สวัสดีค่ะ ที่เราตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเพราะอยากให้คนอื่นที่มีประสบการณ์แบบเรามาแชร์ความรู้สึกกันค่ะ และเราคิดว่าบางทีพี่เขาอาจจะเห็นกระทู้นี้ค่ะ
เราได้รู้จักกับพี่คนนึงผ่านทางเฟสบุ๊คค่ะ พี่เค้าแอดเรามาแล้วก็มาถล่มไลค์ให้เรา เราก็ไปบอกว่าแต้งไลค์เค้าค่ะ แล้วเรากับพี่เค้าก็คุยกันมาตลอดค่ะ คุยกันมาก็หลายเดือนค่ะ วันนึงมันมีเรื่องบังเอิญเกิดขึ้นค่ะ เพื่อนของเรามาชวนเราไปเรียนพิเศษค่ะ เราก็ไปเรียน แล้วเราก็เจอพี่เขาค่ะ พี่เขาเรียนพิเศษที่เดียวกับเราค่ะ เราก็ไม่รู้มาก่อนค่ะว่าพี่เขาเรียนที่นี่ <เรากับพี่เขาเรียนคนละโรงเรียนกันค่ะ เราเรียนโรงเรียนหญิงล้วน พี่เขาเรียนโรงเรียนสหค่ะ> แล้วพอพี่เขาเห็นเราเขาก็ยิ้มให้เราค่ะ เราก็ยิ้มให้เขา แต่เราก็ยังไม่ได้อะไรน้ะตอนนั้น พอเรากลับบ้าน พี่เขาก็ทักมาว่า "วันนี้พี่เจอน้องด้วยอ่ะ" เราก็แกล้งบอกพี่เขาว่า "ถ้าเจอกันอีกพี่ต้องเลี้ยงขนม" พี่เขาก็ตกลงค่ะ พอถึงวันที่เราไปเรียนพิเศษอีก เราก็เจอพี่เขาค่ะ พอเลิกเรียนเราก็ลงมาจะกลับบ้าน พี่เขาก็เดินมาหาเราค่ะ แล้วเขาก็บอกว่า "ไหนบอกจะให้เลี้ยงขนม" เราก็ยิ้มค่ะ เพื่อนเรามันก็แซวว่า "แฟนหรอออ" เราก็บอกว่าไม่ใช่ แค่พี่เฉยๆ เพื่อนเรามันก็แซวไปเรื่อยค่ะ เราก็เขินค่ะ เพราะเราเริ่มรู้สึกดีกับพี่เขาค่ะ
พอเรากับพี่เขาเริ่มสนิทกันมากขึ้น เราก็ยิ่งรู้สึกดีกับพี่เขาค่ะ เวลาเราพี่ปัญหาอะไรเราก็ไปปรึกษาพี่เขาตลอดเลยค่ะ พี่เขาเป็นคนเรียนเก่งค่ะ พี่เขาเก่งคณิต เราอ่อนคณิตมากค่ะ เรามีการบ้านเราก็ถ่ายรูปไปให้พี่เขาทำให้ค่ะ พี่เขาดีกับเรามากค่ะ
พอมาวันนึงเราก็บอกพี่เขาไปค่ะว่าเรารู้สึกดีๆกับพี่เขาค่ะ <ไม่ใช่ว่าเราเป็นคนแรดอะไรน้ะ แต่แค่เราไม่อยากเก็บความรู้สึกไว้อ่ะ5555> พี่เขาก็บอกว่ารู้สึกดีกับเราเหมือนกันค่ะ เรากับพี่เขาก็เลยคบกันเป็นแฟนค่ะ เราดีใจมาก รู้สึกดีมากค่ะ <แต่เราไม่ได้บอกพ่อแม่น้ะว่าเรามีแฟนเพราะเขายังไม่อยากให้เราคิดเรื่องนี้ค่ะ แต่เราไม่ได้ทำอะไรที่เสียหายเลยน้ะ เราอยู่ในขอบเขตตลอดเวลาค่ะ>
