อยากได้ความคิดเห็นเพื่อนๆค่ะ
วันกับแสง ซึ่งเป็นเพื่อนกันตอนที่เป็นทหาร แล้วมีความตั้งใจจะเปิดร้านแอร์ร่วมกันเลยส่งแสงไปฝึกงานร้านแอร์ของน้าที่กรุงเทพ ให้เรียนรู้งาน ตั้งแต่ปี 2551
วันแต่งงานกับจขกท.ปี 2557 เริ่มต้นเปิดร้านแอร์ และเครื่องกรองน้ำ วันทำงานรัฐวิสาหกิจด้วย เปิดร้านได้ตอนเย็นและเสาร์อาทิตย์ จขกท.เลยลาออกจากงานย้ายมาอยู่กับวัน ที่อยู่กับร้านเป็นอาคารพานิชย์ 3 คูหาแบบด้านบนเชื่อมต่อกัน 2 ห้อง ด้านล่างเชื่อมกันหมดค่ะ
จขกท.ไม่ชอบแสงตอนแต่งงาน ไปถ่ายพรีเวดดิ้งก็ไปด้วย แสงขับรถยนต์ไม่เป็น หิวข้าวก็ให้วันพาไปกิน เสียเวลามาก ตอนเย็นไปกินข้าวด้วยกันแล้วบอกจขกท.ว่าถ้ายังไม่ย้ายมา จะให้แฟนของแสงเปิดร้านกาแฟเพราะตัวเองชอบกินกาแฟ ตอนนั้นจขกท.ก็ไม่เคยรู้จักเขา ก็อึ้งๆแต่ไม่ได้โต้ตอบอะไร ได้บอกวันว่าไม่ชอบ เพราะ จขกท.เคยคุยเรื่องความฝันอยากเปิดร้านกาแฟกับวัน แล้วแสงเป็นใครถึงพูดว่าให้แฟนตัวเองเปิดที่บ้านเราได้
จขกท.ย้ายมาอยู่กับวัน วันกลัวจขกท.เหงาเฝ้าร้านคนเดียว เลยจะให้เปิดร้านกาแฟตามความฝันอีกห้องนึง จขกท.ลงทุนเอง ร้านตกแต่งเอง หมดไปเกือบแสน จขกท.ก็ลงทุนเครื่องซักผ้าหยอดเหรียญ และตู้น้ำไว้ทาวเฮ้าส์ของครอบครัววันในตัวเมือง มี 2 ห้อง ปล่อยเช่า 1 ห้อง ก็ได้เดือนละประมาณ 3,000 รายได้ทั้งหมดพอจ่ายค่างวดรถเก๋งของจขกท.
อยู่ได้ซักพัก พ่อวันก็หาคนงานมาให้ 1 คน ทำงานดี ลูกค้าก็เรื่อยๆ ธุรกิจกำลังโต ได้ประมาณ 3 เดือน สุดท้ายคนงานโกงร้านไปเกือบสองแสน
เพิ่งมารู้ว่าช่างคนนี้เคยติดคุกคดีฉ้อโกงมาก่อน พ่อทำไมไม่บอกเราอะ ตอนนี้ใครมาสมัครงานเช็คประวัติกับตำรวจก่อน ไม่ให้โอกาสคนแบบนี้อีกแล้ว จังหวะที่ร้านโดนโกง จขกท.แท้งลูกอยู่โรงพยาบาลหลายวัน วันก็ไม่มีเวลาไปเก็บเงินลูกค้า เลยให้คนงานเก็บเงินลูกค้ามาด้วย เขาก็เชิดเงินไปเลย
ตอนนี้ดำเนินคดีไกล่เกลี่ยแล้ว
