สวัสดีทุกท่านคะ จากหัวเรื่องเลยนะคะจะมาเล่าประสบการณ์ที่ไม่ค่อยดีเดี่ยวกับการบริจากเลือด เป็นสาเหตุว่าทำไมตอนนี้เรา ถึงไม่อยากขึ้นเตียงบริจากเลือดเท่าไร T^Tมันตะเตือตไต
เริ่มเลยนะคะ
เราบริจากเลือดมาตั้งแต่อายุ17ปี ตอนนั้นก็ประมาน ม.6 ทางโรงเรียนได้จัดกิจกรรมบริจากเลือดขึ้นมา โดยมาพยาบาล มาจาก ร.พ รัฐ ประจำจังหวัด ตอนบริจากครั้งแรก คือ โดยส่วนตัวก็ไม่ได้กลัวเข็มหรืออะไรเลยนะคะ เลยลองลงชื่อกรอกแบบสอบถาม ชั่งน้ำหนัก พอขึ้นเตียง พี่พยาบาลคนสวย ก็แทงเข็ม คือ...มือเบามาก ฟินมาก~~~ ระหว่างบริจากเลือดก็มีป้าตีกระบังลม ของกาชาติ มาค่อยให้กำลังใจเป็นระยะ เลือดเราไหลดีคะ ไม่นานเท่าไรก็เต็มถุง จากนั้นก็บริจากอีก1ครั้ง ก่อนที่จะจบม.6
จากนั้น เราก็เข้ามหาลัยคะ แต่ติดมหาลัยไม่ได้ไกลบ้านมาก นั้งรถ1.30hr-2hrก็ถึงบ้านแล้ว เปลี่ยนที่เปลี่ยนถิ่น จึงมีโอกาศได้สัมพัส ฝีมือการแทงเข็มของพยาบาลจังหวัดนี้คะT^T
ปี1:
ปีนี้บริจากใต้คณะ คะด้วยความมีประสบการณ์ที่ดีจากตอนม.6 เลยไปแบบไม่กลัวอะไร เลยนองลงเตียง แล้วพี่พยาบาลวันกลางคนก็มา แทงเข็ม สัมพัสแรก คือหนัก ระดับหนึ่ง แต่พอทนไหว แต่แทงครั้งเดียวเลือดก็ออกเลย แต่รู้สึกเจ็บจังT^T
ปี2:
ปีนี้ ฝังใจพอควร
เราก็ไปบริจากตามปกติ นี้แหละคะ ก่อนขึ้นเตียง มีพยาบาล1คน และ (น่าจะเป็น) น.ศ สาธาระณะสุข 1คน แต่เราก็ไม่แน่ใจว่าใช่ไหมเพราะเขาใส่เสื้อโปโลเกงยีนส์ ธรรมดา
พอเราขึ้นเตียง
พยาบาล:เดี๋ยวให้คนนี้แทงเข็มนะ
เรา:คะ
นศคนนั้น:เอาเลยหรอคะ
พยาบาล:เนี้ยยยเอาเลย เส้นเขาหาง่ายจะตาย//เอานิ้วๆกดๆจิ้มแขนเรา
นศ คนนั้น://ถอดปลอกเข็ม(เข็มสั่นมาก มือเธอสั่นมาก) แล้วเอามือกดแขน
เรา:เบาๆนะ//ยิ้ม~
นศ คนนั้น:อื้อ//กลืนน้ำลาย
จากนั้นนางก็แทงเข็มจ้า มือหนักพอควร จนเราหลับตา แล้วโอ้ยเบาๆ ผลคือนางแทงไม่โดนเส้น เลือดไม่ออด
นศคนนั้น://ทิ้งทุกอย่างในมือ แล้วปล่อยให้เข็มคาแขนโด่เด่ ไว้อย่างนั้น//พี่ขาดูคนนี้ให้หนูทีเลือดเขาไม่ออก
