ผ่านมาแล้ว6ปี10เดือน...ผมลืมแฟนเก่าไม่ได้ ทั้งๆที่คบกันแค่1เดือน..

บอกก่อนนะครับว่า กระทู้นี้เป็นกระทู้เล่าความในใจ และความคิดถึงที่มีต่อเขาคนนั้น......  

เรื่องนี้ต้องย้อนไปตอนผมอยู่ ม.3 เธออยู่ป.6 ..หลายคนคงคิดว่าเด็กขนาดนี้มีความรักแล้วหรอ ถึงจะเป็นความรักของเด็ก แต่ปัจจุบันผมอายุจะ 23ปีแล้ว ผมยังลืมเธอไม่ได้ ...... ย้อนไปเหตุการณ์ตอนนั้นเลยละกันครับ

.. สมัยนั้นยังไม่ค่อยโซเชียลกันเท่าไหร่ เล่นๆกันก็Hi5,MSN.... เราเรียนที่โรงเรียนเดียวกัน (ชื่อย่อ มพ.) เป็นโรงเรียนเอกชน อยู่ที่จ.อุดรธานี ซึ่งจะมีห้องเป็นของตัวเอง ไม่ได้เดินเรียน เวลาพักขึ้นลงตึกก็จะเจอกลุ่มน้อง น. (ขอใช้ชื่อย่อน้องว่า น. นะคับ) บ่อยๆ และสักพักน้อง น. คนที่ผมชอบก็คบกับเพื่อนผม แต่ไม่เป็นไรคับ ผมคิดแค่ว่าอย่างน้อยเวลาเพื่อนผมไปหาน้อง น. ผมไปกับมันคับ ก็มีเขินๆบ้างเวลาอยู่ใกล้น้องเขา และในHi5เพื่อนผม มันก็ขึ้นท๊อปเฟรนด์เป็นน้อง น. ผมก็แอดไปสิครับ รอไร.. มาวันนึงน้อง น. ก็เลิกกับเพื่อนผมคับ ด้วยความเป็นเพื่อนที่ดี....ผมไปทักทายกับน้อง น. เลยคับ ( ) เราคุยกันพอสมควร ผมก็เลยขอคบกับน้อง น. น้องเขาก็ตกลง ตอนอยู่ที่โรงเรียนก็มีความสุขดีครับ แต่นอกโรงเรียนน้องเขาไม่เคยไปดูหนัง ไปกินข้าว หรือออกมาเจอกันเลย มีแต่โทรศัพท์คุยกัน และคุยแชทในHi5 แต่ผมไม่ซีเรียสคับ ผมเชื่อใจ และรักน้อง น. มีช่วงนึงเราได้แลกโทรศัพท์กันด้วยคับ เป็นโมเม้นที่ฟินเว่อร์ร์ร์ร์ และมีอีกเรื่องนึงที่เราคุยกัน ผมก็อดขำไม่ได้ ในช่วงนั้นโรคไข้หวัดใหม่2009กำลังระบาด และผมก็มีเชื้อตัวนั้น แต่แค่นิดของนิดเดียวเท่านั้น ทุกคนในโรงเรียนได้ทำความสะอาดทั้งโรงเรียนเลยคับ 555555+ น้อง น. เลยบอกผมว่ารู้จักผมก็ตอนนั้นแหละ (ควรดีใจมั้ย เป็นคนที่รู้จักเกือบทั้งโรงเรียน )  

