ผมอยากจะมาถามว่าสิ่งที่ผมทำไปมันถูกต้องใหมครับ
เรื่องเริ่มต้นที่ คุณพ่อกับแม่ผมกลับมาจาก กทม. เพื่อหยุดยาวปีใหม่ กลับมาถึงบ้านผมก็ช่วยขนของลงจากรถ พ่อผมก็ขอกุญแจรถออกไปกินเหล้าสังสรรกับเพื่อน แล้วก็กลับมาช่วงประมาณตี 3 เมานิดหน่อยแต่ก็ไม่ถึงขั้นต้องแบกเข้าบ้าน ก็เข้าห้องไปนอนกับแม่ซักพักผมที่นอนอย่ห้องข้างๆก็ได้ยินเสียงดังขึ้นมาจากห้องพ่อแม่ผม ก็เลยลุกไปดูปรากฏว่า พ่อผมกำลังตะโกนใส่ แม่ผมที่ไม่ทำกับข้าวรอที่ไม่หาข้าวให้กิน เลยทำร้ายร่างกายแม่ผม ถีบแม่ผม ผมด้วยความที่เห็นแล้วทนไม่ไหวก็เลยเข้าไปเพื่อคุยว่ามันเกิดอะไรขึ้น
พ่อก็อธิบายว่า คำพูดพ่อผมนะ กูกลับมาบอกว่าหาข้าวให้กินแต่แม่ก็นอนเฉยไม่ไปหาให้กิน อันนี้คำพูดพ่อผม ซึ่งตอนนั้นเวลา ตี4กว่าๆ
ซึ่งในโต๊ะกับข้าว ก็มีกับข้าวแต่พ่อผมไม่ได้เดินไปดู คืออยากให้แม่ผมหาข้าวลุกไปทำกับข้าวให้กินอะไรประมาณนั้น
ต่อมาต่างคนก้ต่างเถียง แม่ผมก็พูดมาว่า พ่อถีบแม่ตกเตียงทุบแม่จนตาบวม ซึ่งผมก็ยืนฟังพร้อมกับความอึ้งว่านี่ต้องทำขนาดนี้เลยหรอ ผมก็ยืนตรงนั้นแล้วพูดไปว่า ทำมัยพ่อทำแบบนี้ นี้แม่นะ นี่ผู้หญิงนะเป็นลูกผู้ชายยังไงทำมัยทำร้ายผู้หญิง นั้นคือสิ่งที่ผมพูด และผมถามต่อว่าคือหิวข้าวใช่ไหม ในโต๊ะกับข้าวก็มีกับข้าวที่ยายผมเตรียมใว้ให้ ลืมบอกไปว่า กลับมาก็มาอยู่บ้านยายผมซึ่งไปแม่ของแม่ผม แต่พ่อผมก็พูดกลับมาว่า ข้าวกูไม่ได้หิว แต่อาริมประมาณว่าอยากทำให้แม่ทำกับข้าวแล้วกินพร้อมหน้าพร้อมตากัน(ตอนตี4) ซึ่งผมก็งงว่า สรุปหิวหรือไม่หิว ผมเลยถามไปแต่ด้วยความที่พ่อผมเป็นคนอารมร้อน และ + ด้วยความเมานิดๆ ทำให้พ่อผมเริ่มขึ้นเสียงเริ่มอธิบาย บลาๆๆ อย่างนุ้นอย่างนี้ ผมก็ยืนพูดว่า ใจเย็นๆค่อยๆพูดมันตี 4 จะเสียงดังทำมัยคือหิวข้าวใช่ไหม ผมถามไปอีกครั้ง หิวข้าวก็ไปกิน ซึ่งตอนนั้นแม่ผมก็เดินออกห้องไป แม่พูดว่าเด็ยวไปหายาม่องทาก่อน เหมือนจะตาบวมหรืออะไรซักอย่าง
แต่พ่อผมก็ไม่หยุดก็ยังขึ้นเสียง ผมก็พยายามไม่ขึ้นเสียงกลับพยายามเอาเหตุผลเข้าสู้