พยาบาล:ไหนดูซิ //นางกดเส้นเรา แล้วจับเข็ม(ที่คาแขนไว้) วนซ้ายนิดๆ วนขวาหน่อยๆ แล้วดันเข้าไป เลือดก็ไหลลงถุงคะ แต่.........gu เจ็บ T^T// อา ออกแล้ว เส้นหาง่ายจะตายกลัวอะไร (หันไปพูดกับ นศ คนนั้น)
สรุป: แขนม่วงไปเป็นอาทิตย์คะT^T
ปี3:
ปีนี้ไม่มีอะไรพอเศษคะ แต่ โดนแทง อยู่2-3 รอบ ที่แขนขวา สรุป ม่วงเป็นอาทิตย์คะ จนเพื่อนถามว่า
“นี้เมิงไปบริจากเลือดหรือเมิงไปซ้อมกับพยาบาลมาวะ”
ปี4:
ปีนี้ ทำเอาเรากลัวมาก
เราไปบริจากเลือดตามปกตินี้แหละคะ แนะนานพยาบาลทีมเดิม T^T
พอเราทำแบบสอบถาม แล้วเดินไป ที่เตียง สิ่งที่เราเจอคือ คุณป้าวัยกลางคน และพยาบาล
พยาบาล:เนี้ยๆหนูเดี๋ยวให้ป้าเขาแทงเข็มนะป้าเขามือเบา
เรา:คะ
ป้า://ดึงเข็มมาจากมือพยาบาลด้วยความ กระเหียนกระหือรือ// ไหนดูเส้นซิ
พยาบาล:จิ้มๆ นี้ๆตรงนี้ หาง่ายๆ
ป้า://แทง//อาวทำไมเลือดไม่ออก
พยาบาล:ไหนดูซิ//ดึงออกแล้วแทงใหม่//อาวไม่ออก(พร้อมเรียกพยาบาลอีกท่าน)
พยาบาล2:ไหนๆดูซิ ดงออกแล้ว แทง อีกรอบ //พร้อมคว้าน//ทำไมไม่ออก
พอดึงเข็มออกเลือดเราไหลออดมา ชนิดที่ว่าแขนชุ่มฉ่ำ จากนั้นก็เช็ดๆแขนก่อนที่จะเปลี่ยนข้าง พอเปลี่ยนไปอีกข้างก็แทง ซัก2-3 รอบ เลือดถึงจะออก จากนั้นเราก็นอนให้เลือดไป ซักพัก ก็มี ป้าๆตีกระบังลม เหล่ากาชาติ มายืนมุงเราซัก5-8คน พร้อมถ่ายรูปเราT^T แล้วจากนั้น ก็มีป้ากระบังลม มาจับมือเราให้บีบลูกบอลพร้อมยกขึ้นยกลง T^T จนพยาบาลต้องมาไล่
พยาบาลสาว:ให้น้องนอนเฉยๆได้ไหมคะ
ป้ากระบัง:ถ้าจับไม่ได้ก็ติดป้ายไว้ที่น้องด้วยนะว่าห้ามจับ
พยาบาลสาว:พอเถอะ
พอซักพักเหมือนเลือดไม่ไหล พยาบาลสาว ก็มาดู สรุปแขนเราคอต(เขาใช้คำนั้นนะ)
พยาบาลสาว:ขอเอาออกนะ มันไม่ไหลแล้ว
เรา:คะ..แย่จังT^T
ป้ากระบัง://เดินมาดูอีกรอบ//ทีหลังแปะป้ายไว้ก็ดีนะ จะได้ไม่จับ
เรา://มอง//
จากวันนั้นเลือดเราซึมที่แขน ประมาน2วัน ม่วงมาก เขียวมาก เจ็บมาก T^T ถามว่าทุกวันนี้อยากบริจากอยู่ไหม ก็อยากนะคะ แต่ มันเริ่ม กลัว แล้วอะคะT^T