จขกท.กับวัน ก็เริ่มต้นธุรกิจอีกครั้ง คือจนมาก เงินเก็บก็หมด เลยได้โอกาสให้แสงมาทำซักที ก่อนหน้านี้ทำไมไม่เอาแสงมาทำ เพราะน้าที่กรุงเทพบอกว่าแสงยังไม่เก่งพอ แต่แสงอยากกลับมาแล้ว ก็เลยขัดใจน้าหนีมาเลย จขกท.ก็ต้องยอมรับขอมองธุรกิจเป็นหลัก เพื่อเงิน แสงมาถึงให้เป็นผู้ร่วมธุรกิจตามที่ตกลงกันไว้จะได้เงินตอนที่ได้งานเท่านั้น วันก็ให้เริ่มทำโดยเขียนรายการของ แสงบอกว่าไม่ทำจะขอเป็นลูกน้อง วันเลยให้เงินเดือน 8,000 บาท ถ้าไม่มีงานที่ร้านให้ไปทำกับพ่อหรือน้องชายวัน ครอบครัววันทำธุรกิจรับเหมาโครงสร้างเหล็ก ที่อยู่ ค่าน้ำไฟ ฟรี ข้าวฟรี กับข้าวซื้อมาเผื่อให้ถึงพรุ่งนี้ตอนเช้าด้วย(เงินเดือนก็ให้ทำไมไม่ซื้อเองวะ จขกท.คิด)
ตอนเช้าแสงจะลงมาเปิดร้านให้ รดน้ำต้นไม้ให้ หุงข้าว ถ้าอยู่ร้านแต่งตัวลงมาข้างล่างไม่เรียบร้อยไม่ใส่เสื้อใส่แต่กางเกงเห็นร่องก้นดำๆ ข้างหน้าจะเห็นปิกัสจูแล้ว กินเหล้าหน้าบ้าน แล้วไม่เก็บให้เรียบร้อย มีก้นบุหรี่ วางเต็ม จขกท.ก็บอกวัน ก็ดีขึ้นแต่ยังมีอยู่
วันเลิกบุหรี ตั้งแต่ จขกท.ย้ายมา จขกท.ไม่ชอบแสง เพราะแสงชักชวนให้วันสูบบุหรี่ จขกท.พูดเสมอไม่มีเพื่อนดีๆที่ไหนชวนเพื่อนสูบบุหรี่หรอก วันดื่มเหล้าเบียร์บางโอกาสเท่านั้น
การอยู่ร่วมกันก็ดีมาตลอด ก็มีเรื่องถูกใจบ้างไม่ถูกใจบ้างก็คงปกติ ทุกวัน วันจะเอาน้ำแข็งใส่ถังให้สำหรับร้านกาแฟ มีบางวันที่บอกให้แสงเอาน้ำแข็งมาใส่ถังให้หน่อย แสงก็ไปเอามาใส่แต่ไม่ปิดฝา น้ำแข็งก็ละลาย จขกท.เห็นเลยพูดกับวันว่าทำเหมือนเด็กส่งน้ำแข็ง เทปุ๊บแล้วก็ไป (ก่อนหน้านี้สั่งน้ำแข็งจากร้านน้ำแข็ง จขกท.ว่าน้ำแข็งไม่สะอาด เวลาละลายแล้วมีแต่เศษฝุ่นตะกอนลอยเต็มเลย ส่งช้ามาก เลยตัดสินใจซื้อเครื่องทำน้ำแข็ง 10 กิโล) จขกท.ก็พูดตลกสนุกสนานเหมือนวันที่ผ่านมา แต่แสงกลับพูดว่า หัดทำเองบ้างสิ จขกท.ก็เลยพูดว่า ว่าอะไรนะ แสงก็เปลี่ยนเรื่องคุย ก็เลยถามวันว่า แสงว่าจขกท.ใช่ไหม วันก็บอกว่าใช่ ตั้งแต่นั้นมาจขกท.ก็วางตัวใหม่ เป็นเจ้าของบ้าน มีเขาเป็นช่างในร้าน ไม่คุยเล่นด้วย ไม่ต่อปากต่อคำ