และจังหวะนั้นผมก็ มองตาพ่อผมด้วยความที่เริ่มแบบ เป็นอะไร เมากลับมาแล้วมาขึ้นเสียง พ่อผมก็เริ่มลุกจากเตียงมา ผมก็ถามแล้วจะเอายังไงคือจะกินข้าวใหม่
จังหวะนั่นแหละ พ่อผมตบผมเป็นครั้งแรกในชีวิตเข้าที่ หูข้างขวาของผม ตอนนั้นผมอิ้งไปเลย แล้วก็ตามมาด้วย การตบที่หน้าผม อีก 2 ครั้งซ้ายขวา แล้วก็ครั้งสุดท้าย ที่ฝั่งซ้ายของแก้มผม หลังจากนั้นผมก็ภาพตัด ต่อยสวนพ่อผมแล้วก็ ฟัดกันบนเตียงผมก็รัวหมัดไป 2ถึง 3หมัดก่อนที่สติจะกลับมาผมก้เลยหยุด แต่พ่อผมที่เป็นคนอารมร้อนเป้นทุนเดิมอยู่แล้ว ก็ยังไม่หยุด ทำให้ผมต้องจับรัดพ่อผมใว้ แล้วก็บีบคอพ่อแท้ๆ(แต่ไม่ได้จะทำให้เสียชีวิต)คือจะให้ยอมหยุด แล้วบอกให้หยุด ตอนนั้นคือผมก็สติหลุด พูด กู กับ พ่อผมไปแล้ว ต่อยพ่อแท้ๆพ่อผมไปแล้วสติเริ่มกลับมา ทุกๆอย่างเริ่มกลับมา แล้วผมก็ถามว่า จะหยุดใหม พ่อก็หยิกหัวผม ผมก็จับคอพ่อผม ผมถาม จะหยุดใหม
แล้วพ่อผมก็บอก ok หยุดก็หยุด ผมก็ถามกลับว่า หยุดจริงนะพ่อผมบอก หยุดจริง ต่างคนก็เลยต่างปล่อยกัน แต่
แต่ภาพที่ผมเห็นต่อไปคือสิ่งที่ผมไม่อยากจะเชื่อคือ พ่อผมเปิดกระเป๋าแล้วเอา "ปืน" ออกมามาจากกระเป๋าเอาออกมาจากซองใส่ปืน ผมที่เห้นแบบนั้นก็รีบเข้าไปแย่งพร้อมกับแม่ผม ใช้ครับ "ปืน" พ่อผมมีปืน พ่อผมเป้นข้าราชการ น่าจะเป็น ปืนกร๊อก อะไรซักอย่างนี่แหละ
ตอนนั้นในหัวผมคือ
ละต้องรีบเข้าไปแย่ง ก็ลงไปฟัดที่เตียงกันอีกรอบแต่รอบนี้ผมรู้สึกว่า ถ้าผมยอมผมตายแน่ๆก็ฟัดเหวี่ยงกันบนเตียง จับปืนกันแย่งปืนกันแม่ผมก็ช่วยอีกแรง ผมก็พูดนี่ลูกนะแม่ผมก็ร้องให้ว่า ทำมัยทำแบบนี่จะยิงลูกตัวเองจริงๆหรอ ยื้อกันไปได้ประมาณ 2 ถึง3นาที แต่มันเป้น สามนาที ที่ผมคิดว่าผมตายแน่ถ้าผมแย่งปืนมาไม่ได้
แล้วผมก็บอกพ่อว่าให้ปล่อย ปล่อยจะยิงลูกจริงๆหรอ บอกผมบอกให้ปล่อย จนพ่อผมก็ยอมปล่อยจริงๆ แล้วผมก็เดินออกจากห้องไปพร้อมกับ ปืนปลดแม๊กาซีนออก แต่โชคยังดีหรืออะไรก็แล้วแต่ที่ในปืน พ่อผมไม่ได้บรรจุกระสุนใว้ในแม๊กกาซีน และก็ไม่มีในรังเพลิง ผมก็ปลดแม๊กกาซีนออก เอาแม๊กไปซ่อนใว้ แต่พ่อผมขอปืนคืน ซึ่งผมก็ให้คืน แต่ผมดึงกระเป๋าที่ใส่ปืนพ่อผมมา