ขอโทษหัวใจ l "ครั้งหนึ่งเราเคยรักกัน"

วันนี้เมื่อปีที่แล้ว l ( TimeHop แจ้งเตือนได้ตรงเวลา) l
๓ พฤศจิกายน ๒๕๕๗ l เราตามหาคนที่ใช่สำหรับเรา...
ร ะ ห ว่ า ง นี้ เ ร า ไ ด้ เ รี ย น รู้ ม า ก ม า ย กั บ คำ ว่ า "รัก"
ร ส ช า ติ ข อ ง ค ว า ม รั ก
// การได้รักอย่างสุดหัวใจ
// และการเสียใจอย่างสุดซึ้ง
______________________
๓ พฤศจิกายน ๒๕๕๘ l ทุกอย่างจบลงจนไม่รู้จะร้องไห้แบบไหน T___T

"ความรักทำให้ชีวิตเราเปลี่ยน" เราไม่รู้หรอกว่ามันจริงอย่างที่เขาว่าหรือเปล่า เพราะชีวิตเรามันยังวนเวียนอยู่กับอะไรเดิมๆ
1 ปีกับการตั้งคำถาม เพื่อหาคนที่คิดว่าใช่สำหรับเรา...เราตามหาจนเจอและเราก็ปล่อยเธอหายไปแล้ว

     เวลาเรารักใครซักคน เราว่าไม่มีใครหรอกที่เผื่อใจไว้ในวันที่ต้องเลิกกัน พอมีความรัก เราก็อยากจะรักกันไปนานๆ
คงไม่มีใครรักเพื่อเลิก  คงไม่มีใครอยากเสียน้ำตา  เราว่าไม่มีใครหรอกที่จะไม่คาดหวังในความรัก  ยังไงซะเราก็อยากให้มันออกมาดี
และสมบูรณ์แบบมากที่สุด
     ตลอดระยะเวลา 1 ปีของความรักเรา มีทั้งสุขและทุกข์ปนๆกันไป หลายครั้งที่เราห่างหายกันไป ไม่ติดต่อกัน ไม่คุยกัน
มันก็มักจะมีเรื่องราวเกิดขึ้นเสมอ จนกระทั่งเราต้องกลับมาคุยกันครั้งแล้วครั้งเล่า จนบางครั้งเราก็คิดว่า "หรือเราลืมเธอไม่ได้จริงๆ"
ถามตัวเองมาตลอด "ทำไมไม่เริ่มต้นใหม่" มีคนเข้ามามากมายแต่เราก็เลือกที่จะ ป ล่ อ ย ผ่ า น ไ ป . . . เพราะเรา "ไม่เคยลืม"

    หากถามว่า..เราอยากย้อนเวลากลับไปไหม ? จริงๆแล้วเราเคยย้อนกลับไปตั้ง 3 ครั้ง ครั้งแล้วครั้งเล่า...
ทุกๆครั้งที่กลับมา เราขอร้องเขาเสมอว่า "อย่าหายไปไหนอีกนะ" พร้อมการสวมกอดทุกครั้งที่เจอ เราจำความรู้สึกตอนนั้นได้เสมอ

#ครั้งแรกเราหายจากกันไปเพราะ l ความไม่ชัดเจน....
          แต่ในความไม่ชัดเจนมันก็ยังทำให้เราสามารถพูดคุยกันได้ ความชัดเจนที่เขาไม่เคยมีให้เราในครั้งแรก ถามว่าเรามีความสุขไหม ?
เราก็มีความสุขนะ แต่ก็แอบหวังลึกๆว่า "วันนึงเขาคงกล้าที่จะชัดเจนกับเรา"
แต่มันน่าเสียดายตรงที่ความผูกพันธ์เหมือนมันจะมีค่ามากกว่าความรัก     ความผูกพันธ์ที่เขามีต่อคนอื่นมากกว่าเรา...
เราแค่เข้าไปผิดเวลา ทุกอย่างมันก็จบลง ถามว่าตอนนั้นเราเจ็บไหม ?
เจ็บมาก เจ็บจนไม่รู้จะทำยังไง....ถามว่าโกรธไหม เกลียดหรือเปล่า ? เคยโกรธ และเคยเกลียด อันนี้ยอมรับ
เราเจ็บที่รู้สึกว่าเขาทำเหมือนเราเป็นของเล่น...

