ทำไมหนังสือนิยายแบบปรัชญาถึงไม่อยู่ในหลักสูตร

จากที่ผมได้ดูภาพยนตร์ต่างประเทศบ่อย จะเห็นว่าหลายๆเรื่องจากหลายๆประเทศ หนังที่เกี่ยวกับการเรียนจะมีคาบเรียนที่คล้ายเราเช่น ครูอ่านสามก๊กหรือพระอภัยมณีในคาบ เป็นต้น แต่เขาจะอ่านวรรณกรรมคลาสสิคของโลกเช่น เช็คสเปีย สงครามและสันติภาพ child44 ที่แฝงด้วยปรัชญาและแง่คิดต่างๆ โดยครูจะถามบ้างเป็นครั้งคราวหรือให้เด็กลองวิเคราะห์ทำไมถึงคิดว่าเป็นแบบนั้น ผู้เขียนต้องการสื่ออะไรหรือมีวิชาปรัชญาแยกออกมาต่างหากให้เด็กได้อ่านวิเคราะห์โต้เถียงกันอย่างเปิดเผย ซึ่งผมมองว่าเป็นสิ่งที่ดีนะครับ ถ้าเราต้องการให้เด็กเราคิดวิเคราะห์ได้และเข้าใจระบบประชาธิปไตยมากขึ้น และที่ผมยกวรรณกรรมไทยขึ้นมาไม่ได้หมายความว่ามันไม่ดีนะครับ แต่เราเรียนเพื่อฝึกภาษาไม่ได้เรียนเพื่อวิเคราะห์นั้นคือประเด็นที่ผมจะสื่อ
ทุกท่านเห็นว่าอย่างไรกันบ้างครับ