สวัสดีค่ะ คือเรามาเรียนไฮสคูลที่ต่างประเทศนะคะ ตอนแรกเราอย่โฮมสเตย์ ก็โฮสพ่อโฮสแม่ละก็เราแค่3คน แต่โฮสเค้ากลัวเราเหงาเลยรับเด็กต่างชาติมาอีกคนนึงค่ะ เขาเป็นคนจีน
ตอนแรกเค้าก็ดูโอเคนะคะ เป็นเด็กช่างคุย แรกๆก็เหมือนอยู่ร่วมกันได้ แต่ที่เห็นได้ชัดคือเค้าจะไม่ค่อยมีเงิน มีปัญหาเรื่องเงินบ่อยๆ เราก็ช่วยเหลือตลอด แต่พอเวลาให้ยืม เวลาจะทวงก็ยากเย็นมากค่ะ กลายเป็นคนให้ยืมไม่กล้าทวงซะงั้น เวลาเราทำขนม เราก็แบ่งให้กินตลอด ไม่เคยงกหรือคิดมากอะไร แต่พอเค้าซื้ออะไรมาเราขอชิม เขาก็ชอบมาย้ำว่า เออเนี่ย เราให้ของเธอเยอะมาก เธอไม่เคยให้อะไรเราเลย เราก็รู้สึกแย่ ของในห้องน้ำก็ใช้ของเราตลอดคาะ สบู่ ยาสีฟัน โฟมล้างหน้า
ช่วงหลังๆเรารู้สึกได้ว่าเหมือนเขาชอบพูดให้เราดูแย่ต่อหน้าโฮสพ่อโฮสแม่เรา เรารู้สึกเบื่อและจิตตกมาก ค่ะ คุยกับคุณแม่ เเม่ก็บอกให้เราปล่อบวาง ไม่ต้องไปสนใจ แต่บางทีเขาก็พูดให้เรารู้สึกแย่ไปเลย อย่างเช่นเวลามาเรียนต่างประเทศ ค่าใช้จ่ายก็เยอะ พ่อแม่เราเป็นห่วง อยากให้เราได้ซื้อของดีๆกิน ท่านก็โอนเงินมาให้ทุกเดือน เดือนละสามพันห้าพัน เราไม่เคยขัดสนอะไรเลยค่ะ ละเขาก็ชอบมาพูดว่า เธอเอาแต่ขอเงินพ่อแม่ เราไม่ขอหรอกเพราะว่าเรารู้สึกผิดมากๆๆ (แต่เขาติดเงินเพื่อนเป็นร้อยๆดอล ) เวลาเขาอยากินอะไรก็ไม่เคยได้ดิน บางวันไม่มีเงินต้องเดินกลับบ้านทุกวัน เราเลยคิดว่า มาว่าเราเป็นลูกใช้เงินพ่อแม่ แต่พ่อแม่เธอจะเสียใจไหม ที่ลูกไม่มีเงิน อดๆอยากๆ ติดเงินคนอื่นไปทั่ว เวลาเราทำอะไรได้ดี เขาก็จะแขวะตลอดเลยค่ะ บางทีก็รู้สึกรำคาญมากๆค่ะที่ต้องอยู่ร่วมกับคนแบบนี้ เราควรทำอย่างไร คิดอย่างไรดีคะที่จะทำให้ชีวิตเรามีความสุข เลิกสนใจคำพูดคนอื่น
เมื่อต้องอยู่กับคนเห็นแก่ตัว
ตอนแรกเค้าก็ดูโอเคนะคะ เป็นเด็กช่างคุย แรกๆก็เหมือนอยู่ร่วมกันได้ แต่ที่เห็นได้ชัดคือเค้าจะไม่ค่อยมีเงิน มีปัญหาเรื่องเงินบ่อยๆ เราก็ช่วยเหลือตลอด แต่พอเวลาให้ยืม เวลาจะทวงก็ยากเย็นมากค่ะ กลายเป็นคนให้ยืมไม่กล้าทวงซะงั้น เวลาเราทำขนม เราก็แบ่งให้กินตลอด ไม่เคยงกหรือคิดมากอะไร แต่พอเค้าซื้ออะไรมาเราขอชิม เขาก็ชอบมาย้ำว่า เออเนี่ย เราให้ของเธอเยอะมาก เธอไม่เคยให้อะไรเราเลย เราก็รู้สึกแย่ ของในห้องน้ำก็ใช้ของเราตลอดคาะ สบู่ ยาสีฟัน โฟมล้างหน้า
ช่วงหลังๆเรารู้สึกได้ว่าเหมือนเขาชอบพูดให้เราดูแย่ต่อหน้าโฮสพ่อโฮสแม่เรา เรารู้สึกเบื่อและจิตตกมาก ค่ะ คุยกับคุณแม่ เเม่ก็บอกให้เราปล่อบวาง ไม่ต้องไปสนใจ แต่บางทีเขาก็พูดให้เรารู้สึกแย่ไปเลย อย่างเช่นเวลามาเรียนต่างประเทศ ค่าใช้จ่ายก็เยอะ พ่อแม่เราเป็นห่วง อยากให้เราได้ซื้อของดีๆกิน ท่านก็โอนเงินมาให้ทุกเดือน เดือนละสามพันห้าพัน เราไม่เคยขัดสนอะไรเลยค่ะ ละเขาก็ชอบมาพูดว่า เธอเอาแต่ขอเงินพ่อแม่ เราไม่ขอหรอกเพราะว่าเรารู้สึกผิดมากๆๆ (แต่เขาติดเงินเพื่อนเป็นร้อยๆดอล ) เวลาเขาอยากินอะไรก็ไม่เคยได้ดิน บางวันไม่มีเงินต้องเดินกลับบ้านทุกวัน เราเลยคิดว่า มาว่าเราเป็นลูกใช้เงินพ่อแม่ แต่พ่อแม่เธอจะเสียใจไหม ที่ลูกไม่มีเงิน อดๆอยากๆ ติดเงินคนอื่นไปทั่ว เวลาเราทำอะไรได้ดี เขาก็จะแขวะตลอดเลยค่ะ บางทีก็รู้สึกรำคาญมากๆค่ะที่ต้องอยู่ร่วมกับคนแบบนี้ เราควรทำอย่างไร คิดอย่างไรดีคะที่จะทำให้ชีวิตเรามีความสุข เลิกสนใจคำพูดคนอื่น