เล่นเกม มันแย่มากใช่ไหมครับ

คือผมมีความทุกข์ อยู่บ่อยๆเวลา มีคนพูดถึงผมตอนเล่นเกม มันอาจจะไม่ค่อยแปลกที่เด็กเล่นเกม แต่ผมไม่ใช่เด็กแล้วสิครับ ผมอายุ22จะ23ปีแล้ว
แต่ก็ยังเล่นเกมอยู่ เงินทุกบาททุกสตางค์นั้น ผมทำงานมาตลอดตั้งแต่ อายุ 16ปี มีเงินซื้อนั้นซื้อนี้เอง เรียนไปทำงานไป จนมาซื้อ คอมพิวเตอร์เป็นของตัวเองครั้งแรก ซื้อของขวัญให้ตัวเอง หลังเลิกงาน ก็มาเล่น ดูหนัง ฟังเพลง บ้าง ดูการ์ตูนย์ เล่นเฟสอะไรพวกนี้ คนในครอบครัวผม บางทีก็ไม่พอใจที่ผมเล่นคอม มันทำให้ผมนอนดึก บางที เที่ยงคืน ถ้า พน.วันหยุดอาจเล่นถึงตี1 เลย ก็ได้ แต่ผมการงาน ก็ไม่เคยเสีย เข้างาน8โมง เช้า ตื่นตั้งแต่7โมง ไปทำงาน ไม่สายสักวัน ตั้งแต่ทำงานมา ผมกล้าพูดเลย ไม่เคย ขาดลา มาสายสักครั้งเดียว นอก จากเคยลาครั้งนึงที่แฟนป่วยหนักเลยต้องลาพาไป รพ.
แม่ผมก็พูด"จะเล่นอะไร เมื่อไหร่จะเลิก มันดียังไง"คำพูดอะไรพวกนี้มันทำให้ผมรู้สึกแย่ เพราะเหมือนว่ามองผมว่า งานการอะไรไม่ทำเอาแต่เล่นเกม อนาคตไม่มี เล่นแต่เกม อะไรพวกนี้ ผมอยากจะบอกว่า อนาคตทุกคนอยากมีทั้งนั้นแหละครับ ไม่มีใครไม่ห่วงอนาคตตัวเองหรอก แต่ผมหนะ ทุกวันนี้ผมทำงาน ส่งบ้าน ส่งรถ จ่ายค่าน้ำ ค่าไฟ ของใช้ในบ้าน ให้ตังแม่ใช้อีก ทุกเดือน เงินก็ไม่เคยไป ขอยืมใคร -*- มีแต่คนมายืมสะส่วนใหญ่ เงินเก็บ ก็ต้องเก็บแยกให้เป็นส่วนๆ งานบ้านก็ทำเอง สักผ้าเอง อะไรเอง รับผิดชอบตัวเอง แต่แค่มีงาน อดิเรกในการเล่น เกมด้วยคอมพิวเตอร์ด้วย เท่านั้นเอง ถ้าพูดถึงเรื่องไม่สนใจคนในครอบครัว อันนี้มีบ้าง ตอนหลังผมปรับปรุงตัว เพราะว่า บางทีมันเกินไป อย่างเช่น เวลากินข้าว จะมากินข้าวพร้อมหน้ากัน พูดคุยกันตอนกินข้าว
วันหยุดก็ออกไปเที่ยวพาแฟนไปทำ ธุระบ้าง เอาง่ายๆผมเล่นเกมล้วนๆเลยนะ จะเป็นตอนเลิกงาน เวลา 6โมงเย็นถึง3ทุ่มเท่านั้นแหละ พอแฟนเลิกงาน3ทุ่มผมก็ออกไปรับแฟน กลับบ้าน แล้วก็กลับมา กินข้าวดูหนัง ดูการ์ตูนย์(ดูในคอม)อะไรแค่นี้ จนถึงเที่ยงคืน ค่อยนอน

ผมอยากถามว่า ผมมันแย่มากเลยใช่ไหมครับ ที่เป็นแบบนี้ มีวิธีไหนไหมให้ผมเลิกเล่นเกมได้สักที ไม่เข้าใจเอาสะเลย
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่