เวลาเรามีการบ้านอะไรเราก็เอาไปให้พี่เขาทำให้ค่ะ พี่เขาก็ทำให้ตลอด แล้วก็สอนเราตลอดค่ะ พี่เขาเป็นแฟนที่ดีที่สุดเท่าที่เราเคยมีแฟนมาเลยค่ะ พี่เขาไม่เจ้าชู้ ไม่เคยทำให้เราร้องไห้เลยค่ะ แล้วเราก็เรียนดีขึ้นด้วยค่ะ
เรากับพี่เขาคบกันมาได้สักพักค่ะ แล้วเรากับพี่เขาเริ่มห่างกันค่ะ เพราะช่วงนั้นพี่เขาสอบ เราก็เข้าใจค่ะ แต่เป็นเพราะเรามันไม่ดีเองค่ะ เราไปคุยกับคนอื่นค่ะ แล้วเราก็ไปถามพี่เขาค่ะ ว่าทำไมเดี๋ยวนี้ไม่คุยกันเลย พี่เขาก็ไม่ตอบเราค่ะ เราถามอะไรไป โทรไปเขาก็ไม่รับค่ะ จนวันนึงเราเลยบอกพี่เขาว่า "เราเลิกกันมั้ย ดูพี่อึดอัดมาก" พี่เขาก็บอกเราว่า "ขอให้น้องโชคดีน้ะ" คือตอนนั้นเราบอกไม่ได้เลยค่ะว่ามันชาแค่ไหน มันเจ็บมากเลยค่ะ เราก็เลิกกับพี่เขาค่ะ แล้วเราก็ไปคุยกับคนอื่นเลย เราคิดว่าเราไม่ได้รู้สึกอะไรกับพี่เขาแล้ว แต่มันไม่ใช่เลยค่ะ กลายเป็นเราคิดถึงพี่เขา กลายเป็นเราเสียใจมากกว่าเดิมค่ะ
เพราะเวลาที่เราคิดถึงพี่เขา ภาพวันเก่าๆมันก็กลับเข้ามาค่ะ มันยังติดอยู่ในใจตลอดค่ะ มันทำให้เรานึกถึงวันที่เรามีพี่เขาอยู่ใกล้ๆค่ะ ถึงพี่เขาจะไม่ได้รักเราก็ตาม แต่มันก็คือวันเวลาที่แสนมีความสุขค่ะ ถึงวันนี้เราก็ยังเหมือนเดิมค่ะ ทุกวันเรายังร้องไห้ค่ะ เวลาที่นึกถึงพี่เขา แต่ไม่ได้มีพี่เขาอยู่ตรงนี้ คนอื่นที่ไม่เคยรู้สึกแบบเรา เขาก็จะไม่เข้าใจว่าจะไปร้องไห้ทำไม เราไม่ได้อยากร้องน้ะ แต่มันกลั้นไว้ไม่อยู่ค่ะ แล้วพี่เขาก็บอกว่า ตอนนี้พี่เขามีคนที่เขารักแล้วค่ะ
เราแค่อยากให้พี่เขารู้ค่ะ ว่าที่ผ่านมาเราอยากขอโทษกับสิ่งที่ทำลงไป ว่าที่ผ่านมาเราคิดถึงพี่เขาสุดหัวใจค่ะ เราอยากให้พี่เขากลับมาค่ะ ถึงแม้เขาจะไม่ได้รักเรา แต่สิ่งที่เขาเคยทำทุกอย่างให้เรา มันก็ทำให้เรารู้สึกว่าเหมือนพี่เขารักเราค่ะ ทุกวินาทีที่เรามีพี่เขา เรามีความสุขทุกวินาทีค่ะ
ถึงพี่เขาจะรักใครไปแล้วก็ตาม หรือพี่เขาจะไม่กลับมา หรือพี่เขาจะเกลียดเราไปแล้ว แต่เรายังรักพี่เขาเหมือนเดิมค่ะ ภาพเก่าๆ วันเก่าๆยังอยู่ในหัวใจเราค่ะ ที่จะบอกพี่เขาอย่างสุดท้ายคืออยากให้พี่เขารู้ว่าเรายังรักพี่เขาเหมือนเดิมค่ะ อยากให้พี่เขากลับมาเป็นเหมือนเดิมค่ะ