แสงชอบใช้วัน วันนึงกินก๋วยเตี๋ยวจขกท.ก็ไปเอาถ้วย วันกำลังแกะถุง ส่วนแสงแกะเสร็จแล้ว มานั่งลงแล้วบอกวันไปเปิดทีวี วันบอกแป็บนึงแล้วแสงก็พูดว่าเร็วๆๆดิ วันเลยวางถุงแล้วไปเปิดให้ จขกท.ก็ถามว่าทำไมไม่เปิดเอง หันหน้ามามองจขกท.แล้วไม่ตอบ เวลาจขกท.ถามประมาณว่ากินข้าวแล้วเหรอ หรือชวนกินข้าว แสงก็จะเงียบไม่ตอบแล้วเดินไปเลย เวลาจะให้วันพาไปซื้อของหรือกับข้าวจะกระซิบบอกหรือเรียกให้ไปหาแล้วขับรถพาแสงไป คือมันให้ความรู้สึกแบบ นี่เราเป็นเมียหลวงเหรอ จขกท.ไม่กินข้าวเย็น วันก็เป็นคนกินอะไรง่ายๆ
และก็อีกครั้งแสงกลับมาจากทำงาน ถามว่าไม่มีกับข้าวเหรอ (ตาไม่มีเหรอทำไมไม่ซื้อมาละ จขกท.คิด) วันเลยบอกว่าไม่มีก็ไปซื้อที่ตลาดเดี๋ยวพาไป แสงก็มาเร่ง ซึ่งวันคุยไลน์กะลูกค้าอยู่ ไม่ถึง 5 นาที แสงไม่พอใจแล้วบอกว่าไม่ไปแล้วก็เดินไปไหนไม่รู้ ตอนแรกจขกท.ก็ไม่รู้ว่าเขาไม่ได้ไปด้วยกัน จขกท.ก็แปลกใจอ้าวทำไมกลับมาคนเดียว แล้วก็ตักข้าว เอาจานช้อนขึ้นไปห้องตัวเอง ซักพักวันก็กลับมาเลยถามว่าทำไมแสงไม่ไปด้วย วันบอกว่าไม่รู้ ซื้อผัดไทมาให้แสงและกับข้าวของวันพรุ่งนี้ให้ด้วย อันนี้ก็ดีเกิน จขกท.นิเริ่มไม่พอใจละ
ต้นไม้ของแสง จขกท.ก็ซื้อกระถาง ดิน ใส่ให้ 3 กระถาง ก่อนหน้านี้รดน้ำต้นไม้ให้จขกท.แต่รดแบบขอไปทีบ่ายมาต้นไม้ก็เหี่ยวละ จขกท.ก็โอเคนะ แต่ตอนนี้เอาต้นไม้ตัวเองไปแอบไว้แล้วก็รดแต่ต้นไม้ตัวเอง
วันติดงานคุยกับลูกค้า แสงมาสั่ง จขกท.ให้โทรหาวัน แล้วให้ซื้อกับข้าวมาด้วย คือวันไปคุยงานแล้วยังให้ไปซื้อกับข้าวอีก มันเกินไปไหม จขกท.ก็คุยกับวันว่าสิ่งที่แสงทำมันมากเกินไป รถที่ร้านก็มี(รถกระบะมิซซูแคปสำหรับช่าง) ก็ไม่ไปหัดขับรถกินแต่เหล้าตอนเย็น อยากไปซื้อข้าวก็ขับไปสิ มันจะสามเดือนแล้วที่มาอยู่ วันเอาแต่เงียบ แล้วพูดว่าช่างมัน จขกท.เบื่อมาก เงินเดือนก็ให้ ที่อยู่ ค่าน้ำ ไฟ ฟรีแล้ว น่าจะหมดโปรซื้อกับข้าวให้แล้วนะ จขกท.เลยบอกว่าโอเคงั้นอยู่ใครอยู่มัน จบ!!
