวัน จนกลากเกลื้อนขึ้นเต็มตัว
ส่งกลิ่นเหม็นเน่า สร้างความรู้สึกสะอิดสะเอียนต่อผู้พบเห็นเป็นอย่างมาก
-เริ่มขาดเรียน
-เริ่มทานอาหารแล้วไม่ล้างถ้วยชาม ปล่อยให้ส่งกลิ่นเหม็นเน่าคละคลุ้งจนจขกท.กับรุ่นน้องต้องช่วยกันล้าง
-เริ่มยืมเงินจขกท. รุ่นน้อง เพื่อนบ้าน คนรอบข้าง นางบอกว่าเงิน"กยศ"ออกเมื่อไหร่ จะจ่ายทันที
แต่สุดท้ายก็ไม่เคยจ่าย ได้ข่าวว่ารวมๆแล้วก็เป็นเงินหลายบาทอยู่เหมือนกัน
-เริ่มทำอะไรไม่เกรงใจจขกท.และรุ่นน้อง ทั้งๆที่เป็นเจ้าของบ้าน เช่นเปิดลำโพงเสียงดังยามค่ำคืน
แสดงท่าทีว่าตนเป็นเจ้าของบ้าน จะทำอะไรก็ได้ ชอบแอบเข้าห้องจขกท.เวลาจขกท.ทำธุระส่วนตัว (ถ้าออกบ้านจะล็อคกุญแจทุกครั้ง)
และอื่นๆอีกมากมายที่จขกท.จำไม่ได้ ไม่สิ ไม่อยากเขียนมากกว่า เพราะส่งผลกระทบต่อชื่อเสียงโดยตรง
อีกอย่างไม่มีหลักฐาน กลัวจะเป็นการหมิ่นประมาทและกล่าวใส่ร้าย (ทั้งๆที่มันเป็นความจริงก็เถอะ...)
ปล.จขกท.เคยไปถามเพื่อนในเอกนาง ปรากฏว่าส่วนใหญ่โดนเหมือนกัน คือตอนนี้ทุกคนรุ้สึกระอากับการกระทำของนางมาก
ปล.2 จขกท.กับรุ่นน้องไม่เคยไล่นาง เพราะรุ้สึกสงสาร ทั้งที่ใจหนึ่งก็อยากจะเอาเรื่อง แต่อีกใจก็ยังเห็นว่าเป็นเพื่อนอยู่
เคยเตือนให้นางกลับตัว แต่นางก็ไม่ยอมกลับตัวซักที จขกท.กับรุ่นน้องรู้สึกอึดอัดที่ต้องทนอยู่กับนาง แต่ก็ไม่อยากจะไล่
จขกท.ควรจะทำยังไงดีครับ?
ถ้ามีเพื่อนทำตัวแบบนี้ จะทำยังไงดีครับ?
นางเป็นกระเทยควายตัวเต็มวัยขนาด 9.8 คิว นิสัยนางคือเป็นคนเฟรนลี่ ช่างพูดช่างคุย
คุยสนุก ใจดีและก็เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ทำให้จขกท.และเพื่อนๆในคณะรู้สึกเอ็นดูนางเป็นอย่างมาก
...อยู่มาวันหนึ่ง จขกท.และเพื่อนที่พักในห้องแถวระแวกใกล้ๆตั้งวงกินหมูกระทะกัน
ด้วยความที่จขกท.เป็นคนรักความสนุก อยากให้บรรยากาศมันครื้นเครงมากกว่านี้
จขกท.เลยชวนนางมากินหมุกระทะด้วยกัน และนั่นคือจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมด
...ขออธิบายก่อนว่า ห้องแถวที่จขกทอยู่ มี2ห้องนอน 1ห้องโถง
จขกท.นอนห้องหนึ่ง รุ่นน้องที่รุ้จักกันนอนอีกห้องหนึ่ง ส่วนห้องโถงจะปล่อยว่างเอาไว้สำหรับเก็บของ
...หลังจากที่กินหมูกระทะเสร็จ จขกท.ก็ชวนนางให้นอนห้องเดียวกัน เพราะเห็นว่านางเป็นเพื่อนที่ไว้ใจได้
เพราะจขกท.ก็เคยไปนอนค้างที่หอนางครั้งหนึ่ง ก็ไม่เห็นว่านางจะมีพฤติกรรมไม่ดีอะไร ก็เลยไว้ใจ
แต่แล้วคืนนั้น จขกท.ก็แทบไม่ได้นอนทั้งคืน เพราะมันกรนเสียงดังมาก แถมยังแย่งหมอนที่จขกท.หนุนไปนอนกอดอีก ==
...เช้าวันรุ่งขึ้น จขกท.ก็แต่งตัวไปเรียนตามปกติ ส่วนนางก็ปล่อยให้นอนเฝ้าห้อง ปรากฏว่าพอจขกท.กลับมาตอนเที่ยง
ห้องที่เคยสกปรกรกรุงรัง ก็ถูกเก็บกวาดจนเรียบร้อย อะไรที่เคยขวางหูขวางตาล้วนถูกเก็บหายไปหมด แม้กระทั่งเงิน...