--------- พี่เขาเรียนอยู่โรงเรียนสหชื่อดังแถวถนนเทศา จังหวดนครปฐมค่ะ --------------
พี่คนนั้น
เราได้รู้จักกับพี่คนนึงผ่านทางเฟสบุ๊คค่ะ พี่เค้าแอดเรามาแล้วก็มาถล่มไลค์ให้เรา เราก็ไปบอกว่าแต้งไลค์เค้าค่ะ แล้วเรากับพี่เค้าก็คุยกันมาตลอดค่ะ คุยกันมาก็หลายเดือนค่ะ วันนึงมันมีเรื่องบังเอิญเกิดขึ้นค่ะ เพื่อนของเรามาชวนเราไปเรียนพิเศษค่ะ เราก็ไปเรียน แล้วเราก็เจอพี่เขาค่ะ พี่เขาเรียนพิเศษที่เดียวกับเราค่ะ เราก็ไม่รู้มาก่อนค่ะว่าพี่เขาเรียนที่นี่ <เรากับพี่เขาเรียนคนละโรงเรียนกันค่ะ เราเรียนโรงเรียนหญิงล้วน พี่เขาเรียนโรงเรียนสหค่ะ> แล้วพอพี่เขาเห็นเราเขาก็ยิ้มให้เราค่ะ เราก็ยิ้มให้เขา แต่เราก็ยังไม่ได้อะไรน้ะตอนนั้น พอเรากลับบ้าน พี่เขาก็ทักมาว่า "วันนี้พี่เจอน้องด้วยอ่ะ" เราก็แกล้งบอกพี่เขาว่า "ถ้าเจอกันอีกพี่ต้องเลี้ยงขนม" พี่เขาก็ตกลงค่ะ พอถึงวันที่เราไปเรียนพิเศษอีก เราก็เจอพี่เขาค่ะ พอเลิกเรียนเราก็ลงมาจะกลับบ้าน พี่เขาก็เดินมาหาเราค่ะ แล้วเขาก็บอกว่า "ไหนบอกจะให้เลี้ยงขนม" เราก็ยิ้มค่ะ เพื่อนเรามันก็แซวว่า "แฟนหรอออ" เราก็บอกว่าไม่ใช่ แค่พี่เฉยๆ เพื่อนเรามันก็แซวไปเรื่อยค่ะ เราก็เขินค่ะ เพราะเราเริ่มรู้สึกดีกับพี่เขาค่ะ
พอเรากับพี่เขาเริ่มสนิทกันมากขึ้น เราก็ยิ่งรู้สึกดีกับพี่เขาค่ะ เวลาเราพี่ปัญหาอะไรเราก็ไปปรึกษาพี่เขาตลอดเลยค่ะ พี่เขาเป็นคนเรียนเก่งค่ะ พี่เขาเก่งคณิต เราอ่อนคณิตมากค่ะ เรามีการบ้านเราก็ถ่ายรูปไปให้พี่เขาทำให้ค่ะ พี่เขาดีกับเรามากค่ะ
พอมาวันนึงเราก็บอกพี่เขาไปค่ะว่าเรารู้สึกดีๆกับพี่เขาค่ะ <ไม่ใช่ว่าเราเป็นคนแรดอะไรน้ะ แต่แค่เราไม่อยากเก็บความรู้สึกไว้อ่ะ5555> พี่เขาก็บอกว่ารู้สึกดีกับเราเหมือนกันค่ะ เรากับพี่เขาก็เลยคบกันเป็นแฟนค่ะ เราดีใจมาก รู้สึกดีมากค่ะ <แต่เราไม่ได้บอกพ่อแม่น้ะว่าเรามีแฟนเพราะเขายังไม่อยากให้เราคิดเรื่องนี้ค่ะ แต่เราไม่ได้ทำอะไรที่เสียหายเลยน้ะ เราอยู่ในขอบเขตตลอดเวลาค่ะ>
เวลาเรามีการบ้านอะไรเราก็เอาไปให้พี่เขาทำให้ค่ะ พี่เขาก็ทำให้ตลอด แล้วก็สอนเราตลอดค่ะ พี่เขาเป็นแฟนที่ดีที่สุดเท่าที่เราเคยมีแฟนมาเลยค่ะ พี่เขาไม่เจ้าชู้ ไม่เคยทำให้เราร้องไห้เลยค่ะ แล้วเราก็เรียนดีขึ้นด้วยค่ะ