ปล.ถ้าใช้ศัพท์อะไรไม่ถูกต้อง ขออภัยด้วย เรื่องทั้งหมดคือเรื่องจริง T^T
จากคนไม่กลัวการบริจากเลือด จะเลิกบริจากเพราะคนแทงเข็มมือหนัก
เริ่มเลยนะคะ
เราบริจากเลือดมาตั้งแต่อายุ17ปี ตอนนั้นก็ประมาน ม.6 ทางโรงเรียนได้จัดกิจกรรมบริจากเลือดขึ้นมา โดยมาพยาบาล มาจาก ร.พ รัฐ ประจำจังหวัด ตอนบริจากครั้งแรก คือ โดยส่วนตัวก็ไม่ได้กลัวเข็มหรืออะไรเลยนะคะ เลยลองลงชื่อกรอกแบบสอบถาม ชั่งน้ำหนัก พอขึ้นเตียง พี่พยาบาลคนสวย ก็แทงเข็ม คือ...มือเบามาก ฟินมาก~~~ ระหว่างบริจากเลือดก็มีป้าตีกระบังลม ของกาชาติ มาค่อยให้กำลังใจเป็นระยะ เลือดเราไหลดีคะ ไม่นานเท่าไรก็เต็มถุง จากนั้นก็บริจากอีก1ครั้ง ก่อนที่จะจบม.6
จากนั้น เราก็เข้ามหาลัยคะ แต่ติดมหาลัยไม่ได้ไกลบ้านมาก นั้งรถ1.30hr-2hrก็ถึงบ้านแล้ว เปลี่ยนที่เปลี่ยนถิ่น จึงมีโอกาศได้สัมพัส ฝีมือการแทงเข็มของพยาบาลจังหวัดนี้คะT^T
ปี1:
ปีนี้บริจากใต้คณะ คะด้วยความมีประสบการณ์ที่ดีจากตอนม.6 เลยไปแบบไม่กลัวอะไร เลยนองลงเตียง แล้วพี่พยาบาลวันกลางคนก็มา แทงเข็ม สัมพัสแรก คือหนัก ระดับหนึ่ง แต่พอทนไหว แต่แทงครั้งเดียวเลือดก็ออกเลย แต่รู้สึกเจ็บจังT^T
ปี2:
ปีนี้ ฝังใจพอควร
เราก็ไปบริจากตามปกติ นี้แหละคะ ก่อนขึ้นเตียง มีพยาบาล1คน และ (น่าจะเป็น) น.ศ สาธาระณะสุข 1คน แต่เราก็ไม่แน่ใจว่าใช่ไหมเพราะเขาใส่เสื้อโปโลเกงยีนส์ ธรรมดา
พอเราขึ้นเตียง
พยาบาล:เดี๋ยวให้คนนี้แทงเข็มนะ
เรา:คะ
นศคนนั้น:เอาเลยหรอคะ
พยาบาล:เนี้ยยยเอาเลย เส้นเขาหาง่ายจะตาย//เอานิ้วๆกดๆจิ้มแขนเรา
นศ คนนั้น://ถอดปลอกเข็ม(เข็มสั่นมาก มือเธอสั่นมาก) แล้วเอามือกดแขน
เรา:เบาๆนะ//ยิ้ม~
นศ คนนั้น:อื้อ//กลืนน้ำลาย
จากนั้นนางก็แทงเข็มจ้า มือหนักพอควร จนเราหลับตา แล้วโอ้ยเบาๆ ผลคือนางแทงไม่โดนเส้น เลือดไม่ออด
นศคนนั้น://ทิ้งทุกอย่างในมือ แล้วปล่อยให้เข็มคาแขนโด่เด่ ไว้อย่างนั้น//พี่ขาดูคนนี้ให้หนูทีเลือดเขาไม่ออก