พอเช้ามาก็ไปคุยกันแล้วมาบอกว่า แสงจะไปอยู่บ้าน อ้าวแล้วที่คุยกันเมื่อคืนละ จขกท.ก็จะพยายามปรับความรู้สึกตัวเองไง แล้วทำไมเป็นแบบนี้
จขกท.ก็แค้น โมโห อิจฉา ริษยา ที่แสงไม่พอใจแล้วก็จะกลับบ้านหนีปัญหาโดยให้วันไปส่ง เพราะรถไม่มี ขับรถไม่เป็น เป็นแต่จักรยาน แต่ก็ไม่มีอยู่ดี เราเลยโพสต์ในเฟสบุ๊คเราเช่นกัน "เคยไหม? มีปัญหาก็อยากหนีกลับบ้าน ฉันก็อยากกลับแต่บ้านฉันอยู่ไกล ฉันมีรถ ขับรถเป็น แต่ขึ้นลงเขากลัวจริงๆ ที่สำคัญไม่มีมีเงิน" แม่วันมาเห็น เลยถามว่าเกิดอะไรขึ้น แม่วันอยู่ต่างประเทศ จขกท.ก็เล่าให้ฟังหมด แม่เลยบอกว่าเดี๋ยวแม่กลับไปจัดการให้ ไม่ถึงสามวันพ่อมาบอกจขกท.ว่าจะให้แสงไปอยู่โกกัง ตอนนี้ก็ยังไม่ได้ไป รอแม่มามั้ง
จขกท.ก็เข้าใจวันนะที่ง้อแสงเพราะไม่มีช่างที่ไว้ใจได้ ไม่ขโมยของในรถ จขกท.ไม่รู้จะทำยังไง บางครั้งจขกท.โกรธที่ไม่ฟังเราระบายเลย เข้าข้างเพื่อนตลอดเวลา ก็เลือกมาเลย เอาความจริง จขกท. คิดถึงบ้าน พ่อแม่ พี่น้อง บ้านที่สบาย ถึงแม้จะไม่มีงานคือไม่อยากเป็นครูพ่อกะแม่บังคับ พ่อกับแม่น่าจะเข้าใจลาออกจากวงการครูแล้วอะถ้าจะเข้าไปก็ลำบากอีก เดี๋ยวยาวค่ะ แต่จะไปเปิดร้านกาแฟที่บ้านกับพี่สาว เครื่องซักผ้าหยอดเหรียญน่าจะประทังชีวิตไปได้ แต่ก็รักวันมาก เลยอยากมีลูกซักคนจะได้ยืนได้เร็วกลัวลูกอดตาย แต่ก็มีแบบธรรมชาติไม่ได้แล้ว
จขกท. กับวัน ครอบครัวการเลี้ยงดู ต่างกัน
จขกท. เป็นลูกคนเล็ก พ่อแม่ทำงานราชการ มีกรอบให้เดินแต่ชอบออกนอกกรอบ มีแต่คนตามใจ เอาแต่ใจตัวเอง ที่บ้านเทคโนโลยีทุกอย่างอยู่ที่ห้องนั่งเล่น มีกิจกรรมร่วมกันตลอดเวลา ไม่ค่อยมีเพื่อน
วัน เป็นลูกคนโต ครอบครัวค้าขายทำธุรกิจ แม่ทำงานอยู่ต่างประเทศ วันต้องเลี้ยงน้อง มีห้องส่วนตัวที่ครบทุกอย่าง ตอนเย็นกลับบ้านทุกคนเข้าห้องใครห้องมัน บ้านเงียบสงัด เป็นคนมีเพื่อนเยอะ
จขกท.กับวัน พูดว่าจะสร้างครอบครัวใหม่ ที่มีความสุข โดยเอาข้อดีของทั้งสองครอบครัวมาสร้างเป็นครอบครัวใหม่กัน
...............................................................................................