.... . จากวันทำความสะอาดโรงเรียนครั้งใหญ่แล้ว เป็นวันกีฬาสีของโรงเรียนคับ เราอยู่สีเดียวกัน วันนั้นผมมีแข่งวอลเล่ย์คับ แต่น้อง น. ไม่สบาย เลยไม่ได้มางานกีฬาสี ก่อนแข่งเราโทรคุยกัน และก็ได้กำลังใจจากน้อง น. แต่สุดท้ายสีผมก็แพ้วอลเล่ย์ 55 แต่ไม่เป็นไร น้อง น. ก็โทรมาปลอบและให้กำลังใจอีก   ... จากนั้นผมได้ไปซื้อซิมคู่มาใช้กันคับ โทรฟรี SMSฟรี จำได้เลยว่าในโทรศัพท์เราส่งSMSคุยกันเป็นร้อยๆข้อความ เพราะช่วงนั้นต่อเน็ตค่อนข้างยากคับ ต้องซื้อชั่วโมงเน็ตมาต่อ โทรศัพท์ก็โทรคุยไม่ค่อยได้ เพราะน้อง น. อยู่กับแม่ เลยส่งSMSกันยาวเลย 55+ ถ้าโทรศัพท์ไม่พังซะก่อน SMSในเครื่องผมคงเก็บมันไว้จนถึงตอนนี้ ช่วงนึงผมก็เกิดอยากแต่งธีมHi5ขึ้นมา น้อง น. นี่บอกเลยว่าแต่งธีมได้เก่งและบ่อยมาก ผมเลยให้เธอสอน และธีมHi5ของผมทั้งหน้าเป็นรูปน้อง น. หมดเลย .. มีเย็นวันนึงผมคุยโทรศัพท์กับน้อง น. และถามถึงบ้านน้องเขาว่าอยู่ไหน น้อง น. ตอบแค่ว่าอยู่แถวบ้านม่วง ผมเลยขี่มอไซค์ตามหา และบังเอิญเจอน้องเขากับเพื่อนเขาเดินข้างทางพอดี ผมเลยขี่เข้าไปเบียดๆน้องเขา แกล้งน้องเขาสนุกดีคับ (จนถึงเดี๋ยวนี้ ผมก็ยังไม่รู้ว่าบ้านน้องเขาอยู่หลังไหน) .... . ต่อมาก็เป็นวันรับเกียรติบัตร เพราะผมม.3 น้องน. ป.6 เลยจบพร้อมกัน ^^ เป็นอีกหนึ่งวันที่ผมมีความสุข คือก่อนหน้าวันจริง ได้ถ่ายรูปหมู่ชุดครุยของโรงเรียน ก็จะให้แต่ละห้องๆยืนถ่ายรูปกันทีละห้อง น้องป.6ก็ถ่ายก่อน พอถึงคิวห้องน้อง น. ผมนี่มองแต่น้องเขา และทำหน้าตลกๆใส่ น้องเขากับเพื่อนนี่หัวเราะกันใหญ่ พอถึงคิวผม เลยโดนเอาคืนบ้าง น้อง น. แอบถ่ายผมและหัวเราะคิกคักกับเพื่อนใหญ่เลย วันปีใหม่เราไม่ได้เคาว์ดาวน์ด้วยกัน ต่างคนต่างอยู่กับครอบครัว แต่เราก็โทรศัพท์คุยกันข้ามปี พอวางสาย น้องน.ก็ส่งSMSมาบอกHappy New Yearอีกรอบ

