ใครๆก็ทำกัน หรือ จรรยาบรรณ!?!?

กระทู้สนทนา
ETHICS,
หรือที่เรารู้จักกันว่า "จรรยาบรรณ"

วันนี้ขอข้ามเรื่องประสบการณ์การท่องเที่ยว มาเป็นประสบการณ์ในชีวิตการทำงานละกัน
จรรยาบรรณ,

คำนี้คงไม่มีใครแปลความหมายของมันไม่ได้หรอก อย่างน้อยก็ต้องเคยผ่านหูผ่านตา ในหนังสือเรียน
ตั้งแต่ยังมีวิชา สลน. (บ่งบอกเลยว่าแก่แล้ว ทันสลน.ด้วยนะ) หรือเป็นคำที่หลุดมาจากผู้ใหญ่หลายๆคน
ไม่ว่าจะเป็น ครูบาอาจารย์ เจ้านาย เพื่อน พ่อแม่ ญาติพี่น้อง ฯลฯ หรือแม้กระทั่งตามสื่อต่างๆ .

แต่จะมีสักกี่คนที่จะยึดถือ เอา "จรรยาบรรณ" เป็นที่ตั้ง ประกอบเป็นส่วนหนึ่งของเรา .

รู้ เข้าใจ ปฏิบัติตามความเชื่อของตน ซึ่งตั้งอยู่บนพื้นฐานของความถูกต้อง "รู้ผิดชอบและรับผิดชอบ".

ที่กล่าวมาทั้งหมด เป็นเรื่องที่ทุกคนรู้อยู่แล้วว่า คำนี้หมายถึงอะไร ต้องทำอย่างไรถึงจะเรียกว่า
"มีจรรยาบรรณ".

เพียงแต่เราอยู่ในระบบที่ทำตามๆกันไป หรือเรียกสั้นๆว่า "เขาบอกว่า..." ไม่ก็ "คนอื่นก็ทำแบบนี้!" / "ใครๆเขาก็ทำกัน"..

เมื่อตอนสมัยเรียน มีอยู่วิชานึงก่อนเรียนจบ จะต้องเรียนวิชานี้ เรียกตามที่เราเข้าใจ คือ วิชาฝึกความเป็นโปรฯในการทำงาน
และตามเอกสารการเรียนจะต้องเรียนว่า เราจะเป็นเจ้านายที่ดีได้อย่างไร เป็นลูกน้องที่ดีได้ยังไง และอื่นๆอีกมาก
ซึ่งคำว่า จรรยาบรรณ ก็จะมีมาให้ได้ยินเป็นครั้งเป็นคราว แต่การสอนเพื่อให้เด็กเข้าใจในคำนี้ ยังคงเป็นเอกสารพร้อมกับประโยคที่เหมือนจะเข้าใจง่าย
แต่ไม่เข้าใจ เหมือนจะทำง่ายแต่ทำยาก และตอนเด็กๆเรามักจะโลกสวย (ยิ้ม) คิดว่า ไม่น่าจะยากหรอกมั๊ง เราต้องทำได้สิ..

จนมาวันนี้ได้เจอกับจุดที่ต้องตัดสินใจว่า
จะ..

"ใครๆเขาก็ทำกัน/เขาบอกว่า และ คนอื่นก็ทำแบบนี้"
หรือ
"จรรยาบรรณเป็นที่ตั้ง"

,โลกทุกวันนี้ก็อยู่ยาก อย่างที่เขาว่าตามๆกันมาจริงๆแหละ...

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่