มีใครเสพติดการอยู่คนเดียว จนนิสัยเปลี่ยนไปบ้าง

เราเสพติดการอยู่คนเดียวมา3ปีแล้ว รู้สึกว่าทำอะไรสะดวกดี(แต่ไม่ใช่ไม่เข้าสังคมเลยนะ)

เรามาสังเกตุตัวเองว่า เราเองนิสัยเปลี่ยนไปเยอะเหมือนกันเช่น
ไม่ชอบรอใครนานๆ  ไม่ชอบคนที่จุกจิก   มีความกล้ามากขึ้น กล้าตัดสินใจ

แต่นิสัยเสียที่เราคิดว่าเราเพิ่งมาเป็นคือ  ถ้าเราเหวี่ยงใครขึ้นมา เราจะเหวี่ยงแบบไม่สนใจใคร ไม่ไว้หน้า  ถ้าฟิวขาดเราเหวี่ยงหนักจริงๆ(ทั้งที่เมื่อก่อนไม่เคยเป็น)  ที่เราสังเกตุได้คือลูกพี่ลูกน้องเรา จากเมื่อก่อนที่สนิทกันมาก จนตอนนี้เวลาเรากลับบ้าน เขาจะไม่ค่อยกล้ามายุ่งกับเรา หรือถ้าให้เราช่วยอะไรจะออกแนวเกรงใจมากๆ  แบบดูออกอ่ะว่า เขาเกรงใจเรามากจนเกินไป  ทั้งๆที่เราก็ไม่เคยเหวี่ยงเขานะ(แต่เราเคยเหวี่ยงคนในบ้าน) ทั้งๆที่เรากับเขาก็สนิทกันมากเมื่อก่อน  

ถ้าเราโมโหหรือไม่พอใจใคร เราจะแสดงออก2แบบ คือด่าออกไปตรงๆ หรือไม่ก็เมินใส่ แบบไม่สนใจเลย เมินราวกับว่าเขาเป็นแค่อากาศ ซึ่งเราเคยเมินมาแล้ว

ตอนนั้นเราทะเลาะกับน้า น้าเราเป็นคนขี้ด่าและเป็นคนไม่มีเหตุผล(หัวโบราณ)  ตอนนั้นเราคิดในใจว่าถ้าเราไปเถียงกลับเรื่องคงยาว และญาติคนอื่นคงว่าเราไม่เคารพผู้ใหญ่  เราเลยเมินใส่ ไม่พูด ไม่จา ไม่มองหน้า ทำเหมือนเขาเป็นแค่อากาศ(เรื่องที่ทะเลาะกันเราไม่ผิด)  เราเมินจนน้าเราอารมเสียละก็ไปพาลกับหลานคนอื่นๆ555555

ใครมีนิสัยแบบนี้บ้าง