...ตอนนั้นจขกท.คิดว่าคงลืมที่เก็บ ก็เลยถามนางว่า ตอนนางเก็บห้อง นางเห็นเงินบ้างไหม?
นางก็บอกว่าไม่เห็น จขกท.ก็ไม่ติดใจอะไร เพราะคิดว่าคงลืมที่เก็บจริงๆ จนกระทั่งนางหัวเราะก่อนจะทิ้งประโยคหนึ่งไว้ว่า
นางรู้ประวัติส่วนตัวทั้งหมดของจขกท.แล้ว ซึ่งนั่นเป็นต้นเหตุให้จขกท.เริ่มไม่ไว้ใจนาง ตอนนี้ประเด็นไม่ได้อยู่ที่เงินแล้ว
ประเด็นอยุ่ที่ จขกท.เก็บประวัติส่วนตัวไว้มิดชิดมาก เพราะเก็บรวมไว้กับพวกสมุดบัญชีเงินฝากธนาคาร
ถ้านางแค่เก็บข้าวของให้ ยังไงก็ไม่มีทางเห็น เว้นไว้แต่นางจะค้นห้อง ซึ่งจขกท.พยายามไม่คิดไปในทางนั้น
แต่เพื่อกันไว้ดีกว่าแก้ จขกท.จึงเริ่มล็อคกุญแจห้องเป็นครั้งแรกตั้งแต่ที่มาอยู่ และเฝ้าดูพฤติกรรมนาง
...หลังจากนั้น นางก็เข้ามาห้องแถวจขกท.บ่อยขึ้น นางบอกมาหาเพื่อนที่กินหมูกระทะด้วยกันวันนั้น จขกท.ก็ไม่ค่อยใส่ใจเท่าไหร่
จนกระทั่งวันดีคืนดี จขกท.ตื่นมาพบนางนอนอยู่ในห้องของรุ่นน้อง แล้วนางก็มาห้องแถวจขกท.บ่อยขึ้นเรื่อยๆ มาช่วงเย็นๆ หัวค่ำๆ
นางบอกนางเหงา ไม่มีเพื่อนคุย เลยขอมาคุยด้วยและจบลงด้วยการนอนที่ห้องของรุ่นน้องอีกครั้ง
...พอนางมานอนหลายๆวันเข้า นางก็เริ่มขอใช้เครื่องคอมของรุ่นน้องและอยู่ที่ห้องของรุ่นน้องทั้งวันทั้งคืน
จนรุ่นน้องทนไม่ไหว ต้องย้ายออกมานอนที่ห้องโถง ปล่อยให้นางนอนในห้องของตนเอง
...รุ่นน้องเคยมาคุยกับจขกท.เรื่องนาง ว่าควรจะทำยังไงดี จขกท.ก็เลยบอกว่า ใครเป็นเจ้าของห้องก็รับผิดชอบกันเอาเอง
แต่จขกท.คงลืมคิดไปว่า รุ่นน้องเป็นเด็กขี้เกรงใจคน มันเลยไม่พูดไม่จาตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาและเก็บความเจ็บปวดนี้ไว้ในใจ
…นานวันเข้า นางเริ่มแสดงความเป็นเจ้าเข้าเจ้าของ ทั้งล็อคห้อง ทั้งไล่รุ่นน้องที่กำลังใช้คอมอยู่ให้ลุกขึ้นเพื่อที่ตนเองจะได้เล่น
ตอนแรกจขกท.เห็นเป็นเรื่องตลก จึงไม่ได้ใส่ใจเท่าไหร่ จนนางย้ายมาเช่าห้องแถวอีกห้องที่ติดกับจขกท.