ถ้าคนที่อ่านแล้วคิดเห็นยังไงพูดได้เลยนะคะ อยากรู้ความคิดเห็นคนอื่นคิดยังไง ที่ไม่รู้จักเรา รู้สึกสับสน ขอบคุณค่ะ
ที่คิดถามวันนี้รู้สึกตัวเองไม่ไหวแล้ว เป็นโรคจิตนิดๆ โดยการตัดรากต้นไม้แสงแล้วเสียบใหม่ ให้มันตาย ร้ายไหม แต่ไม่ทำให้ดีขึ้นเลย รู้สึกแย่มาก
รู้สึกว่าตัวเองคิดได้ไงวะ ที่เรียนมาไม่ช่วยไรเลย หรือจะเครียดไปกลับบ้านก็ไม่มีเงิน ยิ่งจะเครียดไปใหญ่
จขกท.กับแสง ไม่คุยกันหลายวัน จขกท.เริ่มคุยด้วยแต่แสงก็ไม่คุยไม่ตอบด้วยเหมือนเดิม จขกท.ควรทำเช่นไรดี
จขกท. กับวัน ทะเลาะเรื่องแสง บ่อยมาก
ถ้าเป็นคุณ จะทำอย่างไร
วันกับแสง ซึ่งเป็นเพื่อนกันตอนที่เป็นทหาร แล้วมีความตั้งใจจะเปิดร้านแอร์ร่วมกันเลยส่งแสงไปฝึกงานร้านแอร์ของน้าที่กรุงเทพ ให้เรียนรู้งาน ตั้งแต่ปี 2551
วันแต่งงานกับจขกท.ปี 2557 เริ่มต้นเปิดร้านแอร์ และเครื่องกรองน้ำ วันทำงานรัฐวิสาหกิจด้วย เปิดร้านได้ตอนเย็นและเสาร์อาทิตย์ จขกท.เลยลาออกจากงานย้ายมาอยู่กับวัน ที่อยู่กับร้านเป็นอาคารพานิชย์ 3 คูหาแบบด้านบนเชื่อมต่อกัน 2 ห้อง ด้านล่างเชื่อมกันหมดค่ะ
จขกท.ไม่ชอบแสงตอนแต่งงาน ไปถ่ายพรีเวดดิ้งก็ไปด้วย แสงขับรถยนต์ไม่เป็น หิวข้าวก็ให้วันพาไปกิน เสียเวลามาก ตอนเย็นไปกินข้าวด้วยกันแล้วบอกจขกท.ว่าถ้ายังไม่ย้ายมา จะให้แฟนของแสงเปิดร้านกาแฟเพราะตัวเองชอบกินกาแฟ ตอนนั้นจขกท.ก็ไม่เคยรู้จักเขา ก็อึ้งๆแต่ไม่ได้โต้ตอบอะไร ได้บอกวันว่าไม่ชอบ เพราะ จขกท.เคยคุยเรื่องความฝันอยากเปิดร้านกาแฟกับวัน แล้วแสงเป็นใครถึงพูดว่าให้แฟนตัวเองเปิดที่บ้านเราได้
จขกท.ย้ายมาอยู่กับวัน วันกลัวจขกท.เหงาเฝ้าร้านคนเดียว เลยจะให้เปิดร้านกาแฟตามความฝันอีกห้องนึง จขกท.ลงทุนเอง ร้านตกแต่งเอง หมดไปเกือบแสน จขกท.ก็ลงทุนเครื่องซักผ้าหยอดเหรียญ และตู้น้ำไว้ทาวเฮ้าส์ของครอบครัววันในตัวเมือง มี 2 ห้อง ปล่อยเช่า 1 ห้อง ก็ได้เดือนละประมาณ 3,000 รายได้ทั้งหมดพอจ่ายค่างวดรถเก๋งของจขกท.
อยู่ได้ซักพัก พ่อวันก็หาคนงานมาให้ 1 คน ทำงานดี ลูกค้าก็เรื่อยๆ ธุรกิจกำลังโต ได้ประมาณ 3 เดือน สุดท้ายคนงานโกงร้านไปเกือบสองแสน