แล้วค้นกระเป๋าก่อนเลยว่า มีกระสุนในกระเป๋าใหม่เพื่อความปลอดภัยของชีวิตผม และแม่ผม ยายผมที่อยู่ในห้องนั้น แล้วพ่อผมก็ยืนเถียงกับผมอีกซักพัก แล้วก็บอกผมว่า ต่องกู ขึ้นกูกับกู ไม่ใช่ลูกกู ย้ำว่า ไม่ใช่ลูกกู แล้วก็เก็บของเก็บเสื้อผ้าออกจากห้องเดินไปหน้าบ้าน ผมก็เดินไปถามว่าจะไปไหนพ่อผมก็ไม่บอก แล้วก็พูดกับผมมาว่า จะเห็นหน้ากูเป็นครั้งสุดท้าย เพราะไม่ใช่ลูกกู
เรื่องก็ประมาณนี้
ผมจึงถามความคิดเห็นเพื่อนๆ ว่าในสถานการแบบนี้ ผมควรยืนให้พ่อผมตบหน้าใช่ไหมครับ ผมต้องยืนเฉยๆใช่ไหมครับ หรือผมต้องทำยังไง ผมยอมรับว่าหลังจากโดนตบครั้งที่ 4 สติผมก็หลุดไปเลย แต่ ตั้งแต่ผมเกิดมาผมไม่เคยทำร้ายใคร ผมไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่ออกไปสังสรร ไม่เคยเป็นเด็กเกเรหรือ มีเรื่องกับคนอื่น
คือเรื่องนี้ ผมก็ยอมรับผิดว่าผมไม่ควรไปทำร้ายพ่อตัวเองหรือพูด กู กับพ่อตัวเองผมยอมรับผิดเพราะขาดสติ แต่ทั้งชีวิตผมก็ไม่เคยเจออะไรที่รุนแรงแบบนี้ในครอบครัว
ผมเลยอยากถามว่าผมควรจะทำยังไงเพื่อให้มันออกมาซอฟที่สุดไม่ออกมารุนแรงแบบนี้
ขอบคุณครับ
*จริงๆก็มีลายระเอียดการสนทนาเล็กน้อยๆที่ผมไม่ได้ใส่เข้าไปด้วย แต่ผมล่าเท่าที่จำได้ละกัน
ความรุนแรงในครอบครัว
เรื่องเริ่มต้นที่ คุณพ่อกับแม่ผมกลับมาจาก กทม. เพื่อหยุดยาวปีใหม่ กลับมาถึงบ้านผมก็ช่วยขนของลงจากรถ พ่อผมก็ขอกุญแจรถออกไปกินเหล้าสังสรรกับเพื่อน แล้วก็กลับมาช่วงประมาณตี 3 เมานิดหน่อยแต่ก็ไม่ถึงขั้นต้องแบกเข้าบ้าน ก็เข้าห้องไปนอนกับแม่ซักพักผมที่นอนอย่ห้องข้างๆก็ได้ยินเสียงดังขึ้นมาจากห้องพ่อแม่ผม ก็เลยลุกไปดูปรากฏว่า พ่อผมกำลังตะโกนใส่ แม่ผมที่ไม่ทำกับข้าวรอที่ไม่หาข้าวให้กิน เลยทำร้ายร่างกายแม่ผม ถีบแม่ผม ผมด้วยความที่เห็นแล้วทนไม่ไหวก็เลยเข้าไปเพื่อคุยว่ามันเกิดอะไรขึ้น
พ่อก็อธิบายว่า คำพูดพ่อผมนะ กูกลับมาบอกว่าหาข้าวให้กินแต่แม่ก็นอนเฉยไม่ไปหาให้กิน อันนี้คำพูดพ่อผม ซึ่งตอนนั้นเวลา ตี4กว่าๆ
ซึ่งในโต๊ะกับข้าว ก็มีกับข้าวแต่พ่อผมไม่ได้เดินไปดู คืออยากให้แม่ผมหาข้าวลุกไปทำกับข้าวให้กินอะไรประมาณนั้น