...หลังจากที่นางย้ายข้าวของมา นางเก็บของส่วนตัวไว้ในห้องแถวของนาง ส่วนตัวนางย้ายมานอนที่ห้องรุ่นน้องอย่างเต็มตัว
จนในที่สุด นางก็ย้ายข้าวของจากห้องแถวนางมาเก็บไว้ที่ห้องโถงของจขกท. และแสดงพฤติกรรมที่สรุปสั้นๆคือ
-วันๆเล่นแต่เกมส์ออนไลน์ ไม่ยอมให้รุ่นน้องที่เป็นเจ้าของห้องและเจ้าของเครื่องได้เล่น
-ไม่อาบน้ำ ไม่เปลี่ยนเสื้อผ้า ใส่ตัวเดิมซ้ำๆหลายวัน จนกลากเกลื้อนขึ้นเต็มตัว
ส่งกลิ่นเหม็นเน่า สร้างความรู้สึกสะอิดสะเอียนต่อผู้พบเห็นเป็นอย่างมาก
-เริ่มขาดเรียน
-เริ่มทานอาหารแล้วไม่ล้างถ้วยชาม ปล่อยให้ส่งกลิ่นเหม็นเน่าคละคลุ้งจนจขกท.กับรุ่นน้องต้องช่วยกันล้าง
-เริ่มยืมเงินจขกท. รุ่นน้อง เพื่อนบ้าน คนรอบข้าง นางบอกว่าเงิน"กยศ"ออกเมื่อไหร่ จะจ่ายทันที
แต่สุดท้ายก็ไม่เคยจ่าย ได้ข่าวว่ารวมๆแล้วก็เป็นเงินหลายบาทอยู่เหมือนกัน
-เริ่มทำอะไรไม่เกรงใจจขกท.และรุ่นน้อง ทั้งๆที่เป็นเจ้าของบ้าน เช่นเปิดลำโพงเสียงดังยามค่ำคืน
แสดงท่าทีว่าตนเป็นเจ้าของบ้าน จะทำอะไรก็ได้ ชอบแอบเข้าห้องจขกท.เวลาจขกท.ทำธุระส่วนตัว (ถ้าออกบ้านจะล็อคกุญแจทุกครั้ง)
และอื่นๆอีกมากมายที่จขกท.จำไม่ได้ ไม่สิ ไม่อยากเขียนมากกว่า เพราะส่งผลกระทบต่อชื่อเสียงโดยตรง
อีกอย่างไม่มีหลักฐาน กลัวจะเป็นการหมิ่นประมาทและกล่าวใส่ร้าย (ทั้งๆที่มันเป็นความจริงก็เถอะ...)
ปล.จขกท.เคยไปถามเพื่อนในเอกนาง ปรากฏว่าส่วนใหญ่โดนเหมือนกัน คือตอนนี้ทุกคนรุ้สึกระอากับการกระทำของนางมาก
ปล.2 จขกท.กับรุ่นน้องไม่เคยไล่นาง เพราะรุ้สึกสงสาร ทั้งที่ใจหนึ่งก็อยากจะเอาเรื่อง แต่อีกใจก็ยังเห็นว่าเป็นเพื่อนอยู่
เคยเตือนให้นางกลับตัว แต่นางก็ไม่ยอมกลับตัวซักที จขกท.กับรุ่นน้องรู้สึกอึดอัดที่ต้องทนอยู่กับนาง แต่ก็ไม่อยากจะไล่
จขกท.ควรจะทำยังไงดีครับ?