[CR] แอ่วเหนือ เมืองแพร่กันเต๊อะจ้าวววว

ทริปเมืองแพร่ เกิดขึ้นได้ ก็เพราะ คุณเพื่อน จะมีสามี ^^ นางจะแต่งงานแล้วค่าาาา ต้องไปร่วมเป็นสักขีพยานกับนางซักหน่อย

หลังจากจองตั๋วเรียบร้อย วันที่ 14 พฤศจิกายน ก็ได้เวลา ...... ตื่นเต้นๆ (เพื่อนสนิทคนแรกที่จะแต่งงาน)

9.15 เดินทางขึ้นเครื่องนกแอร์ ไปแพร่ .......     พอไปถึงเกือบๆ 11 โมง
ว่าที่คู่บ่าวสาวก็ขับรถมารับ เพื่อจะไปเช่ารถมอไซค์ (รถเช่าหมด)

จ่ายตังค์ไป 680 บาท (ค่ามัดจำ 500 )  ได้มอไซค์เกียร์ธรรมดามา 1 คัน น้ำมันเต็มถัง พร้อมแผนที่เมืองแพร่ พี่แนะนำให้ไปกินก๊วยเตี๋ยว ร้านกะเหลอ
หืมม ?? ชื่อก็แปลกแระ ลองดูซักหน่อยล่ะกัน

ว่าแล้วก็สวมหมวกกันน็อค บิดไปยังร้านกะเหลอ  ถามว่าหลงทางมั้ยยย จะเหลือเหรอคะ ระดับนี้
เลยไปนู่นไปนี่ แต่สุดท้ายก็เจอ หลงไม่ไกลเท่าไร

สั่งค่ะ กะเหลอ 2 >>> มันเปนก๊วยเตี๋ยวที่มี กระดูกหมูมาเป็นท่อนๆ อร่อยดี ไม่แพงด้วย 40 บาท ชามใหญ่เบิ้มมมม



เมื่อหนังท้องอิ่ม หนังตาก็หย่อน      เอ้ยย ไม่ใช่ๆ เราก็ทำตามคำแนะนำจากป้าที่มากินเตี๋ยวว่า ไปพระธาตุช่อแฮก่อนเต๊อะจ้าววว

ไปๆ พระธาตุช่อแฮ ครั้งนี้ไม่หลง เปิดจีพีเอสในโทสับเอา ไปถึงก็เดินขึ้นไปไหว้พระธาตุ และหลวงพ่อทันใจ ขอพรเอาฤกษ์เอาชัย เดินดูพระธาตุนิดนึง เค้าปิดซ่อมแซมอยู่ จากนั้น ก็ตัดสินใจ ลองไป พระธาตุดอยเล็ง ซึ่งคู่บ่าวสาวแนะนำว่าอย่าไป เพราะทางมันชันมาก เเล้วเราขับมอไซค์มันลำบาก แต่คุณชายบอกว่า ไปเถอะ ไหนๆก็มาแล้ว เทอขับได้ อื้มมม ไปก็ได้





ท่ามกลางแดดร้อนเปรี้ยง เราก็ขึ้นมาถึงข้างบนจนได้ หลังจากไหว้พระธาตุดอยเล็งเสร็จ ก็มาชมวิวเมืองแพร่ สวยดี ถ้าอากาศไม่ร้อน  ตอนนี้ผิวไหม้ไปเรียบร้อยแล้วววว  เมื่อไหว้พระกันเสร็จ เอาไงต่อล่ะทีนี้ ....


อืมมมมม มาแพร่ ก็ต้องไปแพะเมืองผี แต่ มีคนบอกว่า ไม่มีอะไร อย่าไปเลย ไกลด้วย เอ เอาไงๆ

ไปล่ะกัน ไหนๆก็ไหนๆ จีพีเอสก็นำทางต่อไป แต่ระหว่างทาง เจอหนุ่มน้อยนักตกปลาผู้ใจดี นำทางไปแพะเมืองผีจ้าวววว น้องใจดีจิงๆ พี่นับถือน้ำใจ น้องมาส่งตรงปากทางเข้าแพะเมืองผี แล้วก็ขับรถจากไป ... ขอบคุณอีกครั้งค่ะ

สุดท้าย เราก็ถึงแพะเมืองผี ที่นี่มีเรื่องเล่า 555 ข้างในไม่มีอะไรหรอก มีเสาดินสูงๆขึ้นมา ท่ามกลางแดดเเรง ซึ่งน่าจะเกิดจากการกัดกร่อนของธรรมชาติ (ไม่แน่ใจเหมือนกัน)

จุดพีคคือหลังจากที่เรากินส้มตำที่นั่นเสด ตัดสินใจจะเข้าไปดูต้นดิ๊กเดี๊ยม พอเข้าไปถึง คว้าโทสับมาจะถ่ายรูป อ้าวววววว โทรศัพท์หายไปไหน ฮือออ หันหน้ามองแฟน เอาไงดี โทสับหายจริงๆ หาไม่เจอ เนี่ย โทหาก็ไม่มีคนรับ ( ในใจนี่คิดแล้ว เอาไอโฟนหกเอสหรือซัมซุงดี ) นั่งหมดสภาพ เบะปาก จะร้องไห้ แล้วแฟนก็เดินมา พร้อมกับโทสับ เจอแล้วๆ ตกอยู่ในป่า ฮือออออ โล่งใจ



