คือก่อนอื่นต้องบอกเลยเมื่อ 3 ปีที่แล้วผมเคยมีแฟนคนหนึ่ง
ซึ่งเขาเป็นผญที่ดีมากๆเธอเป็นคนนิ่งๆเงียบๆเธอมักจะชอบพูดว่าไม่รู้ไม่รู้ เวลาจะไปไหนกินอะไร ก็จะไม่รู้ช่วงแรกๆผมก็เข้าใจว่าเธอคงทำตัวไม่ถูก
แต่พอนานไปเราคบกันได้9เดือนเธอก็ยังไม่รู้ กว่าจะ9เดือนเราทะเลาะกันบ่อยมากก็เพราะคำว่าไม่รู้นี่แหละ จากนั้นนี่ก็เป็นจุดๆนึงที่ผมเริ่มเบื่อผมเครียด
ผมก็ได้แต่พูดว่าทำไมแกไม่เปลี่ยนบ้างไม่ปรับตัวบ้าง แกไม่คิดอะไรบ้างหรือแกไม่คิดอะไรเลย ผมก็ได้แต่ว่าเขาจนลืมมองตัวเองว่าทำไมผมถึงไม่ปรับตัวไม่เข้าใจเขาและไม่รับให้ได้เหมือนตอนแรกที่คบกัน แต่ก็นั่นแหละผมคิดไม่ได้ไง ช่วงนั้นเราทะเลาะกันบ่อยมากแต่ถ้าเราอยู่ด้วยกันก็จะไม่ทะเลาะกันแต่ทุกครั้งที่ไม่เจอกันคุยโทรศัพท์ก็จะทะเลาะตลอดปกติเราอยู่ด้วยกันทุกวัน จนช่วงนงเราไม่เจอไม่ได้อยู่ด้วยกันเกือบสองเดือน ช่วงนั้นผมเริ่มเบื่อ อยู่ๆก็มีคนเข้ามาคุย ทั้งที่ก่อนหน้านี้ผมไม่เคยคิดนอกใจเธอเลย และแน่นอนเธอไม่คิกนอกใจผมเลยเช่นกันทั้งที่มีคนที่ดีกว่าผมทุกอย่างเข้ามา เธอก็เลือก ทั้งที่ผมทำไม่ดีกับเธอมากทุกครั้งที่ทะเลาะกันเธอไม่เคยเถียงไม่เคยด่าผม แต่ผมกับด่าเธอ และจนสุดท้ายเราห่างกันผมได้ไปคุยกับรุ่นน้องที่รรคนนึง ตอนแรกก็ไม่คิดอะไรเพราะผมไม่ชอบรุ่นน้อง แต่เราคุยกันบ่อยไงคุยกันทุกวันจนรู้สึกดี พอรู้สึกดี ผมก็รู้สึกผิดกับแฟนผม ผมก็เลยบอกไปว่าผมคุยกับน้องคนนี้อยู่นะ เธอก็ไม่ว่าอะไรแล้วก็ปล่อยให้ผมคุยไป จนสักพักผมก็คิดได้ว่ามันไม่ถูกวะมันไม่โอเคกับเขา ผมก็เลยตัดสินใจเลิก เลิกคุยกับน้องเขา และบอกเลิกแฟนผมเพราะผมคิดว่าผมทำไม่ดีกับเธอมากๆ ผม
มากๆ ผมคิดอย่างนี้ แต่เราเลิกกันไม่ได้ทุกครั้งที่อยู่ด้วยกันนี่แพ้น้ำตาผญ 55 จนสุดท้ายบอกเลิกกันทางโทรศัพท์ แต่ถึงเราจะเลิกกันช่วงแรกเราก็ยังไปหากันเจอกันอยู่บ้าง จนวันนึงผมรู้สึกว่าเธอกำลังมีคนใหม่ซึ่งผมเคยบอกแล้วว่าเธอมีใหม่ได้แต่ขอให้เป็นคนดีผมเป็นห่วง แต่เธอกับบอกว่าจะไม่มีใคร ผมก็เลยคิดว่าถ้าเป็นเพราะผมที่ทำให้คนๆดีปิดกั้นตัวเองเพื่อไปเจอคนที่ดีเหมือนกันก็คงไม่ถูก ผมเลยบอกว่าแกไม่ต้องพูดเพราะเราก็ทำไม่ได้เราไม่รู้ว่าวันนึงเราจะมีใครไหมผญในมหาลัยเยอะแย๊ะ เราไม่เชื่อใจใครและไม่เชื่อใจตัวเองเหมือนกันว่าจะมีใหม่เมื่อไหร่หรือจะมีใหม่ไหม จนสุดท้ายผมก็รู้ว่าเธอมีคนใหม่ซึ่งก็เป็นเพื่อนกับผมนี่แหละ แต่ไม่ได้สนิทกันมากเท่าไหร่ผมต้องเจอเขาอยู่ด้วยกันออกกำลังกายด้วยกันซึ่งแน่นอนผมก็ไม่โอเค เพียงแต่ผมทำอะไรไม่ได้ เพราะเวลาที่ผมทำได้ผมเลือกที่จะไม่ทำมันมันก็ถูกแล้วแหละที่มีคนที่ทำมันและทำได้ดี 555 จนมาวันปัจฉิมแฟนใหม่เขาก็มาขอผมเขียนเสื้อมันบอกโชคดีเพื่อน ผมก็เลยบอกโชคดีเหมือนกันเพื่อน รักกันนานๆ แล้วผมก็ขอคุยกับเขาบอกว่าถ้ารักกันดูแลให้ดีอย่างนอกใจเขานะไม่อยากเขาเห็นเสียใจอีก ถ้าทำให้เสียใจเจอกันนะเพื่อน 555 ประมาณนี้ จากนั้นเขาก็คบกัน ส่อนผมอะเหรอก็ตัวคนเดียวมา3ปีละ
