มาถึงจุดนี้ได้ยังไง.. จุดที่วนลูปกับความโสดซ้ำๆ

ไม่รู้นะ ชีวิตวัยทำงานของคนอื่นๆเป็นยังไงบ้าง แต่ของผมตั้งแต่โสด ทุกวันนี้มันแทบจะวนลูปซ้ำๆไปเรื่อย

ทำงาน -> กลับห้อง -> ทำงาน -> กลับห้อง

เหมือนพยายามแก้ปัญหาด้วยการทำงานที่หนักขึ้น ทำให้มีเวลาว่างที่จะคิดเรื่อยเปื่อยลดลง ข้อดีคืองานก้อดีขึ้น ส่วนข้อเสีย.. น่าจะเยอะอยู่ 55+

อยากลองพยายามเปิดใจลองคุยกับใครดูบ้าง บางทีก้อไม่รุ้จะไปหาที่ไหนเหมือนกัน ไปหาที่ทำงานก็คงไม่ใช่ ไปหาข้างถนนก็คงไม่ดี

บางทีคนที่เข้ามาก็ไม่ใช่ คนที่ใช่ก็ไม่เข้ามา จะเริ่มต้นใหม่กับใครสักคนก็ขี้เกียจที่จะเริ่มเรียนรู้นิสัย คิดไปคิดมาก็เหนื่อย.. สรุปสุดท้าย โสดเหมือนเดิม 55+

ไม่รู้เหมือนกันอยากจะออกจากลูปแบบนี้ได้ไง อยากมีเป้าหมายเพื่ออะไรสักอย่างหรือเพื่อใครสักคน แทนที่จะทำงานให้หนักเพื่อหนีปัญหาไปวันๆ

สุดท้าย.. ไม่มีอะไรหรอก แค่แว้บเข้ามาบ่นเฉยๆ เพื่อใครจะเข้ามาพูดคุย ถ้ามีความคิดเห็นดีๆ หรือมุมมองใหม่ๆ ลองมาแลกเปลี่ยนกันได้นะครับ