..... แต่ก่อนวันรับจริงนี่สิคับ เป็นวันวาเลนไทน์ น้อง น. เรียนที่โรงเรียนกวดวิชา(AFAC) ก่อนจะมาถึงวันนี้ ผมเก็บเงินตัวเองกว่าจะได้100บาท กว่าจะเก็บได้นี่ยากมาก เพราะตอนเด็กๆนี่ได้เงินวันละ30-40บาท ซื้อข้าว,ขนมกินก็เกือบหมดละ เพื่อซื้อช่อดอกกุหลาบไปให้น้อง น. ที่AFAC ตอนม.3นี่ยังไม่มีใบขับขี่นะ อ้อนแม่เพื่อขอรถเวฟขับไปที่AFAC ซึ่งก็ไกลจากบ้านพอสมควร และติดถนนมิตรภาพ ที่เป็นถนนใหญ่ด้วย แต่ด้วยความตั้งใจ เราก็มือนึงขับ มือนึงถือช่อดอกไม้ ขับช้าๆเพราะกลัวดอกไม้ปลิว พอถึงที่ผมก็รอเวลาพักเที่ยง พอพักผมไม่เห็นน้อง น. ลงมา...เลยโทรหา น้องเขาบอกไม่อยากได้ ถ้าเอาไปแม่จะด่า ผมก็ขอให้เขาลงมา น้องน.ก็ไม่ลงมาเอาซะที ว่าด้วยความน้อยใจของผมมันเพิ่มขึ้นๆ ว่าอะไรอ่ะ.. ทำไม.. ผมหมดหนทาง เพราะน้องเขาไม่มีทีท่าว่าจะลงมา ผมเลยทิ้งกุหลาบช่อนั้น แล้วขับรถกลับบ้านทั้งน้ำตา หลังจากนั้นเธอก็เปลี่ยนไป ไม่ค่อยคุยกับเราเหมือนแต่ก่อน โทรไปก็บอกไม่ว่างคุยบ่อยขึ้น พอผมขึ้นไปดูห้องเรียนน้อง น. ก็เห็นหยอกกับผู้ชายคนนึง มารู้ทีหลังว่าเป็นแฟนเก่าชื่อ ต. พอมาดูในHi5เขาก็คุยกันจริงๆ ผมยิ่งน้อยใจเค้าไปอีก ด้วยความน้อยใจและเสียใจผมเลยขอห่างจากน้องเขา พอผมคิดได้ทำใจได้ ก็ไปขอคืนดีน้อง น. น้องเขาก็ยอมคืนดี แต่น้อง น. กับ ต. ก็ยังหยอกเล่นกันเหมือนเดิม ผมได้แต่เงียบและแอบส่องHi5น้อง น. ดูเขาคุยกันหน้าเพจ ผมคงเงียบนานไป น้องน.เลยมาบอกว่า "ห่างขนาดนี้เลิกกันเลยดีกว่า" ผมนี่ติดสตั้นเลย แต่ทำไรไม่ได้ ยิ่งเราเห็นแบบนั้น โดยที่เขาไม่อธิบายให้เราฟัง เราก็ไม่ได้โต้ตอบอะไร ..... พอผ่านไปสักพัก ผมอยากจะกลับไปคบกับน้อง น. เหมือนเดิม น้องเขากลับส่งเพลงๆนึงมาให้ผม เพลงชื่อ "ความเดิมตอนที่แล้ว - ซาซ่า"

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://www.youtube.com/watch?v=f9ppNKO7WFQ

ตอนนั้นผมก็ยังไม่เข้าใจเพลงเท่าไหร่ แต่พอเข้าใจว่า น้องน.ไม่อยากกลับมาคบกับผมอีกแล้ว น้องเขาคงไม่ให้อภัยอะไรผมอีกแล้ว วันเวลา 1 เดือน 14วัน ของผมและน้อง น. มันจบไปแล้ว... ยิ่งเราเรียนจบป.6/ม.3 ต่างคนต่างแยกย้ายกัน ผมทำใจไม่ได้คับ พอวันเปิดรับสมัครของแต่ละโรงเรียน ผมก็ไปสมัครที่นึงที่ โรงเรียน(อพ.) ผมก็ได้เจอน้อง น. อีกครั้ง แต่น้องเขาอยู่ฝั่งตรงข้าม กำลังมาสมัครที่เดียวกัน ผมลังเล กลัวว่าจะทำใจไม่ได้ที่จะเห็นน้อง น. ในโรงเรียนเดียวกัน ผมเลยตัดสินใจไม่สมัครโรงเรียนที่อยากเข้านั้นไปคับ และตั้งแต่วันสมัครเข้าเรียนใหม่ ผมก็ไม่เจอน้อง น. อีกเลย แม้ว่าผมจะไปเล่นกับเพื่อนที่ อพ. บ่อยแต่ก็ไม่เจอน้องเขาอยู่ดี ปัจจุบันผมก็ขับรถเล่นอยู่แถวบ้านม่วงแทบทุกวัน เผื่อว่าสักวันจะบังเอิญขับรถสวนกันหรือเห็นน้อง น. อยู่แถวนั้นบ้าง ... จนถึงตอนนี้เวลานี้ ผมก็ยังลืมน้อง น. ไม่ได้เลยสักวัน แม้ว่าผมมีแฟนใหม่แล้ว ในใจก็ยังคงลืมน้อง น. ไม่ได้จริงๆ



.......
.. ขอขอบคุณทุกท่านที่อุส่าเสียสละเวลาอันมีค่าเข้ามาเยี่ยมชมกระทู้นี้