     แปลกนะ เราเคยคิดว่าเราโกรธเขาเอามากๆ แต่เราว่าความรู้สึกโกรธทั้งหมดที่เรามี  มันอาจจะเป็นเพราะความคาดหวังของเราหรือเปล่า
ถ้าโกรธเขา ถ้าเกลียดเขา เราคงไม่มีความรู้สึกเป็นห่วง รู้สึกแคร์ และรู้สึกรอเขาตลอดเวลา จริงๆแล้วเราไม่เคยโกรธหรือเกลียดเขาด้วยซ้ำ
เพราะส่วนหนึ่งมันก็มาจากการกระทำของเราด้วยที่ทำให้ทุกอย่างมันจบลง...

   ครั้งแรกที่จบลงด้วยความไม่ชัดเจนเราก็ยังวนมาเจอกันอีกถึง 2 ครั้ง ส่วน 2 ครั้งนี้มันเป็นการกระทำของเราเอง
ที่ทำให้เราต้องหายจากกันไปอีกครั้ง  เขาคงเหนื่อยกับการที่ต้องมานั่งบอก นั่งบ่น นั่งสอนเราในเรื่องของการใช้ชีวิต  
เราใช้ชีวิตมาแบบไม่มีแบบแผน ใช้ชีวิตแบบค่อนข้างแย่ แย่มาก...แต่เขาก็ทนกับเรานะ  จนบางครั้งเราก็รู้สึกเอือมตัวเอง
และพยายามที่จะเปลี่ยนมันหลายๆครั้ง  มันก็ดูเหมือนจะเปลี่ยนไม่ได้ซักที .....
นั่งมองภาพถ่าย...และนั่งยิ้มให้กับวันเก่าๆ
เราว่าเธอเก่งนะ ...ที่ทำให้เราเป็นแบบนี้ได้
เธอเก่งที่ทำให้เราจำเธอได้แบบไม่เคยลืม
เธอทำให้เราดื่มด่ำกับความทุกข์ทน
เธอทำให้เราคิดถึง...ได้ทุกวันโดยไม่รู้สึกเบื่อ
...
เออ...เธอเก่งว่ะ
"เธอเก่ง"ที่เข้ามาทำให้เรารักเธอจนหมดหัวใจ
"เธอเก่ง"ที่ทำให้เราผูกหัวใจติดกับเรื่องราวในวันวาน
_______________
แต่จริงๆเราก็เก่งนะ...
"เราเก่ง"ตรงที่,,,เราจำทุกๆเรื่องราวได้อย่างชัดเจน
"เราเก่ง"ตรงที่,,,ก้าวเดินไปแต่หัวใจยังหยุดอยู่ที่เดิม
"เราเก่ง"ตรงที่,,,ยังเก็บเธอไว้ที่เดิมไม่เคยเปลี่ยนไป
เก่งแค่ไหนเราก็แพ้เธออยู่ดี...
จริงๆเราควรเดินออกมาตั้งนานแล้ว
และเริ่มต้นใหม่กับใครซักคน
เธอเก่งที่ทำให้เรารักใครไม่ได้อีก
เราพยายามแล้วแต่เราก็ทำไม่ได้
เราแพ้เธอทุกอย่างจริงๆ
ไม่ว่าจะพยายามแค่ไหน
คำว่า "รักเธอ" มันก็ยังติดอยู่ตรงกลางหัวใจ
ทำยังไงดี...เราคิดถึงเธอว่ะ
เราขอโทษนะ
"เราเริ่มต้นใหม่กับใครไม่ได้จริงๆ"
หมดหัวใจที่เคยให้เธอไว้
มันยังอยู่ที่เดิม...
ขอบคุณที่ทำให้รู้ใจตัวเอง
_________
        เราลองพยายามเปิดรับคนใหม่เข้ามา......
เราคิดว่าเราน่าจะลืมเขาได้แล้ว...และพยายามเริ่มต้นใหม่ แต่น่าเสียดาย เราเป็นคนที่ไม่เคยทำไรฝืนใจตัวเองมาก่อน
ครั้งนี้เรารับอีกคนเข้ามา และเราก็ทำร้ายเขาได้อย่างเจ็บปวด เราไม่เคยลืมคนเก่าเลย
ทุกครั้งที่คนเก่าทักมา เพียงแค่เรื่องจำเป็นที่ต้องทัก เราก็หวั่นไหวแล้ว  " ฝืนใจตัวเอง 1 ครั้ง ก็พลาดแล้ว " เราขอโทษนะ"
ที่เรารับใครซักคนเข้ามาในวันที่เราไม่หนักแน่นพอ   เราพอจะเข้าใจแล้วคำว่า "การคบกับคนที่ไม่เคยลืมคนเก่ายังไงก็แพ้"