เพิ่งมารู้ว่าช่างคนนี้เคยติดคุกคดีฉ้อโกงมาก่อน พ่อทำไมไม่บอกเราอะ ตอนนี้ใครมาสมัครงานเช็คประวัติกับตำรวจก่อน ไม่ให้โอกาสคนแบบนี้อีกแล้ว จังหวะที่ร้านโดนโกง จขกท.แท้งลูกอยู่โรงพยาบาลหลายวัน วันก็ไม่มีเวลาไปเก็บเงินลูกค้า เลยให้คนงานเก็บเงินลูกค้ามาด้วย เขาก็เชิดเงินไปเลย
ตอนนี้ดำเนินคดีไกล่เกลี่ยแล้ว
จขกท.กับวัน ก็เริ่มต้นธุรกิจอีกครั้ง คือจนมาก เงินเก็บก็หมด เลยได้โอกาสให้แสงมาทำซักที ก่อนหน้านี้ทำไมไม่เอาแสงมาทำ เพราะน้าที่กรุงเทพบอกว่าแสงยังไม่เก่งพอ แต่แสงอยากกลับมาแล้ว ก็เลยขัดใจน้าหนีมาเลย จขกท.ก็ต้องยอมรับขอมองธุรกิจเป็นหลัก เพื่อเงิน แสงมาถึงให้เป็นผู้ร่วมธุรกิจตามที่ตกลงกันไว้จะได้เงินตอนที่ได้งานเท่านั้น วันก็ให้เริ่มทำโดยเขียนรายการของ แสงบอกว่าไม่ทำจะขอเป็นลูกน้อง วันเลยให้เงินเดือน 8,000 บาท ถ้าไม่มีงานที่ร้านให้ไปทำกับพ่อหรือน้องชายวัน ครอบครัววันทำธุรกิจรับเหมาโครงสร้างเหล็ก ที่อยู่ ค่าน้ำไฟ ฟรี ข้าวฟรี กับข้าวซื้อมาเผื่อให้ถึงพรุ่งนี้ตอนเช้าด้วย(เงินเดือนก็ให้ทำไมไม่ซื้อเองวะ จขกท.คิด)
ตอนเช้าแสงจะลงมาเปิดร้านให้ รดน้ำต้นไม้ให้ หุงข้าว ถ้าอยู่ร้านแต่งตัวลงมาข้างล่างไม่เรียบร้อยไม่ใส่เสื้อใส่แต่กางเกงเห็นร่องก้นดำๆ ข้างหน้าจะเห็นปิกัสจูแล้ว กินเหล้าหน้าบ้าน แล้วไม่เก็บให้เรียบร้อย มีก้นบุหรี่ วางเต็ม จขกท.ก็บอกวัน ก็ดีขึ้นแต่ยังมีอยู่
วันเลิกบุหรี ตั้งแต่ จขกท.ย้ายมา จขกท.ไม่ชอบแสง เพราะแสงชักชวนให้วันสูบบุหรี่ จขกท.พูดเสมอไม่มีเพื่อนดีๆที่ไหนชวนเพื่อนสูบบุหรี่หรอก วันดื่มเหล้าเบียร์บางโอกาสเท่านั้น
การอยู่ร่วมกันก็ดีมาตลอด ก็มีเรื่องถูกใจบ้างไม่ถูกใจบ้างก็คงปกติ ทุกวัน วันจะเอาน้ำแข็งใส่ถังให้สำหรับร้านกาแฟ มีบางวันที่บอกให้แสงเอาน้ำแข็งมาใส่ถังให้หน่อย แสงก็ไปเอามาใส่แต่ไม่ปิดฝา น้ำแข็งก็ละลาย จขกท.เห็นเลยพูดกับวันว่าทำเหมือนเด็กส่งน้ำแข็ง เทปุ๊บแล้วก็ไป (ก่อนหน้านี้สั่งน้ำแข็งจากร้านน้ำแข็ง จขกท.ว่าน้ำแข็งไม่สะอาด เวลาละลายแล้วมีแต่เศษฝุ่นตะกอนลอยเต็มเลย ส่งช้ามาก เลยตัดสินใจซื้อเครื่องทำน้ำแข็ง 10 กิโล) จขกท.ก็พูดตลกสนุกสนานเหมือนวันที่ผ่านมา แต่แสงกลับพูดว่า หัดทำเองบ้างสิ จขกท.ก็เลยพูดว่า ว่าอะไรนะ แสงก็เปลี่ยนเรื่องคุย ก็เลยถามวันว่า แสงว่าจขกท.ใช่ไหม วันก็บอกว่าใช่ ตั้งแต่นั้นมาจขกท.ก็วางตัวใหม่ เป็นเจ้าของบ้าน มีเขาเป็นช่างในร้าน ไม่คุยเล่นด้วย ไม่ต่อปากต่อคำ