ไม่ได้รอแนแต่ยังไม่พร้อมเริ่มใหม่ ลืมบอกคือที่บ้านผมชอบเธอมากและเป็นผญคนแรกที่พามาบ้านและพามารู้จักครอบครัวและคงเป็นคนเดียวด้วยที่ครอบครัวรู้จักและที่ผ่านมาผมไม่เคยบอกว่าเราเลิกกัน จนตอนนี้เราก็ได้แต่แอบดูนะเขามีความสุขเราก็ดีใจ 55 ถึงยังไงก็ตามถึงผมจะไม่มีใครผมก็โอเคนะถึงจะเหงา บ้าง แต่ความเหงาก็ไม่ได้ทำให้ใครตายจริงไหม 555 เรายังต้องเจอใครอีกมากมายสักวันนึงความรักไม่ต้องรีบ บางที่ความรักมันไม่ใช่การทดลองทางวิทยาศาสตร์ที่ต้องทดลองจนกว่าจะเจอสูตรที่ลงตัวที่สูตร แต่เราแค่หาสูตรให้เจอแล้วรักษามันให้ดีที่สุดก็พอ ครับ
เคยทิ้งผู้หญิงดีๆไปแล้วไม่รู้สึกเสียดายไหม
ซึ่งเขาเป็นผญที่ดีมากๆเธอเป็นคนนิ่งๆเงียบๆเธอมักจะชอบพูดว่าไม่รู้ไม่รู้ เวลาจะไปไหนกินอะไร ก็จะไม่รู้ช่วงแรกๆผมก็เข้าใจว่าเธอคงทำตัวไม่ถูก
แต่พอนานไปเราคบกันได้9เดือนเธอก็ยังไม่รู้ กว่าจะ9เดือนเราทะเลาะกันบ่อยมากก็เพราะคำว่าไม่รู้นี่แหละ จากนั้นนี่ก็เป็นจุดๆนึงที่ผมเริ่มเบื่อผมเครียด
ผมก็ได้แต่พูดว่าทำไมแกไม่เปลี่ยนบ้างไม่ปรับตัวบ้าง แกไม่คิดอะไรบ้างหรือแกไม่คิดอะไรเลย ผมก็ได้แต่ว่าเขาจนลืมมองตัวเองว่าทำไมผมถึงไม่ปรับตัวไม่เข้าใจเขาและไม่รับให้ได้เหมือนตอนแรกที่คบกัน แต่ก็นั่นแหละผมคิดไม่ได้ไง ช่วงนั้นเราทะเลาะกันบ่อยมากแต่ถ้าเราอยู่ด้วยกันก็จะไม่ทะเลาะกันแต่ทุกครั้งที่ไม่เจอกันคุยโทรศัพท์ก็จะทะเลาะตลอดปกติเราอยู่ด้วยกันทุกวัน จนช่วงนงเราไม่เจอไม่ได้อยู่ด้วยกันเกือบสองเดือน ช่วงนั้นผมเริ่มเบื่อ อยู่ๆก็มีคนเข้ามาคุย ทั้งที่ก่อนหน้านี้ผมไม่เคยคิดนอกใจเธอเลย และแน่นอนเธอไม่คิกนอกใจผมเลยเช่นกันทั้งที่มีคนที่ดีกว่าผมทุกอย่างเข้ามา เธอก็เลือก ทั้งที่ผมทำไม่ดีกับเธอมากทุกครั้งที่ทะเลาะกันเธอไม่เคยเถียงไม่เคยด่าผม แต่ผมกับด่าเธอ และจนสุดท้ายเราห่างกันผมได้ไปคุยกับรุ่นน้องที่รรคนนึง ตอนแรกก็ไม่คิดอะไรเพราะผมไม่ชอบรุ่นน้อง แต่เราคุยกันบ่อยไงคุยกันทุกวันจนรู้สึกดี พอรู้สึกดี ผมก็รู้สึกผิดกับแฟนผม ผมก็เลยบอกไปว่าผมคุยกับน้องคนนี้อยู่นะ เธอก็ไม่ว่าอะไรแล้วก็ปล่อยให้ผมคุยไป จนสักพักผมก็คิดได้ว่ามันไม่ถูกวะมันไม่โอเคกับเขา ผมก็เลยตัดสินใจเลิก เลิกคุยกับน้องเขา และบอกเลิกแฟนผมเพราะผมคิดว่าผมทำไม่ดีกับเธอมากๆ ผม
ไม่ได้รอแนแต่ยังไม่พร้อมเริ่มใหม่ ลืมบอกคือที่บ้านผมชอบเธอมากและเป็นผญคนแรกที่พามาบ้านและพามารู้จักครอบครัวและคงเป็นคนเดียวด้วยที่ครอบครัวรู้จักและที่ผ่านมาผมไม่เคยบอกว่าเราเลิกกัน จนตอนนี้เราก็ได้แต่แอบดูนะเขามีความสุขเราก็ดีใจ 55 ถึงยังไงก็ตามถึงผมจะไม่มีใครผมก็โอเคนะถึงจะเหงา บ้าง แต่ความเหงาก็ไม่ได้ทำให้ใครตายจริงไหม 555 เรายังต้องเจอใครอีกมากมายสักวันนึงความรักไม่ต้องรีบ บางที่ความรักมันไม่ใช่การทดลองทางวิทยาศาสตร์ที่ต้องทดลองจนกว่าจะเจอสูตรที่ลงตัวที่สูตร แต่เราแค่หาสูตรให้เจอแล้วรักษามันให้ดีที่สุดก็พอ ครับ