        เราไม่เคยลืมคนเก่า และเราก็ทำร้ายคนใหม่ เพียงเพราะหัวใจตัวเองที่อ่อนแอและหวั่นไหว เราว่ามันคงเจ็บมาก
เพราะเขาไม่ได้ทำไรผิดเลย เขากลับต้องโดนเราทำร้ายแบบนี้  ทุกครั้งที่เราอยู่กับเขา เรารู้สึกสับสน บางทีก็มีความสุข
บางทีก็รู้สึกผิด แต่เราก็พยายามที่จะฝืนคิดว่าเดี๋ยวมันก็คงจะดี  แต่ไม่เลย...มันพัง ในระยะเวลาแค่แปบเดียว ^^เพียงเพราะเราไม่เคยลืม

       เรารู้ตัวแล้วว่า...เราไม่เคยลืมคนเก่าเลย...สุดท้ายเราก็กลับไป ครั้งนี้กลายเป็นเราเองที่เหมือนจะไม่ชัดเจน
เราไม่ชัดเจนกับคนใหม่ที่ว่า "เราไม่กล้าบอกเขาว่าเราลืมคนเก่าไม่ได้"  เราเห็นแก่ตัว เพราะมัวแต่คิดว่า ...เขาอาจจะเสียใจ
__________________
เรากลับมาคบกับคนเก่าอีกครั้ง..... "ครั้งนี้เขาชัดเจนกับเราทุกอย่าง"

       และครั้งนี้คือครั้งสุดท้ายที่เราอาจจะไม่ได้กลับมาคุยกันอีก เพราะเธอบอกว่าการกลับไปหาเขาครั้งนี้มันคือการแก้แค้น
แปลกดีเนอะ เราไม่เคยคิดแก้แค้นอะไรเลย เรากลับไปเพราะเราต้องการจะเริ่มต้นใหม่แบบช้าๆจริงๆ แต่ในเมื่อเธอคิดว่า
มันคือการแก้แค้นจากเรา เราคงทำอะไรไม่ได้  
           ถ้าบอกว่าที่ผ่านมาคือ "แกล้งรัก"  มันจะเป็นการแกล้งรักได้เนียนมากจริงๆนะ...
ต้องแกล้งคิดถึง    แกล้งทนความคิดถึงไม่ไหวจนต้องรีบไปหา   อยากโทรหาอยากเห็นหน้าอยากพูดอยากคุย
รวมไปถึงแกล้งเป็นห่วงในขณะที่ได้รับข่าวว่าอีกฝ่ายไม่สบาย ไกลแค่ไหนก็จะรีบตามไปดูแล ทั้งๆที่ตอนนั้น
วินาทีนั้นเราติดธุระเหมือนทุกอย่างมันถูกเคลียร์คิว  ให้ว่างไปตอนนั้นเลยทันที
           เป็นอะที่แบบเอาแต่ใจ เพียงเพราะกลัวว่าจะเป็นอะไร  ต้องแกล้งเสียน้ำตาด้วยป่ะ ?
ไม่พอๆต้องแกล้งยิ้มอย่างมีความสุข ด้วยนะ ฟิวลิ่งตอนนั้น  ถ้าไม่มีความสุขยังไงก็ทำไม่ได้
คำว่ารักอ่ะ มันอาจพูดง่ายนะ   คำสั้นๆที่พ้นออกมาจากปาก เพียงไม่กี่วินาที ทำได้ง่ายนิดเดียว
อารมณ์ความรู้สึกอ่ะเราแกล้งไม่เป็นหรอก เรามีความสุขเวลาอยู่ด้วยนะ เราไม่เคยฝืนยิ้มว่ะ
.
และที่สำคัญที่ผ่านมามันไม่ใช่การแกล้งรักเราแกล้งรักได้ไม่นานหรอก


