มีเพื่อนคนนึงค่ะ เปนเพื่อนสนิทแบบที่อยู่กลุ่มๆเดียวกันมาสามปี
ตลอดเวลาที่ผ่านมาไม่เคยคิดเลยว่าจะรู้สึกแย่กับคนคนนี้ แต่พอมันนานๆเข้าก้รำคาญค่ะ เวลามีงานกลุ่ม เขาชอบสั่งอย่างเดียวแต่เอางานเข้าตัวที่ทำได้เร็วๆ และทวงอยู่บ่อยๆพร้อมชักสีหน้า(กับคนอื่น) แค่นั้นพอรับได้ค่ะแต่เธอคนนี้ยืมของอยู่ตลอดเวลาและใช้นานมากราวกับเปนของตัวเอง บางทีลืมคืนจนเค้านึกว่าเปนของตัวเอง เราเปนคนไม่ค่อยพูด ไม่กล้าทวงค่ะ บางทีก้ลืม สีเมจิกบางแท่งเค้าก้ยืมละเอาไปเลย ดินสอกดซื้อมาเอง แต่เค้ายืมใช้แทบตลอด ที่เขายืมไม่ใช่ไม่มีนะคะ เค้าก้มีค่ะ เยอะมากด้วยทั้งสีทั้งปากกา แต่ไม่ใช้ บางทียืมบอกว่าขี้เกียจหยิบ แต่เราเองก้ต้องไปค้นมาให้เหมือนกัน
เค้าชอบมาขอมือถือไปเล่นเกมด้วยค่ะละบางทีเราก้อยากถนอมแบทไว้ หูฟังเขาก้ยืม ทั้งๆที่เพิ่งไปซื้อไอโฟนมาใหม่ ของตัวเองก้มีแต่ไม่ใช้ เขาชอบชวนให้ไปห้องน้ำเปนเพื่อนด้วยค่ะ ทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่าไม่เข้าที่โรงเรียน ชอบขอให้ไปเปนเพื่อน แต่พอใกล้ถึงเค้าก้ลืมเราไปเลย บางทีถ้าแอบเดินกลับเค้าคงไม่รู้ด้วยซ้ำ ไม่เคยชวนคนอื่นเลย และไม่ไปคนเดัยว พอปฏิเสธ เค้าก้จะอ้อนค่ะ เปนอย่างนี้ตลอดเวลา ไม่รู้จะทำยังไง ปัญหาอยู่ที่อีกไท่กี่เดือนต้องนอนอยู่หอพักห้องเดียวกันค่ะ เพราะรู้จักกันแค่สามคน ไม่รู้จะปฏิเสธยังไงเพราะเราก้ยังไม่รู้จักคนอื่น ควรจะทำยังไงดีค่ะ ในใจอยากไปบอกเค้ามากในสิ่งที่เรารู้สึก แต่กลัวเค้าจะรับไม่ได้และเสียเพื่อน เสียคนนึงแล้วเค้าจะบอกต่อไปเรื่อยๆก้จะมีคนสงสัยในตัวเราอีก
รำคาญเพื่อน ทำไงดี !?
ตลอดเวลาที่ผ่านมาไม่เคยคิดเลยว่าจะรู้สึกแย่กับคนคนนี้ แต่พอมันนานๆเข้าก้รำคาญค่ะ เวลามีงานกลุ่ม เขาชอบสั่งอย่างเดียวแต่เอางานเข้าตัวที่ทำได้เร็วๆ และทวงอยู่บ่อยๆพร้อมชักสีหน้า(กับคนอื่น) แค่นั้นพอรับได้ค่ะแต่เธอคนนี้ยืมของอยู่ตลอดเวลาและใช้นานมากราวกับเปนของตัวเอง บางทีลืมคืนจนเค้านึกว่าเปนของตัวเอง เราเปนคนไม่ค่อยพูด ไม่กล้าทวงค่ะ บางทีก้ลืม สีเมจิกบางแท่งเค้าก้ยืมละเอาไปเลย ดินสอกดซื้อมาเอง แต่เค้ายืมใช้แทบตลอด ที่เขายืมไม่ใช่ไม่มีนะคะ เค้าก้มีค่ะ เยอะมากด้วยทั้งสีทั้งปากกา แต่ไม่ใช้ บางทียืมบอกว่าขี้เกียจหยิบ แต่เราเองก้ต้องไปค้นมาให้เหมือนกัน
เค้าชอบมาขอมือถือไปเล่นเกมด้วยค่ะละบางทีเราก้อยากถนอมแบทไว้ หูฟังเขาก้ยืม ทั้งๆที่เพิ่งไปซื้อไอโฟนมาใหม่ ของตัวเองก้มีแต่ไม่ใช้ เขาชอบชวนให้ไปห้องน้ำเปนเพื่อนด้วยค่ะ ทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่าไม่เข้าที่โรงเรียน ชอบขอให้ไปเปนเพื่อน แต่พอใกล้ถึงเค้าก้ลืมเราไปเลย บางทีถ้าแอบเดินกลับเค้าคงไม่รู้ด้วยซ้ำ ไม่เคยชวนคนอื่นเลย และไม่ไปคนเดัยว พอปฏิเสธ เค้าก้จะอ้อนค่ะ เปนอย่างนี้ตลอดเวลา ไม่รู้จะทำยังไง ปัญหาอยู่ที่อีกไท่กี่เดือนต้องนอนอยู่หอพักห้องเดียวกันค่ะ เพราะรู้จักกันแค่สามคน ไม่รู้จะปฏิเสธยังไงเพราะเราก้ยังไม่รู้จักคนอื่น ควรจะทำยังไงดีค่ะ ในใจอยากไปบอกเค้ามากในสิ่งที่เรารู้สึก แต่กลัวเค้าจะรับไม่ได้และเสียเพื่อน เสียคนนึงแล้วเค้าจะบอกต่อไปเรื่อยๆก้จะมีคนสงสัยในตัวเราอีก