ไปกันต่อ ตอนนี้บ่ายสามแล้ว แต่แดดยังร้อนจ้าอยู่เลย จุดต่อไป เราจะไปที่ คุ้มวงศ์บุรี
เป็นบ้านของจ้าวนางหรืออะไรซักอย่าง ไม่แน่ใจ เสียค่าเข้า 30 บาท เจอคุณยายเจ้าของบ้าน ท่านเล่าว่า ท่านเป็นรุ่นที่สี่ของบ้านหลังนี้ ซึ่งบ้านหลังนี้มีอายุร้อยกว่าปีแล้ว เปนสถานที่ถ่ายทำละครหลายเรื่อง มีห้องใต้หลังคาไว้เป็นห้องพระด้วย ซึ่งห้องนั้นมีเรื่องเล่า เค้าว่าห้ามถ่ายรูป น้องไกด์ประจำบ้านบอกว่า ถ้าถ่ายแล้วจะมีอันเปนไป อึ้ยยย น่ากลัวๆ
ไปที่นี่ อย่าลืมแวะซื้อมะขามนะ อร่อยมากกกกกกกกก



เดินชมบ้านซักพักก็ต้องรีบไป คุ้มเจ้าหลวง ที่นี่ปิด 4.30 ดีนะ ทุกอย่างอยู่ไม่ไกลกันมาก ที่นี่ไม่เสียค่าเข้าชม เข้าไปก็จะรู้สึกแปลกๆ เป็นคุ้มของเจ้านางสมัยก่อน มีของเก่าๆ มีผ้าปัก ถ้วยชาม อยู่ข้างใน เราเดินที่นี่กันแปปเดียว ก็ถ่ายรูปเป็นที่ระลึก แล้วก็เดินทางกลับโรงแรม ที่พัก โหยยยย สลบแปปปป ก่อนจะออกไปกาดกองเก่า กาดที่ขึ้นชื่อมากที่เมืองแพร่



ประมาณหกโมงเย็น ก็ขับรถกินลมไปกาด โหยย บรรยากาศดีมากกกกก มันเย็นๆ สบายๆ ชิลๆ
วันนี้ที่กาดมีงานครบรอบมั้ง มีการแสดง มีของกินฟรีเพียบเลย จัดเป็นซุ้มๆ เดินเข้าไป อาหารเพียบ ที่สำคัญ ราคาถูกมากด้วย รักอ่ะ
เดินไปเดินมาจนทั่ว ได้ของกินติดไม้ติดมือพออิ่ม ก็เดินทางไปประตูชัย ไปตามหา 3 ร้านที่คนเมืองแพรแนะนำว่าต้องมา



ร้านแรก ร้านลูกชิ้นนายอ้วน ลูกชิ้นลูกเล็กๆ 2 ไม้ 5 บาท จัดไปค่าาาา อร่อยนะ อร่อยสมคำร่ำลือ แต่แฟนบอกว่าเฉยๆ
ร้านที่สอง ร้านเยนตาโฟ ร้านนี้ เราว่าเฉยๆ แต่แฟนบอก อร่อยมากกกกกก
ร้านที่สาม ร้านขนมหวาน มีซาหริ่ม ไอติม ทับทิมกรอบ อันนี้ ทั้งสองคน บอกว่า ก็เฉยๆ แหละ



แต่มาครบสามร้านเรียบร้อย ถือว่า คุ้มมมม จบทริปแพร่วันแรก .... เดินทางกลับโรงแรม เตรียมพร้อมสำหรับงานแต่งพรุ่งนี้
อยากจะบอกว่า หลับก่อนเจ้าสาวอีกจ้าาา ว่าที่เจ้าสาวแอบเเซวว่า ทำไม มันกลัวตามันโตสู้ชั้นไม่ได้รึยังไง รีบนอนขนาดนี้ 55555



วันที่ 15 พ.ย. 2558
งานแต่งเริ่มขึ้น ชั้นซาบซึ้งใจ น้ำตานี่ปริ่มๆแล้ว แกสวยมากกกก ชุดไทยเข้ากะแกเป็นที่สุด ดีใจที่แกสองคนได้แต่งงานกัน ดีใจด้วยจริงๆ
พิธีการทางภาคเหนือก็เริ่มขึ้น สู่ขอกันตามประเพณี
แต่เราอยู่ไม่จบงาน ก็ต้องเตรียมตัวขึ้นเครื่องกลับเเล้ว บะบายนะแก มีลูกไวๆ เผื่อชั้นจะมาหาอีก ^^

ก่อนกลับเราแวะไปเติมน้ำมัน แล้วมองไปที่นาฬิกา เวลายังเหลืออีกนิดนุง ไปมะ ไปบ้านประทับใจ ที่สุดท้าย เก็บให้หมด เก็บให้ครบ
ใช้จีพีเอสนำทางอีกเช่นเคย ปรากดว่า มันพาไปบ้านใครก็มะรุ เป็นบ้านไม้สักเหมือนกันแหละ แต่ไม่น่าใช่สถานที่ท่องเที่ยว และด้วยความกลัวหมา ก็ขับมอไซค์รีบออกมาจากซอยนั้น ปรากดว่าเจอป้ายบอกทาง อืมมมม ไปๆ ไปถึงก็ลังเล จะเข้าไปดีมั้ย เสียค่าเข้าคนละ 40 บาท กระเป๋าเป้ก็หนัก แต่ ไหนๆก็มาแล้ว ป่ะ เข้ากัน ได้พวงกุญแจที่ระลึกมา 2 อัน เข้าไปดูข้างใน เป็นบ้านคนอ่ะ ที่ทำจากไม้สัก อลังการงานสร้างมากกกกกก เดินได้ไม่นาน ก็ต้องรีบกลับไปคืนมอไซค์ที่แอร์พอร์ทแล้ว บะบายนะจ้าววว เมืองแพร่ เมืองที่คนใจดีสุดๆ