อยู่ๆก็มานั่งคิดย้อนไปถึงวันที่วันแรกที่แฟนเก่าบอกเลิกกัน
ในวันนั้น ความรู้สึกมันเหมือนโลกทั้งโลกพังทลายเหมือนทั้งชีวิตหมดสิ้นทุกอย่างแล้ว ไม่มีกะจิตกะใจจะทำอะไร คิดวนไปวนมาแต่เพียงว่าทำไม ทำไมเราต้องเลิกกัน มันเกิดอะไรขึ้นกับความรักของเรา
ไอ้ที่จะให้มีสติ มาคิดพิจารณาถึงเหตุและผลล่ะก็ ลืมไปได้เลย. ช่วงนั้นมันจะมีแต่อารมณ์ความรู้สึกล้วนๆไม่มีอย่างอื่นเจือปน.
ในวันนี้ ความรู้สึกมันเหมือนหนังคนละเรื่องกัน ความรู้สึกในวันนี้มันไม่ได้เศร้าเสียใจเท่าวันก่อน ชีวิตไม่ได้หมดสิ้นอย่างที่คิดไว้วันวาน มันไม่ได้คิดวนไปเวียนมาเหมือนที่ผ่านมา หรือเป็นเพราะเวลาเยียวยาทำให้เราหายดีขึ้นเองหรือ
เวลามักเป็นคำที่คนอกหักส่วนมากมักหยิบยกขึ้นมาเป็นประโยคแรกที่จะบอกใครต่อใครว่า เวลาผ่านไปเด๋วหัวใจก็ดีขึ้นเอง ถ้าเวลาเป็นปัจจัยหลักที่มีผลจริงๆ ทำไมเราจึงยังได้ยินและพบเห็นบ่อยครั้งที่บางคนบอกว่า 2 ปียังไม่ลืม 10 ปียังเหมือนเดิม. และแบบนี้เวลายังจะสามารถช่วยเราได้จริงหรือ
หรือว่าแค่เป็นข้ออ้างเพื่อที่เราจะยังอยากจมอยู่ความรู้สึกเดิมๆ
บางคนอาจบอกว่าไม่มาเป็นฉัน ไม่มีวันเข้าใจหรอก เรื่องของฉันมันเลวร้ายมาก มันแย่มาก มันเศร้ามาก สำหรับ บางคนแฟนบอกเลิกไปมีคนใหม่ก็แย่แล้ว บางคนคบกันมาเป็น7-8ปีวางแผนแต่งงานอยู่ก็มาเลิกกันเพราะดันพบว่าเค้าไม่ใช่ บางคนคบกันมาเป็น 10 ปี มีลูกด้วยกัน1คน กำลังจพคลอดลูกคนที่สองดันเลิกกันเพราะเจอคนใหม่ บางคนรักกันดีดีอยู่ต้องมีอุบัติเหตุทำให้จากกัน. เรื่องราวของแต่ละคนล้วนน่าเศร้า จะดูเศร้ามากหรือเศร้าน้อยมันก็อาจจะขึ้นอยู่กับว่าคุณเคยผ่านอะไรในชีวิตมามากแค่ไหน.