เรากับพี่เขาคบกันมาได้สักพักค่ะ แล้วเรากับพี่เขาเริ่มห่างกันค่ะ เพราะช่วงนั้นพี่เขาสอบ เราก็เข้าใจค่ะ แต่เป็นเพราะเรามันไม่ดีเองค่ะ เราไปคุยกับคนอื่นค่ะ แล้วเราก็ไปถามพี่เขาค่ะ ว่าทำไมเดี๋ยวนี้ไม่คุยกันเลย พี่เขาก็ไม่ตอบเราค่ะ เราถามอะไรไป โทรไปเขาก็ไม่รับค่ะ จนวันนึงเราเลยบอกพี่เขาว่า "เราเลิกกันมั้ย ดูพี่อึดอัดมาก" พี่เขาก็บอกเราว่า "ขอให้น้องโชคดีน้ะ" คือตอนนั้นเราบอกไม่ได้เลยค่ะว่ามันชาแค่ไหน มันเจ็บมากเลยค่ะ เราก็เลิกกับพี่เขาค่ะ แล้วเราก็ไปคุยกับคนอื่นเลย เราคิดว่าเราไม่ได้รู้สึกอะไรกับพี่เขาแล้ว แต่มันไม่ใช่เลยค่ะ กลายเป็นเราคิดถึงพี่เขา กลายเป็นเราเสียใจมากกว่าเดิมค่ะ
เพราะเวลาที่เราคิดถึงพี่เขา ภาพวันเก่าๆมันก็กลับเข้ามาค่ะ มันยังติดอยู่ในใจตลอดค่ะ มันทำให้เรานึกถึงวันที่เรามีพี่เขาอยู่ใกล้ๆค่ะ ถึงพี่เขาจะไม่ได้รักเราก็ตาม แต่มันก็คือวันเวลาที่แสนมีความสุขค่ะ ถึงวันนี้เราก็ยังเหมือนเดิมค่ะ ทุกวันเรายังร้องไห้ค่ะ เวลาที่นึกถึงพี่เขา แต่ไม่ได้มีพี่เขาอยู่ตรงนี้ คนอื่นที่ไม่เคยรู้สึกแบบเรา เขาก็จะไม่เข้าใจว่าจะไปร้องไห้ทำไม เราไม่ได้อยากร้องน้ะ แต่มันกลั้นไว้ไม่อยู่ค่ะ แล้วพี่เขาก็บอกว่า ตอนนี้พี่เขามีคนที่เขารักแล้วค่ะ
เราแค่อยากให้พี่เขารู้ค่ะ ว่าที่ผ่านมาเราอยากขอโทษกับสิ่งที่ทำลงไป ว่าที่ผ่านมาเราคิดถึงพี่เขาสุดหัวใจค่ะ เราอยากให้พี่เขากลับมาค่ะ ถึงแม้เขาจะไม่ได้รักเรา แต่สิ่งที่เขาเคยทำทุกอย่างให้เรา มันก็ทำให้เรารู้สึกว่าเหมือนพี่เขารักเราค่ะ ทุกวินาทีที่เรามีพี่เขา เรามีความสุขทุกวินาทีค่ะ
ถึงพี่เขาจะรักใครไปแล้วก็ตาม หรือพี่เขาจะไม่กลับมา หรือพี่เขาจะเกลียดเราไปแล้ว แต่เรายังรักพี่เขาเหมือนเดิมค่ะ ภาพเก่าๆ วันเก่าๆยังอยู่ในหัวใจเราค่ะ ที่จะบอกพี่เขาอย่างสุดท้ายคืออยากให้พี่เขารู้ว่าเรายังรักพี่เขาเหมือนเดิมค่ะ อยากให้พี่เขากลับมาเป็นเหมือนเดิมค่ะ
--------- พี่เขาเรียนอยู่โรงเรียนสหชื่อดังแถวถนนเทศา จังหวดนครปฐมค่ะ --------------