ตามข่าวเรื่องนี้มาพอสมควร
น่าเห็นใจทั้งฟลุคและพ่อ ที่ไม่สามารถประสานรอยร้าวที่สั่งสมมานานได้
หากจะโทษว่าเป็นความผิดของใคร ก็ต้องโทษทั้งสามฝ่าย
ตัวฟลุค ในฐานะลูก ที่ทิฐิในความเป็นฟลุคมากเกินไป (ลุกไม้หล่นไม่ไกลต้น)
ตัวพ่อ ซึ่งไม่ต่างอะไรจากฟลุค ที่ทิฐิในความเป็น"พ่อ"มากเกินไป
บุคคลแวดล้อม เป็นทั้งกาวและทั้งลิ่ม ที่ทั้งประสานและตอกย้ำรอยร้านั้น (หวังดีเกินไป+หวังดีประสงค์ร้าย)
พ่อของฟลุคได้รับอิสรภาพในช่วงที่ฟลุกเริ่มเข้าสู่วงการ (ประมาณ 5-6 ขวบ)
และได้มีการทวงสิทธิการปกครองในฐานะพ่อ
ซึ่งเรื่องนี้ สังคมมองไปในหลายมุม แต่มุมที่สำคัญและมีผลต่อจิตใจมาก คือมุมที่ว่า "พอลูกเริ่มดังก็จะมาเกาะลูก"
ทำไมช่างรู้ลึกไปถึงความคิดของคนอื่นขนาดนั้น และถึงแม้พ่อของฟลุคจะคิดอย่างนั้น มันก็เป็นสิทธิของเขา
ผลสุดท้าย พ่อของฟลุคก็ไม่ได้สิทธินั้น
เมื่อฟลุคโตขึ้น ฟลุคติดต่อพ่อบ้างเป็นบางครั้ง
คนที่ฟลุคติดต่ออยู่บ่อยๆคือพ่อบุญธรรม (ครูต้อ)
ความน้อยเนื้อต่ำใจย่อมเกิดขึ้นเป็นธรรมดาของมนุษย์ปุถุชน และยิ่งคนที่เป็น"พ่อ"
ฟลุคเคยบอกว่ามีคนคอยยุยงให้พ่อ-ลูกแตกแยกกัน
ถึงจะอย่างไรก็ตาม สิ่งที่ฟลุคต้องทำโดยเร็วที่สุดคือ การเข้าไปปรับความเข้าใจกันระหว่างพ่อ-ลูก
แต่ฟลุคไม่ทำ ฟลุคบอกว่ารอโอกาส เพราะไม่ว่าง
ฟลุคพลาดในสิ่งนี้ หรือฟลุคทิฐิจนไม่คิดจะทำก็ไม่ทราบ
พ่อของฟลุคเคยบอกหลายครั้งว่า เหตุการณ์นี้ไม่เกี่ยวกับการเมือง
แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า จุดที่ร้าวรานที่สุดคือจุดที่มีการเมืองเข้ามาเกี่ยวข้อง
ในฐานะพ่อ น่าเห็นใจที่ลูกให้ความสำคัญต่อคนอื่นมากกว่าพ่อ
ในฐานะลูก น่าเห็นใจในความที่ไม่ผูกพันกับพ่อซึ่งไม่เคยเลี้ยงดูมาตั้งแต่เล็กเท่าคนอื่น
ในฐานะคนนอก หวังว่าสังคมคงไม่เสพข่าวไปตามกระแส
และควรเป็นกำลังใจ และสนับสนุนให้รอยร้าวระหว่างพ่อ-ลูก ประสานกันได้ ดังพ่อ-ลูกทั่วไป
ฟลุค VS พ่อ .......เรื่องการเมือง ?
น่าเห็นใจทั้งฟลุคและพ่อ ที่ไม่สามารถประสานรอยร้าวที่สั่งสมมานานได้
หากจะโทษว่าเป็นความผิดของใคร ก็ต้องโทษทั้งสามฝ่าย
ตัวฟลุค ในฐานะลูก ที่ทิฐิในความเป็นฟลุคมากเกินไป (ลุกไม้หล่นไม่ไกลต้น)
ตัวพ่อ ซึ่งไม่ต่างอะไรจากฟลุค ที่ทิฐิในความเป็น"พ่อ"มากเกินไป
บุคคลแวดล้อม เป็นทั้งกาวและทั้งลิ่ม ที่ทั้งประสานและตอกย้ำรอยร้านั้น (หวังดีเกินไป+หวังดีประสงค์ร้าย)
พ่อของฟลุคได้รับอิสรภาพในช่วงที่ฟลุกเริ่มเข้าสู่วงการ (ประมาณ 5-6 ขวบ)
และได้มีการทวงสิทธิการปกครองในฐานะพ่อ
ซึ่งเรื่องนี้ สังคมมองไปในหลายมุม แต่มุมที่สำคัญและมีผลต่อจิตใจมาก คือมุมที่ว่า "พอลูกเริ่มดังก็จะมาเกาะลูก"
ทำไมช่างรู้ลึกไปถึงความคิดของคนอื่นขนาดนั้น และถึงแม้พ่อของฟลุคจะคิดอย่างนั้น มันก็เป็นสิทธิของเขา
ผลสุดท้าย พ่อของฟลุคก็ไม่ได้สิทธินั้น
เมื่อฟลุคโตขึ้น ฟลุคติดต่อพ่อบ้างเป็นบางครั้ง
คนที่ฟลุคติดต่ออยู่บ่อยๆคือพ่อบุญธรรม (ครูต้อ)
ความน้อยเนื้อต่ำใจย่อมเกิดขึ้นเป็นธรรมดาของมนุษย์ปุถุชน และยิ่งคนที่เป็น"พ่อ"
ฟลุคเคยบอกว่ามีคนคอยยุยงให้พ่อ-ลูกแตกแยกกัน
ถึงจะอย่างไรก็ตาม สิ่งที่ฟลุคต้องทำโดยเร็วที่สุดคือ การเข้าไปปรับความเข้าใจกันระหว่างพ่อ-ลูก
แต่ฟลุคไม่ทำ ฟลุคบอกว่ารอโอกาส เพราะไม่ว่าง
ฟลุคพลาดในสิ่งนี้ หรือฟลุคทิฐิจนไม่คิดจะทำก็ไม่ทราบ
พ่อของฟลุคเคยบอกหลายครั้งว่า เหตุการณ์นี้ไม่เกี่ยวกับการเมือง
แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า จุดที่ร้าวรานที่สุดคือจุดที่มีการเมืองเข้ามาเกี่ยวข้อง
ในฐานะพ่อ น่าเห็นใจที่ลูกให้ความสำคัญต่อคนอื่นมากกว่าพ่อ
ในฐานะลูก น่าเห็นใจในความที่ไม่ผูกพันกับพ่อซึ่งไม่เคยเลี้ยงดูมาตั้งแต่เล็กเท่าคนอื่น
ในฐานะคนนอก หวังว่าสังคมคงไม่เสพข่าวไปตามกระแส
และควรเป็นกำลังใจ และสนับสนุนให้รอยร้าวระหว่างพ่อ-ลูก ประสานกันได้ ดังพ่อ-ลูกทั่วไป