เราไม่อาจเปรียบเทียบได้มาคนที่คบกันได้ปีนึงแล้วถูกบอกเลิกเป็นเรื่องเล็กกว่า เพราะนั่นอาจจะเป็นความเสียใจที่มากที่สุดในชีวิตเขาก็ได้
ช่วงแรกของการสูญเสียความรัก ทำให้เราต้องปรับตัวหลายอย่างไม่ว่าจะเป็นสูญเสียคนรัก สูญเสียการถูกรัก อะไรหลายๆอย่างที่เคยมีเคยเป็นก็อาจจะไม่เหมือนเดิม มันอาจจะเหมือนปรากฏการณ์ธรรมชาติบางอย่างที่เกิดขึ้นกะทันหันทำให้เราช็อคจนถึงขั้นยอมรับหรือทำใจไม่ได้ในทันที
และยิ่งถ้าคุณหมกหมุ่นและพยายามเอาตัวเองเข้าไปฉุกคิดทบทวนแต่เรื่องราวเหล่านั้น คุณก็จะรู้สึกยิ่งแย่ ยิ่งเศร้า ยิ่งอินไปกับความรู้สึกนั้นๆเข้าไปใหญ่
แต่ในทางกลับกัน ถ้าคุณลองพาตัวเองออกมาจากความรู้สึกที่แย่ๆ พาตัวเองไปในจุดๆอื่น เช่นสิ่งใหม่ ความคิดใหม่ โลกใหม่ อะไรที่คุณคิดว่าดี ชอบ และพาตัวเองไปที่จุดที่ทำให้ตัวเองรู้สึกดีบ่อยๆ ความคิดของคุณก็จะปลดปล่อยและรู้สึกอินไปกับสิ่งใหม่.
เข้าใจและรู้ว่า บางครั้งมันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆที่จะทำแบบนั้น แต่คุณเท่านั้นที่จะเป็นคนเลือกว่าอยากให้ชีวิตตัวเองเป็นแบบไหน รู้สึกอย่างไร
ถ้าคุณตัดสินใจว่าจะทำแบบเดิม พาตัวเองวิ่งวนในจุดเดิมเดิม ก็ต้องยอมรับความจริงว่า คุณอาจจะต้องทุกข์ใจแบบเดิมเดิมไปจนกว่าเวลาจะนำพาคุณไปเจอสิ่งใหม่แล้วคุณเลิกสนใจความรู้สึกเก่าๆไปเอง
ถ้าคุณตัดสินใจว่าไม่อยากจะจมปลักความเสียใจนาน คุณก็อาจจะต้องพาตัวเองไปจุดที่ทำให้ตัวเองรู้สึกดี รู้สึกชอบ หรือ สิ่งใหม่ๆอื่นๆ และใช้เวลากับจุดที่ทำให้ตัวเองรู้สึกแย่ให้น้อยมากถึงน้อยที่สุด
คุณเลือกไม่ได้กับความรู้สึกที่มากระทบใจคุณ
แต่
คุณเลือกได้ว่าจะอยู่กับความรู้สึกเหล่านั้นสั้นหรือยาว.
ที่ไม่เศร้าเท่าวันแรก
ไม่ใช่ว่าเวลาผ่านไปเราลืมเขาได้เอง
หรือวันนี้เรารักเขาน้อยลงกว่าวันแรก
แต่เพราะเอาเวลาส่วนใหญ่ไปคิดและให้ความสำคัญกับสิ่งอื่นที่อาจจะจำเป็นกว่า เป็นสิ่งที่ดี สิ่งที่เราชอบ มากกว่า ที่จะคิดกลับไปกลับมากับความสูญเสียรักเก่าๆ
ไม่ใช่ว่าทุกวันนี้ไม่เคยคิดถึงอดีตเก่า แต่แค่รู้ว่าเราจะอยู่กับมันอย่างไรให้ไม่เศร้า และจัดการให้มันอยู่อย่างไม่รบกวนชีวิตเราที่จะมีความสุขได้ แม้ไม่มีเขาอยู่ข้างกาย
เพราะเข้าใจความรู้สึก จึงเขียนได้ เคยเป็นคนอ่อนแอและอ่อนไหวต่อความรู้สึก จึงเชื่อว่าหลายๆคนก็น่าจะทำได้เหมือนที่เราไม่เคยคิดว่าทำได้ ก็ผ่านมันมาได้ จนอยู่อย่างมีความสฺขอย่างที่เป็นทุกวันนี้
เป็นกำลังใจให้ทุกคนน้าคร๊า แค่กล้าลองแล้วจะรู้ว่าชีวิตมีอะไรมากกว่าจมปลักกับรักที่ผิดหวังแค่ครั้งเดียว
By H'esdy
ขอบคุณข้อมูลจากเพจ แด่แฟนเก่าอย่าง
https://www.facebook.com/EXdiary/posts/930246200388697:0 
ทำไมไม่เศร้าเท่าวันแรก...ที่เลิกลา
ในวันนั้น ความรู้สึกมันเหมือนโลกทั้งโลกพังทลายเหมือนทั้งชีวิตหมดสิ้นทุกอย่างแล้ว ไม่มีกะจิตกะใจจะทำอะไร คิดวนไปวนมาแต่เพียงว่าทำไม ทำไมเราต้องเลิกกัน มันเกิดอะไรขึ้นกับความรักของเรา
ไอ้ที่จะให้มีสติ มาคิดพิจารณาถึงเหตุและผลล่ะก็ ลืมไปได้เลย. ช่วงนั้นมันจะมีแต่อารมณ์ความรู้สึกล้วนๆไม่มีอย่างอื่นเจือปน.