แสงชอบใช้วัน วันนึงกินก๋วยเตี๋ยวจขกท.ก็ไปเอาถ้วย วันกำลังแกะถุง ส่วนแสงแกะเสร็จแล้ว มานั่งลงแล้วบอกวันไปเปิดทีวี วันบอกแป็บนึงแล้วแสงก็พูดว่าเร็วๆๆดิ วันเลยวางถุงแล้วไปเปิดให้ จขกท.ก็ถามว่าทำไมไม่เปิดเอง หันหน้ามามองจขกท.แล้วไม่ตอบ เวลาจขกท.ถามประมาณว่ากินข้าวแล้วเหรอ หรือชวนกินข้าว แสงก็จะเงียบไม่ตอบแล้วเดินไปเลย เวลาจะให้วันพาไปซื้อของหรือกับข้าวจะกระซิบบอกหรือเรียกให้ไปหาแล้วขับรถพาแสงไป คือมันให้ความรู้สึกแบบ นี่เราเป็นเมียหลวงเหรอ จขกท.ไม่กินข้าวเย็น วันก็เป็นคนกินอะไรง่ายๆ
และก็อีกครั้งแสงกลับมาจากทำงาน ถามว่าไม่มีกับข้าวเหรอ (ตาไม่มีเหรอทำไมไม่ซื้อมาละ จขกท.คิด) วันเลยบอกว่าไม่มีก็ไปซื้อที่ตลาดเดี๋ยวพาไป แสงก็มาเร่ง ซึ่งวันคุยไลน์กะลูกค้าอยู่ ไม่ถึง 5 นาที แสงไม่พอใจแล้วบอกว่าไม่ไปแล้วก็เดินไปไหนไม่รู้ ตอนแรกจขกท.ก็ไม่รู้ว่าเขาไม่ได้ไปด้วยกัน จขกท.ก็แปลกใจอ้าวทำไมกลับมาคนเดียว แล้วก็ตักข้าว เอาจานช้อนขึ้นไปห้องตัวเอง ซักพักวันก็กลับมาเลยถามว่าทำไมแสงไม่ไปด้วย วันบอกว่าไม่รู้ ซื้อผัดไทมาให้แสงและกับข้าวของวันพรุ่งนี้ให้ด้วย อันนี้ก็ดีเกิน จขกท.นิเริ่มไม่พอใจละ
ต้นไม้ของแสง จขกท.ก็ซื้อกระถาง ดิน ใส่ให้ 3 กระถาง ก่อนหน้านี้รดน้ำต้นไม้ให้จขกท.แต่รดแบบขอไปทีบ่ายมาต้นไม้ก็เหี่ยวละ จขกท.ก็โอเคนะ แต่ตอนนี้เอาต้นไม้ตัวเองไปแอบไว้แล้วก็รดแต่ต้นไม้ตัวเอง
วันติดงานคุยกับลูกค้า แสงมาสั่ง จขกท.ให้โทรหาวัน แล้วให้ซื้อกับข้าวมาด้วย คือวันไปคุยงานแล้วยังให้ไปซื้อกับข้าวอีก มันเกินไปไหม จขกท.ก็คุยกับวันว่าสิ่งที่แสงทำมันมากเกินไป รถที่ร้านก็มี(รถกระบะมิซซูแคปสำหรับช่าง) ก็ไม่ไปหัดขับรถกินแต่เหล้าตอนเย็น อยากไปซื้อข้าวก็ขับไปสิ มันจะสามเดือนแล้วที่มาอยู่ วันเอาแต่เงียบ แล้วพูดว่าช่างมัน จขกท.เบื่อมาก เงินเดือนก็ให้ ที่อยู่ ค่าน้ำ ไฟ ฟรีแล้ว น่าจะหมดโปรซื้อกับข้าวให้แล้วนะ จขกท.เลยบอกว่าโอเคงั้นอยู่ใครอยู่มัน จบ!!