ต่อมาต่างคนก้ต่างเถียง แม่ผมก็พูดมาว่า พ่อถีบแม่ตกเตียงทุบแม่จนตาบวม ซึ่งผมก็ยืนฟังพร้อมกับความอึ้งว่านี่ต้องทำขนาดนี้เลยหรอ ผมก็ยืนตรงนั้นแล้วพูดไปว่า ทำมัยพ่อทำแบบนี้ นี้แม่นะ นี่ผู้หญิงนะเป็นลูกผู้ชายยังไงทำมัยทำร้ายผู้หญิง นั้นคือสิ่งที่ผมพูด และผมถามต่อว่าคือหิวข้าวใช่ไหม ในโต๊ะกับข้าวก็มีกับข้าวที่ยายผมเตรียมใว้ให้ ลืมบอกไปว่า กลับมาก็มาอยู่บ้านยายผมซึ่งไปแม่ของแม่ผม แต่พ่อผมก็พูดกลับมาว่า ข้าวกูไม่ได้หิว แต่อาริมประมาณว่าอยากทำให้แม่ทำกับข้าวแล้วกินพร้อมหน้าพร้อมตากัน(ตอนตี4) ซึ่งผมก็งงว่า สรุปหิวหรือไม่หิว ผมเลยถามไปแต่ด้วยความที่พ่อผมเป็นคนอารมร้อน และ + ด้วยความเมานิดๆ ทำให้พ่อผมเริ่มขึ้นเสียงเริ่มอธิบาย บลาๆๆ อย่างนุ้นอย่างนี้ ผมก็ยืนพูดว่า ใจเย็นๆค่อยๆพูดมันตี 4 จะเสียงดังทำมัยคือหิวข้าวใช่ไหม ผมถามไปอีกครั้ง หิวข้าวก็ไปกิน ซึ่งตอนนั้นแม่ผมก็เดินออกห้องไป แม่พูดว่าเด็ยวไปหายาม่องทาก่อน เหมือนจะตาบวมหรืออะไรซักอย่าง
แต่พ่อผมก็ไม่หยุดก็ยังขึ้นเสียง ผมก็พยายามไม่ขึ้นเสียงกลับพยายามเอาเหตุผลเข้าสู้
และจังหวะนั้นผมก็ มองตาพ่อผมด้วยความที่เริ่มแบบ เป็นอะไร เมากลับมาแล้วมาขึ้นเสียง พ่อผมก็เริ่มลุกจากเตียงมา ผมก็ถามแล้วจะเอายังไงคือจะกินข้าวใหม่
จังหวะนั่นแหละ พ่อผมตบผมเป็นครั้งแรกในชีวิตเข้าที่ หูข้างขวาของผม ตอนนั้นผมอิ้งไปเลย แล้วก็ตามมาด้วย การตบที่หน้าผม อีก 2 ครั้งซ้ายขวา แล้วก็ครั้งสุดท้าย ที่ฝั่งซ้ายของแก้มผม หลังจากนั้นผมก็ภาพตัด ต่อยสวนพ่อผมแล้วก็ ฟัดกันบนเตียงผมก็รัวหมัดไป 2ถึง 3หมัดก่อนที่สติจะกลับมาผมก้เลยหยุด แต่พ่อผมที่เป็นคนอารมร้อนเป้นทุนเดิมอยู่แล้ว ก็ยังไม่หยุด ทำให้ผมต้องจับรัดพ่อผมใว้ แล้วก็บีบคอพ่อแท้ๆ(แต่ไม่ได้จะทำให้เสียชีวิต)คือจะให้ยอมหยุด แล้วบอกให้หยุด ตอนนั้นคือผมก็สติหลุด พูด กู กับ พ่อผมไปแล้ว ต่อยพ่อแท้ๆพ่อผมไปแล้วสติเริ่มกลับมา ทุกๆอย่างเริ่มกลับมา แล้วผมก็ถามว่า จะหยุดใหม พ่อก็หยิกหัวผม ผมก็จับคอพ่อผม ผมถาม จะหยุดใหม