ในวันนี้ ความรู้สึกมันเหมือนหนังคนละเรื่องกัน ความรู้สึกในวันนี้มันไม่ได้เศร้าเสียใจเท่าวันก่อน ชีวิตไม่ได้หมดสิ้นอย่างที่คิดไว้วันวาน มันไม่ได้คิดวนไปเวียนมาเหมือนที่ผ่านมา หรือเป็นเพราะเวลาเยียวยาทำให้เราหายดีขึ้นเองหรือ
เวลามักเป็นคำที่คนอกหักส่วนมากมักหยิบยกขึ้นมาเป็นประโยคแรกที่จะบอกใครต่อใครว่า เวลาผ่านไปเด๋วหัวใจก็ดีขึ้นเอง ถ้าเวลาเป็นปัจจัยหลักที่มีผลจริงๆ ทำไมเราจึงยังได้ยินและพบเห็นบ่อยครั้งที่บางคนบอกว่า 2 ปียังไม่ลืม 10 ปียังเหมือนเดิม. และแบบนี้เวลายังจะสามารถช่วยเราได้จริงหรือ
หรือว่าแค่เป็นข้ออ้างเพื่อที่เราจะยังอยากจมอยู่ความรู้สึกเดิมๆ
บางคนอาจบอกว่าไม่มาเป็นฉัน ไม่มีวันเข้าใจหรอก เรื่องของฉันมันเลวร้ายมาก มันแย่มาก มันเศร้ามาก สำหรับ บางคนแฟนบอกเลิกไปมีคนใหม่ก็แย่แล้ว บางคนคบกันมาเป็น7-8ปีวางแผนแต่งงานอยู่ก็มาเลิกกันเพราะดันพบว่าเค้าไม่ใช่ บางคนคบกันมาเป็น 10 ปี มีลูกด้วยกัน1คน กำลังจพคลอดลูกคนที่สองดันเลิกกันเพราะเจอคนใหม่ บางคนรักกันดีดีอยู่ต้องมีอุบัติเหตุทำให้จากกัน. เรื่องราวของแต่ละคนล้วนน่าเศร้า จะดูเศร้ามากหรือเศร้าน้อยมันก็อาจจะขึ้นอยู่กับว่าคุณเคยผ่านอะไรในชีวิตมามากแค่ไหน.
เราไม่อาจเปรียบเทียบได้มาคนที่คบกันได้ปีนึงแล้วถูกบอกเลิกเป็นเรื่องเล็กกว่า เพราะนั่นอาจจะเป็นความเสียใจที่มากที่สุดในชีวิตเขาก็ได้
ช่วงแรกของการสูญเสียความรัก ทำให้เราต้องปรับตัวหลายอย่างไม่ว่าจะเป็นสูญเสียคนรัก สูญเสียการถูกรัก อะไรหลายๆอย่างที่เคยมีเคยเป็นก็อาจจะไม่เหมือนเดิม มันอาจจะเหมือนปรากฏการณ์ธรรมชาติบางอย่างที่เกิดขึ้นกะทันหันทำให้เราช็อคจนถึงขั้นยอมรับหรือทำใจไม่ได้ในทันที
และยิ่งถ้าคุณหมกหมุ่นและพยายามเอาตัวเองเข้าไปฉุกคิดทบทวนแต่เรื่องราวเหล่านั้น คุณก็จะรู้สึกยิ่งแย่ ยิ่งเศร้า ยิ่งอินไปกับความรู้สึกนั้นๆเข้าไปใหญ่
แต่ในทางกลับกัน ถ้าคุณลองพาตัวเองออกมาจากความรู้สึกที่แย่ๆ พาตัวเองไปในจุดๆอื่น เช่นสิ่งใหม่ ความคิดใหม่ โลกใหม่ อะไรที่คุณคิดว่าดี ชอบ และพาตัวเองไปที่จุดที่ทำให้ตัวเองรู้สึกดีบ่อยๆ ความคิดของคุณก็จะปลดปล่อยและรู้สึกอินไปกับสิ่งใหม่.