พอเช้ามาก็ไปคุยกันแล้วมาบอกว่า แสงจะไปอยู่บ้าน อ้าวแล้วที่คุยกันเมื่อคืนละ จขกท.ก็จะพยายามปรับความรู้สึกตัวเองไง แล้วทำไมเป็นแบบนี้
จขกท.ก็แค้น โมโห อิจฉา ริษยา ที่แสงไม่พอใจแล้วก็จะกลับบ้านหนีปัญหาโดยให้วันไปส่ง เพราะรถไม่มี ขับรถไม่เป็น เป็นแต่จักรยาน แต่ก็ไม่มีอยู่ดี เราเลยโพสต์ในเฟสบุ๊คเราเช่นกัน "เคยไหม? มีปัญหาก็อยากหนีกลับบ้าน ฉันก็อยากกลับแต่บ้านฉันอยู่ไกล ฉันมีรถ ขับรถเป็น แต่ขึ้นลงเขากลัวจริงๆ ที่สำคัญไม่มีมีเงิน" แม่วันมาเห็น เลยถามว่าเกิดอะไรขึ้น แม่วันอยู่ต่างประเทศ จขกท.ก็เล่าให้ฟังหมด แม่เลยบอกว่าเดี๋ยวแม่กลับไปจัดการให้ ไม่ถึงสามวันพ่อมาบอกจขกท.ว่าจะให้แสงไปอยู่โกกัง ตอนนี้ก็ยังไม่ได้ไป รอแม่มามั้ง
จขกท.ก็เข้าใจวันนะที่ง้อแสงเพราะไม่มีช่างที่ไว้ใจได้ ไม่ขโมยของในรถ จขกท.ไม่รู้จะทำยังไง บางครั้งจขกท.โกรธที่ไม่ฟังเราระบายเลย เข้าข้างเพื่อนตลอดเวลา ก็เลือกมาเลย เอาความจริง จขกท. คิดถึงบ้าน พ่อแม่ พี่น้อง บ้านที่สบาย ถึงแม้จะไม่มีงานคือไม่อยากเป็นครูพ่อกะแม่บังคับ พ่อกับแม่น่าจะเข้าใจลาออกจากวงการครูแล้วอะถ้าจะเข้าไปก็ลำบากอีก เดี๋ยวยาวค่ะ แต่จะไปเปิดร้านกาแฟที่บ้านกับพี่สาว เครื่องซักผ้าหยอดเหรียญน่าจะประทังชีวิตไปได้ แต่ก็รักวันมาก เลยอยากมีลูกซักคนจะได้ยืนได้เร็วกลัวลูกอดตาย แต่ก็มีแบบธรรมชาติไม่ได้แล้ว
จขกท. กับวัน ครอบครัวการเลี้ยงดู ต่างกัน
จขกท. เป็นลูกคนเล็ก พ่อแม่ทำงานราชการ มีกรอบให้เดินแต่ชอบออกนอกกรอบ มีแต่คนตามใจ เอาแต่ใจตัวเอง ที่บ้านเทคโนโลยีทุกอย่างอยู่ที่ห้องนั่งเล่น มีกิจกรรมร่วมกันตลอดเวลา ไม่ค่อยมีเพื่อน
วัน เป็นลูกคนโต ครอบครัวค้าขายทำธุรกิจ แม่ทำงานอยู่ต่างประเทศ วันต้องเลี้ยงน้อง มีห้องส่วนตัวที่ครบทุกอย่าง ตอนเย็นกลับบ้านทุกคนเข้าห้องใครห้องมัน บ้านเงียบสงัด เป็นคนมีเพื่อนเยอะ
จขกท.กับวัน พูดว่าจะสร้างครอบครัวใหม่ ที่มีความสุข โดยเอาข้อดีของทั้งสองครอบครัวมาสร้างเป็นครอบครัวใหม่กัน
ถ้าคนที่อ่านแล้วคิดเห็นยังไงพูดได้เลยนะคะ อยากรู้ความคิดเห็นคนอื่นคิดยังไง ที่ไม่รู้จักเรา รู้สึกสับสน ขอบคุณค่ะ
ที่คิดถามวันนี้รู้สึกตัวเองไม่ไหวแล้ว เป็นโรคจิตนิดๆ โดยการตัดรากต้นไม้แสงแล้วเสียบใหม่ ให้มันตาย ร้ายไหม แต่ไม่ทำให้ดีขึ้นเลย รู้สึกแย่มาก
รู้สึกว่าตัวเองคิดได้ไงวะ ที่เรียนมาไม่ช่วยไรเลย หรือจะเครียดไปกลับบ้านก็ไม่มีเงิน ยิ่งจะเครียดไปใหญ่
จขกท.กับแสง ไม่คุยกันหลายวัน จขกท.เริ่มคุยด้วยแต่แสงก็ไม่คุยไม่ตอบด้วยเหมือนเดิม จขกท.ควรทำเช่นไรดี
จขกท. กับวัน ทะเลาะเรื่องแสง บ่อยมาก