     ครั้งนี้เธอขอให้เราหายกัน  เธอบอกว่าเราทำสำเร็จแล้วกับการที่ทำให้เธอต้องเสียใจ...เธอไม่ฟังแม้คำอธิบาย
และจบคำสุดท้ายด้วย "พอแค่นี้หมดเวรหมดกรรมต่อกัน" คำสั้นๆนะ แต่เจ็บมากว่ะ ไม่เป็นไรเราจะทำตัวเป็นนินจา
แล้วหายไปจากชีวิตเธอเอง เรื่องราวความรักของเรา...หลายๆครั้งต้องขอโทษหัวใจวันละหลายหน ซ้ำแล้วซ้ำอีก
เพราะเราทำหัวใจเหนื่อยและเจ็บบ่อยเกินไป....

ขอบคุณความรักดีๆ...ที่ทำมันพังกับมือ
ขอโทษหัวใจที่ทำให้เจ็บแล้วเจ็บอีก...
______
วันนี้เหลือแค่ความทรงจำให้ "คิดถึง"
ทนไม่ไหวหรอกกับความเจ็บปวดที่ต้องสูญเสีย
แต่มันก็ต้องทน ^^

คนที่รักเรามากๆยังหมดรักเราได้เลย.....เพราะทุกอย่างมันก็มีเกิดขึ้น มีเปลี่ยนแปลง
และสุดท้ายก็หมดไป...อะไรที่มันไม่เปลี่ยนแปลงสิ่งนั้นมักไม่จริง
.
วันนี้รักมาก พรุ่งนี้อาจมากขึ้นหรืออาจจะน้อยลง  จนบางทีอาจไม่เหลือเลย

ไม่มีใครชอบหรอกคำบอกลา และก็ไม่ชอบไปแบบไม่ลาด้วย   เราคนนึงแหละที่ไม่ชอบเราว่ามันรู้สึกแปลกๆหดหู่
พิลึกๆเนอะ จริงๆมันเศร้ามากกว่า ไม่ว่าจะจากเป็นหรือจากตาย  ความรู้สึกเราว่ามันไม่ต่างกัน
หลายๆคนไม่อยากเอ่ยคำลา  จึงเดินจากไปแบบไม่ลา ไปแบบไม่บอกไม่กล่าวปล่อยให้คนที่ยังอยู่ "รอและตั้งคำถาม"


เราไม่มีทางรู้เลยข้อความสุดท้ายที่เรา  ได้คุยกันมันจะเป็นประโยคไหน ?
_______________
ขอโทษ....ขอโทษที่ทำให้เธอเสียใจ
เราทำผิด เราทำพลาดไม่รู้จะทำยังไงให้กลับมาเหมือนเดิม
ความรู้สึกของเธอคงเจ็บเกินเยียวยา ใช่ไหม ?

เราขอโทษเราผิดเองขอโทษที่ทำให้เสียน้ำตา ขอโทษที่ทำลายความไว้ใจ ขอโทษที่ทำโอกาสที่ได้รับพลาดไป
ความรักของเรายังอยู่นะแต่เราไม่รู้หรอกว่า  เธอจะต้องการมันอยู่ไหม ?
อยากให้เธออยู่ต่อนะแต่ไม่รู้ว่าเธอจะไปไหม ? จะยังจับมืออยู่ข้างๆกันแบบนี้ต่อไปอีกหรือเปล่า ?
เราไม่รู้....รู้แต่ตอนนี้   "เราโ-ค-ต-ร- คิดถึงเธอเลยจริงๆ"
Keep In Touch [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้http://pantip.com/topic/33828151 <<กรทู้ที่ผ่านมา Log In เก่า...(เข้ารหัสไม่ได้)

ครั้งแรกก็ไม่ได้คิดว่าจะรักได้มากขนาดนี้ จนบางครั้งก็ลืมว่าการรักมันก็ต้องเผื่อหัวใจเอาไว้
ในวันที่ต้องเจ็บ....บางครั้งเรารู้แต่เราแกล้งไม่รู้  จนหลายๆครั้งมันก็เจ็บแล้วเจ็บอีก
รู้อยู่แล้วความรักที่จากไปมันไม่มีวันกลับมา...ขอโทษนะหัวใจ...เจ็บอีกแล้ว"