เข้าใจและรู้ว่า บางครั้งมันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆที่จะทำแบบนั้น แต่คุณเท่านั้นที่จะเป็นคนเลือกว่าอยากให้ชีวิตตัวเองเป็นแบบไหน รู้สึกอย่างไร
ถ้าคุณตัดสินใจว่าจะทำแบบเดิม พาตัวเองวิ่งวนในจุดเดิมเดิม ก็ต้องยอมรับความจริงว่า คุณอาจจะต้องทุกข์ใจแบบเดิมเดิมไปจนกว่าเวลาจะนำพาคุณไปเจอสิ่งใหม่แล้วคุณเลิกสนใจความรู้สึกเก่าๆไปเอง
ถ้าคุณตัดสินใจว่าไม่อยากจะจมปลักความเสียใจนาน คุณก็อาจจะต้องพาตัวเองไปจุดที่ทำให้ตัวเองรู้สึกดี รู้สึกชอบ หรือ สิ่งใหม่ๆอื่นๆ และใช้เวลากับจุดที่ทำให้ตัวเองรู้สึกแย่ให้น้อยมากถึงน้อยที่สุด
คุณเลือกไม่ได้กับความรู้สึกที่มากระทบใจคุณ
แต่
คุณเลือกได้ว่าจะอยู่กับความรู้สึกเหล่านั้นสั้นหรือยาว.
ที่ไม่เศร้าเท่าวันแรก
ไม่ใช่ว่าเวลาผ่านไปเราลืมเขาได้เอง
หรือวันนี้เรารักเขาน้อยลงกว่าวันแรก
แต่เพราะเอาเวลาส่วนใหญ่ไปคิดและให้ความสำคัญกับสิ่งอื่นที่อาจจะจำเป็นกว่า เป็นสิ่งที่ดี สิ่งที่เราชอบ มากกว่า ที่จะคิดกลับไปกลับมากับความสูญเสียรักเก่าๆ
ไม่ใช่ว่าทุกวันนี้ไม่เคยคิดถึงอดีตเก่า แต่แค่รู้ว่าเราจะอยู่กับมันอย่างไรให้ไม่เศร้า และจัดการให้มันอยู่อย่างไม่รบกวนชีวิตเราที่จะมีความสุขได้ แม้ไม่มีเขาอยู่ข้างกาย
เพราะเข้าใจความรู้สึก จึงเขียนได้ เคยเป็นคนอ่อนแอและอ่อนไหวต่อความรู้สึก จึงเชื่อว่าหลายๆคนก็น่าจะทำได้เหมือนที่เราไม่เคยคิดว่าทำได้ ก็ผ่านมันมาได้ จนอยู่อย่างมีความสฺขอย่างที่เป็นทุกวันนี้
เป็นกำลังใจให้ทุกคนน้าคร๊า แค่กล้าลองแล้วจะรู้ว่าชีวิตมีอะไรมากกว่าจมปลักกับรักที่ผิดหวังแค่ครั้งเดียว
By H'esdy
ขอบคุณข้อมูลจากเพจ แด่แฟนเก่าอย่าง
https://www.facebook.com/EXdiary/posts/930246200388697:0