คือเมื่อก่อนหนูเป็นคนที่อารมณ์ดีนะคะ แต่ดีแบบว่ารู้กาลเทศะแบบพอดีๆ เป็นคนที่มองโลกในแง่ดี สามารถช่วยเหลือให้คำปรึกษาดีๆกับคนอื่นๆได้ เป็นคนที่คิดบวกคะ เวลาทำอะไรจะไม่โทษอย่างอื่นเลย เป็นคนที่เข้ากับทุกคนได้ดี ทั้งที่เวลาอยู่กับคนอื่นและเวลาอยู่คนเดียว แต่ตอนนี้เวลาอยู่กับเพื่อนๆหรือกับคนอื่น หนูจะเจ้าอารมณ์ โมโหง่ายมาก ขนาดนั่งอยู่เฉยๆเงียบๆคนเดียว พอเพื่อนเข้ามาถามหรือทักก็จะอารมณ์เสียใส่โดยไม่มีสาเหตุ กลายเป็นคนที่โกรธง่ายมากคะ นิดๆหน่อยๆไม่ได้ดั่งใจคือโกรธ ไม่คุย ไม่สน เป็นคนที่ร้องไห้ง่ายมาก แล้วพอเวลาอยู่กับตัวเอง ก็จะคิดนู้น นั่น นี่ เยอะมาก คิดจนจิตฟุ้งซ่าน เลยต้องหาอะไรทำตลอดเวลา เพราะถ้าว่างเมื่อไหร่จะเก็บเรื่องนั้นนี้มาคิดมากมาย แล้วก็โทษคนอื่นที่ทำให้เรื่องเป็นแบบนี้ มองโลกในแง่ลบมาก แล้วก็จะร้องไห้ออกมาเงียบๆ อยู่คนเดียว อ้อลืมบอกไปคะ บางครั้งเวลาอยู่กับเพื่อนก็จะเป็นคนที่อารมณ์ดีมากๆ จนเพื่อนบอกว่าเป็นบ้าหรือเปล่า ตอนนี้สับสนกับตัวเองมากว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้(อยู่คนเดียวจะคิดอย่างฆ่าตัวตายบ่อยมาก แต่ไม่ทำเพราะเป็นคนกลัวเจ็บและกลัวบาป) อยากจะถามว่าหนูเป็นโรคอะไรเกี่ยวกับทางจิตหรือเปล่าคะ เป็นแบบนี้มาได้หนึ่งเทอมแล้วคะ ไม่ชอบตัวเองมากๆเลย เคยคิดอยากจะไปพบแพทย์แต่ก็ไม่กล้าบอกพ่อกลัวพ่อว่า ถ้าใครพอจะทราบว่าหนูมีปัญหาทางจิตอะไร วิธีแก้ไข ช่วยบอกด้วยนะคะ ขอบคุณคะ
อยากสอบถามหน่อยนะคะ ว่าเสี่ยงต่อการเป็นโรคอะไรเกี่ยวกับทางจิตหรือไม่? หรือแค่คิดไปเอง