แล้วพ่อผมก็บอก ok หยุดก็หยุด ผมก็ถามกลับว่า หยุดจริงนะพ่อผมบอก หยุดจริง ต่างคนก็เลยต่างปล่อยกัน แต่
แต่ภาพที่ผมเห็นต่อไปคือสิ่งที่ผมไม่อยากจะเชื่อคือ พ่อผมเปิดกระเป๋าแล้วเอา "ปืน" ออกมามาจากกระเป๋าเอาออกมาจากซองใส่ปืน ผมที่เห้นแบบนั้นก็รีบเข้าไปแย่งพร้อมกับแม่ผม ใช้ครับ "ปืน" พ่อผมมีปืน พ่อผมเป้นข้าราชการ น่าจะเป็น ปืนกร๊อก อะไรซักอย่างนี่แหละ
ตอนนั้นในหัวผมคือ
แล้วผมก็บอกพ่อว่าให้ปล่อย ปล่อยจะยิงลูกจริงๆหรอ บอกผมบอกให้ปล่อย จนพ่อผมก็ยอมปล่อยจริงๆ แล้วผมก็เดินออกจากห้องไปพร้อมกับ ปืนปลดแม๊กาซีนออก แต่โชคยังดีหรืออะไรก็แล้วแต่ที่ในปืน พ่อผมไม่ได้บรรจุกระสุนใว้ในแม๊กกาซีน และก็ไม่มีในรังเพลิง ผมก็ปลดแม๊กกาซีนออก เอาแม๊กไปซ่อนใว้ แต่พ่อผมขอปืนคืน ซึ่งผมก็ให้คืน แต่ผมดึงกระเป๋าที่ใส่ปืนพ่อผมมา แล้วค้นกระเป๋าก่อนเลยว่า มีกระสุนในกระเป๋าใหม่เพื่อความปลอดภัยของชีวิตผม และแม่ผม ยายผมที่อยู่ในห้องนั้น แล้วพ่อผมก็ยืนเถียงกับผมอีกซักพัก แล้วก็บอกผมว่า ต่องกู ขึ้นกูกับกู ไม่ใช่ลูกกู ย้ำว่า ไม่ใช่ลูกกู แล้วก็เก็บของเก็บเสื้อผ้าออกจากห้องเดินไปหน้าบ้าน ผมก็เดินไปถามว่าจะไปไหนพ่อผมก็ไม่บอก แล้วก็พูดกับผมมาว่า จะเห็นหน้ากูเป็นครั้งสุดท้าย เพราะไม่ใช่ลูกกู
เรื่องก็ประมาณนี้
ผมจึงถามความคิดเห็นเพื่อนๆ ว่าในสถานการแบบนี้ ผมควรยืนให้พ่อผมตบหน้าใช่ไหมครับ ผมต้องยืนเฉยๆใช่ไหมครับ หรือผมต้องทำยังไง ผมยอมรับว่าหลังจากโดนตบครั้งที่ 4 สติผมก็หลุดไปเลย แต่ ตั้งแต่ผมเกิดมาผมไม่เคยทำร้ายใคร ผมไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่ออกไปสังสรร ไม่เคยเป็นเด็กเกเรหรือ มีเรื่องกับคนอื่น
คือเรื่องนี้ ผมก็ยอมรับผิดว่าผมไม่ควรไปทำร้ายพ่อตัวเองหรือพูด กู กับพ่อตัวเองผมยอมรับผิดเพราะขาดสติ แต่ทั้งชีวิตผมก็ไม่เคยเจออะไรที่รุนแรงแบบนี้ในครอบครัว
ผมเลยอยากถามว่าผมควรจะทำยังไงเพื่อให้มันออกมาซอฟที่สุดไม่ออกมารุนแรงแบบนี้
ขอบคุณครับ
*จริงๆก็มีลายระเอียดการสนทนาเล็กน้อยๆที่ผมไม่ได้ใส่เข้าไปด้วย แต่ผมล่าเท่าที่จำได้ละกัน