ทำไม ทำไม ทำไม

สวัสดีครับชาวพันทิป ขอเล่าต่อจากเรื่องเดิม ในมุมผู้ชายออฟฟิศธรรมดา ๆ ที่คิดว่าชีวิตมันคงวนอยู่แค่นี้ ผมทำงานย่านสุขุมวิท ตึกสูง รถติด กาแฟแพง และเดดไลน์ที่ไล่กัดส้นเท้าทุกวัน ออฟฟิศผมไม่ใหญ่ โต๊ะทำงาน

หลายคนเป็นกันไหม บางทีก็รู้สึกโดดเดี่ยวหลายๆครั้ง แต่ทั้งๆที่ก็มีครอบครัว? เรามีเพื่อน มีพี่ มีน้อง มีแม่ มีหลาน แต่บางครั้งรู้สึกคุยกับใครไม่ได้เลย บางคนก็รับฟังปัญหาได้ แต่เรารู้สึกไม่ไว้ใจใคร เพราะ

ตามหัวข้อเลยค่ะ

ช่วงนี้ผมสอบกลางภาคครับ แล้วผ่านไปแล้ว3วิชา ผมไม่มั่นใจเลยว่า ตัวเองจะผ่าน ไม่รับปากด้วย แล้วก็ซีเรียสพอตัวเลย แล้วก็เครียดพอตัวเลย ไม่รู้จะทำยังไงครับ แล้วในห้องเนี่ยคือถ้าใครตกวิชาไหน เขาจะจดไว้ครับ

ที่ไม่ชอบโทรเพราะเเบบชวนคุยไม่เก่งสดวกพิมมากกว่าเเต่ส่วนมาเขาชอบโทรกันเเล้วก้ทำตัวไม่ถูกพูดทีลิ้นก้พันที ขอวิธีชวนคุยทีค่ะ บางทีคุยคำเเล้วเงียบไปเลย

ผมกลับบ้านต่างจังหวัดแค่ตั้งใจจะไปนอนพัก แต่ไม่คิดเลยว่าคืนนั้นจะเป็นคืนที่ทำให้ผม ไม่กล้าปิดไฟ มาจนถึงทุกวันนี้ 🌑 ตีหนึ่ง – เรื่องเริ่มต้นจาก “กลิ่นบางอย่าง” ผมนอนเล่นมือถือในห้องมื

จะติดต่อ callcenter แต่ละครั้ง ทำไมมันยากขนาดนี้ ให้กด วนๆ ถือสายรอเป็นครึ่ง ชั่วโมง ก็ยังไม่ได้คุย ใครมีวิธีแนะนำบ้างครับ

พอลองย้อนอดีตชาติไปดู ในสมัยที่เกิดเป็นพหรม มันก็ย่อขยาย ย่อขยายอยู่อย่างนั้น แล้วก็ไล่ดับเพ่งไปเรื่อยๆ ยิ่งเห็นการพอกพูนของโมหะการพอกพูนของมิจฉาทิฏฐิ แม้นในชาติที่ลงมาเกิดบนโลก ก็พายเรือวนอ่าง วนไป

แมลงกระพรุน Turritopsis nutricula เขารู้ได้ไงครับว่ามันเป็นอมตะ คือเมื่อมันแก่มันจะวนลูปกับไปเป็นเด็กอีกรอบ เขาเอาอะไรเป็นตัวชี้วัดว่ามันเป็นอมตะ บางทีเมื่อมันวนลูปครบ แสนครั้ง หรือ ล้านครั้ง มันอาจ