พยาบาล:ไหนดูซิ //นางกดเส้นเรา แล้วจับเข็ม(ที่คาแขนไว้) วนซ้ายนิดๆ วนขวาหน่อยๆ แล้วดันเข้าไป เลือดก็ไหลลงถุงคะ แต่.........gu เจ็บ T^T// อา ออกแล้ว เส้นหาง่ายจะตายกลัวอะไร (หันไปพูดกับ นศ คนนั้น)
สรุป: แขนม่วงไปเป็นอาทิตย์คะT^T
ปี3:
ปีนี้ไม่มีอะไรพอเศษคะ แต่ โดนแทง อยู่2-3 รอบ ที่แขนขวา สรุป ม่วงเป็นอาทิตย์คะ จนเพื่อนถามว่า
“นี้เมิงไปบริจากเลือดหรือเมิงไปซ้อมกับพยาบาลมาวะ”
ปี4:
ปีนี้ ทำเอาเรากลัวมาก
เราไปบริจากเลือดตามปกตินี้แหละคะ แนะนานพยาบาลทีมเดิม T^T
พอเราทำแบบสอบถาม แล้วเดินไป ที่เตียง สิ่งที่เราเจอคือ คุณป้าวัยกลางคน และพยาบาล
พยาบาล:เนี้ยๆหนูเดี๋ยวให้ป้าเขาแทงเข็มนะป้าเขามือเบา
เรา:คะ
ป้า://ดึงเข็มมาจากมือพยาบาลด้วยความ กระเหียนกระหือรือ// ไหนดูเส้นซิ
พยาบาล:จิ้มๆ นี้ๆตรงนี้ หาง่ายๆ
ป้า://แทง//อาวทำไมเลือดไม่ออก
พยาบาล:ไหนดูซิ//ดึงออกแล้วแทงใหม่//อาวไม่ออก(พร้อมเรียกพยาบาลอีกท่าน)
พยาบาล2:ไหนๆดูซิ ดงออกแล้ว แทง อีกรอบ //พร้อมคว้าน//ทำไมไม่ออก
พอดึงเข็มออกเลือดเราไหลออดมา ชนิดที่ว่าแขนชุ่มฉ่ำ จากนั้นก็เช็ดๆแขนก่อนที่จะเปลี่ยนข้าง พอเปลี่ยนไปอีกข้างก็แทง ซัก2-3 รอบ เลือดถึงจะออก จากนั้นเราก็นอนให้เลือดไป ซักพัก ก็มี ป้าๆตีกระบังลม เหล่ากาชาติ มายืนมุงเราซัก5-8คน พร้อมถ่ายรูปเราT^T แล้วจากนั้น ก็มีป้ากระบังลม มาจับมือเราให้บีบลูกบอลพร้อมยกขึ้นยกลง T^T จนพยาบาลต้องมาไล่
พยาบาลสาว:ให้น้องนอนเฉยๆได้ไหมคะ
ป้ากระบัง:ถ้าจับไม่ได้ก็ติดป้ายไว้ที่น้องด้วยนะว่าห้ามจับ
พยาบาลสาว:พอเถอะ
พอซักพักเหมือนเลือดไม่ไหล พยาบาลสาว ก็มาดู สรุปแขนเราคอต(เขาใช้คำนั้นนะ)
พยาบาลสาว:ขอเอาออกนะ มันไม่ไหลแล้ว
เรา:คะ..แย่จังT^T
ป้ากระบัง://เดินมาดูอีกรอบ//ทีหลังแปะป้ายไว้ก็ดีนะ จะได้ไม่จับ
เรา://มอง//
จากวันนั้นเลือดเราซึมที่แขน ประมาน2วัน ม่วงมาก เขียวมาก เจ็บมาก T^T ถามว่าทุกวันนี้อยากบริจากอยู่ไหม ก็อยากนะคะ แต่ มันเริ่ม กลัว แล้วอะคะT^T
ปล.ถ้าใช้ศัพท์อะไรไม่ถูกต้อง ขออภัยด้วย เรื่องทั้งหมดคือเรื่องจริง T^T